Jonge Reu en hormonen?

Even een vraagje, wij hebben 2 heerlijke honden. Allebei reutjes. 1 Kruizing Yorkie van bijna 5 jaar, en een Barbet van 1 jaar.

Ze kunnen prima met elkaar door 1 deur, maar kunnen ook prima zonder elkaar. Ons Yorkie heeft nl. niet zo'n behoefte om zich met onze barbet te bemoeien.. Ook samen dus geen problemen. Onze York is echter gecastreerd, maar onze barbet niet (heeft maar 1 ingedaald balletje), maar nu dus mijn vraag. De barbet kan ons yorkje niet met rust laten, constant ruiken aan zijn edele delen, en als het yorkje ergens heeft gelegen, dan is de barbet er als de kippen bij om de plek echt helemaal af te snuffelen. Dit op een erg gefocusde manier. Hij lijkt helemaal in de ban van de geur van ons gecastreerde yorkje. Verders geen rij nijgingen of dominantie trekjes. Gewoon een heerlijke jonge hond in de bloei van zijn leventje. Ook buiten geen problemen. Heerlijk enthousiast en vriendelijk. Natuurlijk wel overal even laten weten dat hij er is geweest, en ook wel eens likken aan bepaalde plasjes. Laat dit overigens niet toe hoor. Maar nu de vraag zou het gedrag naar ons Yorkje (wat wij wel onderbreken uiteraard) naarmate het ouder worden minder worden? Wij willen nl. niet castreren! Is dit ook bij iemand een herkenning?

Het is een feit dat gecastreerde reuen door intacte reuen bereden worden, voor een intacte hond is het niet duidelijk wat een gecastreerde reu nu eigenlijk is, ze ruiken onzijdig zeg maar. Dus daar zal de belangstelling voor jullie york vandaan komen. Dat hij (nog) niet op hem rijd zal waarschijnlijk zijn omdat hij nog wel respect voor hem heeft.
Ik heb niet echt een oplossing voor het probleem, behalve het gedrag steeds onderbreken. Hopelijk wordt het minder als zij hormonen niet meer zo op hol geslagen zijn zoals bij de meeste puber reuen.

Dank je wel Tessa, ja ik heb ook weleens gehoord dat gecastreerde honden naar een loops teefje ruiken, dus ikzelf denk nu gezien de reaktie, dat dat wel eens kan zijn. Ik had dit alleen echter niet verwacht. Wij hebben nl. bewust gekozen voor een reu bij ons reutje, omdat wij eerder een teefje erbij hebben gehad, en tijdens haar loopsheden had ons yorkje het een paar dagen zwaar zeg maar. vandaar dat wij zoiets hadden van dan gewoon een reu bij ons reutje, dan hebben we daar geen "last" van. Maarja, bij het teefje was het maar 2x per jaar, en nu is het elke dag. Ik heb zelf nooit van iemand zo'n ervaring gehoord, dus vandaar dat ik zoiets heb, zijn er anderen die dit ook hebben meegemaakt. Verders is het geen groot probleem hoor, maar vind het vaak zielig voor ons yorkje dat hij niet met rust wordt gelaten. en moeten we vaker mopperen dan ons lief is op onze schat van een barbet. Hij kan er immers bewust ook niets aan doen hé.

Verder niemand die een soortgelijke situatie herkend?.

Heel vervelend.....consequent weg sturen , en wat je ook kan doen, wat lavendelolie in je handen wrijven en de flanken van je hondje inwrijven, niet in de huid, op de broek, zodat de geur verandert, probeer het maar, het helpt.

Dank je wel Willemijn, ik ga het proberen, het is ook niet altijd het vervelen naar het yorkje toe hoor, het is ook meteen naar de plek duiken waar het yorkje vandaan gaat als die ergens heeft gelegen. Die plek wordt dan heel intens afgesnuffeld. Gelukkig blijft het alleen bij het snuffelen en achterna ruiken, dus dat is wel een geluk, al weet ik niet wat het wordt als de barbet iets ouder wordt hé. Ofwel het neemt af of het wordt wat erger. Daarom ga ik nu eerst eens lekker mijn kleine moppie insmeren met wat lavendel. Vind dit zelf nl. ook een heerlijk geurtje.