2,5 jarige hond blijft 's nachts plassen

Wie kan mij helpen?!

Ik heb een Engelse Stafford teefje van 2,5 jaar oud. Het is een schat van een hond, maar ze blijft 's nachts in de kamer plassen, terwijl ze de mogelijkheid heeft om naar buiten te gaan.

Ze wordt om 23.00 uur voor het laatst uitgelaten en dat doet ze ook altijd trouw een plasje, maar toch plast ze in de ochtend in de kamer. Soms nadat de eerste persoon naar werk is gegaan, soms al voordat er iemand beneden is.

Ze heeft 's nachts ten alle tijden toegang naar de achtertuin!!

Als we een weekend weg zijn, heeft ze dit probleem niet! Ze kan dan makkelijk een hele nacht en de halve ochtend "droog" blijven, wacht rustig tot er iemand met haar meegaat..

Wie weet hoe we dit kunnen oplossen?! Ik heb bijna alles al geprobeert, heb zelf een dierverzorging opleiding afgesloten, dierenartsassistente, maar dit is voor mij echt een raadsel!

Nog even een toevoeging,

we hebben haar weer een tijdje in de benche gehad, dit ging in het begin goed. Haar slaapplek plast ze niet onder..

Maar naar verloop van tijd probeert ze met haar neus de benche open te breken tot bloedens toe. Dit is dus ook geen oplossing.

HELP!

lijkt op verlatings angst bang of onzeker.
sterkte ermee

Heeft ze niet iets medisch, blaasontsteking? Dan zou het idd verlatingsangst kunnen zijn...

Verlatingsangst heeft ze zeker geen last van.. Overdag is ze ook wel eens een paar uur alleen, ook met toegang tot de tuin.. en dan gaat ze netjes naar buiten..

Medisch is ook al uitgesloten.. hebben we al laten onderzoeken..

Blijft moeilijk..

We hebben haar nu een paar keer 's nachts in de garage gedaan.. dan gaat ze gewoon naar buiten toe.. ik vind dit nu te koud worden dus vannacht weer in de kamer gehad.. en t was weer raak.. een klein plasje..

Waarschijnlijk is dit bij jou niet het geval, maar mijn oude(re) hond had dit ook. Normaal gesproken als hij "klapte" dan ging hij naar de plavuizen in de keuken, uit zichzelf. Toen hij ouder werd, pijn kreeg en last kreeg van de kou, moeite kreeg met opstaan enz. toen deed hij het naast zijn kleed.

Ik heb hem toen een hondenluier omgedaan (machine wasbaar), en precies dat gevoel van dat ding om hebben heeft bij hem het probleem opgelost. Ik kreeg zelf de indruk dat hij 's nachts in duffe stemming er niet helemaal bij was en maar wat deed, maar dat die vervelende luier hem deed herinneren hoe of wat. Alsof hij niet helemaal wakker was en het liet lopen.

Het is anders toch raar dat een hond zonder luier wel plast, en mét niet...