correctie volwassen hond bij pup - mijn rol?

Wanneer mijn volwassen hond mijn pup corrigeert (lees er eens boos naar kijkt of in het extreme geval gromt) en ik sta of zit in de buurt, dan komt ze naar mij gerend en blaft dan een paar keer. Ze strekt zich daarbij uit tegen mijn been (niet echt opspringen) en kijkt van mij naar mijn volwassen hond.

Ik heb het idee dat ze dan zegt: "Dat was nu toch onterecht he? Ik deed niets fout"

Wat moet ik dan doen? Moet ik haar negeren of iets anders met haar gaan doen? Ik kom liever niet tussen de regels die mijn volwassen hond opstelt voor de pup. Hij heeft namelijk last van angst-agressie en het gaat goed met de nieuwe pup. Ze kunnen samen spelen, slapen op de bank en eten. Alleen heeft hij nu eenmaal strikte regels omtrent hondengedrag en als hij nee zegt is het nee. Geen door gedram.

Als ik verder dan een meter uit de buurt ben, luistert ze naar zijn signalen. Van zo gauw hij lichtjes toont dat het genoeg is, maakt ze zich klein en gaat ze ergens anders spelen.

Of is het bezitterig gedrag van mijn volwassen hond? (Het komt het vaakst voor als we in de zetel zitten) en de pup aan de voeten hevig aan het spelen is?

Ik snap dat er moeilijk zo een oordeel over het gedrag gemaakt kan worden.
Mijn vraag is dan zo algemeen mogelijk ook. Als een volwassen hond een pup corrigeert en die pup loopt vervolgens naar de baas. Wat moet je dan doen met de pup, negeren, belonen, afleiden, ... ?

Ik denk dat je oudere hond heel goed je pup kan opvoeden.

Wel in de gaten houden dat je oudere hond niet gaat corrigeren van angst maar dat het wel eerlijk gebeurd zeg maar.

Als jouw hond gromt naar de pup. Dan vertelt hij de pup dat die iets doet wat niet gewenst is door hem. 

Wat jouw pup dan doet is steun bij je komen zoeken.

Belonen, afleiden, dat is allemaal niet nodig. Laat hem gewoon bij je zitten. geef gewoon steun.

Je kan het zo'n beetje vergelijken met 2 kinderen die spelen en op een bepaald moment ruzie krijgen. En er eentje afkomt. Dan zeg je van kom hier maar effe zitten tot het terug wat rustiger is. en de boel zich vanzelf oplost.

En als jullie samen in de zetel zitten dan wil de grootste rust. En dat geeft hij ook aan. Net wanneer je als volwassenen tussen een groep kinderen zit die zich uitleven en uitbundig/druk bezig zijn. Dat je zoiets hebt van nu rust, gedaan, genoeg. 

Uw oudere hond geeft volgens mij precies de goede signalen aan de pup. Deze volwassene kijkt alleen maar in haar richting (waarschijnlijk op een doordringende manier) en gromt in het uiterste geval (zo van: let op, houd rekening met mij en verder niet zeuren). Van een hardere correctie is geen sprake?  De reactie van de pup is dan: help, ik zal het niet meer doen. En dan vermijdt de pup de situatie door weg te gaan. Maar waar moet je dan naartoe? Natuurlijk naar de mensenbaas als die in de buurt is. Daar zoek je dan even steun en kijkt tegelijkertijd de kat uit de boom in de vorm van: wat doet de oudere hond nu en hoe reageert de mensenbaas hierop. Als de oudere hond duidelijk is geweest, moet de mensenbaas dit ook zijn. Dus in dit geval: geen aandacht eraan schenken. Denken: jij hebt kennelijk iets uitgelokt, red jezelf maar uit deze situatie, ik zit hier even voor je als steunpunt, maar ik accepteer het gedrag van onze oudste. Na een rustpauze ervaart de pup dat het allemaal wel meevalt. En op... naar een volgende ervaring.

Grotendeels eens met Eliane, alleen zou ik ook de grote hond steunen in dat deze inderdaad mag corrigeren. Maar dat is puur een gevoels kwestie dus hoor het graag als ik hierin verkeerd zit. Enkel pup steunen zou toch jaloezie kunnen opwekken?

Ik kan het vanaf hier natuurlijk niet goed beoordelen, maar ik zou toch ook proberen te voorkomen dat de oudere hond het nodig vindt om te grommen, dus de pup begeleiden dat hij niet altijd maar de rust van de oudere hond verstoort, dit voorkomen dus. Ik zou het de honden niet allemaal zelf uit laten zoeken.

Op die manier help je beide honden, is mijn gevoel, en voorkom je dat later als de pup volwassen is en de oudere hond niet meer zoveel pikt, en de jonge hond misschien geen correcties meer pikt van de oudere hond, de zaak escaleert. 

 Ik denk dat je al heel erg kan steunen door de pup, na het moment  van waarschuwen/straffen van de oudere hond, even geen aandacht te geven en de pup niet zielig te vinden. Dus een soort van 'meegaan' in de correctie van de oudere hond.

 juist. !!

Ik probeer altijd te zorgen dat er zich geen conflicten voordoen. Je weet inmiddels wel wat de oudere hond kan hebben en wat niet. Ik denk dat je best de pup opvoedt, net zoals je met je andere hond deed. En als het rustige zeteltijd is, dan kan je even goed zorgen dat de pup al wat moe is, zodat ie inderdaad de zeteltijd als rusten gaat beschouwen.

Ik denk dan vooral aan het temperament van beide honden. Als die kleine groot wordt en zich niet meer laat doen door een simpele blik of grom, wat dan?

Voorkomen is beter dan genezen, denk ik zo.

En ja, af en toe zal het dan nog wel eens gebeuren, maar ik zou proberen dit te beperken.

Thuis kom ik altijd tussen als er gegrom is. Als ik erbij ben en er is geen reden toe, dan mag er niet gegromd worden! Is er wel reden toe, dan probeer ik degene die het gegrom uitlokt, op andere gedachten te brengen door hem te berispen of door hem iets anders aan te bieden. Zo steun ik degene die volgens mij gelijk had.

Eigenlijk kijk ik gewoon naar het gedrag wat ik wil van de hond. Dit wordt beloond of stopgezet, al naargelang wat het is, en ik hou eigenlijk weinig rekening met wat de andere honden daarvan vinden.

Hier komen ze met zijn vieren heel goed overeen, doch, overal is wel eens wat. Iedereen is wel een keertje jaloers omdat baas hen aait en de ander niet, ... Maar dat vind ik geen reden om op elkaar te grommen.

Jij bepaalt de regels en het gedrag dat je wil van je pup. De oudere hond mag een mening hebben, maar die moet zich evenwel aan jouw regels houden. Zo heb je heel weinig schermutselingetjes onderling.

Uiteraard is elke hond anders. Onze Deen heeft ook angst-agressie, maar hij heeft nog nooit een van de anderen wat gedaan. Het zijn bij ons vooral de Jacks die grommen als hij eraan komt om een aai als zij op schoot zitten. En dan krijgen ze mijn vinger te zien met een ferme 'neen' en Blue mag dan wel dichterbij komen. Doen ze nog verder, sorry, dan moeten ze van mijn schoot af. Zo werkt het hier prima.

 Helemaal mee eens! 

Kijk ik heb geen pup en ik heb ook weinig verstand van het opvoeden van een pup.
Ik heb herplaatsers die allemaal volwassen (ouder dan 1 jaar) zijn gekomen. Maar ik heb wel van een zooitje instabiele angstige hondjes (1 angstbijter) een aardig vredige roedel gemaakt dus misschien heb je er wat aan haha.

Ik heb eigenlijk maar 1 regel en dat is dat er niet lelijk word gedaan. En met lelijk bedoel ik grommen, snauwen en vervolgens bijten. Ik ben dat al-tijd voor omdat als ik het ze zelf laat uitzoeken het echt een soepzooitje word en de kleinste gaat bepalen waar de anderen wel of niet mogen komen.
Het gebeurt amper meer maar als ik zie dat ze elkaar uitdagen kijk ik even hoe ze het oplossen. Meestal backt er 1 vanzelf wel off soms niet. Zo niet is het een EHH! En komt diegene wel naar me toe huppelen.

24 7 kan ik er ook niet bovenop zitten dus als ik een snauw hoor krijgen ze een correctie dmv stemverheffing. Ik heb dit meteen vanaf het begin al gedaan waardoor ze dan ook onmiddellijk stoppen.

Ze mogen best zelf beslissingen maken in de omgang met elkaar maar uitdagerij enz grijp ik vrij snel in. Bij bijvoorbeeld staren al. Misschien te snel voor sommigen maar t werkt prima hier. Nooit ruzie. Nooit gedram of respectloos gedrag naar elkaar. Ze weten heel goed dat het niet mag en liggen ook vaak in/op/onder elkaar te knuffelen en te slapen dat was in het begin wel anders. De kleinste terroriseerde alles bij elkaar en als ik hem liet begaan was het hele huis "van hem" geweest.

" Ik kan het vanaf hier natuurlijk niet goed beoordelen, maar ik zou toch ook proberen te voorkomen dat de oudere hond het nodig vindt om te grommen, dus de pup begeleiden dat hij niet altijd maar de rust van de oudere hond verstoort, dit voorkomen dus. Ik zou het de honden niet allemaal zelf uit laten zoeken.
 
Op die manier help je beide honden, is mijn gevoel, en voorkom je dat later als de pup volwassen is en de oudere hond niet meer zoveel pikt, en de jonge hond misschien geen correcties meer pikt van de oudere hond, de zaak escaleert.  "

Dobry

 Hier ben ik het helemaal mee eens. 

Ik wil helemaal niet hebben dat de honden elkaar gaan corrigeren. 

Dit zou ik ook zeker voorkomen.

Voor je oudste niet leuk, want die moet corrigeren en je oudste wordt er voor de pup zo niet leuker op, want die wordt gecorrigeert.

Als eigenaar bepaal jij de regels, niet je hond. 

Je zorgt voor de veiligheid van je honden en maakt de regels en stelt grenzen.

Is je pup je oudste aan het stalken, hup even je pup op de gang. Zo laat je je pup zien waar de grens is en laat je je ouste zien, dat je hem steunt.

Vooraf ingrijpen dus.

Je zou dus eerst de oorzaak van het grommen moeten opzoeken en die oorzaak moeten voorkomen.  Als  bijv. de grote hond vindt dat de kleine te druk doet bij hem in de buurt, gaan daar vaak ook signalen aan vooraf, als wegkijken of tongelen, gapen, gespannen houding, dan al, dus voor het grommen de pup tot rust manen en naar je toe laten komen.  Of als je zelf het gevoel hebt dat de pup nu wel erg ver gaat, roep je gewoon de pup vriendelijk bij je en houdt hem bij de grote hond uit de buurt.

Zeker bij een hond die bekend is met hondenagressie zou ik dit goed begeleiden, ook al is er op zich nu nog niets aan de hand. maar ik zou dus bang zijn dat als het vaak voorkomt, de grote hond eens niet meer gromt maar gelijk uitvalt. Ik zou dus aanraden, heel goed zijn lichaamstaal in de gaten te houden op stressignalen.

Ik vind wel dat hij zijn grenzen aan haar duidelijk mag maken als ze samen bezig zijn. Ik ben wat terug houdend om hem dan terecht te wijzen voor een grom.
Ik heb uit een paar cursussen met hem voor zijn angst-agressie geleerd dat het komt door zijn gebrek aan controle over situaties. Ik probeer hem dan ook juist die controle te geven, door hem toe te laten te reageren.

Mijn volwassen hond weegt 25 kg en mijn pup zal op volwassen gewicht 5 kg zijn. Indien het te fel escaleert heb ik dus een probleem. Indien ik merk dat hij verstart, tanden laat zien en zijn oren plat legt dan weet ik dat het serieus is en dan grijp ik in. Dan roep ik en daardoor geef ik de kans aan de pup om weg te geraken.

Het voelt als een dun lijntje aan waar ik op loop tussen de hond laten doen of ingrijpen en als ik een fout maak is dat of nadelig voor mijn pup (kan gebeten worden) of nadelig voor mijn angst-agressieve reu (die vertrouwen in mij verliest).

De eerste dag dat ik de pup in huis had, stond ik in tranen omdat ik geloofde dat het nooit goed ging komen en ze altijd apart moesten blijven. Ze hadden elkaar 1 keer ontmoet buiten ver weg van huis en hij had 1 keer naar haar uitgehaald (vlak bij de auto op het einde)

Nu 2 maanden verder vertrouw ik ze los samen terwijl ik boven ben. (Als ik uit huis ben, zit de pup in een kooi en de grote hond in de zetel), ik heb dus al meer bereikt dan ik had durven hopen.

Toch voel ik me zo hulpeloos als ik de spanning zie stijgen, mijn volwassen hond zie gestresseerd worden en mijn pup naar mij toe rennen. Ik moet hier de rol opnemen van verantwoordelijke, die iedereen eerlijk behandel.

Dank jullie wel voor jullie meningen. Ik ga ook zeker zorgen dat als mijn volwassen hond rust nodig heeft en die neemt, dat de pup uit de buurt blijft met haar hevig gespeel. Dat zal hem ook veel doen denk ik

Ik denk dat je teveel emotioneel erin staat en daardoor te weinig duidelijk.
Dit niet op een afkeurende toon overigens want ik weet echt heel goed hoe dat is. Een jaar geleden toen mijn Spanjaard letterlijk van angst in z'n broek poepte en tegen de muren omhoog rende kon ik ook wel janken van wanhoop.

Maar probeer toch de stabiele factor te zijn in dit verhaal. Hoe meer je je moedeloos voelt Hoe meer je hondjes dit oppikken en zich nog veel raarder gaan gedragen. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat je in de opvoeding van een hond soms echt even afstand van je eigen emoties moet nemen om duidelijk en leidend te kunnen zijn.

Ik vind ook dat een volwassen hond mag corrigeren en ik bemoei me daar niet mee .Geen betere correctie als een honden correctie(ondanks dat het in  mensenogen  best fel kan lijken ) Mijn pup heeft hier veel van geleerd ! Waarom zou ik me ermee bemoeien als mijn volwassen hond het zelf goed kan oplossen ?(zelfs beter als mij  )  Voor een felle correctie gaan al heel wat waarschuwingen vooraf ,negeert de pup deze dan mag mijn volwassen hond de pup best ff flink corrigeren .Door net niet te snel je ermee te bemoeien laat je als baasje zien dat je de boel onder controle hebt en creëer je in mijn ogen geen onnodige spanning .

 Het is dus niet goed om hem terecht te wijzen voor een grom. Dat is comminiceren, hij maakt je pup iets duidelijk.

Dit zul je voor moeten zijn.

Waarom gromt hij op dat moment? 

Is je pup opdringerig, te druk, laat die hem niet met rust? 

Haal je pup,weg voordat je hond gromt. 

Stel, je kleine neefje is op bezoek en die loopt je de hele tijd achterna, wil je aandacht, met je spelen. Jij wilt even een moment voor je zelf en  

hij gaat gewoon door. Je ergert je aan hem en snauwt hem weg.

Voor je neefje niet leuk, die krijgt een snauw, voor je zelf ook niet, je ergert je rot aan je neefje en werd boos. Boos worden is niet leuk.

Beter dat de moeder als het neefje vervelend is, hem even naar bed doet, of even een plekje te geven om zelf iets te doen. Of de moeder gaat zelf even met het kind spelen. Zo krijgt het neefje geen brul van jou, jij vind je neefje lief en hoefde niet boos te worden.

Zo leert je neefje, jou met rust te laten als je daar behoefte aan hebt.

Goed we zijn mensen, maar dit om een idee te geven hoe het is als je oudste je jongste moet corrigeren. 

Wat het (ik ken je niet en je hond) met angst agressie ook is, je noemt geen controle hebben, maar de onvoorspelbaarheid van iets, kan ook zorgen  voor onzekerheid, angst, wat zich in de agressie uit. 

Pups zijn onvoorspelbaar. Ze kennen elkaar misschien ook nog niet door en door, weten nog niet 100% wat ze aan elkaar hebben.

Als jij elke keer zelf ingrijpt en helpt, wordt het weer voorspelbaar voor je hond. Die weet dat de pup geen kwaad kan, optijd wordt weggehaald. Dit geeft rust voor je oude hond. Zo weet hij waar hij aan toe is,

Een angstige hond, zou ik nooit het zelf uitlaten zoeken, zorg dat je er voor hem bent en help hem. 

Zo voelt hij zich gesteund.

Controle kan je nooit helemaal krijgen, je kan wel zorgen dat dingen voorspelbaar worden.

Buiten opstraat, als er een vreemde hond aankomt, daar heb je nooit controle over. Wel op wat je zelf kan doen, omlopen. Als je dit consequent doet, weet je hond wat hem te wachten staat ook al krijgt hij geen controle op de andere hond

Als Balto agressief reageert vanwege geen controle hebben over de situatie, zou dat voor mij niet betekenen dat ik hem nu de controle ga geven over de situatie met de pup, dat kan goed fout gaan op de lange duur. Ik zou juist hem laten zien dat hij zich geen zorgen hoeft te maken over het gedrag van de pup. En ook buiten zou ik hem leren dat hij zich geen zorgen hoeft te maken, maar dat jij ervoor zorgt dat hij niet in situaties komt waarin hij voor zijn gevoel wel met agressie moet reageren. Bijv. meer afstand houden, bogen maken etc.

Het is uiteraard ook niet zo dat de honden nooit bij elkaar mogen, je hebt ook al veel bereikt, maar let goed op de lichaamstaal, als je spanning voelt opkomen, ingrijpen, voorkom dat het zover komt dat de grote hond de kleine moet waarschuwen.

Ik heb een beetje door de reacties gescrold en zie veel tips. Ik heb er geen ervaring mee, wel toen onze hond nog een pupje was en wel eens terecht gewezen werd door een volwassen hond of hoe onze hond nu (10,5 maand) bij drukke pups van bijv. 8 a 10 weken reageert.

Wat ik zag en zie is dat als een volwassen hond of oudere hond iets te druk vind of niet leuk vind, weg kijkt, weg draait, weg loopt, even lipje omhoog, een grommetje, etc. Ik vind hier persoonlijks niks verkeerds aan. Het is een duidelijk signaal "Stop, ik heb er genoeg van/ houd op." 

Ik kan zo natuurlijk moeilijk beoordelen, maar let maar eens op als jouw volwassen hond ook eerst wegdraait en dergelijke. Misschien stopt je pup niet en daarom bijvoorbeeld de grom. Zolang het niet agressief is, zou ik het laten.. als je volwassen hond het in ieder geval niet doet om uit te dagen (heb ik ook wel eens gezien).

Zodra je pup naar jou toe loopt, gewoon negeren.. ik denk dat zij steun zoekt..en misschien per ongeluk van jou signaal krijgt dat niet erg is wat zij doet (als je troost). 

Op cursus was een herplaatser die steeds steun zocht bij baasjes (andere situatie, maar misschien wel toepasselijk) en per week moesten ze er minder op reageren met op den duur ook weglopen (wel gecontroleerd dat als echt niet ging, wel een steun kon krijgen).

Ik zal ze eens extra goed in de gaten houden als ze samen interageren of ik niet eerder al iets zie aan Balto.

Op straat doe ik ook systematisch: komt er een andere hond aan, hup omdraaien en weg gaan, tenzij ik er echt een straatlengte tussen kan houden.

Ok net grote fout gemaakt.

Ze kamen net vrolijk de kamer binnen alle twee. Jenna rent naar Balto zijn gezicht en hij gromt meteen. (ik heb niet ingegrepen) Na een seconde begint Balto te snuffelen aan Jenna en probeert dan langs haar te geraken maar zij zit als een puppy voor hem heen en weer te springen. Toen heb ik Jenna weg gestuurd.

Balto gaat daarmee onder tafel liggen. Ik ga aan die tafel zitten en Jenna kruipt ook onder tafel. Ik hoor een snauw en een piep. Balto die dus een stapje verder is moeten gaan dan grommen Ik had er me langer van bewust moeten zijn dat Balto ruimte wou van haar.

Van fouten maak je leer je. 

Ik had al gelijk in gegrepen toen Jenna naar Balto zn gezicht rende en Balto gromde. Door gelijk Jenna even weg te halen, leer je Jenna dat je dat gedrag niet wilt hebben. Even een tel op de gang, en weer terug. 

Weer naar Balto rennen, weer even op de gang. Jena moet leren Balto met rust te laten. Als Balto wilt spelen of iets, zal hij dat wel aangeven.

Balto was er eerst, hij moet zich veilig kunnen boelen en de rust krijgen die hij nodig heeft. Jenna zal zich moeten leren aanpassen en daar bij kan jij helpen.

Wat Dobry zei over de controle, ben ik het dus mee eens. Ze legde het in minder woorden heel duidelijk uit.

" Ik vind ook dat een volwassen hond mag corrigeren en ik bemoei me daar niet mee .Geen betere correctie als een honden correctie(ondanks dat het in  mensenogen  best fel kan lijken ) Mijn pup heeft hier veel van geleerd ! Waarom zou ik me ermee bemoeien als mijn volwassen hond het zelf goed kan oplossen ?(zelfs beter als mij &nbsp  Voor een felle correctie gaan al heel wat waarschuwingen vooraf ,negeert de pup deze dan mag mijn volwassen hond de pup best ff flink corrigeren .Door net niet te snel je ermee te bemoeien laat je als baasje zien dat je de boel onder controle hebt en creëer je in mijn ogen geen onnodige spanning .
  "

dogmaster

 eens al heb ik het dan vooral over honden onderling. Als mijn hond fout is en hij krijgt een snauw is dat terecht en andersom ook puur grenzen aangeven vaak veel duidelijk honden onderling . Wij mensen zeggen ook ej laat dat waarom zouden honden onderling dst niet mogen? Is hondentaal ik vind het juist slecht om helemaal niets toe te laten . Gaat het verder dan grommen grijp ik in.

Vandaag nog op de hei was hunmie te druk werd gecorrigeerd en terecht. Toen wist die oke en erna hebben ze nog gespeeld

 Ga jij ook in de aanval als iemand te dicht in je buurt komt, of te hard praat, te druk is? Ik bedoel, gelijk een grote bek geven, of een snauw, een stoot, weg schelden? 

Vreemde mogen van mij hun gang gaan, daar heb ik niets mee te maken. Goed, als mensen elkaar de hersens inslaan grijp ik in.

met bekende ga ik in overleg als ze mn grenzen overgaan, ik het eegens niet mee eens ben. Ik accepteer veel van vrienden, vraag iets vriendelijk of hou mn mond.

Ik vind het niet wenselijk er gelijk boven op te gaan schelden of snauwen, of porren. 

Ik accepteer niet dat een andere hond mijn hond corrigeert. Ik bepaal zelf wel, of ik het gedrag van mijn hond goed keur of niet, mijn regels. Van mij mag ze lekker druk zijn, als een andere hond zich daar aan ergert, dan loopt die maar weg ipv (ik stuur hem weg als nodig) mijn hond te corrigeren.

Uiteraard zorg ik dat ze een ander niet lastig valt, wat ze ook niet doet.

Als een ander op haar duikt, grijp ik gelijk in, stuur die weg voordat ze zelf corrigeert. Nergens voor nodig. 

" Ik vind ook dat een volwassen hond mag corrigeren en ik bemoei me daar niet mee .Geen betere correctie als een honden correctie(ondanks dat het in  mensenogen  best fel kan lijken ) Mijn pup heeft hier veel van geleerd ! Waarom zou ik me ermee bemoeien als mijn volwassen hond het zelf goed kan oplossen ?(zelfs beter als mij &nbsp  Voor een felle correctie gaan al heel wat waarschuwingen vooraf ,negeert de pup deze dan mag mijn volwassen hond de pup best ff flink corrigeren .Door net niet te snel je ermee te bemoeien laat je als baasje zien dat je de boel onder controle hebt en creëer je in mijn ogen geen onnodige spanning .
  "

dogmaster

 Helemaal mee eens,Vigo was hier nog maar een paar dagen een pup dus,ik gaf een beloningsnoepje aan elk,per ongeluk liet ik een snoepje vallen,Tosca toen 3 jaar wilde het snoepje pakken. 

Vigo vloog Tosca aan,zij gaf hem een correctie,hij gilde het hele huis bij elkaar,ik dacht:" die is dood. "

Nee hoor,hij mankeerde niks,Tosca had het correct gedaan en Vigo de terrorist van de buurt die aanbidt Tosca en heeft het nooit meer gewaagd om zelfs zijn lip naar haar op te trekken.

8 poten op 1 buik,altijd bij elkaar,is de ene ziek dan is de andere van slag.

Honden weten soms beter dan ons hoe het hoort.

Het is ook geen fout van de hond die gromt natuurlijk, die geeft gewoon zijn grenzen aan, iets wat honden doen. Maar het feit dat hij hondonvriendelijk is lijkt me toch een reden om alert te blijven.

Het punt is dat honden door ons mensen bij elkaar worden gezet, of ze elkaar leuk vinden of niet, met vaak weinig ruimte om elkaar uit de weg te gaan. Wat voor sommige honden die veel ruimte nodig hebben een probleem kan zijn en ze een kort lontje krijgen.

Meestal gaat het natuurlijk gewoon goed, maar ik heb van dichtbij een situatie meegemaakt waar het niet goed ging, en de jongste tegen de oudste in opstand kwam toen ze volwassen was. Heel naar en iets wat je niet mee wil maken.

Ook moet je oppassen als je meerdere honden hebt dat er niet een hond gebullied wordt door de anderen en geen leuk leven heeft. Ook dan zal je als baas in moeten grijpen.

" Ik kan het vanaf hier natuurlijk niet goed beoordelen, maar ik zou toch ook proberen te voorkomen dat de oudere hond het nodig vindt om te grommen, dus de pup begeleiden dat hij niet altijd maar de rust van de oudere hond verstoort, dit voorkomen dus. Ik zou het de honden niet allemaal zelf uit laten zoeken.
 
Op die manier help je beide honden, is mijn gevoel, en voorkom je dat later als de pup volwassen is en de oudere hond niet meer zoveel pikt, en de jonge hond misschien geen correcties meer pikt van de oudere hond, de zaak escaleert.  "

Dobry

 Helemaal mee eens!