verlatingsangst boxerreu?

Onze boxer van 4 jaar hebben wij een half jaar geleden overgenomen van een gezin met 3 kleine kinderen.
Hij was daar waakhond op het grote erf buiten en mocht in de bijkeuken vanachter een laag hekje het leven in de woonkamer meemaken.
De mensen waren wat angstig dat hij met zijn grote poten iets zou aanrichten bij de jonge kindjes (hij weegt ook nog eens 40 kilo)
Ze waren wel zeer kritisch bij wie de hond in huis kwam en wij waren goedgekeurd; ouder echtpaar, gepensioneerd sinds kort en veel ervaring met boxers (3 honden hiervoor gehad)
We kennen het ras door en door.

Nu doet zich het volgende probleem voor:
Als ik (vrouwtje) weg wil van huis, laat hij mij maar met moeite gaan en springt tegen mij op. Doet hinderlijk en kreunt. Wil mij weerhouden van weggaan.

Pas als mijn man ook zijn schoenen aantrekt en jas aandoet en naar buiten gaat, mag ik ook weg. Ik geef hem dan eerst nog 2 plakjes worst om er een positieve draai aan te geven en die krijgt hij dan óp zijn ligplekje. Hij gaat vaak al naar die plek toe om het te krijgen. Hij blijft dan ook daar.
Mijn man gaat alvast naar de tuin en pakt daar onze fietsen en ik volg en vertrek alleen. Manlief gaat dan weer naar binnen.
We hebben hier maar een nieuw ritueel dus van gemaakt, maar het is eigenlijk te gek voor woorden! Ik moet toch gewoon wég kunnen gaan van huis?! Zónder dat mijn man net doet of hij óók vertrekt?
De hond vindt het dus kennelijk geen probleem als wij sámen weggaan, maar accepteert het niet als ik alléén weg wil gaan. Lastig met afspraken door de week dus....

Heeft iemand een tip, suggestie om deze vicieuze cirkel te doorbreken, om de hond normaal te laten reageren op mijn vertrek?
Iemand ervaring ook hiermee?
Hij ziet mij kennelijk als 'zijn vrouwtje' en accepteert te baas als de roedelleider denk ik zo.

Ben blij met enige reacties! Ik weet het niet meer en wil zo nog niet 6 jaar doorgaan......

En wat doet hij dan als je toch gewoon vertrekt? Dus hem naar zijn plaats stuurt en gewoon gaan? 

Achtervolgd hij je in huis ook overal?

En is dit al vanaf het begin? 

Ik moet zeggen dat ik jullie ritueel wel heel creatief vind 

Thanks voor je reactie, Yara.

In huis achtervolgt hij vooral mijn man (is in zijn ogen denk ik de roedelleider) Zelfs tot aan de wc! Dan gaat hij vaak voor de deur liggen, haha!
Mij gedoogt hij gewoon in huis, vindt hij wel leuk om af en toe mee te spelen en ik mag hem kroelen, aaien.

Ik kan hem wel zeggen; 'naar je plaats' en dat doet hij ook meestal wel, maar als ik dan mijn jas ga aantrekken komt ie toch weer kijken en mij hinderen. Ik kan de deur van de kamer wel dichttrekken, maar meneer kan hem openmaken. (is een zeer intelligent dier nl. )

Eigenlijk moet ik het tóch maar weer eens gaan proberen misschien en mijn man er niet bij laten dan (dus die in zijn werkkamer) Dit is al vanaf het begin, toen werkte ik nog en ging mijn man met hem de tuin in naar mijn fiets, daar sprong hij ook al hinderlijk heen en weer en liep me voor de voeten. Dit heeft 4 maanden geduurd tot mijn pensioen. Toen had hij zijn zin en was ik vnl. thuis dus.

Lastig zeg. 

Mijn hond achtervolgde me overal en kon absoluut niet alleen zijn. Dit was omdat ze onzeker was en het niet geleerd had. 

ik kan het niet goed plaatsen omdat ze voornamelijk jouw man achtervolgd, maar het wel prima vindt als hij weg gaat. 

Hoe gedraagt hij zich verder als jij weg bent gegaan? Is hij dan aan het piepen of zoeken? 

Of gaat hij gewoon zijn eigen gang? 

En weten jullie zeker dat hij relaxed is als jullie samen de deur uit gaan? 

En als jouw man weg gaat, loopt de hond dan eerst wel mee en stuurt hij hem terug? Of doet de hond niet eens een poging?

Hij ('t is een reu) legt zich er goed bij neer als ik eenmaal weg ben.
Zoekt niet en is rustig.

Laat mijn man gerust de deur uitgaan, vertrekt geen spier, doet niet vervelend ook en loopt niet te klieren (jaloers ben ik daarop!)

We weten het voor 99% zeker dat hij rustig is als we weggaan, want als we op de fiets stappen ligt hij relaxed op zijn matje en als we terugkomen ligt hij daar vaak nóg in dezelfde houding op!
Ik denk dat dit toch komt doordat hij eens afgestaan is en bang is dat hij nógmaals verlaten wordt door mij/ het vrouwtje.
Het is niet niks voor een hond om uit je roedel verstoten te worden....ik begrijp hem ergens wél goed. Hij heeft er een flinke knauw van gekregen vrees ik en dat uit zich in zijn gedrag tegenover mij helaas....

Allereerst wat goed dat jullie deze hond in huis genomen hebben, en hij hier heerlijk tot rust mag komen en genieten van de rest van zijn leven. Ik denk dat je gelijk hebt met je gevoel dat de herplaatsing toch een enorme impact op hem gemaakt heeft.

Het achternalopen is wel bekend bij herplaatsers, ze voelen zich inderdaad nog onzeker, weten uiteraard nog niet precies waar ze aan toe zijn, moeten nog wennen en zich gaan realiseren dat dit een forever home is voor ze.

Ik heb helaas niet de gouden tip. Zelf zou ik proberen met kleine stapjes op te bouwen dat hij gaat inzien dat het ok is als je weg gaat en je altijd weer terug gaat komen. Dus misschien even af en toe je jas aan doen en weer uit als begin en dit langzaam uitbreiden met af en toe eens de deur uitgaan en weer binnenkomen etc., alles op een ongedwongen manier.

Verder zou ik hersenwerkjes met hem gaan doen om hem wat zelfstandiger te maken, en meer vertrouwen te laten krijgen (wel makkelijk beginnen uiteraard dat hij niet gefrustreerd raakt)

Misschien heb je iets aan deze links

http://www.moniquebladder.nl/blog/2013/03/04/veilig/

hier een uitleg wat hersenwerk voor een hond kan betekenen

http://www.hersenwerkvoorhonden.nl/Watis/

Wat een leven had hij sneu. Fijn dat hij nu bij jullie woont!

Wat je zou kunnen proberen, iets heel erg lekkers geven om te kauwen, een kong met gevuld gemalen vlees met pindakaas gemengd, of zo iets. Leg dat op zijn kleedje, loop naar de deur en terug. Dit oefen je een paar dagen, waarbij, zolang hij braaf op zn kleedje blijft kauwen, je steeds meer richting deur gaat en terug. Dan als hij braaf blijft, door de deur.

Wie weet gaat het zo lukken?

Wie weet vind hij het spannend als jullie splitsen of zo? 

Herplaatsers kunnen best nog onzekerzijn. Is ook wel logisch, zij weten nog niet helemaal dat ze mogen blijven denk ik zo.

Dank jullie wel voor de tips!!
Ga die kong zéker proberen, daar is ie lekker lang zoet mee ook!

De kong was hier ook een goed hulpmiddel. Het liefst met gesmolten kaas of pindakaas. 

Daar was ze lekker even zoet mee. 

En hersenwerk heeft bij ons ook geholpen met haar onzekerheid,  net als het speuren.

Hopelijk lukt het met de tips van dobry en suzanne.

veel succes in elk geval! En idd top dat hij nu een fijn huis heeft. 

 Gesmolten kaas, mmmmmmmm

Luca was ook vrij onzeker en speuren en hersenwerk heeft haar ook heel goed gedaan.

Bovendien zo leuk km te doen vinden wij Echt een aanrader.

Ik denk dat je zelf te veel nadruk legt op weggaan.
Boxers zijn slim, hij weet waarschijnlijk al een kwartier voor je weggaat, dat je plannen hebt.
Omdat het steeds een vervelend ritueel is, maak je je zenuwachtig.
Boxer voelt dat, dus die denkt, huh, ze doet weer raar, zenuwachtig...waarom doet ze zo? Ze pakt de jas en het wordt erger! Ik moet haar beletten weg te lopen.
Als je man meegaat, is er niks aan de hand. Jouw man zorgt er voor dat jij "beschermd" bent. Dan hoeft jullie boxer niet op jou te passen.

Jullie hond is gewend te waken. Boxers zijn goede wakers. Ze beschermen het gezin en houden het graag bij elkaar.
Zodra de situatie voor hen niet pluis is, zullen ze dat laten merken.

Wat ik zou doen, is gewoon een paar keer per dag je jas aan doen, sleutels pakken en naar buiten lopen. Schenk geen aandacht aan de hond, maar laat hem ook niet springen. Op 4 poten blijven is veiliger met 40 kilo boxer, daar weet ik alles van haha. Loop de deur uit, loop een rondje van 5 minuten en kom weer naar binnen. Schenk de hond geen aandacht, maar trek rustig je jas uit, en ga je ding doen.
Negeer je hond compleet. Door hem bijv. gedag te zeggen, worst te geven of naar zijn plaats te sturen leert hij in mijn ogen juist dat er weer iets staat te gebeuren. Ik denk dat door negeren hij minder spanning voelt, en als je het een paar keer op een dag herhaalt hij het ook als gewoon gaat zien.
En blijf zelf kalm. Ik snap dat een opdringerige boxer erg irritant en zelfs intimiderend kan zijn, maar hij moet wel leren dat hij niet de controle over je heeft.

Ik hoop dat mijn advies je helpt. Succes!

"  Gesmolten kaas, mmmmmmmm
Luca was ook vrij onzeker en speuren en hersenwerk heeft haar ook heel goed gedaan.
Bovendien zo leuk km te doen vinden wij Echt een aanrader. "

Suzanne en Luca

 Ja gesmolten kaas is het echt helemaal voor yara. En ach,  af en toe moet kunnen.

Ik vind het speuren ook super leuk, maar vooral door die trotse blik van haar als ze iets gevonden heeft

Sorry, beetje  off topic. 

@ Bruce:

Perfect beschreven! Je hebt de situatie aardig door! (heb je zélf ook een boxer denk ik?)
Ik ga het ook proberen met die jas / sleutels/ tas pakken.
Gewoon negeren...hum ga ik ook doen.
Hij is inderdaad slim en heeft het al aardig door een kwartier van tevoren. Klopt als een bus!

We blijven proberen...

wij dachten ook dat Milou lichte verlatingsangst had, ze wil altijd dat iedereen bij elkaar blijft, en bijv. op het strand, dan ga ik in de zee en blijft Milou bij mijn moeder liggen, en dan rust ze niet totdat wij weer bij elkaar zijn.

ik had me dus even heel goed verdiept in het karakter van de boerenfox, en blijkt het dus een karaktertrekje te zijn dat ze de boel graag bij elkaar willen houden.

aangezien jullie al veel ervaring hebben met dat soort honden, zal het niet aan het karakter liggen denk ik? veel succes nog ermee!

@ Marisa: het ligt denk ik aan het hondenras: ze houden de boel graag bij elkaar!

Zelfs onze poes mag het huis niet uit en die weerhoudt hij ervan door voor de pui te gaan liggen! Maar poesmans is nét ietsie slimmer nog dan hij in ontsnappingsmogelijkheden en wacht geduldig totdat wij de voordeur uitgaan.
Floep, wég is ie! Maar hij durft niet vlak langs Milo te gaan..

@ Bruce: leuk dat je ook een 40-kilo jongen hebt!
En slim zijn ze! Hij weet volgens mij wel op welke dag ik yoga heb en dus om 11 uur vertrek! Ik trek dan een bepaalde broek aan (yogabroek) en volgens mij heeft hij dat in de gaten. Morgen doe ik eens niét die broek aan dus...kijken of ik hem om de tuin kan leiden.

Hoi wij hebben twee boxers..R/T teefje is: van de bewaking reu is: het zal allemaal wel. Snachts laat ik vaak een radio zachtjes aan..als we lang weg gaan ook. Heb dit altijd zo gedaan inmiddels 5 boxers verder. Ze worden ee rustig van tijdens afwezigheid. En gaan niet leggen wachten luisterend naar ieder geluidje..van...komt de baas al terug. Maw een vertrek is niet erg meer..dat is mijn tip..succes 

wij doen dit ook altijd met milou, en het werkt echt heel goed!

Hoi Lucie,

misschien is het een idee, om gewoon eens de voordeur uit te gaan en achterom weer binnen te komen. Dan weet Milo dat je toch weer terug komt.ik zeg altijd als ik weg ga, vrouwtje gaat even een boodschap doen.

ik denk als je dit vaak doet, dat het wel goed gaat komen.

gr Riet.

.

Hallo,

Ik lees dat je hond je maar met moeite laat gaan als je van huis weg wilt. Dat merk je doordat hij hinderlijk doet en kreunt. Hij weerhoudt je van weggaan.

Enkel wanneer je man zijn schoenen aantrekt en jas aandoet kan je ook weg.

Als Honden Gedragstrainer ga ik er vanuit dat honden net zoals mensen universele behoeften/verlangens/wensen hebben en dat mensen strategieën zijn om die verlangens te vervullen. 
Zowel de behoeften van mensen en van honden mogen er zijn.
Daarom bedenk ik strategieën die voor beiden werkten.

Zo zie ik dit uit mijn perspectief:

Jouw wens in de omschreven context: Ontspanning, tijdens vertrek(denk ik)

Uit wat ik lees denk ik dat je graag op een ontspannen manier wil vertrekken zonder gedoe en het ritueel toe te passen.

De hond zijn behoefte in de omschreven context: Verbinding (denk ik)

Heb jij het idee dat je meer in verbinding staat bij hem? Ben jij degene die bijvoorbeeld meer speelt, affectie, liefde, spel, voeding geeft? Zo ja, dan ben jij ongetwijfeld zijn lievelings strategie om die behoeften te vervullen.

Uit wat ik lees denk ik dat je hond behoefte heeft aan verbinding en dat jij zijn ideale strategie bent om die behoefte te vervullen.
Het kan ook een andere behoefte zijn, dat jij het beste vervult.
Zodra je vertrekt weerhoudt hij jou, want hij weet dan dat zijn behoefte aan bijvoorbeeld verbinding niet langer vervult wordt.
(denk ik)

Als je samen met je man vertrekt dan weet hij ondertussen ook al  dat zijn behoefte aan verbinding onderbroken wordt. 

Uiteindelijk  hebben jullie een schitterend ritueel geïnstalleerd, maar die vervult jou verlangen aan ontspanning niet… te omslachtig.

Dus is het inderdaad handig om een andere manier te bedenken, zodat jij op een ontspannen manier kan vertrekken zonder gedoe.
De kong zou niet mijn eerste advies zijn als een hond verlangt naar verbinding maar het kan wel werken als prima afleiding en als het goed voelt voor jou en je hond, waarom niet. Dus proberen maar.

Mijn advies zou hier zijn: 

1. Ga naar jou gevoel, je raakt geïrriteerd gefrustreerd telkens als hij je weerhoudt en kreunt. Juist?
2. Ga vervolgens naar jouw behoeften (waar verlang je naar): Jij wilt ontspannen en relaxed vertrekken.  Dat is echt wat je wilt. Juist?
3. Bedenk een strategie om jou behoeften te vervullen. Bijvoorbeeld een nieuw afscheidsritueel. Dit kan even duren voor het nieuwe ritueel duidelijk is voor je hond (7 tot 12 keer herhalen volgens wetenschap)

Bijvoorbeeld
Breng hem naar zijn plaats, aai hem als hij dat leuk vind en zeg 'blijf, tot straks, daaaag.' Je draait je om en je laat je niet meer afleiden van wat jij nu echt wilt (ontspanning). Zelf al loopt je hond achter je.. Laat je niet meer afleiden blijf bij jouw wens.
Doe de deur dicht, zelf al maakt hij hem terug open.. Blijf gefocust, zeg niets meer tegen je hond, duw hem weg als hij je verhinderd..
Met andere woorden negeer zijn gedrag zoals eerder vermeld is.
Blijf authentiek aan wat jij echt wenst, want jouw verlangens/behoeftes/wensen mogen er nu ook zijn.
Neem je jas, sleutels en je vertrekt… Je zegt geen goedendag meer aan je hond want dat heb je al gedaan…

Na 7 tot 12 keer (het kan ook meer zijn zal er iets veranderen)
Maar doe dit niet na elkaar. Een hond heeft tijd nodig om dit te integreren. Doe het gewoon wanneer je vanaf nu de deur uitgaat.

Als je de ideale strategie gevonden hebt dan zal je zeker zijn patroon doorbreken…

Hopelijk vind je in ieder geval iets die voor beiden werkt.

Succes!

* persoonlijke gegevens verwijderd door mod-team*   

Veel succes!

Wow! Wát een uitgebreid en goed antwoord, Gordon!
Dank je hiervoor!!!

Ik heb het zeer zorgvuldig gelezen en alles klopt zo ongeveer!
Wat ken jij een hond / boxer goed!

Er is 1 kanttekening maar: Bij het weggaan kán ik gewoon mijn hond niet negeren omdat hij met zijn 40 kilo tegen mij op wil springen!!!
Dát is ook het probleem; hij is ijzersterk en blaft dan naar me als ik niet uitkijk en springt tegen me op. Negeren kán ik doen, maar moet ik dit tolereren?????
ALs ik kwaad wordt of streng ben ik ook verkeerd bezig, want dat wekt agressie óp m.i. bij deze hond- met -een -verleden.
Hij IS al een keer een vrouwtje kwijtgeraakt immers. Ik begrijp hem ook zó goed....dat is het euvel.
Vanmorgen ging hij aan mijn voeten liggen onder tafel, alsof hij WIST dat ik weer naar mijn yogales zou gaan om 11 u. En já hoor, daar ging ze weer!
Ik doe al expres mijn yogabroek niet meer aan, om de geur niet tot hem door te laten dringen. Dát hielp wel vanmorgen! Had de broek in een tas gestopt.
Ik kan hem aardig om het tuintje leiden inmiddels.
Ik zeg: We gaan een boodschapje doen, komen zó terug.....
Manlief loopt alvast naar buiten en pakt zijn fiets.
Dan staat Milo nieuwsgierig al voor het raam te kijken (voor de pui) en keurt het goed.

Maar ik wil natuurlijk nog in de toekomst gewoon alléén weg kunnen gaan, dus ga zéker jouw tips gebruiken!

Nogmaals veel dank
Hartelijke groet,
Lucie en Milo de boxer.

@ Riet,

Dank voor je tip, maar.............wij hebben maar EEN deur bij ons huis!
We gaan via het hek naar binnen, komen op een tuin uit en vandaar zie je de voordeur. Is ook de achterdeur. Hahaha.
Gek huis, he?
Het zijn bungalows die aan elkaar geschakeld zijn, dus een soort binnentuintje op een hoek.

Groetjes
Lucie

Is graag gedaan, bedankt voor de erkenning.

Negeren gaat inderdaad niet als hij op je springt. 
Ik lees dat je bezorgt bent indien je je kwaad zou maken ivm zijn verleden.

Toch mag je zeker authentiek zijn aan wat je op dat moment voelt.
Honden zijn trouwens ook zeer 'echt' in het moment. 
Als je woede voelt mag je dat voelen, maar fysiek geweld of roepen heeft weinig zin.. dan ga je enkel in conflict en kan er een gevecht ontstaan... 

Je kan wel duidelijk maken dat je zijn gedrag echt niet leuk vind. Door duidelijk met je lichaamstaal te communiceren jouw hand naar hem te houden en kort even duidelijk zeggen 'genoeg'. Dan ga je verder met het nieuwe ritueel. In begin kan het zeker lastig zijn... Je zou geleidelijk aan verandering moeten zijn in de goede richting..

Uiteraard vermijd je conflicten, als je ziet dat hij agressiever wordt, dan doe je opnieuw wat het beste aanvoelt in het moment voor jou en heb je misschien hulp nodig met een gedragstrainer..

Ik geef training in geweldloze gedragstraining bij honden maar via dit forum is dit niet ideaal :-)

Veel succes..

mailadres verwijderd

ook graag een profiel aanmaken en de naam veranderen ivm reclame

Ik zou denk ik gewoon al een sleutel in je broekzak steken en dan aantal keer per dag opstaan en de deur uit lopen. En dan mag je best dag zeggen of zeggen dat hij moet wachten of iets. Maar zo kan je in één keer de deur uit. Als dit eigenlijk prima gaat dan ga je een stap verder en neem je je jas op je arm mee. Zodat je nog steeds snel door kan lopen. Dit kan je dan uitbreiden door steeds langer bij de voordeur te gaan ''treuzelen''. 

En als je het prettig vind om je hond op zijn plaats te leggen met een koekje dan zou ik dit gelijk van af stap 1 meenemen. Dus ook meteen vanaf het zonder jas te vertrekken. 

Blijf een aantal minuten buiten, maar maak het ook langer. Eventueel kan je,als je die mogelijkheid hebt, alvast eerder bijvoorbeeld je boodschappentas in een schuurtje zetten. Zodat als je vertrekt in1 snelle beweging daarna rustig de tas kan pakken en boodschappen kan gaan doen. Dit is natuurlijk wat onhandig.  Maar als je uiteindelijk zover bent dat je kan ''treuzelen''in de gang dan hoeft dit natuurlijk niet meer.

Andere optie zou kunnen zijn dat je gewoon je spullen pakt en elke keer dat je hond je hindert hem heel rustig en zonder iets te zeggen naar zijn plaats begeleid en daar zegt dat ie moet blijven. Daarna loop je weer terug naar de gang en gaat onverstoorbaar door. Maar dan heb je kans dat het heel lang gaat duren, hangt er vanaf hoe vaak de hond komt. Maar elke keer zet je hem weer terug en zegt weer ''blijf'' als je dan alles hebt en je wilt daadwerkelijk de deur uit gaan dan loop je naar hem toe en geef je hem zijn koekje (of wat je hem ook geeft op het moment dat ie alleen moet blijven) en zegt wat je altijd zegt als je de deur uit gaat.

Dank je wel , Bruce boxer en Cisca en Moh!

Ik merk dat wanneer ik mijn 'tuinklompen' aantrek, het hem niet kan schelen als ik de tuin inloop. Hij weet dat ik tóch gewoon in de buurt blijf nl.
Heb hem ook al een paar keer gefopt door dan met die klompen/ instappers de poort uit te lopen en dan iets bij de buren af te geven. Ik kom dan inderdaad weer zó terug. Hij heeft dat door.
Ik zou hier ook bij weggaan gebruik van kunnen maken, alleen moet ik dan nog een jas ook aan gaan trekken op de een of andere manier....ben ik over aan het denken.

Inderdaad had ik ook al gedacht aan die boodschappentas alvast in de schuur te leggen, CIsca! Goeie tip en het werkt!
Ik kan dan sneller 'verdwijnen'

@Bruce: hij doet gelukkig niet agressief, hoor. Het is meer hinderlijk aandacht vragen, als een klein kind. In je hand sabbelen, happen op een zachte manier, je kent dat wel van boxers. Ik zou dat niet willen, agressief gedrag tegen mij! Dat is echt de limit. Doet ie ook niet.
Negeren is inderdaad zeer effectief en gewoon doorgaan waarmee je bezig bent (jas aantrekken bv.)
Vooralsnog proberen wij het zoveel mogelijk op te lossen door sámen weg te gaan en dat accepteert hij volkomen! Gelukkig beiden nu gepensioneerd, dus tijd genoeg voor alles.
Ik houd je op de hoogte, maar bedankt voor alle tips!