Kinderen bij euthanasie ? 4 1/2 jaar en 7 1/2 jaar

wat is jullie advies mijn dochtertje word in september 5 en mijn zoon 8 in oktober. Is het aan te raden om er bij te zijn voor hun verwerking als buddy vanmiddag een spuitje krijgt? De da komt thuis en de crematie mogen we ook bij aanwezig zijn. Dat wordt speciaal voor de kinderen zo geregeld . Maar het inslapen.... Wat is jullie advies?

Ik denk dat het ook heel erg aan de kinderen ligt.

Als ik terugdenk aan hoe Max is gestorven zou ik het je afraden. Ik ben daar niet bij geweest, maar hij heeft behoorlijke stuipen gehad en ging maar moeizaam heen, hij was er tegen aan het vechten (en hij was écht op).

Zo'n beeld wil je zelf al niet voor ogen hebben als je terug denkt aan je hond, laat staan dat je dit zulke jonge kinderen wilt aan doen.

Misschien Buddy in laten slapen en als hij over is, dan pas de kinderen erbij halen? Dan kunnen ze wél afscheid van hem nemen, maar zien ze niet de mogelijke strijd van Buddy wanneer hij het spuitje krijgt.

Waar je ook voor kiest: sterkte vanmiddag.

Ze zijn inderdaad nog erg jong. Je hebt geen idee hoe ze zullen reageren. Ik zelf zou wachten tot na de 2e spuit en ze er dan bij halen om afscheid te nemen.

Sterkte vanmiddag.

Als je het doet, zou ik t doen nadat de eerste spuit is ingewerkt.

Ik ben er zelf als kind wel altijd bijgeweest. Mijn kinderen heb ik de keuze gelaten, maar die zijn ouder.

Jij kent je kinderen t beste.

Ik was 8 toen wij Deniese in moesten laten slapen ik mocht zelf kiezen of ik er bij bleef bij het eerste spuitje bleef ik er bij daarna ben ik weg gegaan en is me moeder er bij gebleven.

Hangt idd van het kind af en dat kun jij het beste zelf inschatten.

Ik ben zelf van mening dat dood bij het leven hoort, ik ga het ook niet uit de weg en moest ik kinderen hebben, zou ik ze dat ook leren.

Maar dat is allemaal netjes in theorie. Als je zelf denkt dat het te veel is voor je kind en het te moeilijk wordt om te verwerken of als jij zelf het gewoon te moeilijk zal hebben, is het helemaal geen schande om de kinderen er niet bij te hebben.

Sterkte

Ik zou het zelf niet doen.  Ik was als kind bij de euthanasie van een kitten.  Nu nog (ik ben ondertussen 55 jaar) herinner ik het me als was het gisteren.

Op het moment dat het kitten een spuitje kreeg, kwam er een ijskar voorbij, als ik dat muziekje hoor, denk ik nog steeds aan dat kitten...

Ik was wel een héél grote dierenvriend, maar er moet maar iets misgaan en je kinderen herinneren het zich voor de rest van hun leven...

Doen jullie het thuis?

Ik zou ze wel afscheid laten nemen. Vooral als je naar de dierenarts gaat met de hond en terug komt zonder is denk ik heel raar. Dus als je naar de dierenarts gaat zou ik ze meenemen. Maar ik zou voor de hond zelf en zeker bij de dierenarts, daar hebben ze toch stress van, de prik zonder kinderen laten doen. Die prik kan ook vervelend zijn voor de hond en dus even piepen vooral als deze in de bilspier gegeven wordt.

Ik zou op dat moment even de kinderen weg houden en er weer bij halen als je hond lekker slaapt. 

En leg je kinderen uit dat hij slaapt en niets meer voelt als ze het laatste injectie geven om hart stil te zetten. Leg ook uit dat je hond toch beetje kan bewegen maar dat dat erbij hoort en dat je hondje er dus niets van voelt. Of hier dus ook weer even weg houden. Of ze er pas bij laten na de laatste prik kan ook. 

En als jullie het thuis doen dan kunnen jullie daarna in alle rust afscheid nemen. Ik had wel uit andere topic begrepen dat ze een kistje hadden gemaakt en dan begraven jullie hem in de tuin? Leg hem daarin en geef jezelf maar ook de kinderen de tijd om afscheid te nemen. En ook eventuele andere dieren.

ik zou het niet doen, ik zou ze er later pas bij laten...het is namelijk wel een ding vind ik om het te zien gebeuren.

Ik vond het zelf zo erg om te zien...lijkt mij moeilijk met kinderen erbij.

Ik was by het inslapen van myn hondje maar is zeer pynlyk hoor ze is in geslapen in myn armen maar toch doe het zo pyn ben er nog ziek van 

Niét doen. Echt niet doen. Een dier laten inslapen; dat is hoe dan ook dramatisch...,( sterkte alvast) en het gaat niet altijd vredig of rustig.

Soms is er een schreeuw, of een kreet of geworstel of tegenwerking of er moet bijgespoten worden. Het kan allemaal en helaas heb ik het al een paar keer moeten meemaken.

Zelfs voor een volwassene is dit traumatisch. Waarom zou je een jong kind daaraan bloot willen stellen?

Lees wat deze ervaringen zelfs na vele jaren, bij mensen hebben gedaan. Bescherm je kinderen daartegen, alsjeblieft.

Ze hoeven toch niet alle ellende en dood van zo dichtbij te moeten meemaken, op deze leeftijd......

Laat ze afscheid nemen bij leven en laat de nare uitvoering van euthanasie( die zeer nodig en gewenst, Hoewel treurig zal zijn) aan de volwassenen over.......

Ook ik raad het af.

Laat ze afscheid nemen als ze dat willen maar tijdens het inslapen kunnen ze er beter niet bij zijn voor zowel je kinderen als je hond als jezelf. Een hond die er tegen vecht is geen mooi zicht, dat wil je je kinderen niet aandoen. Je kinderen kunnen ook ineens ontzettend emotioneel reageren (wenen, zelfs roepen) die stress wil je je hond niet aandoen.

Dat allerlaatste moment er even nog helemaal alleen zijn voor je hond en daarna kan je er nog genoeg zijn voor je kinderen en hun door hun verdriet helpen.

Ik heb de kinderen er niet bij gehad. Voor de tijd nog naar het bos geweest en tijdens de spuit gingen ze met oma een ijsje halen. Was maar goed ook uit haar neusje kwam veel oud bloed wat in haar longen zat. Dus we hebben gelukkig ook de juiste keuze gemaakt. Het is goed zo. We zijn er net weer van het crematorium. Daar hebben ze de kinderen alles uitgelegd . Erg fijn. Dat Buddy maar mag rusten in vrede..

Veel Sterkte

Ik heb geen ervaring met het inslapen van dieren maar lees hierboven dat dat niet altijd zonder schreeuw of stuiptrekking gaat. 

Ik heb wel veel met kinderen gewerkt. Een jongen van 8 zou dit misschien wel aankunnen, maar verschilt echt per kind. Ik zou als ik jou was wel vertellen wat er gebeurt (ze mogen afscheid nemen, dan wachten in bijvoorbeeld de wachtkamer en dat er dan een spuitje wordt gegeven waardoor de hond inslaapt en dan niet meer wakker wordt(weet niet waar je kind aan toe is met betrekking tot het woord overlijden/dood). Dat ze ook beseffen waarvoor dat spuitje is en waarom).

Misschien geven ze zelf wel aan dat ze er bij willen zijn? Maar blijft lastig, zijn jou kinderen. Door het zelf mee te maken en er goed over te praten, beseffen ze better wat er gebeurt i.p.v. dat de hond ineens er niet meer is.

Doen wat jou het beste lijkt;)

 Sterkte hoor.

Goeie beslissing suus. En zo blijft buddy op een mooie manier in de herinnering van de kinderen.

En kunnen jullie gaan verwerken. Het helpt echt hè, als je daar ( rond sterven en crematie)met elkaar wat goede rituelen omheen maakt.....sterkte!

 Had niet gezien dat je daarna nog een bericht had geplaatst, maar wat fijn dat alles is uitgelegd en dat ze afscheid konden nemen. Heel veel sterkte de komende tijd met de verwerking:)

Kinderen hebben een prima begrip voor dood.

Het moment zelf zou ik niet doen ivm sommige honden een soort eind strijd krijgen bij euthanasie

dat is voor een kind niet te bevatten en traumatisch

goed voorbereiden en laten helpen (een tekening maken voor de hond om mee te nemen..of een knuffel meegeven en afscheid nemen als het dier is overleden.

Heel veel sterkte met het overlijden van 

Suus ik denk dat jullie het goed gedaan hebben zo. 

M'n medeleven.  Moeilijke dagen, ook voor volwassenen.  Ik wens jullie dan ook alle sterkte toe.

Heel veel sterkte en erg goed dat je je kinderen erbij hebt betrokken. Veel mensen doen dat niet en is veel lastiger voor kinderen om te begrijpen als het dier ineens weg is.

Fijn dat alles goed is uitgelegd, dan kunnen zij het ook begrijpen en verwerken. 

Heel veel sterkte met het verwerken van het grote gemis!