Goede middag iedereen
Ik ben Jarno, en ik ben nieuw op dit forum. Ik registreerde me omdat ik honden een interessant onderwerp vind.
Een paar maanden geleden ben ik me gaan verdiepen in de kruising APBT of kortweg Pitbull.
Ik las ergens dat ze heel kindvriendelijk zijn, en dat het trouwe gezinshonden zijn.
Maar in dat zelfde artikel stond ook dat zo'n hond niet voor iedereen geschikt is.
Kan iemand me daar wat uitleg over geven? Dus waarom een APBT nu juist niet voor beginners is?
Waarom zijn ze dan zoveel lastiger op te voeden dan bv. een golden om maar iets te noemen?
Ik stel deze vraag gewoon uit nieuwsgierigheid hoor, ik zou er zelf voorlopig geen aanschaffen.
Met vriendelijke groeten
Jarno
Mijn eerste eigen hond was een duitse herder uit een werklijn, wat volgens velen ook geen beginnershond zou zijn.
Wat ik denk is dat je als je je goed verdiept in de behoeften van honden in het algemeen, (omdat een hond toch nog altijd eerst hond is en dan pas een ras) en daarna kijkt wat de specifieke behoeften zijn van het ras wat je uitzoekt, en dan nog van het individu wat je in huis haalt, kan het eigenlijk niet misgaan met welk ras dan ook. Leer je hond goed kennen en begrijpen en respekteren zodat je precies weet wat hij wel en niet aankan in bepaalde situaties, en je dus niet moet gaan forceren maar op de juiste manier begeleiden.
Wat ik ook denk is dat helaas honden als de APBT in handen vallen van mensen die denken dat ze deze honden met harde hand moeten opvoeden (zich dus helaas niet verdiept hebben in wat een hond/ras nodig heeft, of er nog heel ouderwetse ideeen uit de vorige eeuw op na houden) en je dus loopt met een onbegrepen gefrustreerde hond, wat weer gevaar voor de omgeving en de eigenaar zelf kan opleveren.
Een pitbull. Heel vaak geassocieerd met ' vechthond'. Vaak niet hond sociaal. Zeer sterk. Echt zéér sterk. Raseigenschap is ook : vasthouden; als hij in iets of iemand bijt laat hij niet meer los.
Ik heb geen vooroordeel tegen deze honden, wel veel moeite tot schrik van vele eigenaars van dit ' soort' honden. Wegens misbruik van de kracht en uitstraling ervan en niet fatsoenlijk opvoeden.
En voor jou: daarom alleen al zou ik het geen beginnershond noemen.
Kijk eens in willekeurig welk dierenasiel naar de hoeveelheid pitbull- achtige honden die er zitten. En vraag ze eens waarom die honden daar gekomen zijn.....
En ja, je zult hier ook veel verhalen vinden van zeer lieve en vriendelijke van dergelijke honden. Heus, het kan. Maar!
Bezint eer ge begint....
Ik denk dat ze als beginnershond worden afgeraden omdat het houden van een Amerikaanse pit bull terrier (geen kruising overigens) nogal wat verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Dat ze echt zo verschrikkelijk sterk zouden zijn valt echt wel mee, want het zijn geen grote honden. Ze zijn wel vasthoudend, maar dat is iets anders.
Er zijn veel mensen die met dit type honden niet hun verantwoordelijkheid nemen en zich niet goed genoeg hebben verdiept in de karaktereigenschappen waar je hoogst waarschijnlijk mee te maken zult gaan krijgen. Neem je je verantwoordelijkheid wel, en verdiep je je wel in het ras--en dat is niet alleen inlezen op internet, maar ook echt spreken met fokkers en eigenaren om ervaringen uit de eerste hand te horen--dan is er niks op tegen om dit ras aan te schaffen.
Wat betreft verantwoordelijkheid nemen en verdiepen in karaktereigenschappen zijn er meerdere mensen hier op het forum die daar uitgebreid over kunnen praten. De eerste die bij me opkomt is bijvoorbeeld Mick.
Wel bedankt voor de antwoorden.
Dat de honden sterk en vasthoudend zijn daar heb ik ook al over gelezen.
Maar stel: ik heb al tien goldens gehad, en ik ben niet zo sterk. Dan heb ik hondenervaring, maar dat wil toch niet zeggen dat ik daarom een pitbull kan opvoeden?
Of heeft men het meer over de hondentaal die moet gekend zijn?
Ik kan me wel vinden in de eerste reactie: wanneer je veel leest over het ras en kijkt naar jouw eigen individu dan zie ik ook geen problemen.
Trouwens, mij is altijd verteld dat een pitbull geen ras is maar een kruising.
Excuses wanneer dit niet blijkt te kloppen.
Ik zou zeggen, neem eens contact op met Mick.
Het klopt dat ervaring niet echt iets zegt, het gaat om inlevingsvermogen, respekt en verstand, en ook met je tijd meegaan: eens iets lezen over de laatste inzichten over honden en wat ze nodig hebben, vroeger dacht men daar toch vaak niet echt bij na, of dacht op een heel andere manier dan tegenwoordig, gewoon omdat er verkeerde aannames gemaakt werden. Sommige mensen voelen honden gelukkig heel goed aan, anderen moeten echt gewezen worden wat honden met hun gedrag zouden kunnen bedoelen.
Een hond die geeuwt hoeft niet perse moe te zijn, een hond die kwispelt is niet per definiet blij, etc.
Iemand die al veertig jaar ervaring met Rottweilers heeft bijvoorbeeld hoeft niet perse deze honden ook op een goede manier te begeleiden natuurlijk.
Helaas zitten de asiels vol met onbegrepen honden van dit type, iemand die hier heel veel ervaring mee heeft en groot liefhebber van zulke honden is Marie Rose, ook haar zou je eens een pbtje kunnen sturen.
Bedankt voor de tip.
Daar zeg je het, ik denk dat het ook draait om het lezen van lichaamstaal.
En het is normaal dat je met je tijd moet meegaan. Denk maar aan de slipketting. Vroeger dacht men ook dat dat de oplossing was tot ze erachter kwamen dat dat eigenlijk helemaal niet het geval was.
ja precies, toen ik met mijn dh pup naar de vereniging ging moesten honden van vier maanden al een slipketting om, dat hoorde zo. Dat mijn hond toen veranderde in een happerige stresskip, dat zou ook bij een herder horen.
Totdat e.a. ging lezen over honden en ik die ketting weggooide en naar een leuke hondenschool ging, en ze weer veranderde in de leuke hond die ze was. En dat is dan alleen maar de slipketting wat al zo'n grote invloed had. Laat staan als een hond over de hele linie niet goed begeleid wordt, dan loop je inderdaad met een soort wandelende tijdbom.
Ik zou ook gestrest raken moest ik in de plaats van die hond staan. Elke keer dat je iets fout doet een ruk aan je nek krijgen...
Bij een pitbull moet je er idd van uit gaan dat je die nooit met andere honden samen moet doen. Dit betekend continu opletten of er niet een (los lopende) hond in de buurt komt, niet in los loop gebieden, niet op drukke hond gelegenheden etc. Alleen al hierom zou het absoluut niet mijn ras zijn.
Er zijn genoeg rassen die een gezinshond zijn, maar wel hond vriendelijk kunnen zijn. Waarom kijk je daar niet naar?
Ik vraag dit ook niet omdat ik een Pitbull zou aanschaffen hoor.
Ja als je voortdurend moet opletten is een daguitstapje met je pitbull waarschijnlijk ook geen pretje, of wel?
Mn nichtje heeft een pitbull kruising. Kruising met een bulldog. Dat is echt de meeste suffe hond die ik ooit gezien heb. En misschien een grote uitzondering wat betreft zn gedrag. Aangezien beide rassen niet als heel makkelijk bekend staan... Helemaal niets zit daarin en al helemaal niets agressiefs. Die hond leeft met katten, kinderen en is altijd overal bij en gedraagd zich echt perfect. Als ik eerlijk ben vind ik em zelfs gewoon wat saai zelfs.Je kunt de vloer dweilen met dat beest en hij doet niets. Erg stabiele hond en wat betreft energielevel overstijgt Obi hem 20x. Deze kan ook goed met andere honden overweg. Ook is het inderdaad geen grote hond, wel erg breed maar zn kracht is niets in vergelijking met Obi. Zo'n hond moet je met zachte hand opvoeden, maar consequent. Zoals iedere hond dus eigenlijk... Weet waar je aan begint dan is er niets aan de hand. En schaf zo'n hond aan met de goede redenen.
tja, beginnershond...leuke term...staffords zijn dat ook niet zeggen ze. toch is dat ook mijn eerste hond...
zolang je gewoon erkent wat ze zijn, en hoe ze zijn, en er niets anders van maakt is het ok. ze hebben een gebruiksaanwijzing met andere honden, of dieren. en ook thuis, in eigen roedel, kan het wat begeleiding vragen. ze vragen ook wel wat beweging...
misschien daarom, geen beginnershond. maarja, dan is het altijd nog hoe je er mee omgaat, zolang jij je ervoor inzet, en bereid bent een stukje verantwoording te nemen, is het goed toch
maar ze zijn ook slim, hebben een will to please en zijn goed trainbaar...dus in die zin, weer helemaal niet zo moeilijk. zeker een ideale gezinshond voor hun mensen.
nouja ik heb hier nu ook een hond waarbij ik wel moet opletten als ik met haar buiten ben, ze kan gewoon niet met andere honden en dat geldt voor veel volwassen honden van vele rassen. Zolang je daar gewoon rekening mee houdt is er niets aan de hand.
Eem boxer zou ook geen beginnershond zijn, maar het is wel ons eerste hond. Wel honden gehad in mijn jeugd.
Als je je inleest over de hond, ken je ook een beetje de karaktereigenschappen en de manier van opvoeden.
Ik ben er van overtuigd dat als jij de beste bedoelingen hebt, consequent bent en een pup neemt, het allemaal best goed komt.
Tuurlijk loopje tegen dingen aan, met een hond die niet heel makkelijk is, maar daar groei je ook in mee.
Tenminste, in ons geval wel.
Soms heeft het niet hebben van ervaring (en dus ook vastgeroeste gewoonten) een voordeel.
De vraag kan ook zijn: hoe uit die agressie naar andere honden zich?
Blaft ie gewoon, of vliegt ie der gewoon naartoe?
tja, dat is natuurlijk lastig te zeggen...elke hond is uiteindelijk toch gewoon 1 opzich, uniek. net als andere rassen...
dus sommigen vallen uit, sommigen niet, sommigen alleen als ze zich bedreigd voelen, anderen voor de lol...tja, zeg het maar
misschien kun je algemeen zeggen dat ze niet veel behoefte hebben aan vreemde honden, en liever ruimte hebben. en niet conflictvermijdend zijn...een uitdaging dus wel aan gaan.
maar vreemd en eigen is groot verschil..
maarja, zoals ik zei, kan zoveel kanten op. er zijn er ook genoeg waar je gewoon niets bij in de buurt kan/moet laten. dus dat is aangelijnd houden en andere honden uit de buurt
Dat kan verschillen van totaal niet agressief zijn tot uitvallen aan de lijn (en wie weet wat ze dan proberen als ze los zijn) tot echte pogingen een andere hond te vermoorden. Denk aan naar de keel proberen te grijpen en vasthouden - zo verstikken tijgers hun prooi bijvoorbeeld ook.
Je moet echt bereid zijn om in geval van het ergste scenario je hond altijd aan de lijn te houden of alleen los te laten in een hondenren of héél erg verlaten gebied met overzicht. Gezellig op zondagmiddag een lange losloopwandeling doen door het drukke bos is in het ergste geval onmogelijk.
Al denk ik wel dat de meesten van ons niet voldoende ervaring hebben met het ras en het voornamelijk over de (mildere) Stafford hebben vergeleken met de pitbull. Die schijnen nog een graadje erger te zijn volgens kenners. Als in, zelfs mensen die pitbulls fokken moeten hun eigen honden apart houden om verwondingen te voorkomen.
Maar inderdaad, Mick vragen is een goed plan.
Ik heb de andere reacties niet gelezen, maar persoonlijk vind ik het inderdaad te maken hebben met de hondentaal en -psychologie die je dan hebt opgedaan. Al zijn er natuurlijk ook genoeg hondeneigenaren die ook daar niks vanaf weten, dus als je al een hond en/of meerdere hebt gehad, zegt dat ook niet altijd wat.
Ik vind zelf dus dat het een vereist is dat je de hondentaal begrijpt en dus ook snel ziet wat er gebeurt in een situatie met je hond. Dan kun je, bijvoorbeeld bij slecht gedrag, al ingrijpen op het moment dat het nog heel klein is. Veel mensen zonder ervaring laten deze kleine signalen gebeuren en negeren dit (ze zien het gewoonweg niet, omdat ze niet weten dat het iets betekend), wat dus kan uitmonden in zeer agressief gedrag. En zodra de hond erg agressief is weten ze niet meer wat te doen en uiteindelijk kunnen ze de hond totaal niet meer aan.. veel van deze honden zitten helaas in het asiel.
Ook een pitbull kan prima loslaten op commando, het is maar net hoe je de hond opvoed.
En hiermee is alles dan ook gezegd: opvoeding. Heel erg veel mensen die wel al een hond hebben, kunnen hun hond totaal niet opvoeden. Dus of je nou nieuw in het wereldje van honden komt kijken, of dat je al 20 jaar honden hebt, het maakt niets uit. Ga je van te voren goed inlezen over opvoeding en de psychologie van een hond. Zodra je je pitbull hebt, ga er direct mee naar een goed cursus.
Mijn ervaring met pitbulls, is dat ze heel slim zijn, maar ook heel eigenwijs. Geef ze een vinger, ze nemen heel je hand. Het zijn wel echt familiehonden en niet heel erg waaks, dus je hoeft je niet snel zorgen te maken als er vreemde mensen op visite komen. Deze honden zijn heel gevoelig en dienen ook heel consequent te worden opgevoed, zodat ze precies weten wat ze moeten doen en waar hun plek is. Let op dat je de opvoeding met respect doet en zonder geweld, hiermee maak je een hond alleen maar bang. En juist bange honden kunnen gevaarlijk zijn.
Het is belangrijk, net zoals bij elk ander ras, dat je je hond gelijk socialiseert met andere honden. Niet gecastreerde reuen zullen sneller in een gevecht belanden. Let dus goed op zijn gedrag en laat hem indien nodig oprijd castreren. Hormonen doen echt heel erg veel met een hond, en kunnen hem zwaar in de weg zitten.
Nu ikzelf een pitbull mix heb, zou ik nooit meer een ander ras willen. Ze zijn zo lief en zo makkelijk in omgang, ja eigenwijs zijn ze ook, maar daarvoor moet je gewoon geduld hebben.
Sorry hoor, maar dit vind ik echt een hele nare reactie. Jij doet net alsof een pitbull geen hond is. Ze hebben gewoon dezelfde behoeften en lichaamstaal als elke andere hond. Ik ga met mijn pitbull gewoon naar losloopgebieden, ja zelfs in zo een kleine rotbak van een paar vierkante meter met andere honden. Geen probleem. Ik ken trouwens zat andere pitbulls die net zo sociaal zijn en prima overweg kunnen met andere honden. Pitbulls zijn hartstikke vriendelijke en sociale honden, als het ze is geleerd. Elke hond zou vals worden als ze niet gesocialiseerd worden, daar hoeft het niet per we een pitbull voor te zijn.
ik denk niet dat je het zo persoonlijk moet nemen...misschien komt het wat grauw over maar zo is het wel een beetje toch
algemeen kun je wel stellen dat ze niet zo sociaal zijn met andere honden...
nu kan die van jou dat toevallig, en die van vrienden, maar laten we even niet opzij schuiven dat er ook velen zijn die dat niet kunnen
Ik weet ik ga nu even off-topic maar er komen heel veel vragen in me op over de ast en de APBT en ik vind het nogal raar om voor elke nieuwe vraag een topic aan te maken van daar.
Op Wikipedia las ik over de ast dat ze heel kindvriendelijk zijn, maar er stond bij "maar er zijn ook gevallen van bijtincidenten".
Wat bedoelen ze daar eigenlijk mee?
Ik vind het nogal tegenstreidig.
Tja..die incidenten. Je komt idd een hoop tegen online.
Maar zowel de stafford als de pitbull is hartstikke lief met kinderen. Staan ze juist om bekend..
Incidentjes zijn overal wel over te vinden, maar die kun je natuurlijk niet op een heel ras betrekken.
Over het algemeen zijn ze kindvriendelijk, omdat het hele tolerante honden zijn. Bijtincidenten komen bij elk ras voor. Vaak gebeurt dit door honden die zo gefrustreerd zijn doordat zij hun energie niet kwijt kunnen, bijten is dan een gemakkelijke uitlaatklep voor ze. Het komt ook wel is voor dat honden die in een roedel lopen en de hond is de roedelleider, dat ze met ze allen op een prooi jagen, bijvoorbeeld een kind. De honden kunnen hier weinig aan doen, het is dan de baas die gefaald heeft om zich op te stellen als roedelleider, dus nemen de honden het zelf over. Dus dan komen we weer bij opvoeding terecht.
Ik kan me er wel in vinden dat bijtincidenten bij ieder ras voorkomen.
Maar waarom staat dat van die incidenten dan alleen bij de staff, en niet bij de golden of een ander ras?
Dit is zeker niet slecht bedoeld, ik vraag het me gewoon af.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?