APBT niet voor beginners?

Hoi Jarno,

Allereerst: geloof niet alles op Wikipedia. Dit is geen betrouwbare bron en al helemaal niet wat hondenrassen betreft.

Geen enkele hond wordt kindvriendelijk geboren. Een aantal eigenschappen kunnen er echter voor zorgen dat bepaalde rassen gemakkelijker met kinderen kunnen leren omgaan dan andere rassen. Denk bijvoorbeeld aan een hoge tolerantiegrens en hoge prikkeldrempel, een zachtaardig en vriendelijk karakter en ook de grootte kan hierin een rol spelen (extreem klein of extreem groot is vaak minder praktisch). Ik persoonlijk zie niet in waarom een pitbull 'kindvriendelijker' zou zijn dan pak-em-beet een golden retriever of een Schotse herdershond. Kijk voor de grap eens in andere rasbeschrijvingen en je zult zien dat liefhebbers allemaal 'hun' ras als het meest kindvriendelijk bestempelen.

Er zijn inderdaad veel bijtincidenten met kinderen en pitbulls in het nieuws gekomen. Dit kun je op verschillende manieren verklaren. Pitbulls zijn vanwege hun stoere imago vaak in handen van mensen met verkeerde intenties en/of mensen die geen flauw benul hebben wat ze aan de lijn hebben. Dit veroorzaakt uiteraard sneller ongelukken. Daarnaast worden bijtincidenten snel op pitbulls afgeschoven, zelfs als het in werkelijkheid niet eens om een pitbull hoeft te gaan (mediasensatie). En dan is er nog het feit dat áls een pitbull aanvalt, het ook direct goed mis gaat vanwege hun enorme kracht, wendbaarheid en vasthoudende beet. Een beet van een chihuahua is nu eenmaal niet te vergelijken, maar ook een beet van een hond van vergelijkbare grootte (of zelfs grotere rassen) kunnen qua ernst niet 'tippen' aan de beet van een hond die als vechthond is gefokt.

Ze zijn eeuwenlang geselecteerd op bepaalde eigenschappen, zoals vasthoudendheid, moed, kracht, wendbaarheid, volhardendheid en een gebrek aan ridderlijkheidsinstinct (oftewel doorgaan met vechten ondanks dat de andere hond zich overgeeft). Die eigenschappen zitten er nog steeds in. Dit kan je er niet even uitselecteren of uitsocialiseren. Het zijn geen asociale honden, maar met andere honden mag je sociaal en tolerant gedrag dus gewoon niet verlangen. Het zijn leuke honden, vriendelijk met mensen, trouw en gehoorzaam maar met een sterk karakter en een grote kans op hondagressie. Het is een kenmerk van het ras net als dat een bloedhond zijn neus loeiend achterna loopt en een herdershond drijft. En natuurlijk, je hebt ook bloedhonden die volgzaam los meehobbelen en border collies die schapen niet zien staan, net als dat je pitbulls/staffords hebt die wél prima met andere honden overweg kunnen. Dit zijn echter uitzonderingen op de regel en je kan hier niet vanuit gaan. Het zit er gewoon in, en meestal komt het er ook uit. Kán en wíl je hiermee dealen en neem je je verantwoordelijkheid dan kun je er een prima hond aan hebben.

Gelukkig ken ik voornamelijk pitbull/stafford eigenaars die hun verantwoordelijkheid nemen en hun hond gewoon bij zich houden en ze dus de kans niet geven het te laten escaleren. Want zelfs al is jouw pitbull nog zo sociaal, er zijn honderden andere honden die niet altijd even sociaal zijn, een conflict kan gewoon voorkomen. Daar waar een gemiddelde jachthond 'zijn schouders ophaalt' en weg zou lopen, pikt een pitbull het niet en gaat de confrontatie aan. En is het eenmaal vechten dan kan die andere hond het gewoon schudden en ben JIJ als baas verantwoordelijk voor de enorme schade die jouw hond aanricht of aan kan richten. Dit moet je vóór zijn. Het zijn leuke honden voor de juiste bazen, maar wil je graag een hond die lekker met andere honden kan spelen en los kan in het bos en park, of gezellig op visite bij allerlei andere honden, dan is dit niet het juiste ras. En nogmaals, natuurlijk zijn er ook pitbulls die prima gaan met honden, maar dit is niet de standaard voor het ras (het is zo ongeveer de minst verstandige keuze die je kunt maken als je een hond wil die goed met andere honden kan opschieten). Tot een jaar of 2 gaat het meestal prima, maar als ze volwassen worden zijn ze stukken minder tolerant.

'Geen beginnershond' is een beetje een loze term, er bestaat namelijk geen beginnershond. Wel is het in veel gevallen handig om al wat kennis van hondengedrag en opvoeding te hebben, zeker bij de pittigere rassen.

 Reken maar dat bijtincidenten bij andere rassen ook voorkomen, maar ja, dat teckels de ergste bijters zijn daar is geen hond in geïnteresseerd.  

Er is nogal een hype rondom pit bull terriers en bijtincidenten. Áls er ook maar iets gebeurd, dan komt dat onder een vergrootglas. 

Zie dit bericht, mensen zien echt niet het verschil tussen een boxer, canecorso, een amerikaanse bulldog of een pitbull, denk ik. http://www.grootsneek.nl/2012/01/30/hond-bijt-kind-in-gezicht-in-sneek/ Een pitbullboxer

Ik denk dat je als beginner je misschien ook nog wel makkelijk zou kunnen vergissen in het ras.  Elke beginner maakt 'foutjes' in de opvoeding. En dat hoeft ook niet erg te zijn. Maar misschien kan de schade wat groter zijn bij een pitbull als je iets verkeerd inschat. 

Ik heb het zelf een keer meegemaakt waar een knop omging bij een kruising dog/pitbull/cane corso achtige reu. Het was op mijn oude werk in het asiel en deze hond kon goed overweg met de steriele teef van mijn collega. Dus we hadden ze even samen terwijl we even bakje koffie deden en de 2 honden liepen daar ook even rond. Dit deden we vaker. De reu wou rijden en de teef gaf aan dit niet te willen en snauwde wat. Alles goed. Toen liep de reu er weer op af en gaat weer rijden en grijp haar heel diep in haar nek. De teef piept en wil zich op haar rug leggen maar dat ging niet want ze werd vast gehouden door de reu. En vanaf toen ging de knop om. De reu grijp zich nog dieper vast en met geen mogelijkheid meer los te krijgen. Uiteindelijk konden we de teef aan andere kant van een deur krijgen en hopen dat de reu los zou laten. Het enige wat gebeurde was dat de huid van de teef los liet en een jaap maakte van nek tot haar voorpoot. Maar ze was los. Snel de deur dicht willen doen maar haar voorpoot stak daar nog net tussen dus die werd ook nog even gestript door de reu. Vervolgens schud de reu zich uit en kijkt mij aan met een blik van "wat gaan we nu voor iets leuks doen?" Niks meer aan de hand.

De teef heeft het overleefd. De reu helaas niet. 

Sinds deze ervaring weet ik hoe snel het kan gaan en ik kan nog zo goed honden lezen, maar dit ging zo snel... ik loop om als ik pitbullachtige honden zie die loslopen. Bij een enkele grom denk ik al 'oh nee dit gaat mis'.

 Pff, in Sneek nog wel. Wat een tokkiestad is dat ook.  

Maar wow, een gestippelde pitbullboxer. Ik denk dat de eigenaresse zich in ieder geval met die beschrijving niet aangesproken gaat voelen. 

 Ahahahaha, Als je in bepaalde wijken van Sneek komt... Voldoet het aan een tokkiestad ja 

Ik denk dat iedereen die zich goed inleest en onderzoek doet naar een ras een goed baasje kan zijn. Ik vind het belachelijk dat iemand die al een hond gehad meer geschikt zou zijn als baasje voor een pitbull. Iemand die een labrador heeft gehad is niet meteen een geschiktere baas voor een pitbull want het zijn twee totaal verschillende hondenrassen

volg!

Door wat ik zelf met Bouviers mee gemaakt heb die geen jonge kinderen gewend waren, ben ik van mening dat er wel degelijk honden zijn die het van nature in hun aard hebben om goed met kids om te gaan. Zo zit van nature ook in een pitbull vechtlust mbt andere honden.

 En dat is dus het hele punt rond hond agressie... Het is tegen natuurlijk en voldoet dus niet aan de "honden psychologie" (want honden zijn van nature conflict vermijdend) en ze spreken totaal geen hondentaal wat dat betreft. Het gaat namelijk niet om onzekerheid dus de hele weg van tongelen, wegkijken bladiebla is er niet.

Er zijn namelijk ook gradaties. Van iets ruwere randjes naar intolerantie naar agressie. Bij agressie zie je niets als je het niet verwacht en heb je ook helemaal geen tijd om in te grijpen. Sterker nog, het is al niet altijd even makkelijk terwijl je het wel verwacht. 

Wat voor ras het ook is, van klein tot groot... Zolang je energielevel matcht en je de eventuele "nare" trekjes kunt accepteren en er op kunt anticiperen kan iedere hond in mijn ogen. 

Ik volg.

En heb eigenlijk ook een vraag. Ik kan me niet voorstellen dat een hond zo (hond)onvriendelijk geboren wordt. Uiteraard zijn ze ooit gefokt voor gevechten, maar dan nog kan ik me niet voorstellen dat zo'n pup geboren wordt als monster. Volgens mij kun je met opvoeding echt een heel leuke hond krijgen. Of vergis ik me echt?.

Dit vraag ik ook omdat ik ooit graag nog een stafford in huis zou willen. Misschien is het met Dexter (blije, lompe goedzak) niet de beste combinatie qua energielevel, dus voorlopig komt er sowieso geen.

Geen enkel ras is een 'beginnersras'. Een Chihauhau kan ook een enorme gedragsprobleem hebben. Bij vissen kun je zeggen, die zijn makkelijk te houden, zijn niet zo gevoelig, temperatuur/ ziekten, niet te duur voer etc. Bij honden ligt dat anders.

Ben jij  bereid om cursussen te volgen? Je te verdiepen in je ras? Je te verdiepen in het karakter van je eigen hond (die hoeft namelijk helemaal niet te voldoen aan de rasstandaard!) en die hond te geven wat hij/ zij nodig heeft? Dan ben je geschikt, welk ras, welke hond je ook mag kiezen.  Waar overigens wel echt veschil in zit, is of je een wolfhybride wil, die moet je meer als wolf behandelen dan als hond. Hoor vaak dat wolfeigenaren niks met honden kunnen en andersom.

Bovendien, wat ik ook wel eens heb meegemaaakt, iemand had een beagle. Leuk hondje, beestje overleden, nam daarna een andere beagle, met de verwachting dat die precies hetzelfde was. Hondje is herplaatst. Dat je er fris en fruitig instaat kan ook een voordeel zijn, onbevooroordeeld, geen verwachtingen..

Ik vind de term (geen) beginners hond zo'n onzin.....

Laat ik eens duidelijk proberen te zijn....:

Elke toekomstige eigenaar dient zich goed in te lezen en eerlijk naar zichzelf te kijken. Veelal maakt men de fout om een hond te kiezen op uiterlijk ipv wat bij hem/haar past. Ik zie heel erg vaak problemen voorbij komen, waarbij ik me werkelijk afvraag hoe men rastypische karakter trekken als probleem kan ervaren. Een hond is een totaal pakket van diverse eigenschappen en daar dien je als toekomst eigenaar in zijn geheel naar te kijken. Voor een aanschaf ga je uit van het rastypische karakter die bij het ras hoort. Ben je een rustig type die weinig actief is, moet je geen mega druk ras nemen die heel erg actief is, als voorbeeld... Heel vaak (en ook in dit topic weer) denk men door opvoeding bepaalde ras eigenschappen te kunnen onderdrukken (ze noemen het zelf waarschijnlijk anders, maar zo zie ik het). Als je dat doet heb je dus eigenlijk een verkeerde keuze gemaakt!

Een APBT (en dus niet een onherleidbaar gekruist geval), een SBT of AST, is zeker niet moeilijker op te voeden als een Herder, tekkel of noem het maar. Durf zelfs te zeggen dat ze indien ze rastypisch zijn, bijzonder makkelijk op te voeden zijn. Een van hun eigenschappen is dat ze een enorme will to please hebben. MAAR dan dien je wel respect te hebben voor wat de hond werkelijk is en waar zijn oorsprong ligt.

Een APBT, SBT, AST is zeker geen hond voor de massa. Je moet eigenlijk een beetje gek zijn om zo'n hond te nemen . Je word door de massa als gevaarlijke idioot/tokkie gezien en je krijgt het zo af en toe ook gewoon te horen als je "gezellig" je hond aan het uitlaten ben. Je ziet het ook op forums, vaak zijn deze eigenaren net ff iets scherper en feller (Kijk een voorbeeld van een hond zoeken die bij je past). Eigenaren moeten zich constant verantwoorden waarom ze voor zo'n beest hebben gekozen, terwijl er zoveel andere leuke lievere rassen zijn enz enz.... Nee "wij" sporen niet  

Deze 3 rassen zie ik als een, als we het over de eigenschappen hebben. De echte (zoals ik ze graag zie) zijn vergelijkbaar. Helaas is de werkelijkheid wel ietsjes anders. De gemiddelde AST is een slap aftreksel van de APBT, sorry, kan er niets anders van maken. Wat niet wil zeggen dat de AST een mindere hond is, begrijp me niet verkeerd. Binnen de SBT zijn er ook grote verschillen, van nijlpaarden tot de echte atleten en ook hierin zit behoorlijk wat karakter verschil. Nogmaals als je een hond koopt die bij je past maakt dit verschil bijzonder weinig uit.

Ik ben liefhebber van de werk/sport bloedlijnen. In mijn ogen zijn dat degene die het karakter en kunnen hebben zoals ze ooit bedoeld zijn. Ik weet dat vele anders kijken naar deze honden, maar dit is hoe IK erover denk. Een goede hond uit deze rassen is geweldig, enorm multifunctioneel en je kan er bijna alles mee. Let op functioneel, dus geen bankhang hond die genoegen neemt met een rondje rond de kerk! Een hond die wil werken en dus ook in de gelegenheid moet zijn om dat te kunnen doen. Wat het "werk" inhoud, dat kan van alles zijn! Ik ken er een aantal die agility doen, een aantal die speurwerk doen, die reddingswerk doen, maar ook die op diverse sport gebieden uitmuntend scoren. Dit zijn geen "leuke" showhondjes die stil in een ring gaan staan wachten, er zijn wel shows met dit soort types, maar dat is nogal een kabaal......

Geen van deze rassen behoren tot de allermans vriendjes, iets wat vele er wel van proberen te maken. Eigenaren en zelfs fokkers proberen dat ervan te maken. Eigenaren proberen hun intolerantie naar andere honden te onderdrukken, zorgt voor enorm veel incidenten, men wil het niet inzien dat hun oh zo lieve schattig, aanhankelijke knuffel die naar mensen toe het zachte onderdanigste dingetje te wereld is, ineens kan veranderen in een vlees verscheurend beest naar andere honden toe. Vele zijn erdoor verbaast.....(tot zover heeft men zich voor aankoop niet verdiept of hebben de mooie praatjes van de verkopers of forumgebruikers gelooft dat het puur aan opvoeding ligt). Als blijkt dat het een mega dominant kreng is naar andere honden en elke uitdaging aanpakt om eens heerlijk te knokken, zitten die mensen met hun handen in het haar. Ja maar CM kan...blablabla, onzin. Het ergste vind ik de fokker die hun karakter proberen aan te passen door het "eruit te fokken", hiervoor gebruiken ze niet rastypische honden, immers een pit/staf behoort intolerant te zijn. Hierdoor zien we steeds meer verknipte honden, angst onzekerheid en ga zo maar door, om te zwijgen over de baas gerichtheid en wil om te werken. Vaak zie je bij die honden dat ook het uiterlijk steeds verder van de oorsprong begint af te glijden......

Ik moet nu even aan het werk, maar stel gerichte vragen en ik zal je proberen te beantwoorden.  

Zolang jij je goed verdiept in het ras en de oorsprong en het karakter accepteert zoals Mick ook al heel duidelijk beschreven heeft kan het best om dit ras als eerste hond te nemen.

Zelf een Amstaff als eerste hond genomen, was toen die tijd bijna 2 jaar dus ik had ineens een puber hond in huis. Oké, toegegeven was dat behoorlijk pittig maar toen ik eenmaal de juiste knopjes had gevonden was het appeltje eitje. Qua commando's leren etc was hij helemaal makkelijk. Hij pikt alles razendsnel op en heeft er ook echt plezier in.

Als je een pup in huis haalt groei je er ook langzaam in mee maar ik wil wel echt blijven benadrukken let goed op de signalen van je hond en hou ze gewoon weg bij andere honden. Zelf heb ik bijvoorbeeld  m'n teef niet gesocialiseerd met andere honden toen ze pup was, dit heeft verder toch geen toegevoegde waarde omdat contact met andere honden niet nodig is, leer ze liever negeren van andere honden, heb je op latere leeftijd veel meer aan. Niet dat zij er enorm behoefte aan had om maatschappelijk geaccepteerd ''gezellig'' te doen met andere honden

Nog even een kleine toevoeging met betrekking tot bijtincidenten:

De media moet je met een korreltje zout nemen, want:

De pitbull in de media is zelden een APBT, veelal is het een kruising, zeker als het aankomt op incidenten met de mens. De media gebruikt het als verzamelnaam. Vele kruisingen zoals bv een boxer x labrador lijken op pitbulls, maar zijn het dus niet!! Als je op bv marktplaats kijkt word je doodgegooid met pitbulls, maar van de 100 die er aangeboden worden is er meestal maar 1 een echte. Daardoor vertroebelt het beeld wat een pitbull zou moeten zijn en wat diens karakter eigenschappen zouden zijn.

Een recent incident die nogal trending topic is op dit moment is van een roedel (jaja een roedel pitjes en staff....) die een labrador hebben dood gebeten. Van de 6 honden was er maar 1 een stafford, de rest waren kruisingen (die dus onterecht de naam pitbull of stafford hebben gekregen), die ene was toen 9 maanden oud..... Overigens is die nu ingeslapen tot vele hun ongenoegen. Zoek op Martin Gaus en pitbull/inbeslag genomen honden en je zal het verhaal wel vinden. Maar wij hebben het weer gedaan, terwijl de eigenaar zijn honden een verkeerd labeltje opplakt en zelf te dom is geweest zijn verantwoording te nemen, meneer dacht dat ie een ware CM is en sloeg alle waarschuwingen van vele aan de kant als zijnde onzin.....

Mick heeft alles al netjes verwoord hier dus valt er weinig verder meer over te zeggen. Kom eens naar een show of event en praat met wat eigenaren van apbt's en je zult een stuk wijzer worden. 

Het zijn zulke fijne en makkelijke honden mits je natuurlijk weet hoe je ermee om moet gaan.

aller eerst begint het bij de eigenaar van de hond!!!

ik zie zoveeeel kleine hondjes die totaaal geen opvoeding krijgen.. u herkent het vast wel van die kleine hondjes die tegen alles en iedereen blaffen.. aan de lijn trekken.. overal hun zin in willen hebben... maar aggg wat maakt  het uit ze zien er toch zo lief en schattig uit.. als ze trekken, trekken wij gewoon harder en ze volgen wel.. als ze uithalen naar een andere hond geeft het niet want ze kunnen toch geen schade aan richting want ze zijn zo kleinnnn ..

( ik heb het niet over alle honden eigenaren met een kleine hond )

maar wel veel.. het begint bij de mens.. helaas nemen zulke mensen ook weleens een pitbull/staff achtigen die ook zomaar wat doen en nonchalant zijn met de opvoeding.. wanneer deze honden trekken.. en jij denkt ik ga harder trekken.. en voorbij gangers zien je.. hoor je ze denken kijk daar heb je weer zon wilde pitbull achtigen lopen.. de eigenaar zelf die denkt met deze hond is niet te beginnen.. hij heeft een moeilijk karakter.. we doen hem maar naar het asiel

nee het begint echt bij de baas, consuquente/opvoeding.. liefde vol.. duidelijkheid.. zo zou elke hond behandeld moeten worden...en je kan geen betere hond hebben

Veel goede en wijze info, helemaal van Mick, alsook van Historie.

Het enige wat ik eraan kan toevoegen is dat je ook veel kan leren op forums speciaal gericht op de APBT.

B.v. gopitbull.com, en pitbullchatforum.

Succes

ook Emma heeft er mooi werk van gemaakt 

Ja dat heeft ze zeker  bij deze Emma ook jij hebt je best gedaan  Chapo....

Niemand kijkt op als een Golden of Labrador houdt van zwemmen en iedere vage modderpoel induikt. Niemand kijkt op als een Border Collie fietsers of joggers probeert te drijven. Niemand kijkt op als een Husky niet los kan lopen en op dieren gaat jagen.

Niemand kijkt op dat je dat gedrag er soms niet uit kan trainen. Waarom denkt men dan bij andere ingefokte eigenschappen dat dat wel alleen maar aan de baas ligt?

Ik kan je van Dobby zeggen: zijn watergedrag is amper trainbaar. En dan hebben we het "maar" over obsessief zwemmend jagen. Met 2 jaar cursus, 10 maanden privélessen en een GT gaat het nog steeds een paar keer per jaar mis en dat is zelfs bij beperkt loslopen. Als zelfs Goldens al ontrainbaar kunnen zijn, dan kan dat bij andere honden ook. Maar op de een of andere manier denkt men maar eindeloos aan instinctief gedrag te kunnen sleutelen...

ja, helemaal eens met Wilma...

het zit er gewoon in...en ja, velen worden dus zo geboren.

hun korte lontje, niet conflictvermijdend zijn, of het missen van de 'ridderlijkheid', zoals emma zegt...is gewoon aanleg bij deze honden. dat kun je er niet uit opvoeden. daar zou je trouwens ook hele bergen eigenaars mee voor het hoofd stoten, including me...want dan zou ik mijn hond niet opgevoed hebben? of een ander met een intolerante pitt of staff?  

 al zie je vaak, dat dit soort dingen pas komen met volwassen worden en niet veel bij jonge honden...dus als deze honden 2,3,4 jaar worden, staan de baasjes heel verbaasd te kijken hoe hun goedzak ineens een hond aan kan vliegen

'uit het niets' 

en ja, ik heb ook zo verbaasd gestaan....gelukkig wel met mijn hond kort aan de lijn 

 tot 2-3 jaar kon ik ook veel meer met lola dan nu, dingen wat toen geen probleem was, zou ze nu nooit meer pikken...ze moet ook van veel honden niet meer, niet interessant meer...

Als ik het goed begrijp heb je het hier over een pitbull uit een asiel? Als dat zo is, dan snap ik niet hoe je dit voorval kan zien als representatief voor alle pitbulls. Elke hond zou gedragsgestoord worden als hij in een asiel zit en vaak genoeg komen die honden daar terecht omdat de baas ze niet kon opvoeden. Een hond heeft echt geen knopje die ff omgaat hoor, agressie heeft altijd een reden. Dit kan opgekropte energie zijn, aangeleerd, angst, dominantie, zelfverdediging enz. In uitzonderlijke gevallen kan een hersentumor de reden zijn van plotselinge agressie.

Het heeft idd altijd wel een rede, alleen kan die zo minimaal zijn, dat je het niet ziet aankomen. Een luchtje, een grasspriet enz enz.

Dit soort honden dien je niet samen te laten met een andere hond zonder toezicht. 

Mooi voorbeeld die je quote van een asiel die duidelijk dit type hond niet begrijpt en ook totaal niet voorbereid is als het mis gaat.... Vervolgens alles fout doet wat je maar fout kan doen en daarmee de schade nog veel erger maakt als dat nodig is. Breakstick en ze zijn los!

Hallo

Sorry dat ik een tijdje niet reageerde, maar ik had examens.

Bedankt voor al jullie info trouwens.

Mick, over die kruisingen heb je wel een punt. Soms snap ik ook niet waarom sommige honden met elkaar gekruist worden.

Iemand die ik ken had een border x labrador. Doodbraaf beest. Ik kon erachter hollen, de eigenaar kon zelfs op z'n poot staan (niet opzettelijk uiteraard), dat beest deed niet.

Maar mijn vraag is dan: zijn dat soort kruisingen dan niet gevaarlijk?

Ik bedoel een border en een lab zijn toch twee verschillende rassen? Is dat dan niet onvoorspelbaar? Zelfde voor die lab x boxer.

Voor de duidelijkheid: ik ken dus totaal niets van honden maar ik vermoed dat gewoon.

 Gevaarlijk hoeft niet. Maar je weet nooit wat je krijgt.. wat misschien vaker kan leiden tot honden die niet voldoen aan het vewachtingspatroon van de baas en eerder in het asiel belanden. Dus daar zouden de honden dan gewoon de dupe van kunnen worden.  Maar meestal is het gedrag niet echt heel positief. Neem nou het hyperactieve van een border collie en het logge lijf van een uhmm sint bernard bijvoorbeeld. Het kan er hardstikke leuk uitzien maar je moet ook aan het karakter van de hond denken. Sommige honden krijgen een soort van identiteitscrisis als het kruisingen zijn van 2 rassen die gewoon mijlenver uit elkaar liggen. Dat is ook gewoon sneu vind ik. 

Dat soort kruisingen zijn idd ook onvoorspelbaar, maar het gevaar dat je er gevaarlijke honden uit krijgt is aanzienlijk minder.

Het gevaar bij Stafford en pitbull kruisingen is dat je bepaalde eigenschappen combineren. Een hond met hond intolerantie maar die ook naar vreemde mensen onverdraagbaar word is een combi die je zeker niet wil creëren bijvoorbeeld. Veelal zie je kruisingen tussen een pit of staf met waakhonden, iets wat je dus echt niet wil kruisen.... 

Door hun fokdoel wat ze oorspronkelijk hadden, zijn ze ver van de gemiddelde hond gefokt (tegen natuurlijk), daardoor is het vind ik geen goed idee om ze te kruisen. 

 Ook deze kruisingen hoeven niet altijd gevaarlijk te zijn (kijk naar de American bully ) Kwestie van selectief fokken op  de gewenste karaktereigenschappen . Tegenwoordig wordt er maar raak gefokt en meer naar uiterlijk gekeken ,hierdoor heb je ook bullyz die onbetrouwbaar zijn .Hoorde een verhaal van een bully nog geen  6 mnd die zijn huisgenoot (chihuahua ) had doodgebeten

Wat is dat eigenlijk, een Bully? Ik las er iets over maar kan er niet echt zoveel info over vinden.