De do's en dont's wanneer je hond word aangevallen

Ik snap je wel hoor. Als mijn hond niet zo snel meer zou zijn, zou ik me ook sneller zorgen maken. Maar de meeste mensen die hun hond laten loslopen doen dat omdat de honden sociaal en makkelijk in omgang zijn. Vermijd juist plekken als omheinde hondenuitlaatvelden en plekken waar groepen honden loslopen. Hier lopen vaker honden die normaal niet vaak los mogen en deze honden wil je minder graag tegen komen. Probeer je onzekerheid los te laten, want je hondje voelt dat ook. Laat je hond juist socialiseren zodat hij zich niet anders graag gedragen en geen conflicten veroorzaakt met andere honden. En als je hond aan de riem os kan hij ook best snuffelen en spelen met andere aangelijnde honden, zorg alleen dat je tegenover elkaar staat zodat de riemen niet verstrikt raken.

 Wat Maart heeft meegemaakt is heel erg, maar gelukkig héél zeldzaam. Of je dan iets kan doen, zal aan de situatie liggen en de andere hond (even ervan uitgaand dat het niet jouw hond is die ineens een moordaanslag pleegt).

Maar dat is ook meteen een situatie die heel zelden voorkomt. De situaties die ik heb beschreven komen veel vaker voor. De eerste (het om elkaar dansen en happen naar elkaar) is de meest vaak voorkomende. Het vasthouden heb ik zelf ook nog maar 1 keer meegemaakt.

Het is net het verschil tussen weten hoe je een wondje ontsmet en er een pleister op doet (komt regelmatig voor), of van tevoren alles wil weten hoe om te gaan met een ernstige slagaderlijke bloeding. Dat weet ook niet iedereen en het komt godzijdank niet vaak voor. Voor "dagelijks gebruik" is het voor de meesten van ons ruim voldoende om te weten hoe een pleister te plakken...

Mellow stuitert op zo'n moment alle kanten op, dus het is voor mij onmogelijk om tussen haar en een andere hond te gaan staan. Helemaal als er 2 of 4 andere honden zijn, zie je eigen (angstige) hond dan maar rustig achter je te houden 

Ik heb ook wel eens "kijk nou, wat gezellig, halloooo" gezegd, maar dat maakte weinig indruk, Mellow vond het nog steeds Héél Eng! 

En het voelde ook niet echt heel overtuigend voor mezelf, toen ik dat zei 

Tot vorig jaar liep ik altijd in een bos met aanlijnplicht, maar ik kwam er alleen maar losse honden tegen. En ook niet echt gezellige honden (een opgekrulde lip, bloeddorstige grom of gewoon als dolle stier op je af komen rennen). Ik liep er steeds vaker met klotsende oksels, echt niet leuk. Toen ben ik de Kong mee gaan nemen. We spelen er samen mee, maar ik kan er ook mee slaan. En dat geeft me al een wat fijner gevoel.

Dat betreffende bos kom ik inmiddels niet meer, het andere bos waar ik nu loop heeft ook aanlijnplicht en daar kom ik überhaupt maar weinig mensen tegen. Geen mensen, dus geen honden, dus geen angst voor wat kán gebeuren. En dat alles maakt mij véél meer ontspannen en mijn wandelingen veel fijner. Dat heeft voor Mellow ook heel veel goed gedaan.

Dus dan ontwijk ik de gebieden gewoon waarvan ik weet dat we het niet prettig vinden.

 Oei dan wordt het niets voor mij denk ik.

Het is altijd goed om van te voren te bedenken "wat als.."   maar vaak als het dan toch echt een keer onverwacht gebeurd handel je toch meestal zoals je niet van te voren had ingeschat. Ik vind het ook moeilijk te bedenken wat ik zou doen omdat het waarschijnlijk per situatie en hond zal verschillen. Ik kan een dier geen pijn doen dus voor mij is dat een gevoel wat ik op een ernstig moment zal moeten uitschakelen, iets wat waarschijnlijk ook automatisch zal gebeuren op het moment dat mijn dieren pijn gedaan worden. Als het lukt om de rust weder te doen keren zal ik daarna waarschijnlijk mijn adrenaline nog wel even botvieren op de eigenaar, maar ook dat zal weer afhangen van hoe deze reageert en handelt.

Het is wel een vraag die ik mezelf vaak stel, toen ik mijn Dico en Ziva (Dobermannen) nog had vroeg ik mezelf dat eigenlijk nooit af, puur en alleen om het fijt dat de meeste honden daar geen confrontatie mee aangingen, ze waren natuurlijk groot en ook nog met zijn tweetjes. Ook was het een "voordeel"  dat mensen grote honden vaak imposant vinden en je al snel ziet dat honden snel aangelijnd worden, zeker omdat ik die van mij altijd aangelijnd had en alleen los had als ik ergens wandelde waar overzicht was en geen andere honden in de buurt. Dit puur en alleen omdat ze een erg hecht koppeltje vormde en dus erg beschermend waren naar elkaar en mij toe als het om andere honden ging. Een gevecht of confrontatie is er gelukkig nooit geweest, ik denk dat je met alert zijn en tijdens wandelen vooruit kijken en observeren al een heel eind bent.

Nu ik kleine hondjes heb is dat gevoel wel anders en kijk ik ook anders dan hoe ik bij mijn grote honden deed, mijn hondjes zijn weer te goed van vertrouwen en huppelen naar alles en iedereen toe want mensen en anderen honden is FEEST. Dat voorkom ik dus want niet alle mensen en honden vinden het ook feest. Ook hun gaan dus alleen los in een voor hun en mij veilige omgeving. Ik denk dat je een onverwachte situatie waarin honden gaan vechten moeilijk rust kan bewaren en helder kan handelen, er zijn mensen die daar heel goed in zijn maar de meeste hebben dat niet heel goed onder controle. Ik denk dat teveel paniek of ondoordacht handelen de situatie alleen maar erger zal maken, het is dus inderdaad goed alvast van te voren te bedenken wat een snelle en zinvolle actie is om een gevecht zo snel mogelijk te doen stoppen. Ik zou twee vreemde honden namelijk nooit een gevecht zelf laten uitvechten want dit kan heel slecht aflopen. Als er binnen een eigen roedel een gevecht uitbreekt zou dat wel een optie zijn (al zou ik dat ook niet doen vermoed ik) maar tussen vreemde honden zeer zeker niet. Schreeuwen jut vechtende honden vaak alleen maar op, dus probeer dat sowieso niet te doen. Storen in gevecht door aan halsbanden proberen te pakken etc veroorzaakt vaak ook alleen maar meer stress bij de al stressende honden. Belangrijk is dus om snel te handelen op een effectieve manier. Aan de achterpoten optillen verschillen de meningen erg over met het schijnt wel effectief te zijn, mits goed uitgevoerd. Sowieso moet je dan al met twee zijn uiteraard, de honden tegelijk optillen en proberen zo te houden dat ze op de kop hangen, hierdoor raken ze dan inderdaad gedesoriënteerd en kunnen ze snel aangelijnd worden. Wat ook goed blijkt te werken is om alle zicht weg te nemen bij de honden, maar dat is alleen van wat ik eens heb gelezen, door bijvoorbeeld een kleed over de vechtende honden heen te gooien, wel iets wat makkelijk mee te nemen is natuurlijk in bijvoorbeeld een rugtas. Er bestaat volgens mij ook een manier om honden te dwingen los te laten omdat je hun dwingt te moeten ademhalen. Nu bestaan er de wurg technieken maar dat is niet zo een lekkere benaming vind ik zelf. De hond moet je altijd vanaf achteren benaderen, als je de ribbenkast van de hond aan twee kanten beet neemt vanaf achteren en daar druk op uitoefent zou de hond minder lucht krijgen en dus de bek moeten openen om te ademen en dan kun je snel de hond bij de halsband nemen. Dit zou je dan kunnen doen bij de hond die het gevecht is begonnen en de grootste rol in het gevecht speelt. Maar of het echt effectief is durf ik niet te garanderen want hoe weet je waar je nu precies moet drukken bij de ribben, dat zou je dan eens moeten uitvinden, misschien is daar ook wel een "handleiding" van te vinden want alles staat tegenwoordig wel online

Maar regel 1 en de belangrijkste is echt proberen rustig te blijven en jezelf groot maken dus rechtop, borst naar voren, hoofd omhoog en dan op de honden afgaan om een bepaalde effectieve handeling te doen. Daarna kun je altijd als de honden eenmaal uit elkaar zijn de stress eruit laten komen al zou ik wel eerst even de hond nakijken op verwondingen

In bovenstaande reactie staat een tip,die was ik vergeten,heb die ook eens gekregen van Mr.Gaus himself toen ik nog niet wist wat te doen bij een niet lossende stafford. 

Als je niks bij je hebt en er is geen water in de buurt(anders kan je de 2 honden erin gooien) dan kan je het beste je jas over de kop doen,of het helpt wist hij niet zeker.

Misschien dat een natte (hand)doek zou helpen. En water opgieten. Da's een beetje zoals waterboarden zoals de Amerikanen doen en schijnt het gevoel te geven dat je niet kunt ademhalen zonder daadwerkelijk schade te geven. En misschien technisch gezien niet eens zo moeilijk om bij je te hebben: theedoek en een flinke fles water. Alleen werkt dat dus alleen als je de hond(en) plat op de grond zou leggen.

Ik ben er gisteravond even goed voor gaan zitten, om het allemaal te overdenken..En ik probeer het los te laten.

Het is indd niet goed, hoe ik me erin 'vastbijt' dat hij nu ineens aangevallen kan worden. Dat kon natuurlijk altijd al Hij is bijna 8 jaar, en hij heeft nooit gevochten..Het losloopveldje die ik op het oog heb, wat in de buurt is, heb ik nog wel wat twijfels over..Daar kwam ik eigenlijk nooit met mijn honden. Ik weet wel dat het een redelijk druk losloopgebied is. Aan de ene kant niet handig, omdat je dan al snel met teveel honden bent. Aan de andere kant als het niet 'veilig' zou zijn, zouden er niet zoveel mensen lopen. Als ik zie dat het drukker is, kan ik me altijd nog omdraaien en een ander weggetje volgen. Ik weet dat het er s'avonds rustig is, of dat er dan niemand is, dus dat ga ik eerst proberen met Spikey als hij wat langere stukjes kan lopen. Met Nino wil ik daar niet lopen, omdat hij wisselend kan reageren op honden, en het toch een losloopgebied is.

Het is niet heel groot, je kan er in 10 min, van de ene naar de andere kant lopen. Maar het is wel overzichtelijk! Ook naast een sloot..voor het geval dat..Ik ga het maar gewoon proberen als de tijd daar is. Het is een groot veld, dus Spikey zou ook niet snel over iets struikelen.

Bedankt voor alle reacties! Mede hierdoor heb ik het grotendeels naast me neer kunnen leggen

Ik weet niet of je hond een zwemmer is. Maar wat ik wel is doe als er een andere hond mijn hond continu aan het lastigvallen is en ik merk dat mijn hond steeds geïrriteerder raakt, dan stuur ik mijn hond de sloot in. De meeste andere honden zwemmen namelijk niet graag en tijdens het zwemmen kunnen ze ook niet vechten, daarnaast zwemt mijn hond de ander er toch wel uit hihi. Op deze manier ben ik nog wel eens een gevecht uit de weg gegaan. Mijn hond zal niet snel vechten, maar als hij naar een paar keer waarschuwen nog steeds niet met rust gelaten wordt door een hond, dan kan ik me goed voorstellen dat hij een keer hap zegt en dat er een gevecht kan ontstaan.

@ Saap, bedankt voor je reactie.

Spikey is nooit een zwemmer geweest. Tot zijn buik en niet verder..

Het zou inderdaad een oplossing geweest kunnen zijn, als honden blijven aandringen.

Spikey is geen vechter. Een andere hond is weleens vervelend geweest, door hem steed in zijn velletje te nippen. Dit was ook niet in spelvorm, maar gewoon vervelend gedrag. Ook toen heeft Spikey niet teruggebeten, maar kwam achter mij staan. Dus hij zoekt wel mijn bescherming op als een andere hond vervelend is. Ik zal hem dan ook beschermen, door de hond af te houden, en met de eigenaar te spreken.

Maar bedankt voor je reactie! Misschien kunnen andere mensen wel wat met deze tip

Hier enkel nog meegemaakt met onze eigen honden. 

Eén keer heb ik een plaid over ze heen gegooid, één sprong er onderuit en die hebben we dan apart genomen tot ze gekalmeerd waren.

Eén keer heb ik een glas water dat ik vast had erover gekieperd, toen stopten ze ook, maar later hielp dit niet.

Nu neemt Dirk ze bij hun nekvel en trekt ze omhoog (degene die bij ons altijd de gevechten begint), ik wacht dan tot ze lost en trek de andere weg.  Meestal als ze omhoog getrokken wordt, wordt ze ook kalmer en kunnen we haar laten lossen door "los" te zeggen.  Dit gebeurt bijna niet meer, maar we hebben en periode gehad dat ze erg driftig was en het altijd op dezelfde gemunt had...

Ze is nu ook ouder en wij wijzer dus zij is rustiger geworden en wij alerter, maar in het begin hadden we wel eens prijs voor we iets zagen.

Het ergst is het als er een "hoop" honden vechten... dit hebben we één keer meegemaakt.  De onze (natuurlijk) viel een andere hond aan en opeens zaten er vier honden te vechten.  Toen hebben alle baasjes een hond eraf geplukt voor we de onze konden grabbelen.

Gelukkig was er maar één gewonde, de rest stond de puffen en te blazen na alle opwinding maar was niet gekwetst...

Ben wel blij dat die tijd voorbij is.  Soms helpt water, soms ook niet.  Soms panikeer je zo erg dat je eerst de hele keuken rondrent voor je iets hebt om ze te laten schrikken (heb ik meestal als ik alleen ben ).  Ik heb de kracht niet om ze tegen te kunnen houden, dus ik moet het met plaids en water of een stoel of zo doen en dan snel het slachtoffer eruit halen...

 Dat is jammer. Maargoed als jij al aangeeft dat je hond geen terugvechter is, dan is de kans op een gevecht heel klein. In mijn geval zijn gevechten ontstaan doordat honden heel opdringerig en dominant naar mijn hond gedroegen, hij waarschuwt ze dan van ga weg. Maar daar hebben deze anti sociale honden niets van en die gaan hierdoor in de aanval. Mijn hond vecht bij grote honden terug en dan krijg je een gevecht. Kleine hondjes pikt hij het wel van, maargoed ook want die zouden in 1 hap weg zijn.

 Ja tussen meer "gelijke" honden wat dat betreft gaat het veel vaker fout. Met Obi krijg je als hond ook heel erg moeilijk ruzie. Want die gaat er vandoor als het hem niet bevalt. Hij is ondanks het afstand nemen ook al verschillende keren belaagd maar doet nooit wat terug. Gelukkig ook nog nooit in gevecht geweest. Onze golden was wel anders.. die was minder makkelijk naar andere honden en veel assertiever en brutaler. Dat is bij hem ook wel eens fout gegaan. Met Obi hoef je minder zorgen te maken dat er zoiets zal gebeuren in ieder geval.