ouderwets baasje, help!

Hallo mensen, ik zit met een probleem. Mijn vriend en ik hebben sinds een jaar een husky. Ze kwam bij ons met angst happen, wat gelukkig al snel beterde. Ze was toen ongeveer een jaar oud. Maar sinds ik erg veel weg ben ivm werk, lijkt het verergerd! Ik geloof dat het aan mijn vriend ligt. Hij is nogal van de oude tak en legt haar regelmatig op haar zij als ze hapt, nipt of op een andere manier vervelend id. Verder heeft ie ook een kort, lontje, het is nogal indruk wekkend als hij boos is, ook al doet hij haar dan niets, zijn stemverheffing is dan toch indrukwekkend. En helaas ben ik zelden thuis om haar te kalmeren. Hij is al flink verbeterd (heeft nu bijvoorbeeld standaard lekkers mee om te belonen), maar hij blijft haar neerleggen. Overdreven belonen vind hij ook onzin. Ze moet maar luisteren! Mja, volgens mij is het toch echt een husky. Nu zit ze regelmatig spontaan in een hoekje in elkaar gedoken. Als je haar dan aandacht geeft kruipt ze meer in elkaar, soms plast ze en soms hapt ze. Ik denk echt dat mijn vriend een paar keer goed kwaad is geweest, terwijl ze zich van geen kwaad bewust was. Mijn vriend wil best stoppen met het op de zij leggen, maar dan moet ik met een alternatief komen. Maar wat? Hij heeft wel zo'n attitude van "ik heb al mijn hele leven honden, jij komt net kijken en gaat mij vertellen hoe het moet? Mooi niet. Ik heb het altijd al zo gedaan en dat heeft altijd gewerkt" Het is trouwens niet dat hij niet gek op haar is, dat is hij juist wel, maar hij heeft volgens mij niet door hoe gevoelig ons meisje is :( Help? Hoe verander ik mijn vriend in de omgang met onze husky? Boeken voor zijn neus leggen of een workshop volgen heb ik al geprobeerd. Kreeg laatst al te horen dat toen ik zei "maak er een feestje van als ze het goed doet", dat ik teveel ging lijken op die vrouw van de workshop.... Ik voel me best schuldig, doordat ik er zo weinig ben, kan ik bijna niets doen, maar er moet toch brood en brokjes komen....

Lastige situatie. Ik denk dat het beste is als er een alternatieve manier is waarvan hij zelf kan ervaren dat het effectief is en effectiever dan de manier waarop hij het nu doet.

Heb je al eens een gedragstherapeut laten komen? Eentje die positief te werk gaat en duidelijk kan uitleggen wat voor soort hond jullie hebben (zo te lezen onzeker en gevoelig) en wat daar de beste aanpak voor is en waarom. 1 op 1 is toch anders dan een cursus of een boek.

Hele lastige situatie. En je hebt volkomen gelijk dat je zeker een onzekere/angstige hond niet op dr zij moet leggen.

Wat hierboven al genoemd is kan je doen.  En gt langs laten komen,  maar dan zal hij misschien ook zeggen dat ze op die vrouw van de workshop lijkt een het niet wil aannemen.

Ik zou eerder een cursus aanraden. Dan sta je meerdere weken achter elkaar op het veld met meerdere mensen en als alle andere ook op positieve manier hun hond opvoeden dan gaat hij misschien wel overstag. 

En op de cursus leert hij op een positieve manier jullie husky te belonen en dan ziet en ervaart  hij misschien wel dat deze manier beter werkt en ook leuker is.

pfff wat een nare situatie! Als ik het zo lees is de hond nu bang voor jullie, in een hoekje in elkaar gedoken zitten en plassen van angst , nou sorry maar dat gebeurd niet zomaar Sorry maar je vriend moet zelf toch ook zien dat zijn aanpak niet werkt en de hond banger en banger word, wat deze hond nodig heeft is een liefdevolle, consequente baas die hij kan vertrouwen. En consequent betekend heel wat anders dan " met de harde hand". Sorry maar dit breekt mijn hart, mocht mijn vriend later zo met mijn hond omgaan wijs ik hem meteen de deur... En anders zoek een goed liefdevol huis voor de hond, waar de baasjes haar wel begrijpen en op een positieve manier kunnen gaan trainen met haar.

Eens! 

Als ik ooit relatie krijg en die gaat zo met Moh om dan ben ik er denk ik ook snel klaar mee...

Weet je vriend überhaupt dat de hele dominantie theorie achterhaalt is?

En dat je vele malen meer met een hond bereikt en aan band op bouwt op een eerlijke basis van respect. Een hond iets voor je doet om jou/hem, om de band en niet op basis van angst.

Als de hond al een angst probleem had, en hij blijft zo met de hus omgaan dan moet niet raar staan te kijken als die angst een keer om slaat in angst agressie en dan is ie de pisang.

Gt plus cursus bij een hondenschool gericht op positieve omgang lijkt me noodzaak. Jullie hond zal zich nu doodongelukkig voelen en het is belangrijk dat er een omslag word gemaakt om dat te veranderen.

En ja als hij dat niet zou willen tjah dan zou herplaatsen een oplossing kunnen zijn, mits bij husky kenners die uit gaan van positieve omgang.

Maar ook hier geldt zou mijn vriend zo met de hond omgaan koos ik voor de hond. Ik hou echt wel van mijn vriend maar de hond staat voor mij op nr.1 simpelweg omdat ik te vaak tegen de verkeerde mensen ben aangelopen, en respect en eerlijkheid op nr.1 staan en ikzelf heel goed weet wat angst is en hoeveel impact het heeft.

Let wel dat dat mijn persoonlijke mening en verhaal is. Mijn vriend weet overigens dat ie op de 2de plek komt daar ben ik altijd eerlijk en open over geweest.

Maar als jou vriend open staat voor verandering hoop ik dat je de juiste snaar weet te raken en hij er alles aan gaat doen om daarin te veranderen en hoop ik uit de grond van mijn hart dat de band met de husky >vertrouwens band nig te herstellen/te realiseren is en de schade die nu zichtbaar is niet blijvend is.

Maar er zal linksom of rechtsom heel snel iets moeten veranderen.

Laat je vriend eens het boekje kalmerende signalen van Turid Rugaas lezen.

Edit: en laat m op youtube eens zoeken op Calming signs/ calming signals/ kalmerende signalen

Dus..wat je vriend doet blijkt niet te werken..heeft hij dat zelf niet door?

Wil je een maatje voor het leven of een angstig dier.

Mijn echtgenoot heeft ook rare opmerkingen  bv met dat tuig kun je ze niet straffen nee hehe dat doe je maar met de stem.

En soms komt er ook een opmerking uit dat ik denk onder welke steen kom jij vandaan.

In ons geval gaat hij ook geen einden wandelen met onze honden omdat ik het niet wil.

Voelt de behoeften niet van onze honden. Ga ik verder niet uitleggen.

Hij straft ze niet maar goed doet hij het ook niet.

Een beetje kan ik me voorstellen hoe het bij je gaat.

Heel rot als je dan ook nog niet thuis bent.

Blijf er over praten laat zien dat het ook anders kan.

Je hebt een hond om op te voeden en jij hebt op dit vlak ook je vriend een bepaalde richting in te sturen hoe naar dat laatste ook is.

Hoop dat je vriend snel het licht gaat zien en jullie hond gelukkiger wordt.

Mijn vriend en ik hadden dit probleem in het begin ook. Hij was ook van het; neus door de behoefte die hij in huis deed vrijwen, op de zij leggen etc. We hebben een cursus gedaan met mensen die heel erg op hondengedrag letten en die ook uitleg geven. Toen zijn de ogen van mijn vriend wel open gegaan.

Ik vond het nog wel erg hard en hij mij te soft, zeker rond de puberteit. Ik vertelde hem dat ik juist zo soft was, omdat hij zo hard was. Ik wilde het gedrag van hem compenseren en hij wilde hetzelfde alleen dan op de andere manier. Hij mocht zich van mij niet meer met de hond bemoeien als ik hem corrigeerde. (wat hij nog wel eens moeilijk vindt). Maar door steeds elkaar erop te wijzen, werd mijn vriend steeds leuker naar de hond.

De broer van mijn vriend heeft ook de oude aanpak. Hij aaide onze hond en wilde dat zijn dochter van toen bijna 2 hem ook aaide. En hij zei dat hij sneller was als de hond zijn dochter probeerde te bijten. Ik zei: Dat denk ik niet, ik ken mijn hond. Hij heeft zojuist al een paar keer stress/ kalmeringssignalen gegeven, dus hij vindt het helemaal niet leuk dat jij hem aait en je dochter naar hem toe probeert te krijgen. Hij was direct stil en liet toen de hond ook met rust.

Ga er echt met elkaar over praten, voordat de relatie tussen de hond en je vriend gebasseerd is op angst en niet op vertrouwen. De hond kan niet voor zichzelf opkomen, maar jij kunt wel praten met hem. Laat filmpjes zien, koop een boek m.b.t. tot hondensignalen en ga samen eens op cursus met mensen die dit begeleiden en de 'nieuwe' manier laten zien.

Wat een nare situatie, ik zou er geen minuut rust van hebben.

Eerlijk gezegd zou dat geen vriend voor mij zijn, iemand die zo star is dat hij over jou heenwalst als iemand die je niet serieus hoeft te nemen, over de hond heenwalst, gewoon negeren dat de hond doodsbang voor hem is. Hij weet het allemaal beter.

Ik zou nog een keer proberen een goed gesprek met hem proberen te houden, als dat niet lukt zou ik weg zijn met de hond.

En anders, herplaatsen zou ik niet heel snel aanraden maar ik denk dat je hond niet bij iemand als jouw vriend moet zijn. Hij heeft geen leven zo te lezen en dat is gewoon te treurig. Het is wel zijn leven

Sorry maar zelf zou ik het niet accepteren als iemand mijn hond zo behandeld.  En zeker als jou hond er zo heftig op reageert! Ik zie haar al in een hoekje zitten, vreselijk 

Jij moet hem echt duidelijk maken dat dit niet kan! 

Mijn vriend achter laten voor de hond doe ik niet, vooral niet omdat hij al gebeterd is en hij ziet ook wel in dat hij soms te lomp/ruw is.

Maar ergens moet die knoop een keer helemaal omgehakt worden. Dat laatste stukje dominatie-theorie moet eruit. Maar dat is lastig als je je hele leven daar al mee leeft.

Hij laat haar ook met rust als ze een angst moment heeft. Geeft een paar geruststellende woorden en gaat er soms bij zitten. Maar als ze na wat gemoedelijke woorden de bank onderpiest is het moeilijk vrolijk te blijven, al worden we dan ook niet boos. We tillen haar van de bank en maken het schoon.

Hij is niet een volledig foute man, hij doet zijn best op zijn manier. Onze husky trekt zelfs meer naar hem, dan naar mij, al voordat mijn werk veranderde.

Maar ik zal dat boekje van kalmerende signalen eens kopen. Dat is niet zo dik, dat moet wel lukken.

Ik zal ook eens kijken voor een cursus.

Bedankt voor de tips!

Het probleem is nu dat de hond bang is geworden en veel stress heeft,  en hij nu weer vertrouwen moet gaan krijgen, dat is al niet altijd even makkeliijk bij een neutraal iemand.

Dit lijkt me dan nog moeilijker. Omdat je vriend al naar de hond toe bewezen heeft dat hij onbetrouwbaar is in de hond zijn ogen.

Je moet je afvragen denk ik of je je hond dit nog langer aan wil doen. De hond vind ik op dit moment belangrijker dan bedenken dat je vriend eigenlijk een heel goed persoon is verder, daar wil ik ook niet over oordelen, alleen met deze hond is hij duidelijk niet goed en wil dit ook niet verbeteren, want hij weet het beter.

Maar wie weet lukt het je dat hij  op zeer korte termiijn toch ineens een boek gaat lezen en tot andere inzichten komt

Aktie is reaktie zal hij moeten leren, wil een hond naar jou luisteren zal je eerst naar hem moeten luisteren.

De hond was al bang toen we haar kregen. Ze beet toen uit angst en flink ook. Die angst heeft ze niet bij ons ontwikkeld. Als ze angst heeft is ze op dat moment ook door niemand te berijken. Ze is ook vaak bang zonder duidelijke oorzaak. Juist als ze op haar donder krijgt is ze vinnig en durft wat terug te zeggen. Dat is het rare aan het hele gedoe.

Maar dat mijn vriend de oude theorie handhaaft maakt het niet beter.

Ze is bij ons in het begin gigantisch vooruit gegaan.

Maar ze lijkt nu een soort terug val te hebben.

laat je vriend professionele hulp zoeken om te leren om te gaan met zijn agressie

Ik ga niet oordelen ,maar honden zijn mijn zwak ,als ik dit lees wordt ik gewoon misselijk  Als het mijn vriendin was gaf ik haar de keus of kappen met die onzin en hulp zoeken of move !

Laat je vriend leuke dingen met je hond gaan doen om weer een band op te bouwen (wandelen ,spelen )en spelletjes gaan doen om het zelfvertrouwen weer op te bouwen (door uitbundig te belonen als hij iets goed doet )Laat het contact ook van de hond uitgaan !

ps;  jij komt wel lief over

 Wat is haar achtergrond?

M.i. is er nooit een reden te bedenken om een hond op haar donder te geven?

Het allerbelangrijkste is toch dat ze leert dat ze veilig is nu en niet meer angstig hoeft te zijn. Tenminste dat is mijn uitgang als ik een herplaatser (en uiteraard geldt dat eigenlijk voor elke hond) in huis neem.

Ik denk echt dat een cursus heel veel kan doen. Ik merk het bij mezelf al terwijl ik jaren met honden heb gewerkt. Toen ik mijn huidige hond kreeg leek het me vooral erg leuk om een cursus te volgen. Maar ik merkte ook dat Moh het echt leuk vind om met mij aan de slag te gaan op de cursus maar ook als we thuis oefenen. Je leert op de cursus op een positieve manier dingen aan met je hond en je ervaart dan vanzelf dat dit fantastisch werkt maar ook nog eens heel leuk is.

ik denk dat je vriend beter een goudvis kan nemen!

al mag hij dan veel honden hebben gehad en denk te weten hoe het moet!

een hond moet ook respect voor hem gaan krijgen. dat doe je niet op die manier.. maar op een eerlijke zachte consuqente manier 

Ik krijg een knoop in m'n maag als ik dit lees, maar daar ben jij niks mee, dus probeer ik je toch enkele tips te geven.

Als twee opvoeders er tegengestelde inzichten op nahouden, is het erg moeilijk een middenweg te vinden, want ieder is overtuigd van z'n gelijk, en de hond is de klos.

Ik denk dat je best even de opvoedmethodes loslaat, met een open mind gaat samenzitten voor een gesprek en in de eerste plaats eens terugkeert naar de kern:

Waarom hebben jullie een jaar geleden net deze hond in jullie leven opgenomen? Herinner je nog wat de motivatie was, jullie gevoel daarbij?

Waarom kozen jullie voor een Husky? Waren jullie je bewust van het karakter van dit ras? Hebben jullie je geïnformeerd over hun aard, oorsprong, hun behoeften, hun denken en doen?

Wat waren jullie verwachtingen over het leven samen (dus met de hond), wat hadden jullie voor ogen, wat was het 'droombeeld', zeg maar. Klopt dit met de aard van een Husky, maar ook: klopt dit met wie jullie zijn? Is dit wat jullie de hond (kunnen) bieden?

(je hoeft er hier niet op te antwoorden, maar je kan het onderling eens bespreken)

Antwoorden als: "ik heb honden altijd zo aangepakt, dus werkt het bij deze ook" slaan natuurlijk nergens op. 't Is toch ook niet omdat je je hele leven met een personenwagen rijdt, dat je morgen een truck kan besturen?

Elk ras is anders, en daarenboven is ook elke hond nog es anders. De kracht van een 'baasje' is net als ie zich daaraan kan aanpassen en dus soepel, veerkrachtig en creatief is in z'n opvoeding. Woede en frustratie horen daar niet bij.

Dus in mijn ogen helemaal niet raar dat je hond terugspreekt als je vriend boos wordt. Ze laat weten dat zijn houding onfair en ongepast is als 'baas' en gelijk heeft ze! Als je vriend nog in dominantietermen denkt, wil ie vast heel graag haar 'leider' zijn. Maar dat weet ie evenzeer dat de beste leiders geen driftkikkers zijn die frustraties op anderen uitwerken, maar net waardige, kalme mensen met een stevige portie geduld, een goed inzicht in situaties en veel inschattingsvermogen en empathie, zodat ze ten allen tijde oplossingen kunnen aanreiken, veiligheid kunnen garanderen, kortom, een goeie gids kunnen zijn voor anderen.  

Dus welke theorie je ook aanhangt: rust, geduld en vriendelijkheid zijn altijd de kernwoorden. Misschien kan ie es proberen heel bewust van deze basis te vertrekken, en elke keer ie in een situatie komt waarin ie kwaad wordt op de hond omdat ze zich in zijn ogen 'misdraagt', zich eerst afvraagt: heb ik de hond wel geleerd hoe het wél moet? Weet de hond wat ik écht van haar verwacht, of weet ze enkel wat ik niet wil? Hoe zou ik haar het gewenste gedrag kunnen AANleren ipv Afleren. En dan sta je al een hele stap verder...

Je schreef iets heel belangrijks: de hond was al bang toen jullie haar overnamen. En al beet ook.

Dat kan dan wel verbeterd lijken. Maar misschien is de angst alleen onderdrukt bij je hond, en niet weg of minder.....

Want je hond is ws bang voor je vriend en wil hem tevreden houden; uit angst....ook het feit dat zij de bank onderpiest, is deemoed, angst...

Je schrijft: juist als ze op haar donder krijgt durft ze wat terug te doen. Ik zeg dan: je moet je vriend gaan waarschuwen.

De hond is op deze manier wel bezig om een aanvaller en bij ter te worden: de aanval is de beste verdediging....als je vriend zo doorgaat - met te hard en teveel corrigeren en haar angst niet juist benaderen- dat gaat de hond zich op een dag tegen hem keren. En zal, in jullie ogen, volkomen onverwacht aanvallen......

Als je vriend van de 'oude (opvoed) stempel' is, zegt dit plaatje misschien genoeg.

Ooit was Martin Gaus van de 'ruk' aan de riem en 'je hond heeft maar te luisteren' ...., maar zelfs hij heeft het licht gezien en adviseert nu positief trainen

Misschien heb jij of hij iets aan deze linkjes

positievehondentraining

clickertraining

Veel sterkte, ik kan me je onmacht goed voorstellen.

Ik heb met mijn vriend gesproken.

Blijkbaar pakt hij het sinds kort anders aan; hij vraagt haar op haar zij te gaan liggen (ze kan dit op commando, geleerd voor borstelen en de dierenarts). Hij duwt haar dus niet meer. Nu snap ik het nut hier niet van helemaal, maar hij dwingt haar tenminste niet meer (zien jullie nou wel dat hij niet Baas de Verschrikkelijke is)

Ik heb zelf voorgesteld om haar te gaan negeren als ze zich vervelend gedraagt, aangezien ze gek op aandacht is, is dit een zware straf, zonder dat ze bang wordt (hopelijk). Met een beetje geluk leert ze zo dat ze bepaald gedrag niet beloond, maar het is een husky, dus het zal waarschijnlijk niet helemaal volgens het boekje gaan.

Volgens mij begint hij in te zien dat zij een stuk gevoeliger is dan zijn vorige honden.

Hij vertelde me dat hij er in ieder geval mee aan de slag zou gaan.

Ik ben benieuwd en heb goede hoop :)

Deze hond is echt angstig, plassen als de baas iets tegen haar zegt...vriendelijk of boos...maakt de hond niets meer uit...de vertouwensband is zoek...arme hond Iets dat je zelf stukgemaakt hebt en daarna wilt 'herstellen' zal veel inzet en geduld vragen...een hond is geen machine die je even anders gaat 'bedienen' zo werkt het echt niet...Goh, en dan die belachelijke theorie van dat beestje steeds op de zij te gaan wippen...wat wil je vriend daar in hemelsnaam mee bewijzen ? Je keurt het ook allemaal niet goed, oef...misschien is er dan toch wat licht aan het einde van de tunnel want hij is echt niet goed bezig...Wens jullie veel succes...

Ik denk dat wat jij aandacht vragen noemt.  Jullie hond dat doet om je vriend te pleasen ze is zo te lezen zo bang voor hem en wil hem goed gezind houden... ik word hier zo verdrietig van plassen van angst en dat jullie daar ook nog niet vrolijk van worden. Ik zou ervan moeten huilen dat me hond zo bang voor me is. Sorry maar mijn maag draait om van dit verhaal

Ik vind het jammer dat er zo veel negatieve berichten komen.
Ik vraag om advies, hulp, tips, niet om af kraken of medelijden voor mijn hond, daar heeft ze niets aan.

Ik wil voor mijn hond en mijn relatie vechten, want ik WEET dat je kunt veranderen als je je best doen, dat je een andere routine kan inslijten. Alleen dat kost tijd, de ene keer meer dan de andere keer, afhankelijk van hoe er iets is ingesleten. Mijn vriend heeft langer honden dan ik, bij hem heeft het vele jaren meer de tijd gehad om in te slijten, dus zal het ook langer duren, dat is logisch. Maar ik weet dat hij zal veranderen omwille van ons meisje, het kost alleen tijd. Als dat niet zo was liep hij rond met een slipketting, mocht ze niet op bed of de bank en weet ik het wat allemaal! Maar dat doet ie niet, want hij ziet in dat dat niet werkt.
Ik vind het alleen jammer dat sommige van jullie blijkbaar niet in verandering geloven.
Als een hond kan veranderen, kan een mens dat toch ook? En als ze samen kunnen groeien en veranderen zou dat toch het mooiste zijn van allemaal?

Iedereen die bruikbare tips heeft gegeven, mee heeft gedacht en me steunt in deze strijd: heel erg bedankt!

Weet je oonieuw beginnen is lastig.

Je vriend ziet het nu een klein beetje anders.

Nu hopen dat dat kleine beetje steeds meer wordt.

Blijf er over praten..doe leuke dingen met de hond.

Als je dat niet doet zie je jullie alleen de nare dingen van de husky.

Pik eruit wat je nodig vind.Iedereen houdt hier op hp van honden en hebben het beste met je hondenvriendje voor.

Succes en zet door..zeker samen..

Ik zou de boel eens gaan filmen,zonder dat je vriend dat weet,ik vertrouw de situatie zoals jij omschrijft voor geen meter en het zal niet de eerste 'vriend' zijn die de hond mishandelt als de vriendin van huis is.

Het feit dat je hond weg kruipt in een hoekje,plast en hapt van angst zegt echt niet veel goeds.

Marie ik vind het super dat je hier tips en adviezen vraagt. Er zijn heel veel eigenaren die hun manier van opvoeden niet onder de loep durven nemen.

Persoonlijk, als je vriend je hond 'vraagt' om op de zij te gaan liggen als hij boos is, is dit voor een onzekere hond totaal verkeerd. Hij kan de hond dan beter vragen om op de plaats te gaan. Je zet je hond namelijk heel kwetsbaar neer, op de zij, laag en jij hoog boven de hond. Dit is voor de vertrouwensband niet een goede start. Onze hond kan ook op de zij liggen, maar dit gebeurd in een situatie waarbij de hond er iets leuks voor krijgt en de hond wil graag pleasen dus wil dit trucje uitvoeren. Als de hond vaak op de zij is neergelegd, zal hij van tevoren al wel weten en alvast gaan liggen, met dezelfde verstandhouding als wanneer je hem neerdrukt (aangeleerd gedrag vanuit de situatie dat je boos bent, maakt dat je hond ook dit gerdrag vertoont wanneer je boos bent en de woede op hem richt.)

De deemoedsplasjes zijn een probleem. Dit doen niet alleen angstige honden, maar ook extreem onzekere honden. Deze honden hebben een zachte aanpak nodig  en is juist de dominantietheorie funest. Zodra jullie meer op signalen gaan letten, denk ik dat jullie (vooral je vriend) je hond beter gaan begrijpen. Wegkijken, bek likken, gapen etc. dan vindt jouw hond jouw gedrag op dat moment spannend.

Er zijn ook nog heel veel hondenscholen die op de 'oude' manier trainen. Kijk eens rond, dan vind je een hondenschool die bij jullie wensen aansluit.

Je kan iemand niet veranderen. Dat moet de ander (jouw vriend) echt zelf willen en doen. Alleen al je vriend willen veranderen geeft druk bij je vriend met toch al een kort lontje.

Een Husky is een zelfstandig en eigenwijs ras. Tuurlijk moeten ze in bepaalde situaties gewoon luisteren, maar er moet ook ruimte voor de hond zijn om zichzelf te kunnen zijn, om te kunnen ontspannen en te kunnen doen waar dit ras voor is: werken (uiteraard niet met 30 graden gaan rennen).

Ik geef even wat tips die ik zo kan verzinnen. Ik typ dit op mijn mobiel dus sorry voor de schrijffouten.

je hond is bang en onzeker, daar wil je wat aan gaan doen. Zoals meerdere ook al hebben gezegd werkt straffen averechts. Laat ik een voorbeeld geven.

een kind is bezig met zijn rekensommen. Iedere keer dat hij een som fout doet krijgt hij straf. Als hij het goed doet word dat als normaal beschouwt. Dus geen tot weinig beloning. Dit kind zal nog onzekerder en banger worden omdat hij meer kans heeft op straf.

hetzelfde voorbeeld maar nu leggen we het kind bij iedere fout uit wat hij fout doet. Dus niet straffen. Zodra hij de som goed doet word hij de hemel in geprezen. In dit geval zal het kind veel meer motivatie hebben om het goed te doen. En om de sommen te blijven oefenen. 

Ook je hond moet je motiveren, de hond moet het leuk vinden om dingen goed te doen (beloning is als een hele blije juf staan springen, iets lekkers geven) 

de hond hoeft niet bang te zijn voor straf ( de baas legt uit dat het anders moet) en zodra de hond iets goed doet krijgt hij zelfvertrouwen omdat jij hem de hemel in prijst.

het zelf ertrouwen en zekerder worden heeft de hond nodig, het zal wat tijd kosten. Maar het belangrijkste is dus dat je de hond motiveert, en zelf ertrouwen geeft door hem uitbundig te belonen. 

Is een oefening te moeilijk, dan een stapje terug zetten zodat je het straffen niet hoeft toe te passen. Dat is ook gelijk een teken dat je te snel gaat voor de hond. Pas je tempo aan op het tempo van de hond. Niet zoals je zelf graag wil. 

Wij hebben een tijdje een hele bange foster hond gehad. Bij voorbaat hadden wij al afgesproken dat straffen uit den boze is. 

Deze hond kon ook bijten en het heeft 1,5 week geduurd voordat hij ons genoeg vertrouwde dat we hem aan konden halen. Uitlaten duurde 2 weken. Hij plaste zichzelf onder zo bang dat hij was.

hij is er nog steeds niet maar hij is wel heel eeg voorruit gegaan. Zijn bazen zijn kei leuk. Wandelen is heel erg leuk, hij is over het algemeen een hele vrolijke hond. Hier en daar zitten nog wat problemen (vertrouwen met vreemde mensen en honden) maar wat is hij voorruit gegaan. Ik heb hier ook een topic "voor en door fosters" daar staat mijn helen verhaal als je dat leuk vind om te lezen.

Goed uitgelegd Eline!