" ik heb het niet zo op dat soort honden"

Ik heb een hele andere hond (labrador x beagle) maar ik snap de frustratie heel erg goed. 

Op het veld hier in de buurt maak ik vaak zat mee dat mensen achter de rug om van een ander naar me toe komen en me waarschuwen voor die 'hele gevaarlijke hond'. Of dat mensen aan komen lopen en erbij willen op het veld met hun hond maar dan door hebben dat er een stafford, herder, rottweiler etc. loopt en dan snel doorlopen! 

Vaak als ik die mensen dan later spreek en vraag waarom ze doorliepen of waarom ze mij waarschuwen voor die hele gevaarlijke hond is het niet eens hun eigen ervaring of de ervaring van hun eigen hond maar de spookverhalen die er de ronde doen. Ze 'hebben het gewoon niet zo op het ras' omdat de buurman zijn achterneef daar de vrouw de baas een kennis weer van ooit 10 jaar terug een hond had die aangevallen is door zn ras. 

De reactie van de hond tegen zn 'gevaarlijke hond' is vaak gewoon de angst en de spanning van het baasje. 

Puk heeft het formaat van een beagle (ze is 2cm groter en ietsjes breder maar blijft gewoon een kleine opdonder tegenover die herders staffords en rottweilers). Maar Puk is juist gek op dat soort rassen. Ze word echt heel erg gelukkig van het spelen met dat soort honden. 

Vliegt ze soms door de lucht tijdens t spelen omdat die andere hond veel groter is? JA 

Kan Puk grote verwondingen oplopen als het mis gaat want die honden zijn nou eenmaal groot? JA 

Is Puk ooit aangevallen door 'zn soort hond' ? JA.. 

Ja, Puk is ooit 2 keer aangevallen door 'zn soort hond' een rottweiler en een onbekend ras maar 'groot' en 'gevaarlijk' was die hond zeker... Maar dit waren wel 2 teven die ze niet op rijtje hadden. De 1 was ziek de ander is niet gesocialiseerd. Dit is niet gebeurd tijdens het spelen op het veld. Dit is gebeurd toen Puk in de zon lag te wachten in het losloopgebied op mijn zusje die ook even langs kwam en toen puk een plaatsje zocht in het gras om te gaan poepen. Beide keren is ze van achter aangevallen zonder enige aanleiding. Puk is bang van die 2 honden maar niet van het ras. Ik ben dat ook niet en nooit geweest ook. 

Geniet Puk van het spelen met 'dat soort honden'? JA 

Puk heeft een duidelijke voorkeur voor dat soort rassen. En speelt er zo ontzettend graag mee. 

Moet ik Puk dit verbieden door alle verhalen? NEE!

Wie ben ik als baas om haar dat verbieden? Ik gebruik zeker mijn gezonde verstand en haal haar uit situaties die ik ook niet helemaal vertrouw. Maar ik luister vooral naar de hond zelf.. Wie kent een hond nou beter dan een hond zelf? Puk beslist uiteindelijk zelf met wie ze omgaat en laat gelukkig zich niet 'ompraten' door andere. Ze speelt zelfs met 'dat soort honden' die al een 'verleden' hebben en het gaat altijd goed. Ik heb vaker een klein mormel van Puk moeten halen omdat Puk al meerdere malen aangaf hier niet van gedient te zijn en dat keffertje niet luisterde dan dat ik bij 'dat soort honden' heb moeten ingrijpen.

Noem mij een slecht baasje maar ik doe er echt werkelijk waar alles aan om te voorkomen dat Puk iets overkomt door wat voor hond of ras dan ook!! 

Maar ik ben blij als ik Puk zo heerlijk zie spelen met 'dat soort' en op weg naar huis onder het kwijl zit van het spelen met die honden (dat heb je dan wel weer met 'dat soort' hahaha) en thuis heerlijk voldaan in slaap valt op de bank.

En ergens zie ik het een beetje voor me. Een kwispelende grote Bigs die meer lijn krijgt en naar de honden toe trekt, en de honden die beginnen te grommen waarop de mevrouw haar honden vast pakt om geen conflict te krijgen.

Het hoeft toch niet persé aan jouw hond te liggen dat er een conflict ontstaat?

Zelf heb ik ook ietsjes te vaak gehoord "hij doet niets hoor!" maar de combinatie met mijn honden stond ik gewoon niet om te springen, puur omdat mijn honden een drukke puberreu nooit zo konden waarderen. En júist honden die overenthousiast in een lijn gingen hangen of los op ze af kwamen rennen in standje hyperhoi met wil kwispelende staart werd nooit zo gewaardeerd.

Zei natuurlijk ook wel weer wat over mijn honden, maar dat was mijn probleem.

Ik pakte mijn loslopende honden bij het zien van bepaalde honden ook even bij me en even vast.

En overigens heb ik ook het type waarbij mensen zeggen "ik heb het niet zo op die honden" of "de mijne gaat zo tekeer omdat hij gegrepen is door, jawel een herder!"

Zelf knik ik tegenwoordig maar, en zeg dat ik de verhalen ken. Ben er wel een beetje klaar mee. De honden mogen niet te pas en te onpas op iedere hond af, ook omdat ik weet dat ik ook niet het gemakkelijkste ras heb als het op "spelen" met vreemde honden aankomt. Ik houd er rekening mee dat andere mensen en of honden moeite hebben met "mijn" ras, dus zorg ik dat ik ze bij me houd of kan houden.

En dat loopt een stuk prettiger.

Als men tegen mij zegt,mijn hond doet niks dat zeg ik de 'de mijne wel,ze grijpen en laten niet meer los' 

(niet dat ze iedere hond grijpen) 

….........waar zal ik beginnen, hier bijna dagelijks, de honden van mij zijn praktisch altijd aan de lijn, de bijna fout momenten zijn niet meer te tellen, heb behoorlijk wat eelt op de ziel gekregen.

Dus ja wen er maar zoveel mogelijk aan en in je gedachten een dikke middelvinger, in your .......

Ik weet niet wat voor honden je hebt, kan het niet goed zien op de foto.

Maar een hond hoort natuurlijk niet zomaar ergens naar binnen te hollen. Dat waardeert niemand.

Ik heb zelf een kleine dus kwetsbare hond, maar ik probeer me niet 'bang' op de stellen. Kom ik laatst een mijnheer tegen met twee bordeauxdoggen aan de lijn, op een tamelijk smal pad. Omdat mijn hond nooit lelijk doet ga ik niet op zij, maar de man wordt door zijn honden naar mijn hond toegesleurd en er wordt gegromd door één van hen.
Ja, dan ben ik niet echt blij en maak ik dat ik toch maar uit de buurt kom.

Ik stel het bijzonder op prijs als mensen hun honden 'in bedwang' kunnen houden.

Ja die reacties kan je van tevoren ook wel verwachten als je "zo'n hond" neemt. Ik ben wel echt heel blij met de wijk waarin we wonen, ik heb eigenlijk nog nooit wat raars meegemaakt. Iedereen houd zijn hond netjes aangelijnd, nog maar 1x een opmerking gehad (moeten zulke honden geen muilkorf om?) en verder eigenlijk alleen maar hele positieve reacties over staffords. Nu hebben we in de wijk ook best een aantal staffords rond lopen en is het verder een doornormale wijk. 

Ik vind het altijd erg fijn dat ik wat ruimte krijg om rustig met de honden te passeren. Vooroordelen kun je toch niet voorkomen, en ze komen soms ook uit. Die van mij zijn uiteindelijk niet zo vriendelijk naar andere honden geworden, en dat was eerst echt niet zo.

Aan de andere kant mag ze het toch gewoon niet op dat soort honden hebben en dat zeggen? Eigenlijk zegt ze met andere woorden dat ze bang/onzeker is.

Ik heb dat ook met bepaalde rassen. Heb ik het gewoon niet op. Ik vertrouw ze niet, moet ze niet, kortom ik wil ze niet in mn buurt. Dan zeg ik ook als waarschuwing 'ik heb het niet zo op dat soort honden'. Dan weet de baas als het goed is genoeg. 

En dat is nog netjes toch? Een van mijn buren heeft ooit eens tegen me staan blèren dat ie mn hond persoonlijk af zou maken als ze zijne zou bijten. Sloeg nergens op maar oke gaf hem nog gelijk ook en zei ook; Zou ik ook bij jouwe doen. Was het meteen opgelost. Kan je wel stampij om gaan maken maar nergens voor nodig. 

Gelukkig zijn wij erg goed met de buren hier en vinden die het niet erg. De buurvrouw waar bigs de auto in was gesproken heeft precies de zelfde hond als bigs maar een vrouwtje. Precies de zelfde kleuren enz. Zelfde karakter ook zo ondeugend. Toch vind ik het zelf ook niet netjes. Gelukkig bied ik altijd mijn excuses aan met een fles wijn waar de kast mee vol staat . 

Ik laat bigs altijd los rennen waar het kan. Geen andere honden in de buurt of lopende mensen gewoon waar bigs en ik alleen zijn. Als ik iemand zie aankomen op afstand of hoor aankomen dan neem ik bigs gelijk al vast aan de riem. 

Niet omdat ik bang ben dat bigs zal bijten maar puur om het feit dat bigs jong is, puberteit zit en nu niet goed luistert. Als bigs blij is wilt die nog wel eens op mensen springen. (Nooit op straat bij mensen gebeurt alleen bij mensen die wij kennen). Bigs denkt altijd nog dat hij een klein schoothondje is . Bigs zijn ras heeft heel veel energie en dat moet je er positief uithalen. Veel wandelingen, laten uitrazen enz. Ik laat bigs vaak ook grote takken pakken en daar mee rond huppelen. Goed voor z'n bouw en z'n energie mee kwijt te kunnen. Ik ga soms ook skeeleren met hem om hem uit te putten.

Bigs heb ik altijd kort aan de riem, we hebben niet zo een "lang trek riem" zeg maar. Maar zo gewoon een korte zonder dat die langer of korter kan. We proberen hem te leren om altijd netjes naast ons te lopen. 

Bigs zijn vorige eigenaar heeft hem niets bij geleerd. Hij kwam hier en wist niet eens wat zit betekende. Wij trainen bigs nu vooral thuis want vanmiddag een Giardia test gedaan en wachten op de uitslag daarna toch graag op cursus met hem gaan. (Bigs wisselt veel van voer ivm zijn voedsel allergie en we mengen het goed oud en nieuw voer maar hij blijft diarree houden op en af maar we moeten echt zoeken waar het vandaan komt) dus waarschijnlijk komt het van de voer wisseling maar Just in case doen we toch de Giardia test zodat we zeker zijn dat het daar niet van kan komen.

Bigs is voor mij super lief maar echter weet ik ook dat hij heel beschermend naar mij is. Als er wordt aangeklopt of de bel gaat, gaat die blaffen. Als ik naar boven loop wilt hij voorop en zoekt hij de kamers Door.  Als ik slaap en hij zit bij mijn vriend beneden komt hij bijna elke 15 minuten kijken bij mij of het allemaal nog goed gaat. 

Ik laat bigs veel bij andere honden snuffelen waarvan de eigenaren het goed vinden maar ik heb wel mijn ogen op hem en hou hem ook kort.  

Ik begrijp best dat mensen slechte ervaringen hiermee hebben, maar dat betekend niet dat elke hond zo is. En je hoeft zeker niet te doen alsof jou hond beter is dan die van mij. Want dat is Hoe het over.kwam. De manier hoe ze keek en praatte zei al genoeg voor mij. 

Wij wonen in de rijtjes huizen en hun in de wat grotere huizen (2 tot 3x groter) zeg maar. Kan ik ook gaan zeggen ja je bent arrogant want je hebt een groot huis dus je hebt waarsch geld. Dus daar voel je je beter ofO? Is toch ook niet aardig om te zeggen 

 Bigs heeft geen Giardia 

Zoals ik hierboven ook al zei snap ik je frustratie echt heel erg goed! 

Maar aan de andere kant.. Die vrouw en al die andere mensen die het doen zijn het niet eens waard om zn ontzettend leuke hond te ontmoeten!! 

Hoevaak ik al niet in mn enkels/kuiten gehapt ben door zn keffertje.. Maar dat is dan 'normaal klein en onschuldig' en mag zo vals uit de hoek komen.. En baasjes die sorry zeggen? Nog niet tegen gekomen.. 

Doe mij maar een lekkere stafford, rottweiler of herder die op me af komt rennen en in zn enthousiastme me misschien opzij duwt of mn broek/jas vies maakt. 

Die mensen verdienen het niet om Bigs te leren kennen joh.. Laat ze maar lekker in hun eigen wereld waarin alle grote honden een gevaar zijn. 

Tja.. Heb een tijdje getwijfeld, omdat ik bang ben voor veel kritiek, maar ik ga het er toch op wagen..

De manier waarop deze vrouw reageerde vind ik raar, maar ook ik ben bepaalde rassen gaan mijden. Dit was eerst niet zo. Ik vertrouwde er gewoon op dat als mensen hun hond los in het bos laten ze zich sociaal gedragen. Helaas blijkt dat dus vaak niet het geval te zijn. Bij bepaalde rassen (ik ga ze niet noemen. Ik wil geen mensen kwetsen). Ging het vaker verkeerd dan dat het goed ging. Gevolg was dat jayla zich niet meer zeker voelde in het bos. Altijd onzeker om zich heen kijken, angstig bij benadering van andere honden... Dit heeft mij doen inzien dat ik de baas ben van Jayla en dat mijn prioriteit moet hebben. Tuurlijk zullen er mensen zijn die balen als ik ze ontloop in het bos. Ze zullen van alles van me denken, maar jayla is sindsdien weer een stuk zekerder en kan weer genieten van het bos. En dat vind ik veel belangrijker. 

Ik begrijp iets niet zo goed en hoe verder ik dit topic doorlees hoe meer mij het verwonderd. Met een nare opmerking over een stafford of soortgelijke hond voelt men zich beledigd/gefrustreerd maar ondertussen vliegen de kleine k ut keffers hier weer om je oren. Ook niet erg vriendelijk naar de kleine rassen onder ons toch? 

Ik heb zelf zo'n kleine 'k ut keffer' en dat gedrag heb ik helaas wel te danken aan vervelende ervaringen met andere honden. Hierdoor is zij een angst blaffer geworden. Ik heb niks tegen staffords. Het is jammer dat ze vaak bij verkeerde baasjes terecht komen. 

Laten we elkaars honden gewoon lekker respecteren ipv beledigen. Veel fijner toch? :)

Maar dat is toch helemaal niet erg? Waarom zou je kritiek krijgen? Je zult in ieder geval niet naar een willekeurige baas boos roepen dat je "dat soort" niet moet.  Je zegt het zelf al, je wilt niemand kwetsen. 

Ik ontloop ook veel honden. Ook "dat soort honden". Kleine hondjes hou ik afstand, omdat Daya daar weer niet zo goed mee gaat (teefjes dan). Maar ik zie van een afstand niet of het een reu of een teef is.  En nou ja, ze is als jonge hond vaak in haar wangen gebeten door de kleintjes. Misschien vandaar de afkeer.. 

Daya heeft 1 stafford vriendje en die ken ik van pup af aan. De rest kennen ik en Daya niet en er lopen niet altijd even verantwoordelijke mensen aan de andere kant van de lijn (als ze überhaupt al een lijn bij zich hebben). En hier in de drukke stad veel mensen van verschillende rangen en standen. 

Daya is ook een keer grof tegen de grond gedrukt en dat was niet uit speelsheid. Kwam doelbewust op Daya af. Hoor haar nog gillen.. De weken erna op die plek was ze nog angstig (ze schrok al van krakende blaadjes, dan begon ze weer te gillen). Nu hebben wij wel een beetje een zachtgekookt ei, haha! Maar toch! Is uiteindelijk weer goedgekomen. 

Ik vind het voornaamste altijd je eigen hond. Heb niets tegen de zogenoemde "stoere rassen", ik vind ze geweldig juist!  Maar als ik met Daya ben, zijn die even niet belangrijk. Wie weet wat mensen van mij, mijn hond en mijn handelen denken.  En ik steek ook over (of in het bos een ander pad). Dan zie ik ze kijken.. Doet me weinig. 

Alleen had de vrouw in de OP het wel anders (vriendelijker) kunnen verwoorden zoals ik eerder al aangaf.  Soms lijkt het wel of iedereen met hond altijd zo boos is.  Ik heb in heel mijn leven (toen we nog geen hond haden) nog nooit zoveel chagrijnige mensen gezien (zijnde het van afstand). 

Ik voel me wel aangesproken door de reactie van Inge. Ik heb ook meerdere keren de kleinere honden als 'k*t keffers' neergezet maar daar wil graag iets over uitleggen. 

Ik ben gek op elk soort hond (groot,klein,oud,jong). Alleen zijn er vaak baasjes van kleine hondenrassen waarbij de hond alles mag (grommen,blaffen,kuiten happen etc.) en dit als 'normaal' gezien word want het is een klein hondje dus wat veel kwaad kan het? 

Je wil niet weten hoeveel van dat soort baasjes ik tegen kom. Ik denk dat ieder voor zichzelf wel kan bepalen of hij/zij zn soort baasje is. 

Dat soort asociale hondjes (en nog asocialere baasjes) noem ik 'k*t keffertjes' daar bedoel ik nogmaals.. Niet alle kleine honden mee. Ik ken genoeg kleine honden waar ik gek op ben en die zich gewoon weten te gedragen. 

Sorry als ik Inge (en de andere) beledigd heb over hun kleine hond. Dat was niet mijn bedoeling. 

 Maar waarom is dat zo erg? Dat vraag ik me echt oprecht af. Waarom kan je dat niet gewoon zeggen?

"  Maar waarom is dat zo erg? Dat vraag ik me echt oprecht af. Waarom kan je dat niet gewoon zeggen? "

S&F.

 Omdat mensen hun hond als hun kind zien. En liefde maakt blind.

"  Maar waarom is dat zo erg? Dat vraag ik me echt oprecht af. Waarom kan je dat niet gewoon zeggen? "

S&F.

Je noemt het zelf al. "Gewoon" zeggen. Ik heb geen moeite met mensen die iets gewoon zeggen. Maar wel met blèren.  Mij is vroeger niet geleerd om het dan maar te blèren. Men kan ook gewoon praten.  En dat heeft niet enkel betrekking tot wat er over een hond gezegd wordt. In het algemeen kan men ook gewoon praten ipv blèren. Ik hou niet van blèren.

 Bedankt voor je reactie:-) Ik snap je punt helemaal. Eigenlijk is het precies wat ik ook duidelijk probeer te maken. Ik maak hier uit berichten regelmatig op dat baasjes van staffords en soortgelijk honden zich toch aangevallen/beledigd voelen door negatieve berichten ondanks dat hun stafford wel hartstikke lief is en zij wel weten hoe ze ermee om moeten gaan. En ik voel dat precies zo wanneer er weer eens over kleine k*t keffers gesproken wordt. Ik weet waarom mijn Gina zo doet.. en ik weet ook dat ik er ontzettend veel tijd en energie insteek om dit gedrag te verbeteren en andere mensen en honden zo min mogelijk tot last te zijn met dit gedrag. Maar toch steekt het een beetje wanneer er zo gesproken wordt over kleine honden. Misschien juist wel omdat ik er zoveel aan doe en gedaan heb.

 Afgezien van de afstand die je overbruggen moet en het dus natuurlijk is om harder te gaan praten speelt er ook nog zoiets mee als spanning.

Ik neem aan dat geen van jullie dat blijkbaar kent dus zeg ik het maar zoals het is.. Ik ben best bang voor Jack Russels. Die kleine duivelszoontjes moeten me al hebben vanaf kind af aan en ik heb er nog nooit één ontmoet die het tegendeel bewees. De enige die me niet aanvalt pist op de deurmat.  (In ons huis).

Als ik er eentje in mn buurt heb word ik zo zenuwachtig dat ik mijn eerste instinct (ze kneiterhard trappen) heel erg moet onderdrukken. Dan ga je dus automatisch hard praten (het moet weg) en dan beginnen eigenaren ook nog 'ze doet niks', 'oh dat grommen bedoelt ie niets mee' blabla. Het enige wat je op zo'n moment denkt is HAAL HET WEG!!! Dus ja, het zeggen is het meest nette wat je doen kunt.

Maar goed je hond overal maar bij laten is natuurlijk wel "gewoon". Zoals Mike al zegt met andere woorden... Beetje realistisch blijven.

Tja, ik heb het ook niet "op dat soort honden". Alleen ik roep het niet, ik mijd ze als de pest. Als ik er één zie lopen, maak ik rechtsomkeert. Sorry als ik nu iemand beledig, maar ik heb iets te veel vervelende aanvaringen gehad in het verleden met mijn cavaliertje en "dat soort honden". Ik vertrouw ze niet. Ik zie uit de verte niet of het wel of niet een vriendelijk exemplaar is of dat die wel of niet onder appel staat. Daar komt bij dat ik een reactieve hond heb, die er alleen maar bij gebaat is dat ik afstand houd t.o.v. honden waar hij mogelijk tegen kan uitvallen. Met kleine keffertjes hebben wij heer helemaal geen problemen. Die keffen alleen maar en daar trekt Scott zich weer niks van aan. Die ziet hij niet als bedreiging.

Ik mag jack russels ook niet (meer). Ben onlangs tweemaal gebeten door twee verschillende Jack russels omdat ik deze blockte voor mn hond. Kwam op ons afrennen van 50 meter afstand, grommend en al. Had alleen niet verwacht dat hij mij zou bijten . En de tweede keer was soortgelijk. Terwijl ik genoeg leuke JR's ken, maar ik pas nu wel een beetje op :D

"  Afgezien van de afstand die je overbruggen moet en het dus natuurlijk is om harder te gaan praten speelt er ook nog zoiets mee als spanning.
 
Ik neem aan dat geen van jullie dat blijkbaar kent dus zeg ik het maar zoals het is.. Ik ben best bang voor Jack Russels. Die kleine duivelszoontjes moeten me al hebben vanaf kind af aan en ik heb er nog nooit één ontmoet die het tegendeel bewees. De enige die me niet aanvalt pist op de deurmat.  (In ons huis).
 
Als ik er eentje in mn buurt heb word ik zo zenuwachtig dat ik mijn eerste instinct (ze kneiterhard trappen) heel erg moet onderdrukken. Dan ga je dus automatisch hard praten (het moet weg) en dan beginnen eigenaren ook nog 'ze doet niks', 'oh dat grommen bedoelt ie niets mee' blabla. Het enige wat je op zo'n moment denkt is HAAL HET WEG!!! Dus ja, het zeggen is het meest nette wat je doen kunt.
 
Maar goed je hond overal maar bij laten is natuurlijk wel "gewoon". Zoals Mike al zegt met andere woorden... Beetje realistisch blijven. "

S&F.

Ja, maar dat snap ik wel. 

Ik interpreteer de OP dan misschien anders.  Op mij kwam het meer over als een chagrijnig iemand die schreeuwt, dan een bang iemand. En ik was er natuurlijk niet bij haha! 

Edit: Als ik zelf hier in de buurt loop, kom ik regelmatig iemand tegen die op een boze, haast woeste toon "Mijn hond moet zulke honden niet!!!!" zegt. Beestje (Jack Russell toevallig hahah) loopt los in de wijk waar ze eigenlijk vast horen, komt naar mijn hond..

De ene keer gromt het beestje naar Daya, andere keer gaat het goed. 

Ik stelde me meer zo'n soort situatie voor, dat iemand bij het passeren nijdig doet.  Ik krijg ook altijd de schuld dat mijn hond loops is, maar dat terzijde. 

Hier trouwens Gina met een van haar beste vriendinnetjes. Na een potje modderworstelen. Vond het wel een toepasselijke foto in dit topic 

 Nee ik ook niet.. Mijn ervaring is echter dat vooral bange mensen dat soort dingen zeggen. (Er zijn genoeg mensen bang voor mijn hond ook). 

Hatelijke types zijn inderdaad meer van het afspuiten en dat soort taal.

@Mike: Pas maar op voor je achillespees voor je t weet is ie door 

" Ik mag jack russels ook niet (meer). Ben onlangs tweemaal gebeten door twee verschillende Jack russels omdat ik deze blockte voor mn hond. Kwam op ons afrennen van 50 meter afstand, grommend en al. Had alleen niet verwacht dat hij mij zou bijten . En de tweede keer was soortgelijk. Terwijl ik genoeg leuke JR's ken, maar ik pas nu wel een beetje op "

Mike

Ik ben best wel benieuwd hoe dit verder afgelopen is?? Een hond die een mens bijt.. 

Een jack russell probeerde me eens in me kuit te bijten maar denk dat die jack er meer last van had dan ik.. Ik had rubberen winter regenlaarzen aan haha 

Bigs&Neo ik snap je helemaal! Ik heb gelukkig veel positieve ervaringen met zulk "soort honden", maar probeer ook altijd beste in de hond te zien. Of dit nou een Stafford is of een Jack Russel (waar ik dus negatieve ervaringen mee heb). Op een heleboel Jack Russels hier in de buurt zijn er toch een paar die wel leuk spelen en leuk zijn. Misschien maakt het uit als je zelf een grote hond hebt dat je zulke honden minder eng vind?

Ik denk dat de vrouw in kwestie niks aan kan doen dat ze bang is, maar ze hoeft het toch niet zo te uiten? Ze kan toch zelf even ergens anders heen gaan of aan de kant wachten?

Ik weet van Akita eigenaars in andere delen van het land dat hun honden worden gemeden als de pest. In vind dat kortzichtig. Maar dat houd ik dan ook voor me.

Hier waar ik woon is het ras niet zo bekend dus wel positieve mensen. Helaas op een iemand na... die vroeg waarom ik het in mijn hoofd heb gehaald om een hond met zulke slechte karakter eigenschappen aan te schaffen..

Was ook een onnodige opmerking. Ben gauw doorgelopen.

Maar trek het je niet aan. Ik denk dat je van te voren rekening mee had moeten houden (volgens mij doe je dat ook) dat je ook negatieve reacties kan wachten, maar blijft onnodig..

Zou anders zijn als je je hond los had, maar als jij je hond keurig bij je hebt, is er niks aan de hand lijkt mij.

De eerste hield niet meer op, gelukkkig zijn het kleine honden. Hij bleef maar komen, en ik hield me in; met in gedachten dat 1 trap van mij het einde zou betekenen van die JR. Ik had wat lichte schaafwonden aan mn onderbeen en gaten in mn broek. Baasje was een verwarde vrouw die ontoerekeningsvatbaar was, heb er niet veel mee gedaan aangezien ik moest werken en het was 8u sochtends.

Tweede keer precies zelfde scenario JR bleef maar komen maar deze keer is de JR 3 meter verder gelynched ( zoals je bij voetbal een bal dood op je voet legt en daarna wegduwd). Ik heb dus niet geschopt maar geduwd met mn voet als het ware. Daarna droop de hond af gelukkig. Baasje van die hond heeft mn broek vergoed, en ik heb medegedeeld dat wanneer hij zijn hond weer los heeft ik mijne ook loslaat en dan zien we wel wat er gebeurt. Dat maakte gelukkig enig impact, maar ik zag zijn hond twee dagen later gewoon weer loslopen :D.

In beide gevallen zou ik niet gebeten zijn als ik mijn hond niet bij me had (of mijn hond niet reageerde), ik moest namelijk mijn hond ook nog controleren dat hij niet bij je JR zou komen en omgekeerd.

"  Bedankt voor je reactie Ik snap je punt helemaal. Eigenlijk is het precies wat ik ook duidelijk probeer te maken. Ik maak hier uit berichten regelmatig op dat baasjes van staffords en soortgelijk honden zich toch aangevallen/beledigd voelen door negatieve berichten ondanks dat hun stafford wel hartstikke lief is en zij wel weten hoe ze ermee om moeten gaan. En ik voel dat precies zo wanneer er weer eens over kleine k*t keffers gesproken wordt. Ik weet waarom mijn Gina zo doet.. en ik weet ook dat ik er ontzettend veel tijd en energie insteek om dit gedrag te verbeteren en andere mensen en honden zo min mogelijk tot last te zijn met dit gedrag. Maar toch steekt het een beetje wanneer er zo gesproken wordt over kleine honden. Misschien juist wel omdat ik er zoveel aan doe en gedaan heb. "

Inge, baasje van Gina en Flynn

Ik vind het heel naar voor Gina en ik snap dat zulk soort teksten steken (daar had ik niet goed over nagedacht).

Ik begrijp heel goed dat er mensen zijn die wél nare ervaringen hebben met andere honden en die mensen hebben naar mijn mening ook het volste recht om te zeggen dat ze het niet zo op het ras hebben, zeker na meerdere ervaringen. 

Ik vind alleen dat het te snel geroepen word zonder de hond of het ras te kennen en zonder er ervaring mee te hebben. Alleen maar van verhalen viavia en van internet uitgaan helpt niet en plaatst al snel een ras in een slecht daglicht. 

Ik snap dat hier veel baasjes zitten die wel echt nare ervaringen hebben met 'dat soort honden' en om die rede ook zn mening hebben (die ik volledig kan begrijpen).

Ik denk dat de mensen waar het om gaat.. Die zonder enige kennis maar iets roepen omdat ze in de verte 'dat ras' zien aankomen.. Zich ook niet op zn forum als dit aanmelden..