Loki's reis!

Ow spannend zeg! Het is bijna zover.  Dan kun je eindelijk gaan genieten van Summit. 

Spannend.. Wat leuk .. Succes en veel plezier 

Gokje, je houdt zeker ook niet van rollercoasters?  

Ben benieuwd naar de eerste ontmoeting! 

Een prachtige witte herder  lijkt hij me ? 

hopelijk klikt het direct tussen jullie want ik begrijp dat je hem nog niet hebt echt ontmoet ? 

Moet jij zelf het transport nu betalen of doet de organisatie het ? En heb je een harde sky kennelbox moeten kopen of gebruik je die van hen ? Sorry voor de vragen maar ik ben benieuwd voor zulke dingen nu .

Zal wel een heel ander gevoel voor je terugvlucht geven  als je weet dat in de buik van je vliegtuig , jouw maatje nu meevliegt

succes hoor. Ik volg .

en en ??

zijn jullie al thuis?

prachtige dier ben zo benieuwd naar je verhalen

Wat een snoepje! Ik volg ook.

Wat lief overigens dat je zelf je hond gaat halen ondanks je angst. Mocht je morgen pas terugvliegen dan hele goede reis. En daarna genieten van je hond !!

Ps ben ook wel benieuwd hoe dat gaat vliegen met een hond.

Ik volg!
Wat een plaatje zeg <3

Oh ...nog een paar (lange) uurtjes en dan............

Ben zo benieuwt

Op het vliegveld van Barcelona!!

 Oh spannend allemaal voor hem.

Hoe was je gevoel toen je hem voor het eerst zag ???????????

Die moest weten dat dit de reis is naar zijn gouden mand 

Heerlijk, schitterend, top, super...........

Wat een knapperd zeg! 

Nog allemaal spannend, maar dat gaat helemaal goed komen. 

 Leuk!!Wat kijkt hij ontspannen in dat ding,zou ik als erg positief ervaren(ook al is een foto wel een moment opname).

Nieuws nieuws nieuws ?

Wat een mooie hond is summit en een prachtige naam

Ik hoop wel dat ze al geland zijn voordat de storm los gebarsten is.

Stel van niet , arme Summit, hoe moet hij dat ervaren.  Hoor altijd van de stichting dat vliegen zelf al vaak stress geeft voor de honden maar dan ook nog storm 

Ben benieuwt en wacht.............

Ik had nog helemaal niet gereageerd hier,  maar volgde al wel. 

Ook ik wacht in spanning op nieuws! 

Nou daar komt mijn verhaal dan eindelijk hoor!! 

Allereerst iedereen bedankt voor de bemoedigende woorden!
Dit heeft mij erg gesteund, want ik vond het toch wel lastig zo alleen.

Gisterenavond dus met ruim 1 uur vertraging aangekomen op Barcelona. Gelukkig was dit voor Rosa (eigenaresse asiel) Toni en Sandra (medewerkers) geen probleem en ze kwamen me ophalen omstreeks 22:00 uur.
Zij waren net met een spoedgeval naar de dierenarts geweest, vandaar dat ze iets later op het vliegveld waren.
Ze hadden ook nog niet gegeten, dus we zijn eerst naar een Chinees restaurant gereden om daar te gaan eten.
Eigenlijk had ik al genoeg op, maar ik bestelde uit beleefdheid toch maar een kip teriyaki schotel.

Na 4 grote happen was ik echter al een beetje misselijk (mede door zenuwen) en besloot mezelf niet te 'overeten'. Zonde wel, ben er altijd wel tegen hoor, eten weggooien.

Daarna reed Rosa mij naar het hotel, of eigenlijk appartementencomplex waar ik zou gaan overnachten.
Dit was een apart gebouw, echt een mix tussen een hotel en een flatgebouw eigenlijk.
Erg ruim appartement gekregen met 4(!) kamers en nog een aparte badkamer en gang.
Alles was wel erg oud en vies :P

Na een korte en onrustige nacht (eigenlijk gewoon niet geslapen), haalde Toni mij 's ochtends om 10 uur op.
Nu zou ik hem dan echt gaan ontmoeten!!

Na aankomst bij het asiel liet Toni mij alles zien.
Zeg maar letterlijk alles.
Het was heel ingrijpend om te zien dat er 200+ honden in dit asiel zitten door de schuld van de mens.
Werkelijk waar de mooiste beestjes zitten er tussen...
De liefste smoeltjes en de zoetste hondjes.
Onbegrijpelijk.

En toch, voor een asielleven kunnen de honden het daar zich niet beter wensen.
Elke dag zijn er mensen (wel echt maar weinig) die de hokken schoonmaken, de honden voeren en tijdens het schoonmaken gaan de honden in groepjes in een paddock.

Gevaarlijke/minder sociale honden zitten alleen in een kennel, de anderen zitten met 3 of 4 soortgenootjes.

Zo ook mijn oogappeltje...
Hij zat ook met meerdere honden en hij was (in vergelijking met de andere honden) erg rustig en wachtte ons af.
Ik zag hem al van ver en wist meteen dat hij het was.
Bij het hek aangekomen was er een andere druktemaker die hem steeds weg duwde, maar gelukkig had hij al even aan mijn handen kunnen ruiken.
Ook kwam hij lang niet zo bang over als dat hij nog was op de filmpjes van mijn andere topic.
grote faal was trouwens wel dat Toni vertelde dat hij hem had gevonden op straat, en dus niet door zijn eigenaar was binnengebracht zoals de NL stichting beweerde.
Dat vind ik wel erg jammer, want uiteindelijk gaf dat mede de doorslag in mijn keuze voor hem ipv voor Fram (andere optie vanuit Roemenië).

Maar goed, niets aan te doen.
Ook leuk om te vertellen is trouwens dat toen ik hem voor het eerst goed zag vanmorgen, ik Summit helemaal niet bij hem vind passen..
Dusseh tja.. What to do now 
Toni, die helemaal gek van hem was noemde hem Gus, maar sprak het uit als goes (weliswaar wel met Engelse g).

Nadat Jacko en Gus nog even met elkaar hadden gespeeld en behoeftes hadden kunnen doen/water kunnen drinken was het tijd om ze in te laden voor transport naar het vliegveld.
Jacko, het hondje waarvoor ik als vluchtbegeleider fungeerde, was erg nerveus en piepte alles bij elkaar.
Gus daarentegen was erg rustig en kalm.

Op het vliegveld was het vooral erg lang wachten op de controle, maar zodra die was geweest (apart om 'achter de schermen' te zijn geweest en te zien hoe het koffer/ alternatieve bagage proces in zijn werk gaat trouwens) zat ik al snel in het vliegveld.
Toni nog even een fooitje toegestopt, aangezien hij mij hielp op zijn vrije dag en veel voor me heeft gedaan.
Evenals Rosa trouwens, alleen zag ik haar vandaag niet meer.

Na ENORM veel turbulentie op de vliegreis terug (HEEL ENG) te hebben gehad landden we dan toch veilig op Rotterdam en daar stonden de host van Vida Nova en de eigenaren van Jacko te wachten.
Benches opengeknipt en hondjes eruit.
Jacko helaas binnen in de aankomsthal een plasje gedaan, maar hij was ook erg nerveus en druk toen hij uit de bench kwam.

Even later arriveerde mijn vriend en zijn we naar huis gereden.
In het snertweer nog even gewandeld maar hij wilde niets doen.
Thuis liet ik hem los in de woonkamer (had mijn vriend mijn katten bovenop de kast laten zetten) en vrijwel meteen pieste hij mijn hele bank onder  
No fun...
Dus weer naar buiten, niets gedaan daar maar omdat ik alleen woon en straks toch in mijn eentje zou moeten zorgen voor opruimen van pies, katten uit de buurt houden van pies + hem meteen naar buiten doen (uitlaten, want heb geen tuin) heb ik hem nu toch in de bench gedaan.
Dat vind hij maar niets maar ik weet even niet hoe ik anders kon ontspannen.
Vanuit de bench dreigde hij wel naar mijn katten (grommen, blaffen).
Dit was al gauw over want hij was natuurlijk ook wel moe.

Ook lijkt hij de bench nu wel prima te vinden.
Inmiddels ook alweer een keer naar buiten geweest met hem maar nu alleen gepoept, niet geplast.

Een klik is er nog niet echt denk ik, merk dat hij ook erg op zichzelf is.
Hij houd me echter wel in de gaten, want als ik de kamer uit loop begint hij meteen te piepen.

Nu maar even een laatste keer uitlaten, bench naar slaapkamer verhuizen en lekker slaap in gaan halen (zowel hij als ik).

Morgen meer!!

Wat een verhaal! Leuk om te lezen! 

Ontzettend fijn dat Summit (of heet hij nu Gus?) thuis is! 
Natuurlijk is alles heel erg wennen voor hem, 
en die klik komt er zeker nog wel!

Succes, en hopelijk een rustige nacht voor jullie! 

Komt helemaal goed, beide even bijkomen van de reis en elkaar beter leren kennen. Jij bent degene die hem zal uitlaten, voeren en het meeste aandacht geeft aan hem. Dus hij gaat vanzelf meer naar je toe trekken. 

Wat betreft de naam wel of niet veranderen, ze wennen gelukkig snel aan een andere naam als je het maar vaak genoeg uitspreekt. 

Met de mijne heb ik mazzel dat hij rustig is en niets sloopt, dus bench was niet nodig. Hij gaat of op de grond liggen in mijn buurt en 's nachts op zijn kussen in de gang. 

Ben benieuwd hoe die van jou zijn eerste nacht gaat doorkomen, hopelijk kom je een beetje aan slaap toe. 

Denk het wel hoor, opzich is hij erg rustig in de bench en hij is ook wel erg moe volgens mij.

Vind het wel vervelend voor hem die bench maar ja ik wilde ook wel even lekker kunnen zitten na zo'n reis...
En gelukkig vind hij het (naar mijn idee) wel oke.

Morgen probeer ik hem weer los te laten natuurlijk :)

Fijn dat hij thuis is.

Dat hij nu binnen plast is normaal,niks is nog van hem,geen geur van zichzelf,alleen zijn plas is 'eigen'.Mijn hond adopteerde ik met 5 maanden oud,heeft binnen dacht ik niet geplast,maar deed wel de eerste 3/4 weken álles op het balkon,daarna durfde zij buiten pas (letterlijk) te ontlasten.

Dat hij nu wat grommerig naar de katten is ook niet raar,zo'n reis,de compleet nieuwe omgeving en nieuwe mensen is voor hem natuurlijk erg nieuw,kan ook flinke stress geven...als de reis mét turbulentie ook al niet veel stress heeft gegeven.Misschien moet je hem ook niet in de bench stoppen,maar gewoon desnoods aangelijnd bij jou in de buurt houden(vanwege de katten en omdat hij anders misschien ook geen rust kan vinden....door al deze veranderingen krijgen ook honden van binnen onrust,dat geeft stress en daarbij komen hormonen vrij,cortisonen,dat duurt minimaal een week voordat dat weer is afgebroken in het bloed en de hond zich weer beter/stabiel voelt) maar niet zijn aandacht vragen,maar hem gewoon laten zijn.

Op zo'n eerste avond/dag lijkt het net alsof alles niet goed gaat,maar dat komt echt goed.Ga goed slapen en houdt echt in je achterhoofd dat hij minimaal 1 maand nodig heeft om bij te kunnen trekken en een beetje te wennen aan zijn nieuwe thuis en omgeving,dat geldt ook voor buiten aan de lijn.

Welkom thuis Summit/Gus/wat het ook wordt.  

Alles is natuurlijk nog heel erg wennen, doe maar rustig aan komende dagen. 

 
Haha stom he van die naam ><
Heel gek, vond het gewoon niet bij hem passen toen ik hem zag :P 
Was ook echt 1 van de eerste dingen die ik dacht.

Ik vind Summit ook maar rare naam.....wat gaat er door zijn kop nu ...weer in een ander huis . 

Ik hoop dat het binnenplassen louter vd zenuwen was, buiten poepte hij toch al, goed teken.

nu nog een goeie nacht ingaan allebei , gedraag je een beetje hoor mister X 

Duidelijk toch? Een andere naam dus.  

Blij iets van je te lezen !!!!

Wat een verhaal met ups en downs. Bedoel dat je ook iets teleurgesteld klinkt over sommige zaken. En dan nog je over vermoeidheid...........maar......alles komt goed.

Heb hier 2 Spaanse dames. Bij 1 ging alles vanzelf. Bij de 2e heb ik heel wat traantjes gelaten............had zo gehoopt dat het net zo als bij Zebee ging.

Plassen en poepen heeft Zabaa de eerste weken alleen achter de bank gedaan. Buiten durfde ze niet , te gestresst.

Denk dat ik een beetje begrijp hoe je gevoel nu is maar geef het tijd.

Liefde moet groeien en dan is die onvoorwaardelijk. !!!!!!!!!!!!!!!!

Met Zabaa ook gehad. Weken was ze in zichzelf. en nu (2 jaar later) mijn schaduw en een SUPER hondje. Vooral dankbaar, beiden.

Ga lekker slapen, alle 2 , en begin morgen met het opbouwen van een vriendschap voor het leven

Hier is maar 1 recept voor : liefde en vooral geduld !!!!!!!

Ik wens jullie 2 alle geluk en veel plezier met elkaar !!!!!!!!!!

Ja dan zou ik ook zeker voor een andere naam gaan!

Spannend hoor allemaal, voor jullie allebei!

Heel fijn dat hij nu thuis is!

Wat een verhaal, heel blij dat hij nu thuis is bij jullie. Ik wens jullie veel plezier samen, je zal in het begin wel geduld moeten hebben, maar dat komt in orde denk ik zo.

Kijk al uit naar verdere fotootjes en updates.

 als je de naam niet bij hem vindt passen, dan zou ik toch een andere naam bedenken. maar ach dat komt wel.

leuk dat je toch nog een update hebt gegeven gisteren. ik had mij ook goed voor kunnen stellen als daar gisteren geen zin meer in had gehad na dat hele avontuu. Jee, wat moet er door die hondjes heen zijn gegaan in de buik van het vliegtuig met die harde wind. 

En buiten niet gelijk zijn behoeftes willen doen is best normaal. Hij moet de buurt nog leren kennen. Spike durfde bij ons in het begin alleen maar in de tuin te plassen en te poepen zonder riem. dat hadden we niet gelijk door. dus de eerste dag hebben wij maar rondjes en rondjes gelopen..  

h