Wisselend, soms merk ik er niks aan...maar vaak, dan is ze ook wat rustiger, komt niet zeuren om te wandelen, ploft lekker bij me en komt erbij liggen.
andere keren denkt ze; geen boodschap aan! ik wil naar buiten!
honden snoven geinteresserd,aan mijn enkel toen ik een infectie in mijn bot had
maar ze houden inderdaad ook rekening met je als je ziek bent
Bijzonder wat wij voor plaats innemen in t leven van de hond .. Fijn dat t beter gaat met je moeder..aar alsnog veel beterschap
Bijzonder wat wij voor plaats innemen in t leven van de hond .. Fijn dat t beter gaat met je moeder..aar alsnog veel beterschap
Is toch bijzonder dat ze doorhadden dat er iets niet klopte bij je enkel.. Knapperds
Puck gaat wel bij me liggen, maar wil ook wel graag haar eigen plan trekken.
Mijn vroegere maltezer die week niet van onze zijde als mijn zusje of ik ziek waren. Die bleef de hele dag bij ons liggen en ging met moeite mee wandelen.
Als wij alleen thuis waren, dan mocht hij mee op bed bij ons slapen. De buurvrouw paste dan via de babyfoon op (ik was toen een jaar of 8 en mijn zusje een jaar of 6 denk ik). Die hond nam z'n taak serieus en heeft mijn buurvrouw bijna eens gebeten toen ze hem van het bed wilde halen (iets wat ze eigenlijk altijd wel deed en kon), waarom toen niet weten we eigenlijk nog altijd niet.
Is toch mega bijzonder.. Sorry wil je de hele tijd 3 doggies geven maar druk steeds op 2. Sorryyy
Is toch mega bijzonder.. Sorry wil je de hele tijd 3 doggies geven maar druk steeds op 2. Sorryyy
Waarom begin ik nu ineens te snuiven zeg.....
Mag ik ook eens ? Whahaha
Mijn reutje is wel heel erg gevoelig voor mijn gemoedstoestand. Als ik met wandelen gehaast ben en dan dus ook vaak loop te mopperen, gaat hij in de remmen en gaat zitten of liggen, net waar hij zin in heeft. Nu doet hij dat trouwens ook wel eens als ik goed gemutst ben en alle tijd heb voor de wandeling, maar dan wacht ik gewoon met alle geduld van de wereld tot meneertje uit gedroomd is en wandel ik weer rustig door. En met die wandelingen is hij een stuk meer ontspannen, wat ik dan ook merk aan het veel minder of helemaal niet uitvallen tegen andere honden.
Ook in huis, als ik niet mijn beste dag heb en wat loop te nukken, merk ik dat Peer hyper wordt en veel meer loopt te klieren als normaal. En ook heel veel aandacht vraagt, nog meer als normaal.
Ons teefje daarentegen, die is super stoïcijns. Die trekt haar nergens wat van aan. Loop ik buiten te mopperen dat ze wel een beetje door mag stappen, vlindert ze vrolijk door en gunt mij geen blik waardig. Tien trossen bananen in die oren. Ze wordt niet hyper, niet nerveus, helemaal niets. Ze blijft de vrolijke en blijde Wopper als altijd.
In huis gaat Wopper gewoon haar eigen gang en bekijkt ze mij ook niet. Ze wacht af tot mijn donkere wolk weer is overgedreven en tot die tijd laat ze mij met rust.
Dus misschien wel elk een eigen spiegel.
Nee
Wat mij betreft dan
Wat mij betreft dan
Hier wordt geen rekening met me gehouden als ik ziek ben. Gelukkig ben ik dat ook niet zo vaak..
Dat laatste klinkt dan weer goed
Hier ook niet hoor, ze lijken zelfs nog wel even drukker als normaal. Trekken meer aan de riem etc. Of het lijkt alleen maar zo, omdat ik me dan zo beroerd voel
Onze vorige Bull wel. Ik was toen geopereerd aan mijn buik en dan kwam ze heel voorzichtig op bed, terwijl ze normaal met dat lompe lijf zo bovenop je dook. Zij voelde het helemaal aan.
Ik merk dat als mijn hond tijdens het wandelen onrustig wordt, ik bij mezelf na moet gaan waar ik mee zit, want vaak kom ik er dan achter dat ik zelf onrustig ben, of dat iets me dwarszit of mijn hoofd simpelweg vol zit. Meestal heb ik het zelf pas in de gaten als ik me buiten aan de hond irriteer.
Als ik een migraine aanval heb dan vraagt Lady niets van me. Ze komt bij me liggen en is heel rustig. Honden voelen ons feilloos aan..
Niet lang geleden kreeg ik slecht nieuws wat me ontzettend boos en verdrietig maakte, kort daarna raakten mijn honden met elkaar in gevecht. De optelsom was snel gemaakt,-)
Verder maak ik altijd veel tijd vrij voor m'n honden omdat ik al snel merkte wat mijn gehaastheid met hen doet.
Ziva is behoorlijk gevoelig en voelt mij en mijn vader zeer goed aan. Mijn vader en ik hebben allebei dat we af en toe zeer gestrest kunnen zijn of gefrustreerd kunnen reageren. Wanneer dat gebeurd komt Ziva heel druk en vrolijk aandacht vragen bij ons. Af en toe kruipt ze dan in een hoek, maar meestal komt ze aandacht vragen.
Bij mijn vader zie ik Ziva ook echt als een spiegel werken (hoewel hij dat zelf niet helemaal door heeft haha) Want wanneer hij dan gefrustreerd is en Ziva komt bij hem en hij begint Ziva te aaien, dan zie je alle gespannen spieren heel snel ontspannen. Dat vind ik altijd heel erg bijzonder om te zien en ik weet dat Ziva ook zo bij mij werkt.
Kaleb en Ziva hebben het trouwens ook wanneer er kinderen in huis zijn die heel erg druk zijn. Mijn moeder gebruikt de honden dan ook als spiegel voor de kinderen. Dan vraagt ze de kinderen om naar de honden te kijken als de kinderen te druk zijn en dan weten de kinderen dat ze rustiger moeten worden.
(sorry voor het hele verhaal )
Hartelijk dank juist voor je verhaal.. Vond het juist fascinerend . Thnx!!
Heeft niet echt met spiegelen te maken, maar ik wilde 'm toch even delen.
Vanmiddag heerlijk 2 uur gelopen in het Leuvenumse Bos. Even max. 7 minuten wat minder omdat ze knallen hoorde (oefening op schietterrein?).
Kwartiertje voor we weer bij de auto waren stapte ik mis en ging nogal ongelukkig onderuit. Mellow stopte, keek me aan (inmiddels had ik de lijn aan mijn vriend gegeven) of ze wilde zeggen "wat doe jij nou? Gaat het?", komt vervolgens naar me toe gelopen en poeft haar natte neus op mijn bril
Daarna liep ze ook heel netjes mee naast mijn vriend.
Ze voelt het ook echt wel aan als er iets anders is dan anders.
Bedankt voor t delen melow.. Geeft denk ik toch aan, wat je voor de hond betekent .. Jou gemoedstoestand is volgens mij, bepalend voor zijn eigen gemoedstoestand.. Toch?
Wat een bijzonder topic. Dit vind ik nu echt weer eens een leuk onderwerp (te lang geleden)
Mijn honden zijn zeker een toetssteen in mijn doen en laten..
Ben ik kortaf, gehaast, geirriteerd om wat voor reden dan ook, dat zit Rock plots halverwege de trap.. altijd precies halverwege.. muisstil, alsof hij de woonkamer niet meer in durft.
Dus hond op de trap, spiegelt aan mij dat ik dan een vreselijk Aura om me heen heb en ik me moet herpakken en kalmeren.
Ik vind het overigens bijna bewondering waardig als er mensen zijn die iedere dag een zonnetje zijn en de rust zelve.
Ik denk het wel ja
Blijf ik eens achter tijdens de wandeling (als mijn vriend de lijn vast heeft), dan kijkt ze ook wel achterom, want ik moet wel dichtbij blijven
Als we met z'n tweeën lopen ook, regelmatig even omkijken, met haar ogen zegt ze dan heel veel.
Dat lukt me helaas niet haha Ik ben wel rustiger geworden sinds Mellow er is, omdat ik heb gemerkt dat zij heel nerveus en onzeker wordt als ik een rothumeur heb. En daarbij: ik schiet er zo weinig mee op, met humeurig zijn. Het lost namelijk ook helemaal niks op, sterker nog, het wordt eigenlijk alleen maar erger...
Ik heb dus wel wat van haar geleerd, maar soms gaat het nog wel eens mis. En dat merk ik dan gelijk, het wordt direct 'afgestraft' met een angstige, onzekere hond.
Dus meestal kan ik de dingen wel vrij snel weer los laten.
Misschien dat ik zoiets gisteren heb mee gemaakt.
Wij gingen een rpg spelen en de eerste paar uur vond ik het eigenlijk helemaal niet zo leuk. Meestal ligt Gruul of op de bank, of in de bench bij de tafel. Gisteren vond ik hem maar raar gedrag hebben. Hij was heel aanhankelijk naar me, hij wilde alleen maar bij mij liggen (wat op een stoel niet altijd even praktisch is) ik dacht dat hij aandacht wilde en ik wilde ook wat bewegingsruimte dus had ik Gruul bij mijn vriend op schoot gezet. Daar moest hij niks van weten, hij spring gelijk weer terug op mijn schoot. Hij was ook veel waakser dan normaal, als iemand opstond dan ging zijn kop omhoog om die persoon te volgen. Mijn vriend viel het ook op dat hij anders deed dan normaal.
Gruul heeft ook een trekje dat hij op de stoel van de visite gaat zitten zodra ze opstaan. Dat deed hij gisteren ook niet. Hij was heel aanhankelijk en beschermend over me. Zo kende ik hem niet terug, ik vond het ook niet erg want hij kroop zo fijn bij me. Mijn avond werd ook steeds beter haha.
Met uitlaten merken we ook dat ze aan ons hangen. Als 1 van ons alvast naar huis gaat (dat gebeurt heel af en toe) dan willen de honden ook naar huis. Die willen dan niet met de ander mee lopen. Ze proberen de roedel dan echt bij elkaar te houden.
Tijdens het wandelen loop ik standaard met bochtjes om andere honden heen. Ik heb een lijnblaffer en ik vind dat vervelend en irritant om te horen. Dus snoepjes bij de hond, honden afleiden en met een bochtje om andere honden heen. Ik heb geen last van blaffen en de honden krijgen snoepjes. Als er iemand ineens om een hoek komt (die ik dus niet zie aankomen) dan word er flink geblaft aan de lijn, ik raak dan ook snel geïrriteerd en het word dan ook echt een stuk moeilijker om Gruul uit die zone te krijgen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?