Hallo allemaal,
Dit bericht is geplaatst met toestemming.
Sommige van jullie zullen haar kennen, of mijn verhalen over haar.
Nala, de witte dove border collie pup van inmiddels 6,5 maand.
Met pijn in mijn hart heb ik samen met gedragstherapeuten besloten dat het beter is een ander huisje voor haar te zoeken.
Nala is bij mij gekomen als herplaatser, toen ze ruim 4 maand was. De mensen waar ze was konden niet meer voor haar zorgen. Er was alleen bekend dat ze doof was, maar dat zag ik niet als probleem.
De eerste maand dat ze bij me was ging prima. Ze leerde snel, was wel druk, maar ja, border collie én pup...
Na een paar aanvaringen met Zoë konden ook zij prima door één deur, en trok ze zich zelfs heel erg aan haar op. Ze kon prima los lopen, als ik Zoë riep, kwam ook zij bij me terug.
Op een nacht is ze begonnen met vliegjes happen. Na medisch onderzoek door verschillende dierenartsen bleek ze te lijden aan het fly catching syndrome. Een ingewikkelde vorm van epilepsie. Deze wordt getriggerd door iets. Dit iets is zeer waarschijnlijk teveel prikkels/drukte om haar heen, te weinig structuur en te weinig rust. Omdat ze daarnaast ook nog eens doof is kan ze dit niet goed verwerken allemaal.
Omdat ik op een zorgboerderij werk, waar dit allemaal aanwezig is, zal ik haar dit niet kunnen bieden. Ik heb een poosje mijn best gedaan met begeleiding van een gedragstherapeute. Maar het ging van kwaad tot erger.
Een andere gedragstherapeute heeft haar in huis genomen.
Ze reageerde niet op de phenoral. Maar is hier wel tot rust gekomen door haar aanvallen van vliegjes vangen consequent af te breken. Hetzij door haar beet te pakken bij de halsband, hetzij door iets tegen haar achterste te gooien. Omdat dit zelfbelonend gedrag is door de endorfine die vrij komt in de hersenen is het gedrag dat MOET doorbroken worden.
Ik had haar gewoon zelf heel graag meegenomen naar mijn werk, samen met Zoë. Maar waar elke andere hond het geweldig vindt hier rond te struinen is dit gewoon geen geschikte omgeving voor haar.
Dus zijn we op zoek naar iemand die haar structuur kan bieden, duidelijkheid, rust, een sterke en stabiele hond waar ze zich aan op kan trekken. Of een roedeltje dat haar op kan nemen.
Iemand die ruimte en tijd heeft te trainen met haar en het ook als uitdaging ziet. Ze is superslim, heel erg lief en aanhankelijk, doet geen vlieg kwaad. Kent prima de hondentaal, kan niet met katten of andere kleine dieren. Blaft soms wel keihard (ook door dat vliegjes happen). Ze zwemt heel erg graag, kan goed los lopen in gebieden zonder auto's. Is waarschijnlijk goed te trainen met een trilband voor dove honden.
Ze kan wat uurtjes alleen zijn, niet in de bench, dat is een trigger voor haar. Is gewend aan autorijden.
Er is bloed afgenomen en verder is ze gezond. Haar zicht lijkt in orde, ze is wel gevoelig voor licht.
Nala is nu nog bij de gedragstherapeute, maar komt het weekend weer bij mij terug.
Het vliegjes happen is nu onder controle, af en toe nog een verdwaalde hap. Ze is rustiger geworden en kan prima functioneren.
Ik hoop dan ook met niet al te lange tijd een blijvend adresje te vinden voor haar zodat ze niet teveel last heeft van de onrust van de boerderij.
Reacties graag via pb...
Ik hoop dat je een goed huisje voor haar kan vinden :)
Ik heb zelf geen mogelijkheden voor haar, maar ik zal eens rondvragen.
Hopelijk vind ze snel een goed en rustig thuis!
Een dove hond zou ik er bij kunnen hebben. Dan had ik geroepen kom maar brengen.
Maar epilepsie?
Dus geen drukte?
Ja wat is druk?
Ik heb 3 honden hier lopen. Waarvan 2 borders. En ja die zijn druk precies zoals de rasbeschrijving voor schrijft.
Maar als ze dat al niet trekt?
Tenzij jij natuurlijk zegt: het gaat om de bewoners... als ze gewoon normaal behandeld wordt en omgeven is door stabiele (jaja *kuch*) mensen is er niets aan de hand en kan ze gewoon* mee draaien met wandelen en misschien een aangepaste honden sport...
En wat als ze dat niet trekt?
Tja en ja ik bedoel dit met de meest positieve zin die ik maar kan bedoelen: is ze in de hemel niet beter af?
Als jij zegt (misschien samen met da of gt) nee hoor een sportief wandel gezin zonder kinderen dat is perfect.
Dan zeg ik hmmm ff overleggen thuis
Maar als dat al te druk is?
Ik weet niet. Je zadelt de nieuwe eigenaar dan op met ern hond met een hoop aanpassingen. En is deze hond dan nog echt hond?
Natuurlijk hebben we onszelf dat ook afgevraagd en zelf ben ik dicht bij de keuze geweest haar in te laten slapen.
Echter heb ik gezien dat er veel bereikt is met haar en relatief korte tijd, dus ja, dat is mogelijk. Ze vangt vrijwel geen vliegjes meer en is in een week tijd veranderd van een onrustige ongelukkige hond in een relaxte hond.
Door deze verandering ben ik in gaan zien dat een andere plek beter voor haar is, dat het wel mogelijk is haar een fijn leven te bieden.
Drukke honden zijn geen probleem voor haar, bij de gt waar ze verbleef waren die ook, en ze speelt graag en veel, dat is een fijne uitlaatklep voor haar, net als los rennen door bossen.
Als ze bij mij blijft ga ik niet meer aan haar sleutelen en vervalt ze toch terug in haar oude gedrag dan zou ik haar alsnog in laten slapen. Maar ik gun haar zo zo zo dat rustigere plekje.
Ik vraag niemand een dure zorgenhond over te nemen.
Ze krijgt geen medicatie, vraagt alleen deze consequente begeleiding en een gestructureerde omgeving.
Zelf denk ik dat ze daar goed op gaat gedijen. Blijkt dat niet, dan houdt het op. Daarom zoek ik de juiste mensen die hier mee verder willen en kunnen. Want het kan, dat blijkt.
Wil of durf je het niet aan om welke reden, doe het niet.
Maar jouw aanbod klinkt wel als een mooi plekje, dus laat me weten als je er wel serieus over na denkt!
Ik hoop echt dat ze een plekje kan vinden bij iemand die hier ervaring mee heeft en haar kan helpen Ze klinkt als een schat van een beest
Nala heeft al best veel veranderingen ondergaan in haar nog korte leventje.
Ik denk ook dat ze in een rustige omgeving waar mensen verstandig met haar om gaan een heel prima leven kan hebben.
Hopelijk wordt er snel een geschikte plek voor haar gevonden.
Mijn vriendin heeft een labrador met epilepsie, die krijgt wel medicatie en heeft dat ook nodig, opwinding is niet goed voor haar, dan kan ze een aanval krijgen.
De aanvallen zijn erg goed onder controle maar mét medicatie.
Je zegt dat Nala geen medicatie krijgt, misschien is dat hetgeen ze wel nodig heeft. Dàt en de wetenschap dat ze veilig is bij haar baasje. Onze Nahla weet dit en nu, ze is bijna twee en doof, is het opeens blaffen bijna gedaan. Als ze opeens begint te blaffen, neem ik aan dat er voor haar iets is dat ze niet vertrouwt, ik kan dan ook begrijpen dat een hond met epilepsie meer last kan hebben van plotselinge schrikreacties...
Het doof zijn is voor mij, denk ik, de grootste struikelblok. Niet iedereen kan hiervoor het geduld opbrengen of heeft de tijd hiervoor. Epilepsie is prima te behandelen.
Ik hoop dat er snel iemand reageert en dat ze dan eindelijk aan haar definitieve thuis toe is. Het is al moeilijk voor een hond om te wennen aan een andere omgeving, laat staan voor een dove hond. Ze moet terug leren ondervinden welke luchtverplaatsingen die aankondigen dat de deur open gaat, terug leren voelen wanneer er iemand achter haar aan komt, enz...
Beste nieuwe eigenaar, denk aub goed na en als je Nala neemt, zorg er dan voor dat ze koste wat kost, bij jou kan blijven voor de rest van haar leven. Een horende hond kan je geruststellen door er zachtjes tegen te praten, Nala heeft het veel moeilijker hiermee...
Nala lijdt aan complex partiële epilepsie.
Ze proberen dit standaard te behandelen met Phenoral door bloedspiegelbepaling. Helaas reageren veel vliegjeshappers hier niet op. Aldus de neuroloog die haar gezien heeft (dr. Mandiger).
Deze vorm van epilepsie heeft een trigger nodig. Dat ze doof is staat hier op zich los van, maar kan er wel voor zorgen dat ze sneller is getriggerd. Het blaffen van Nala is een direct gevolg van het vliegjes happen. Als ze rust heeft in haar kopje, geen aanvallen heeft blaft ze ook amper.
Natuurlijk is een eventuele nieuwe eigenaar vrij om nogmaals medicatie te proberen.
Vind ik niemand die haar in huis wil nemen dan moet ik ook mijn conclusies trekken. Ze klinkt nu een beetje als een enorm zorgenkindje, maar zoals ze nu functioneert valt dat 100% mee en is ze gewoon een geweldig leuke pup. Ze is alles behalve angstig of teruggetrokken door haar doofheid, sociaal en levenslustig.
Maar het eerlijke verhaal erbij wil ik ook kwijt. Nala heeft die andere kant. Ja, ze kan erin terugvallen. Is het dan voorbij? Dat weten we niet.
Het is gebleken dat ze met de juiste begeleiding prima op het rechte padje te houden is.
Maar wie kan en durft dat aan in de juiste setting?
Heel eerlijk?
Ik heb een hond met epilepsie gehad, je weet nooit hoe het zich nog gaat ontwikkelen. Dit hondje zou ik niet aan durven beginnen.
Druk de duimen dat er een geschikt iemand het wel aandurft.
Deze vorm van epilepsie ontwikkelt zich niet in de zin van erger worden.
De bekende vorm is grillig en onvoorspelbaar. We kennen allemaal het beeld van mens of hond die opeens op de grond valt en gaat liggen stuiptrekken.
Dit is iets heel anders. Ze zal er niet aan overlijden oid.
Nala is inmiddels terug bij mij en het is overduidelijk dat ze hier niet kan blijven. Hoe goed het ging bij de gt, hoe slecht het hier weer gaat, precies door de dingen die ik omschreven heb.
Ook wordt er gedacht aan een obsessieve compulsieve stoornis, dus geen epilepsie maar OCD, iets wat ik van het begin af aan al vermoedde.
Nou ja, aan de ene kant is gebleken dat ze dus goed kan functioneren met de dingen eerder genoemd.
Aan de andere kant is dat iets wat je kunt bieden of niet.
Is er niemand die zich over haar kan ontfermen dat laat ik haar inslapen. Pijnlijk en verdrietig, maar ik zie geen andere mogelijkheid.
Ik kan het me voorstellen dat als er niemand anders is die voor haar kan zorgen dat je dan geen keuze hebt... Hoe pijnlijk dat ook is Is Nala eigenlijk zo'n double merle als ik vragen mag? Dat komt helaas ook nog steeds voor... of is het gewoon puur toeval dat ze zo weinig pigment heeft?
Heb je eigenlijk de fokker en de rasvereniging al gevraagd mee te helpen zoeken naar een goed plekje voor haar?
Misschien kan ook het asiel helpen door haar met haar verhaal op de site te zetten?
De rasvereniging zal zich hier ver van buiten houden.....Merle x merle is sosieso not done. Puppen uit zo'n combie kunnen doof en blind worden geboren.
Zelf vind ik dat je nooit kunt zeggen dat epilepsie niet erger gaat worden..en ze kunnen er dus wel aan overlijden.
Ik wens je succes met het zoeken van de juiste oplossing.
Geef niet op voor Nala! Er is iemand die de tijd en energie in Nala wil en kan steken! Je moet alleen de weg naar die persoon nog maken. Zet het op Facebook, Twitter etc. Deel folders uit. Spreek desnoods het AD aan! Nala verdient dit! Wat een prachtige, geweldige hond, of het nou merlexmerle is maakt niks uit, Nala is hier al!
Ik vind het wel een beetje erg dat mensen hier voorstellen deze jonge en, op haar epilepsie na, gezonde hond in te laten slapen...ik zal dat zelf echt nooit over mijn hart verkrijgen! Ze is nog jong en kan zich nog aanpassen. Op een aangepaste manier wellicht, maar het is mogelijk!
Niet opgeven!
Er komt vast iemand voor Nala...en als het niet meer gaat bij jullie, laat haar alsjeblieft niet inslapen...! Breng haar dan naar een gast gezin die verder gaat met de herplaatsing van haar. Ik zou het dolgraag doen, maar ik weet niet of ze hier op haar plaats zal zijn. Daarvoor heb ik misschien wat meer informatie nodig...
Ik weet niet of je bekend bent op Facebook, maar deze groep https://www.facebook.com/groups/339221672857447/?fref=ts is een groep speciaal voor Border Collies die herplaatst moeten worden. Je moet eerst even lid worden en dan kan je haar daar plaatsen.
Een oproep op Marktplaats, en ja ik weet, Marktplaats is een site die hier niet word toegejuichd op HondenPage maar daar komen niet alleen mensen die niet nadenken voor ze een hond aanschaffen. Daar zoeken ook mensen die WEL nadenken. En wie weet, vinden jullie daar een goed baasje?
Probeer het! En geef niet op, laat haar niet inslapen. Dat zal ik echt heel erg vinden...
Ik zie net dat Nala al in de Border Collie groep staat
https://www.facebook.com/groups/339221672857447/permalink/770086206437656/
En ik lees ook een reactie van jou dat het wellicht geen epilepsie is maar OCD?
Wij hadden vroeger in het asiel en hele drukke jrt en deze ging staart happen. Als een dolle. En door en door en door. Bij elke blaf die hij hoorde, bij elke hond die hij zag. Het werd steeds erger en erger, uiteindelijk deed hij het ook als hij ons zag of alleen al een vogel, de hele dag door. Natuurlijk deden wij wat we konden om het tot het minimum te beperken. Het erge was wel dat we zijn staart stuk moesten amputeren want hij beet deze helemaal aan gort. En hoe meer wij aan zijn staart kwamen Hoe meer hij de focus op zijn staart had. Dus kwam hij in zijn eentje bij de boekhouder op het kantoor. Het was nog steeds erg maar wel iets minder. Uiteindelijk is hij geplaatst en deze mensen konden er goed mee om gaan.
Maar dat vliegjes happen is dat dan niet bijna hetzelfde als het staart happen bij deze jrt?
Ik weet niet meer waar ik het gelezen had, maar volgens mij was Nala niet het resultaat van Merle x Merle, maar simpelweg een 'fout' in een gewoon nest en dat TS ook tegen M x M is (http://www.hondenpage.com/hondenforum/200356/doof-opgroeien.php). Vraag is natuurlijk wel of het een nest van een erkend fokker was, dan zou natuurlijk de fokker misschien mee willen helpen.
Edit: hiermee wil ik natuurlijk niet zeggen dat niet-erkende fokkers nooit willen helpen als een hond onverhoopt herplaatst moet worden. Zou ook gewoon kunnen dat Nala van een niet-erkende fokker komt, maar dat deze wel graag wil helpen met het vinden van een oplossing.
Misschien kan zij je helpen?
https://www.facebook.com/hoetrainjeeendovehond?fref=ts
Hopelijk vind je een passende oplossing voor Nala! Wat een vreselijk moeilijke situatie waar jullie in zitten zeg!
Er bestaat ook verborgen merle....
Deze vorm van epilepsie (als dat het inderdaad al is) kan niet erger worden. Omdat het te sturen is, van buitenaf te beïnvloeden moet er een vraagteken gezet worden bij de het woord epilepsie.
De grens tussen dit vliegjeshappen en OCD is dun. Soms wordt er geen onderscheid gemaakt, soms is het maar net bij wie je aanklopt.
De naakte feiten heb ik hier omschreven; bij teveel indrukken/hoge spanning vervalt ze in heftig vliegjeshap gedrag waarbij ze kan gaan rennen en blaffen en helemaal dol worden. Dit is tijdig te doorbreken.
Doe je dit niet, dan zal het inderdaad worden als de hond die zijn staart achterna gaat en gaat 'aanvallen'. Als ik Nala niet stop vervalt ze in de hele dag door dat happen, en dat gaat niet zachtzinnig. Los van dat is het doodvermoeiend voor haar en moet ze er wel vreselijke hoofdpijn van krijgen.
En ja, ik ga wel de keuze maken haar in te laten slapen als ze geen rust meer kan vinden, alleen maar doordraait, de godganse dag aan het happen is en heen en weer aan het rennen.
Ik weet dat er altijd mensen zijn die er een mening over hebben, maar die hebben haar niet meegemaakt. Dus dat laat ik maar zo.
Overigens na een paar keer op het juiste moment goed ingegrepen te hebben (een sleutelbos tegen haar achterste gemikt te hebben, ja, voor haar eigen bestwil) lijkt ze zich te bedenken voor ze haar vliegjes-hap-run wil inzetten, voor mij ook een teken dat ze wel degelijk te sturen is.
Ik ben zeker actief op zoek naar een nieuw plekje, ik weiger alleen haar als vuile was buiten te hangen en met haar te gaan leuren. Dus ik zoek de juiste plekken op.
Ik zal mijn ups&downs met haar hebben, maar ik moet de juiste weg vinden in tijdig een juiste plek vinden, en haar niet te snel herplaatsen op een verkeerd adres.
Oh ja, volgens de info die ik heb, niet dat het er veel toe doet overigens, komt Nala uit een normaal nestje, en was ze het enige foutje. Of er een ouder een ghost was weet ik niet, de fokker is niet meer te achterhalen. Kun we ook van alles van vinden, maar het helpt niet in mijn zoektocht naar een geschikt plekje ;)
Als het ocd is ipv epilepsie, dan is er best wel iets van te maken denk ik op het juiste, rustige adres. Onze hond heeft eigenlijk ook ocd-achtige trekjes soms (aan zichzelf knagen als er een plekje is ontstaan bijv door een teek of jeuk door verharing) maar is daar inderdaad heel goed uit te halen.
Alleen is zij precies ook de reden waarom ik een hond als Nala er nooit bij zou kunnen zetten, zij vindt de meeste honden eng tot gewoon stom... Maar als we nog geen hond hadden, dan zou ik de gok denk ik wel durven wagen.
in deze rubriek is ook een topic over een oudere man die een rashond zoekt, (wel liefst een sheltie), en er leuke dingen mee wil gaan doen. Al heb ik natuurlijk geen idee of hij Nala ziet zitten. Maar je weet nooit...
Allemaal heel erg bedankt voor het meedenken en het medeleven. Zoals het nu lijkt heeft Nala een nieuw huisje gevonden. Ik houd nog even een slag om de arm, ze is er nog niet.
Deze mensen hebben ook al twee border collies en ervaring met eentje die ook lijdt aan een soort OCD. Ze gaan de uitdaging niet uit de weg en als het een dag tegen zit dan zij het zo.
Ze moeten wel uit België komen dus we hebben veel contact gehad om het zeker te weten. Hun honden komen mee en alleen dat kan nog een struikelblok worden. Als dat echt niet gaat houdt het op. Maar Nala spreekt heel goed honds dus ik verwacht geen grote problemen. En het is goed als ze op haar nummer wordt gezet voor haar drukke gedrag.
Ik ben heel blij dat het zo kan en ik hier niet verder hoef na te denken over moeilijke beslissingen. En wel verdrietig dat die mooie en lieve meisje uit mijn leven verdwijnt. Hier is ze gewoon niet gelukkig. Ik kan wel denken een super leuke omgeving te hebben voor een hond, maar zo zie je maar dat lang niet elke hond er ook zo over hoeft te denken.
Dat zou fijn zijn duimen maar!
dat zou heel mooi zijn als dat de geschikte mensen voor haar zijn, fingers crossed!
Ik duim mee!!
Wat geweldig zou het zijn als ze bij deze mensen op haar plaats is. Ik duim ook mee.
Ondanks het verdriet dat ze bij jou weggaat zou dit voor Nala (zo te lezen) een hele goede, gelukkige oplossing kunnen zijn.
Het gaat om het meisje en dat zal voor jou een troost zijn, te weten dat zij gelukkig kan worden met haar handicap.
Ik duim, duim.......en wens jou sterkte.
Vind het voor Nala een goede oplossing, knap dat je zelf zo kunt denken !!!!!!!!!!!!!!!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?