Hallo allemaal! Ik ben de trotse eigenaar van 2 siberische husky pups van bijna 1 jaar. De honden zijn echt me leven maar ze kunnen ook het bloed onder me nagels halen. Nu ben ik er onlang achter gekomen dat ik zwanger ben en in juli volgend jaar mijn eerste kindje mag verwachten. Maar nu beginnen mensen dus tegen me te zegge dat dit een ramp word met me honden en ik ze weg moet doen. Dat wil ik uiteraard echt voorkomen maar ze zijn erg jong en hebben veel aandacht nodig. Ook zijn ze extreem jaloers wat ik toch ook wel zorgelijk vind met een baby. Hebben hier meer mensen ervaring mee? Ik wil ze niet weg moeten doen maar aan de andere kant wil ik ook gewoon dat ze happy zijn en aandacht krijgen die ze verdienen...
Ik heb niet echt een idee ..
Maar als je je honden blijft geven wat ze nodig hebben, dus de echt husky dingen zoals het fietsen/steppen of voor zo'n kar lopen en het stukje geestelijke uitdaging zoals hersenwerkjes moet dat toch goed komen denk ik?
De honden zijn er, je hebt ze tochbewust gekozen ? Waarom nu weg doen, omdat er een kleine opkomst is ? Lees je goed in wat betreft baby en honden, honden zijn geen wegwerpartikelen, je hebt ze in huis gehaald, ze zijn reeds een jaar, de baby wanneer die komt ben je negen maanden verder, wanneer je je honden goed opvoed is er geen enkel bezwaar als straks de baby er is.......
Wat willemijn zegt
je honden zijn nu nog jong en wild enthousiast, dat word ook minder naarmate ze ouder worden
Ik zou een hondenschool in de arm nemen om advies in te winnen over hoe je het het beste kunt aanpakken
Misschien kijken voor een uitlaatservice als de baby er is? Dat ze een paar keer per week even flink kunnen rennen en jij ook even tijd en rust hebt tot de baby ouder is
Hoi hoi, ik ben afgelopen augustus moeder geworden ook met nog een vrij jonge grote hond.
Ik heb een tijdje terug een topic over gemaakt, misschien leuk voor je om te lezen:
http://www.hondenpage.com/hondenforum/204445/mijn-proeftijd-zit-erop!.php
Als je je honden overal bij betrekt en ze blijft geven wat je ze nu geeft is er denk ik echt geen probleem!! Laat mensen je niks wijs maken over je hond weg moeten doen....
Inderdaad. Door hen steeds bij alles te blijven betrekken maken ze deel uit van het gezin.
En daar draait het toch om?
Toen ik zwanger van mijn zoon was, 23 jaar geleden, had ik een boxerpuber. Ik heb wel eens gedacht, oh jeetje, als Ayla maar niet jaloers gaat zijn op mijn kindje. Maar eerlijk gezegd nooit gedacht, misschien moet Ayla dan ergens anders heen. Ik had een hondenkind en later een mensenkind erbij. Ik heb ze rustig en relaxed aan elkaar laten wennen en ze waren vanaf het eerste moment gezworen kameraden. Ik weet niet hoe dat bij andere mensen is gegaan.
Misschien had ik geluk, ik weet niet.
Nu ik al mijn andere honden heb, heb ik geen klein kind meer, mijn zoon is volwassen. Straks komt er vast een kleinkind, ook veel bij mij. Het zal vast weer goed gaan. Net als toen.
Misschien denk ik te makkelijk. Maar als je er positief in gaat, gaat het vast wel goed toch.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?