Hoi,
Ik heb nu thuis een Golden Retriever van bijna 16 jaar oud. Ze heeft op haar 12e voor het eerste een "tia" gehad. Inmiddels heeft ze er al 6 gehad. Ze heeft daardoor ook een erg scheef hoofd gehad die tijd, wat perfect weer is weggetrokken en ze loopt er weer gewoon normaal bij. Wat we heel apart vinden is dat ze dus nog steeds te been is. Nu heeft ze de laatste maand wat last van zwakke achterpoten en als ze even stilstaat zakt ze er doorgeen, of ze loopt of ze ligt.
Mijn Golden is 15.5 geworden na een hersen infarct hebben we haar laten inslapen.
Wel n aardig leeftijdje, n tia is volgens mij ook een hersen infarct, onze hond heeft nu 6 hersen infarcten gehad..
Philine, ik denk dat jullie zelf wel weten of het voor je Golden nog kan. Jullie kennen haar al 16 jaar. Wat een mooie leeftijd!
Ik wens je toe dat je nog een hele poos van elkaar mag genieten !
De Golden waarmee ik ben opgegroeid is 19 geworden, maar dan hebben we het wel over 30 jaar terug (hij kwam uit '84). Aan het einde was hij gewoon op, had zwaar artrose, maar voor de rest heeft hij nooit iets slopends als een tia, kanker of andere 'inwendige' problemen gehad.
Op het moment dat hij niet zelfstandig kon gaan staan (ondanks pijnstilling) hebben we hem laten gaan. Hij was op, had pijn, en je maatje laat je na bijna 20 jaar trouwe dienst niet lijden.
Onze Golden Retriever reu Doerak is 17 jaar en 7 mnd. geworden.
Hij was als pup mishandelt geweest, en heeft vele klappen op zijn hoofd gehad. Daardoor is zijn netvlies losgelaten en was hij al jong slechtziend en is later helemaal blind geworden.
Hij was 6 maanden toen hij bij ons kwam, met een opgezet hoofd en bloeddoorlopen ogen. En te mager. Hij wilde niet in huis zijn, denk dat hij binnen mishandelt geweest is.
Hij heeft bij ons altijd zijn eigen tuinhuis gehad met daarin een Kettler nachthok, en in de winter een warmteplaat in zijn nachthok. Een ruime ren rond zijn huis, maar hij liep meestal los op de dierenweide. Was bevriend met de kippen en eenden, en zwom zelfs midden in de winter nog in de vijvertjes van de eenden. Toen hij nog redelijk kon zien ging hij elke dag mee voor een fikse wandeling in het Natuurgebied waar wij vlakbij wonen. Vroeger los maar naarmate zijn zicht slechter werd aan de riem. Op zijn 15 de merkten we dat hij minder ging horen, hij was erg waaks, maar blafte vaak de 'verkeerde ' kant op.
Hij was altijd bang van onweer en vuurwerk, kreeg dan relax tabletjes en we zetten de radio bij hem aan. Ook was zijn buiten ren altijd verlicht. De laatste jaren van zijn leven hoorde hij het onweer niet meer en sliep er rustig doorheen.
Ziek is hij nooit geweest, was een prachtige grote zware reu, een goede eter. En een ongelooflijk lief en trouw karakter. Was erg lief voor mijn Chinese Naakthondjes, ze speelden altijd met hem, en mochten alles van hem.
Doerak was altijd vrolijk, en luisterde perfect. Nooit begrepen waarom deze kanjer zo mishandelt geweest is.
De laatste maand van zijn leven, had hij minder eetlust, en hebben we hem alles gegeven wat hij nog wel lekker vond. Leverworst. knakworstjes, gekookte kip. vis. Blokjes kaas, koekjes. Hij liep ook steeds moeilijker, en als hij in het vijvertje ging kon hij er zelf niet meer uit zonder onze hulp.
We hebben toen besloten om hem te laten inslapen en de da naar ons te laten komen. Hij wilde die avond niks meer eten, dronk nog wat water, het was erg warm en hij lag buiten op zijn dikke kussen op zijn hondenbed, met een parasol erboven. Toen ik s'avonds weer bij hem ging kijken lag hij diep te slapen, hij voelde warm aan, en ik heb een laken nat gemaakt en over hem heen gelegd. Toen ik weer naar binnen wilde gaan, tilde hij zijn hoofd op en piepte naar me en kwispelde zachtjes. Ik blijf bij je jongen, zei ik, en ben naast hem gaan zitten en heb hem geaaid. s morgens even na 5 uur tilde hij zijn hoofd op en liep er wat water uit zijn mond, hij slaakte een diepe zucht, en hij was dood.
Hij had geen da nodig gehad, en wist dat het einde naderde, hij heeft nooit niks verkeerds gedaan bij ons, niks als plezier en veel liefde van hem gehad. De Naakthondjes hebben nog heel lang elke morgen naar zijn huisje gerend om hem te roepen, ze misten hem echt.
Doerak heeft een graf naast 1 van zijn vijvertjes , op zijn wei , de hondjes en kippen en eenden lopen er nog vaak, denk dat hij vanuit de Regenboog brug kwispelend toekijkt . Wetend dat hij nooit vergeten wordt. Ook al is hij er al een paar jaar niet meer, zijn foto hangt hier nog steeds in schilderij vorm in de huiskamer.
De tranen lopen over mijn wangen na het lezen van je verhaal. Hoe triest het is dat een hond mishandelt wordt en zo nare ervaringen aan binnen over heeft gehouden, maar ook fantastisch hoe jullie hem toch zijn eigen fijne plek bij jullie hebben gegeven. En zulke goede maatjes zijn geworden. Ik mag hopen dat mijn Golden ook zo oud wordt in goede gezondheid!
Onze lieve golden is helaas maar 4,5 geworden. 2 maandjes geleden moeten laten inslapen omdat hij k had :( mis hem nog steeds heel erg!
Ik heb de tranen in mijn ogen.
Waarom mishandelen mensen een onschuldige hond, een pup!
Gelukkig heeft hij bij jullie fijne jaren gehad!
Onze lieve honden zijn 9 jaar (maltezer) 5 jaar (maltezer) en 7,5 maand (Golden Retriever)
Ik hoop dat ze alle drie een mooie leeftijd mogen behalen in goede gezondheid.
Onze oudste Maltezer hebben we vorig jaar in moeten laten slapen, bijna 15 jaar, het diertje was op, ziek.
9... Hij kreeg longkanker. Verschrikkelijke dood heb er zoveel verdriet van gehad. Hij was nog zo levenslustig... Mis em nog steeds hij had Obi zoveel kunnen leren.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?