Vergeet trouwens niet hem af en toe even te laten rusten. Als pups heel moe zijn en veel gedaan hebben worden ze happerig. Onze kleine Beer wel. Die gaat dan echt dingen zoeken om wakker te blijven en dan maakt hij zichzelf alleen maar drukker.
Zodra we hem even naar de bench brengen met een kong is hij binnen 3 minuten knock-out.
Ik kan me je frustratie heel goed indenken Stef, het kan ontzettend vermoeiend zijn de eerste maanden. Ik kan je alleen op het hart drukken dat het beter wordt, en heel lang zal dat waarschijnlijk ook niet meer duren. Ja je speelt nu even scheidsrechter en leuk is anders, maar dan heb je er daarna wel jaren plezier van. Blijf consistent, zeg nee als je pup in kleren ed hapt en geef in plaats daarvan een speeltje in de bek, en leg vooral ook je zoontje uit waarom de pup dat doet en hoe hij ermee om moet gaan (negeren, niet weglopen want dat maakt het leuker, niet naar de pup kijken). Je staat er tenslotte naast als hond en kind samen zijn dus je kan zelf ingrijpen en je zoontje maakt het dan niet leuker dan het al is.
Wat betreft het blaffen; toen Badje zo oud was deed hij niets anders als 'terugpraten'. Ik vond het wel schattig :P Is hij vanzelf mee opgehouden (hoewel hij nog graag blaft als ik een bak eten vast heb). En alleen spelen is natuurlijk lang niet zo leuk als met iemand samen spelen dus dan ga je je vervelen inderdaad. Probeer haar uit te dagen met spelletjes die ze alleen kan doen (Badje werd bijvoorbeeld helemaal gek van een eierdoos met wat brokjes erin of een voerbal) en ga vaak oefenen op vaardigheden (ze wordt er moe van en ze leert er nog wat van ook). En vergeet de rust niet, jonge honden moeten echt leren wat moe zijn inhoudt en dat je dan dus even moet gaan liggen (hou het echt goed bij want ze zal lang niet altijd duidelijk laten merken dat ze moe is).
Hallo Stef,
Ik heb niet alle reacties al gelezen, waarschijnlijk zit daar al een hoop bruikbaars tussen..
Ook wij hebben een pup gehad toen de kinderen nog heel jong waren en wat een werk!! Ook ik had me er best even op verkeken..
De pup die echt de hele dag ( als hij de kans kreeg) achter de kinderen aan rende om eens lekker die messcherpe tandjes in die kleine beentjes, armpjes etc etc te zetten.
En tja, wat doen kinderen, gillen en rennen! Pup erachter aan en zo is het cirkeltje compleet en lijkt het even niet meer te doorbreken..
Ga goed bij jezelf na wat je met de pup doet op een dag en wanneer de pup eigenlijk echt tijd heeft om te rusten.. Dat bleek hier echt DE oplossing!
Wanneer hier de ellende los barste van het rennen en bijten, legde ik pup even fijn in de gang op zijn kleedje met wat te kauwen. De kinderen bleven dan in de woonkamer, mochten niet naar de pup.
Op deze manier had ieder even rust, ja ook ik kon toen even snel een o zo nodige kop koffie maken!
Ik zou zeggen, hou vol en probeer ook vooral toch te genieten, hoe moeilijk het soms ook lijkt!
Nu hebben we een labrador, gekregen met 4 maanden en de kinderen zijn net even wat ouder... Een leeftijd waarop je uit kan leggen dat ze de pup/hond gewoon echt even met rust moeten laten en helemaal moeten negeren..
Ik moet wel zeggen, toen wij Willem kregen, was het echte puppengedrag er wel al redelijk uit. Hij liet de kinderen redelijk met rust.. Tja soms, wanneer de jongens druk zijn gaat hij er nu nog wel eens achteraan (hij is nu 16 maanden). Maar meest van de tijd liggen ze heerlijk samen op de bank!
Nog even volhouden, het wordt makkelijker!
Komt een beetje omdat er een hoop topics zijn geweest waarbij mensen advies vroegen en voor je het wist was de hond herplaatst.
Ik ben een beetje erg wantrouwend als ik dit soort topics lees.
Ben erg benieuwd naar de afloop.
Komt door eerdere topics met een twijfelende baas.
Ineens is de hond toch herplaatst, ondanks de vele goede adviezen.
Ik lees uit de tekst van ts eerder dat ze hem kwijt wilt, dan serieus hulp, dan formuleer je het toch anders.
Goed mijn visie en misschien wantrouwen.
Houd i.i.g voor ogen dat dit de zwaarste tijd is en het misschien nog wel even een tijdje iets zwaarder wordt als de pup gaat puberen.
Probeer eventueel een adem momentje voor jezelf te creëren door hem (wekelijks) een middagje of een dagje bij iemand anders te laten. Waarschijnlijk genoeg mensen die op een pup willen passen. Is ook goed voor z'n zelfstandigheid. Geloof me, als je er echt doorheen zit kan een middagje of een dagje rust een wereld van verschil betekenen. Je bent echt geen slechte baas als je even rust nodig hebt. Je krijgt dan weer ruimte in je hoofd en zal waarschijnlijk zelf al eenvoudige oplossingen zien voor een situatie waar je, je nu geen raad mee weet
Dat is wel zo, in de openingspost spreekt de ts niet met veel gevoel over de hond, eerder als een grote last.
Het zal mij ook niet verbazen als de pup de deur uit moet.
Maar de TS reageert waarschijnlijk niet meer, dus we zullen het nooit weten.
En mocht hij/zij wel meelezen, hoop ik dat diegene wat aan de tips heeft in dit topic.
Dat is dan al meegenomen in ieder geval.
Daar heb je ook wel een goed punt!
Iedereen verdient een open blik.
Als jij moeite hebt met zulke topics kun je ook niet reageren.
Is de kans wat groter dat ts niet gelijk verdwijnt en daarmee de hond de hulp misloopt.
Heb een amstaff pup van 5 maandjes hier. Geloof me, dit hoort er gewoon allemaal bij. Weet ook dat het puberen er aan komt, dus sta op je strepen en consequent zijn. Negeren als die hapt en even in time out zetten (gang, hal ergens waar die zich vervelen gaat)
Veel sterkte, komt goed!
Toen ik mijn lab in huos haalde was mijn jongste broertje nog 6 en zusje 8. Ook erg jong en heeft ook zeker voor frustraties gezorgd. Denk idd aan happen was speels maar te hard. Was ook de wisseltijd. Is een moeilijke leeftijd en je zal er soms ook zeker doorheen zitten. Mijn ervaring met een lab is dat ze een goede consequente opvoeding nodig had maar ook veel liefde en rust. Maar goed doorzetten je hebt nou eenmaal voor een pup gekozen. En geloof me als die wat ouder is heb je echt geen spijt meer! En een vriend voor het leven.
Stef, ik hoop van harte dat je de pup een fijne thuis wilt geven en wilt gaan voor je keuze.
Het is nu, zoals je kunt lezen even 'alle hens aan dek', maar heus, dat gaat over en dan heb je een vriend voor het leven waar je kind ook ontzettend veel plezier aan zal beleven.
Denk aan het samen groot worden, die band die komt.
Ik hoop van harte dat je nog meeleest en dat je na al deze betogen opnieuw goede moed vindt. Succes! (verzekerd)
Jantien wat een gemene opmerking.............. bah had ik niet van jou verwacht. je bent in mijn ogen heel diep gevallen .Hein.
Ja, en dan wegens allergie...!
Puppy's, ze zijn geweldig schattig om te zien maar heel vaak zien mensen niet hoeveel werk erin gaat zitten. Maar juist als je je best doet in deze tijd krijg je het driedubbel terug als ze volwassen zijn. Ik heb ook wel eens met mijn handen in mijn haren gezeten in de puppy tijd en o wat zijn die tandjes scherp. Maar kijk door die negatieve momenten heen, pak af en toe een time out voor jezelf en geniet. De puppy tijd gaat zo snel voorbij.
Toevallig was ik op maandag buren met een 4 maanden oude groenendaler pup tegen gekomen die ook zo'n moment hadden. Ze zagen het even niet meer zitten. Pup was erg druk en happerig. Ik ben later die dag met wat lekkere knaagbotjes langs gegaan en heb hun wat tips gegeven die ik ook op dit forum gelezen heb.Meer verplichte rust, duidelijke grenzen,minder lang lopen en een puppycursus. Gisteren kwamen ze even aan de deur om te zeggen dat ze veel rustiger is geworden, de botjes vindt ze geweldig en de cursus start zaterdag. Top.
Ook al reageer je niet meer, doe aub je hond niet weg en blijf hier mee lezen. Je zal zien dat het over een maand veel beter gaat en je een geweldig vriendje erbij krijgt.
Hein, waar is je gevoel voor humor gebleven?
Ik ben het trouwens eens met Suzanne. Het komt heel vaak voor dat 'gasten' hier een topic posten. Iedereen doet z'n best om te helpen en je hoort nooit meer iets van de gast. Vragen aan de gast worden niet beantwoord.
Met name in (school-)vakantietijd komen vaak dergelijke topics langs.....
Dan reageer je gewoon niet, dat is ook een mogelijkheid.
Dan hou je in elk geval de sfeer in het topic goed, en voelt iemand zich iets meer welkom.
Ik baal ook weleens als iemand niks meer laat horen, maar we zijn niet verplicht te reageren?
Ik zie ook weleens een topic, dat ik denk, die laat ik aan me voorbij gaan, omdat ik er teveel door geraakt word, wat mijn antwoord niet ten goede komt.
Dat gasten een topic openen (niet posten) is hun goed recht.
De gastfunctie is vaker ter sprake geweest, maar HP wil dat zo houden, i.v.m. laagdrempeligheid.
Vergeet niet dat iedereen, ja, ook jij, hier ooit voor het eerst, als "gast" gekomen is.
Ben je het daar niet mee eens, en ben je niet in staat om jezelf een beetje in te houden, dan kun je je afvragen of jij hier wel op de juiste plek zit.
Die laatste opmerking van jou ook, over allergie.
Is toch gewoon niets meer dan bijdehand doen?
Hoeveel honden belanden er niet op MP of in het asiel wegens 'allergie'?
Enkel en alleen omdat mensen niet durven te vertellen wat er werkelijk aan de hand is.... Tientallen!
Ik neem het je niet kwalijk dat je het niet begrijpt hoor.
Achter die laatste zin staat in het originele bericht wel een knipoog. ( dus) Dat betekent normaal gezien dat het niet serieus bedoeld is... Ik val er in ieder geval niet over.
Daar staat mp vol me idd, wegens allergie te koop.
Het is de manier van een vraag stellen. Er zijn er genoeg waarvan je door de manier van vragen ziet, dat ze echt aan de slag willen en een serieuze oplossing zoeken. Die reageren terug en gaan er ook voor.
Sommige stellen een vraag op zo een manier, dat je al van te voren weet, waar ze eigenlijk naar op zoek zijn.
Maakt niet uit wat je zegt, er is maar één ding wat ze willen horen, een bevestiging van wat ze eigenlijk willen.
Ik vind de antwoorden hier soms wat kort door de bocht en enige kennis ontbreekt hier ook zeker bij sommige forumleden....je stelt een vraag en krijgt veel commentaar over je heen ipv concreet advies. Tevens heb ik het gevoel dat veel hier hun hond zien als hun kind en net zo hoog staan in de roedel als hun gezin. grootste fout die je kan maken.
Ook wij hebben sinds kort een pup en we hebben een kind van 5 jaar. Veel werk is het idd en ik raad je een bench, aan voor de nodige rustmomenten.
Tevens hadden wij besloten om ook voor de positieve aanpak te kiezen, negeren enz..... alles leuk en wel maar het werd alleen maar erger en mijn kind werd gewoon bang. Ze hing aan de kleren van mn dochter en die werden letterlijk verscheurt.
De sleutel hierin is, structuur, consequent zijn en je grenzen aangeven...en ja dat mag ook wel met een lichte fysieke aanpak.
Bij ons werd het alleen maar erger en door het negeren werd het alleen maar erger. Wij hebben toen toch gekozen voor de methode om wat strenger te zijn en ja ook door middel van af en toe een correctie te geven fysiek. Je zag na 3 dagen een wereld van verschil!!!
En nee de pup is niet bang voor ons maar weet nu heel goed wat nee betekend en legt zich er bij neer soms een protest doormiddel van een blafje en een grom maar draait zich dan om en pakt haar speeltje wat vervolgens beloont wordt.
Honden zijn honden en geen mensen en staan onderaan de roedel en zo hoort het te zijn.
ik wil wel zeggen dat je je in het ras moet verdiepen en kijken hoe het karakter is van het ras.
Ik houd mijn hard vast, als de honden voor beveiliging en politie op de manier van negeren getraind zouden worden. Wat een draken van een honden zou je dan krijgen.
Belonen bij goed gedrag, ook negeren maar als de situatie erom vraagt, toch wat harder optreden. Hier zul je een middenweg in moeten zoeken. Zorg dat je zelf rustig blijft en goeie energie uitstraalt.
Dan komt het helemaal goed.
* mijn hart
Top antwoord.Hein.
en schaaf een Wobbler aan of een puppy kong. Geweldig afleidingsspeeltje, kunnen ze uren mee zoet zijn
Hoi!
Een hoop bruikbare antwoorden. Een pup wil graag spelen, maar je kindje ook. Misschien kan je proberen te zeggen tegen je kind om de hond te negeren? En wat anders leuk te spelen aan bieden, of zelf gaan spelen met de hond (buiten).
Ik zit nu ook met een pup van 10 weken. Een Zwitserse Witte Herder. Hij wil maar al te graag achter de katten aan. Soms heeft hij zelfs de katten in de nek vast en begint hij licht te schudden (doen honden wanneer ze hun prooi in de bek hebben en willen doden). Erg lastig om dit af te leren, omdat ze op elkaar reageren. En ik kan moeilijk tegen de katten zeggen dat ze de pup moeten negeren, haha! ;)
Succes ermee!
De grootste fout is te denken dat een kind (of andere familie leden) onderdeel van de roedel is. Een roedel bestaat uit een groep bekende dieren van de zelfde soort, een mens is geen hond!
Nog een fout: de hyrargie, wie waar staat, is geen vast staand gegeven. Het maakt een hond niets uit, waar hij staat in de Hyrarchie. Een hond houd zich daar niet mee bezig.
Wel met bezit, elke hond heeft een voorkeur.
Negeren is nooit goed, je hond leert er niets van, is ook zeker niet positief. Vertel je hond liever wat je wel van hem verwacht.
Fysieke correcties? Als je duidelijk bent en consequent, zijn fysieke correcties gewoon nooit nodig!
Je kan wel goede energie willen uitstralen, honden zijn niet gek, die zien en vooral ruiken jou gemoeds toestand. Doen alsof, vergeet het maar. Je kan nog zoveel energie willen uitstralen, als je onzeker bent en twijfelt, ruiken en merken ze dat gelijk.
Trouwens, honden lijken veel meer op ons mensen dan velen denken.
http://www.nationalgeographic.nl/artikel/honden-lijken-nog-meer-op-ons-dan-we-dachten
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?