Bang voor bepaalde honden?

Gewoon uit pure nieuwsgierigheid.....

Ik heb zelf 2 Rottweilers, en ga met mensen om die heel veel Rottweilers hebben. Een stoere hond, waar mensen al snel een vooroordeel over hebben. Ze zijn eng, gevaarlijk, en beresterk. Nou spreekt het voor zich dat ik niet bang ben voor honden. Maar toch ben ik voorzichtig met bijv pitbulls of stafford. Deze vind ik wel een beetje eng. Natuurlijk weet ik dat er ook hele lieve zijn en dan is het VOOr mij oké. Laatst liep ik in een losloop gebied en er kwam een grote stafford aan gehuppeld, baasje nergens te zien. Dat vind ik niet zo prettig omdat ik toch wel een beetje angst heb bij dit soort honden. Gelukkig ging het prima, en dan is het voor mij ook gewoon goed. Persoonlijk heb ik een heel nare ervaring gehad met een aso vrouw die 3 pitbulls had. Ze had een heeeeeeeeele grote mond, schreeuwen, vloeken, en dreigen.  Ik was oprecht bang van haar, want ze was zo gek dat ze de honden in wilde zetten om met elkaar te laten vechten :-( en dan zouden wel weleens zien wie er sterker is. De gedachte alleen al....... Ik wordt er nog beroerd van. Wie wil er nou toch opzettelijk hondengevechten aan gaan? Dan heb je ze echt niet op een rijtje!!!!!  Ik ben gevlucht, en de politie gebeld.

Verder heb ik nog nooit een nare ervaring gehad, ik ken eigenlijk alleen maar lieve pitbulls en staffords, maar toch ben ik bang. Bang dat er een gevecht uitbreekt. Ik heb 1 x meegemaakt dat een stafford heeee-le - maal in elkaar geschopt werd, echt voor niets!!! Die hond deed niets, hij keek alleen maar naar mijn rottweiler. Hij gromde niet, of wat dan ook, hij deed echt niets. Die gaste trapte hem een aantal keren in zijn buik. Ik schreeuwde dat hij moest stoppen, maar kon mijn tranen niet bedwingen. Ik vond het zo erg, zo verschrikkelijk. De tranen stroomden over mijn wangen, en vroeg WAAROM?????.?. Hij deed niets. De jongen bood naderhand zijn excuses aan, maar het kwaad was al geschied. Zijn er meer mensen die bang zijn van een bepaald ras? Ik weet dat er heel veel mensen ook bang zijn voor Rottweilers. Wie o wie?

Goh bang voor een bepaald ras ben ik zelf niet eigenlijk. Maar bang voor een bepaald ras + mijn eigen honden.... Ja dat wel.

Mijn kleine 'ratten' wegen amper 3 kg en zijn voor honden zoals staffs of  herders (elke grotere hond met een flinkere muil) maar 1 hapje weg van effectief doormidden....

Nabu speelt graag met grote rassen maar elke keer hou ik mijn hart wel wat vast en vraag ik toch of de eigenaar zijn/haar hond goed in bedwang wil houden want ik vertrouw wel dat de hond lief is enzo maar een ongeluk zit in een klein hoekje en bij kleine rassen kunnen die ongelukjes fataal eindigen.... Ik laat ze spelen, liefst Nabu los en de grote hond aangelijnd. Ik weet het: oneerlijk maar als de grote hond los is heeft die vaak de neiging te gaan jagen op Nabu wat Nabu ook niet meer fijn gaat vinden en dan kan er ook geen controle zijn over de grote hond zijn lichaamsbewegingen. Als het een sociale hond is dan hoort die dat wel aan te kunnen van zelf vast te zitten terwijl de kleine los is.

Bang voor rassen zelf dus niet, wel als mijn eigen honden erbij zijn en bang voor sommige eigenaars + hun honden.... Een keertje (toevallig had ze rottweilers) stond ik op een trainingsveld met een dame die er maar liefst drie grote bij had en zo wat het hele veld werd rond gesleurd door hen, ze had er echt geen controle over. Toen de instructeur de drie honden in de hand nam zodat ze rustig gingen zitten, kon de les doorgaan (het was een les die we mochten observeren, opendeurdag). Na afloop van de les stond ik nog na te praten met de instructeur om meer te weten te komen over de lessen enzo, loopt de dame weer haar honden achterna en zegt goed luid "hap slik weg zou die kleine rat daar zijn mocht ik mijn monsters mogen loslaten"

Gek mens...... Zonder dat vrouwmens waren die drie honden best in de hand te houden, de instructeur deed dat prima, maar zij.... Zij kon er niks van en dan nog zulke opmerkingen maken... Ja van haar had ik wel schrik...

Ik loop een blokje om voor Staffords en tegenwoordig ook steeds vaker voor molossers. Bij Staffords heb ik met mijn hond meegemaakt wat een idiote moordneigingen daarbij kunnen zitten, en als het mis gaat dan heb je gewoon een probleem.

Omdat de mijne meermalen is aangevallen door Staffords, reageert hij nu zeg maar preventief agressief op gladharige, gespierde honden die donker van kleur zijn. Dus ook boxers. En sommige molossers van die kleur. Dan loop ik maar om.

Maar ik loop ook om voor honden die ik denk te herkennen, al zijn ze het soms niet. Zo loopt hier een witte herder die leuk is, en een die agressief is. Als ik niet zie welke het is, loop ik om.

Nop, geen angsten voor honden. Ik kan honden meestal erg goed lezen (sommige psychisch beschadigde honden zijn niet te lezen) en Drib weet meestal exact hoe te handelen -> agressie ombuigen in spel of juist negeren.

Als kind ben ik wel meerdere malen gegrepen door 1 hond, met zelfs hechtingen tot gevolg, maar ik kan me niet herinneren dat ik voor die hond bang ben geweest. De betreffende hond had een tik in zijn koppie door zijn verleden.

Ik had trouwens wel een oogje op pitbulls, staffords etc. Ik heb daarom bewust contact gezocht met goede baasjes. Ik was echter niet zo zeer bang voor mezelf, maar voor mijn hond (Wat als ze gebeten wordt en de kaken slaan op slot? Etc.). Na een ontmoeting zag ik dat Drib er redelijk mee om gaat, net als elk ander ras. Sindsdien ben ik niet angstig, maar wel oplettend. Drib mag van mij niet met dit soort rassen spelen of snuffelen.

Aangezien wij thuis nooit honden (überhaupt huisdieren) gehad hebben ivm allergie van mijn broertjes, kon ik ze totaal niet lezen. Dat maakte dat ik altijd wat huiverig was voor de honden die bij de leken bekend staan om onvoorspelbaarheid: pitbull/stafford-achtigen, maar ook een hele reeks herders etc.

Sinds ik zelf een hond heb en hem goed kan lezen...neemt dit ook mijn "angst" weg voor dit soort honden. Wanneer Dexter het vertrouwt, vertrouw ik het ook. Inmiddels ben ik meer bang voor een hond in combinatie met een asociaal baasje...

Bang voor bepaalde rassen, nee dat heb ik niet. Ik kan het bijv. Zeer goed vinden met een Sarniplac die agressief kan reageren en ook iemand serieus heeft aangevallen en gebeten. Ook Maylo kan goed met hem opschieten.

Ook met voor staffords en pitjes ben ik niet bang. Zal ik Maylo bij al deze honden laten?  Natuurlijk niet. Ik ken veel lieve staffords en pitjes die samen met Maylo spelen, maar er zijn er ook die niet zo zijn. Daarbii ken ik deze staffords en pitjes wel heel goed.

Duitse herders daar heeft Maylo een groot probleem mee. Er is er hier eentje in de buurt die vrij neurotisch. Beide honden kunnen elkaar ook niet uitstaan! Die hond is laats ook los op Maylo en een vriendinnetje gestormd. Ze wisten beide niet wat hun over kwam en zette het op een rennen. Dan heb ik wel zoiers van omg....gaar dit wel goed. Want mijn hond kans soms echt wel een confrontatie aan gaan en van een herder wint hij dat echt nooit.

Maar bang ne, ik wil elk ras wel een kans geven.

Ik heb een beetje hetzelfde als Roosje. Ik ben eigenlijk voor geen enkel ras bang. Ben als klein kind wel eens in mijn gezicht gebeten door een jack russell (achteraf eigen schuld maar ik wist totaal niet hoe met honden om te gaan + de eigenaren hadden ons nooit zonder toezicht met de hond moeten laten lopen). Maar dat heeft gelukkig weinig invloed gehad :p De enige hond waar ik wat bangig voor was was een owcharka...maar dat kwam omdat de eigenaar me vertelde dat deze agressief kon reageren als je onzeker was ;) gelukkig zat die op dat moment in een ren. 

In combi met mijn eigen hond ben ik wel wat wantrouwig ten opzichte van loslopende staffords en andere vergelijkbare honden. Niet omdat ik verwacht dat die iets doen (gelukkig nog nooit iets naars meegemaakt), maar omdat mijn hond wat angstig is en daarom andere honden kan wegsnauwen. Ze heeft nog nooit gevochten met een andere hond, maar ik ben dan toch altijd wat bang dat haar snauw een gevecht uitlokt met honden die bekend staan om hondagressie. 

Ik ben niet bang voor bepaalde rassen, maar bij sommige rassen wel extra voorzichtig. 

Vooral in de dierenartsenpraktijk wordt snel duidelijk welke rassen dit zijn en hoe je met ze om moet gaan (gek genoeg niet de standaard "gevaarlijke" rassen).

Mijn honden mogen met elk ras spelen, ik houd alleen Odi weg bij rimpelhonden en staffords/pitbulls. Op de een of andere manier kan Odi deze honden niet lezen en raakt hij gefrustreerd. Ligt dus niet aan die rassen, maar aan mijn mannetje ;) 

Mechelse herders vind ik zeer benauwend. Vind ze zenuwachtig en blafferig. Loop dan liever een blokje on

Mechelse herders en border collies kan ik niets mee. Ik kan ze niet lezen op een of andere manier. En in mijn ogen zijn ze vaak erg nerveus en ik geloof dat dat overslaat op mij ofzo haha. 

Met mijn hond 'ontwijk' Ik contact met praktisch elke hond, dus daar geen onderscheid in qua ras. Ik kijk meer naar de hond zelf en de bijbehorende baas.

Met loslopende jack russels ben ik wel extra voorzichtig.

Voor bepaalde honden ben ik erg bang helaas door zeer nare ervaringen.

Vaak kunnen de honden er niets aan doen maar ligt het aan de eigenaar.

Herder, Dobermann Pincher, Stafford, Pittbulls en ook Rottweiler ik ga er snel van door en loop een flink blokje om......vind het heel eng!

Het is triest maar door verschillende aanvallen is de schrik er bij goed in gaan zitten. Ik probeer het uit de weg te gaan.

Laatst zei iemand tegen mij dat het eigenlijk tegenwoordig niet meer verantwoord is een klein hondje te hebben......

ik ben niet bang uitgevallen, maar hier loopt 1 hond waar ik echt mee uitkijk, ik vertrouw hem voor geen meter, een tsaarloze wolfshond, of schrijf ik dat nou weer helemaal verkeerd?

Toen hij jonger was had ik er geen probleem mee, maar hij is echt veranderd.

Ik ben niet echt bang voor een bepaald ras, maar als ik bijvoorbeeld een loslopende rottweiler/pitbull achtige/ dobermann tegenkom loop ik een blokje om, omdat ik het gewoon niet vertrouw. Aan de riem vind ik ze echt heel leuk, vooral staffords vind ik leuke en vrolijke honden, al lopen ze je in hun enthousiasme wel eens omver, ze bedoelen het vaak lief.

Van een rottweiler moet ik niet zo veel hebben als er geen baas bij is, omdat er bij één van de huizen waar ik langs fiets als ik naar school ga er één aan de ketting op iemands terrein ligt en ze hem ook af en toe loslaten en ik schrik me dan dood als hij dat opeens midden op de weg  staat (al heeft hij me nooit iets gedaan, ze doen hem toch niet voor niks aan de ketting?) En als kind ben ik ooit door een dobermann gebeten.

Nee hondjes waar ik eerder bang voor ben zijn hondjes die gemiddeld groot zijn en loslopen op een terrein/vaak half op de weg, waarvan de baasje heel hard roepen: ''Hij doet echt niks hoor!!'' , want die hangen regelmatig aan je been.....

Met die van mij loop ik om bij elke andere hond behalve de vriendjes vriendinnentjes. Ze zijn in eerste instantie klein dus ja het is gemakkelijk mis. De doorsnee hondenbezitter heeft hier in de wijk geen inzicht in hun hond dus dat werkt ook niet mee. Daarnaast kan bij 2 van de 3 een hoe goed bedoelde aanraking van andere hond op de verkeerde plaats totaal verkeerd uitpakken voor mijn hond. Loslopers loop ik zowiezo om want ik loop altijd in aanlijn gebied en zoek dus ook geen losloop gebied op. Verder loopt er hier een rare mevrouw met labrador die haar aangelijnde hond laat fixeren als je zelf al met je aanlijn hond op grote afstand van haar staat en dan zegt ze ook nog hij bijt die kleintjes hoor terwijl ze dus gewoon blijft staan endie hond laat fixeren. Heeft ze al bij meerdere gedaan blijkt nu. Bij mij durft ze niet meer want ik heb geroepen dat ze dan samen met haar hond bij de dierenarts voor hun laatste reis zouden liggen en dat ik daar persoonlijk op toe zie. Nu loopt ze om als ze me ziet. Ben daar echtniet van ggediend als jij weet dat je hond met een of meerdere andere niet kan dan moet je het ook niet opzoeken. Dus het is geen speciafiek ras. Ze lopen hier wel met stabiele grote honden en daar ken ik er gelukkig genoeg van.

Als kind ben ik ooit gebeten door een Duitse Herder.  Wij hebben nooit honden gehad thuis omdat mijn vader er ook bang van was, ik was dus daarna ook bang van Duitse Herders en ander donkere honden zoals een Rottweiler.  Ik ging er niet van lopen, maar raakte ze niet aan.

Die witte tanden in dat donkere gezicht... dat was waar ik bang van was.

Nu heb ik zelf drie honden, ik ben gek op honden, maar de grote donkere zal ik nooit uit mezelf aanraken.  Dat is iets dat nog steeds een beetje eng is.

Ik heb geen probleem met Staffords, alleen met mijn honden ben ik voorzichtig, ze staan nu niet echt bekend als allemansvrienden en de mijne zijn ook geen doetjes, ze zullen zichzelf zeker verdedigen als er iets gebeurd. Het laatste wat ik wil is een gevecht...

Over het algemeen geldt wel dat ik nooit een vreemde hond zal aanraken voor de baas me gezegd heeft dat het kan.  Die voorzichtigheid blijft wel, de angst is wel weg.

Nee ik ben niet bang, meer bang dat de baasjes hun hond niet goed opgevoed hebben, en dan kan het niet uit maken wat voor ras het is.
Hier ging laatst een labrador door het lint.
Maar met een duitse herder krijg je ook vaak naar je oren dat herders niet te vertrouwen zijn. En dat een herder ooit is zijn baas zou bijten. Onzin natuurlijk.
Mijn hond doet geen vlieg kwaad.

Ja eigenlijk ben ik ook niet bang voor andere honden, de enige waar ik voor op pas is een border collie omdat deze al drie keer in mijn been hebben gehangen tijdens het fietsen, ik luisterde waarschijnlijk niet goed en ging de verkeerde kant op.

loslopende staffies en aanverwanten is een BIG NO. Top honden maar niet om los te lopen in een losloopgebied met andere honden. Ik erger me kapot aan baasjes die denken dat ze een social staff hebben, terwijl duidelijk te zien is dat de hond op een niet sociale wijze de andere hond benaderd. Ik zou zeggen; goed opletten en confrontaties vermijden met mensen die lopen met een loslopende staff, tenzij je het baasje kent natuurlijk.

Bedankt voor alle reacties!!! Leuk en interessant om te lezen.

Mijn Rottweiler heeft nog nooit echt gevochten ofzo, maar kon wel heel lelijk aan de riem doen en dat vond ik vreselijk. Ik ontliep dan ook baasjes met honden. Inmiddels is dat hele probleem al jaren opgelost, en het is echt een goed zak! Maar soms wel heel dominant, en dat vind ik niet zo prettig. Ben toch altijd voorzichtig, want een gevecht daar zit ik echt niet op te wachten! En als ik hier op het forum dan lees hoeveel honden er aangevallen zijn, maakt me dat nog voorzichtiger. Mijn Rottie is weleens aangevallen door een herder en door een dalmatiër. Hij was toen nog erg jong, en als hij deze nu ziet, dan gaat hij wel tekeer en ik vermijd deze dan ook. En loop dus een andere kant op. Hij kan wel heel leuk en lief spelen, ook met ieniemienie hondjes. Maar vermijd dit toch het liefst, puur voor mijn eigen gedachten en gevoel. 

Ik heb ook nog een Rottweiler pup en een Grieks herplaatster. Ik merk wel dat de oudste, Rottweiler zich bemoeit met de kleine. Hij kan dus wel eens even waarschuwen, als hij vind dat het TE is. Toch blijf ik dat niet fijn vinden, maar is wel logisch.

Later kwamen we een Jack Russel tegen en die heeft iets tegen pups. Die valt dan ook echt aan. Dat heeft die baas zelf tegen me gezegd en heb het helaas gemerkt.  Dus kwam deze gister tegen, en lijnde mijn pup meteen aan, en hun liepen echt zo op het gemak, en bleven zelfs voor mij staan???????? Dat snap ik dan niet. Loop dan gewoon door! Het lijkt, nee, het is vreselijk, een hondengevecht. Dat wil je toch echt niet?!

Ik snap wel dat veel mensen bang zijn of zeer voorzichtig zijn met mijn Rottie. Vooral omdat deze toch niet zo heel positief in het nieuws zijn. Ik heb daar wel begrip voor en hou daar dan ook rekening mee. En op een gegeven moment leren ze hem kennen en dan zien ze dat het ook anders kan en dus heel lief is en een echte goed sul.

Ik heb geen gegronde angst voor hondenrassen, wel voor bepaalde honden, door hun gedragingen.

Ik ben eerder bang voor de eigenaren of moet ik zeggen onverantwoordelijke eigenaren, die mij met mijn Staffords in de problemen brengen door hun loslopende projectielen op mijn honden af te laten komen.

De grote: "hij doet niets" mensen, die vind ik het gevaarlijkste.....

Ik ben voor geen enkel ras bang, ook niet voor bepaalde honden. Aan de lijn mogen de honden zo wie zo niet bij andere honden en als ze los zijn mag dat enkel op de hondenweide of als wij het ok vinden.

1tje speciaal voor Anoniem (Gast):

Nala en Lila op HP-wandeling en ze mengen zich gewoon onder de andere honden net zoals de andere honden.

In juli gaan wij voor het 2de jaar oprij een weekje naar Spaarnwoude en Nala mag voor de 2de keer mee. Ze kan daar heerlijk loslopen en het losloopgebied daar en gaat niet naar andere honden. Waar ik me wel een beetje aan erger daar is dat er vaak een hond aan Nala der kont plakte en de baas niet te zien was.

Niet een bepaald ras nee, wel een aantal honden hier die ik hier ontloop maar dat is omdat ik weet dat ze zich niet gedragen

9 van de 10 keer ligt het aan de baas.. maar maak dat die baas maar een wijs ;) 

Ik ben ook niet bang voor bepaalde rassen. Wel ben ik heel voorzichtig met Mellow en bepaalde honden. Eigenlijk best veel honden. De meeste losse honden die wij tegenkomen zijn lomp, onbehouwen en snappen er helemaal niks van.

Mellow raakt over de zeik, gaat snauwen, happen en soms gillen als een speenvarken (en dat kan maar zo ook gelijk bij de eerste kennismaking zijn).

Tijd geleden had ik lekker een grote ronde met haar gelopen, ben weer bijna bij mijn auto, staat er ineens een losse Stafford naast ons. Baasje was héél ver weg (fijn...), dus ik heb Mellow aan d'r tuig gepakt en zo de lucht in gezwaaid. De hond in kwestie had geen kwaad in de zin, maar Mellow gaat bij deze honden óf keihard blaffen óf paniekerig gillen. En dat triggert toch vaak iets bij honden. En ja, daar zat (en zit) ik niet op te wachten, vandaar dat ik haar heb opgetild. Toen liep de Stafford maar weer weg.

Hij (of zij) deed niks, maar ik wilde niet het risico lopen dat Mellow tekeer zou gaan, op wat voor manier dan ook. Dus het zekere voor het onzekere genomen, omdat ik een eventuele confrontatie nooit in mijn eentje had kunnen oplossen.

Ik was net even de foto's terug aan het bekijken van de HP-wandeling in Monster en moest ook aan Mellow denken. Ze was de 1ige hond die aan de lijn zat, wat had ik medelijden met jouw armen , maar wat deed Mellow het goed tussen al die honden.

Wat een nare ervaringen. Kan me je angst goed voorstellen. Er zullen inderdaad ook genoeg mensen zijn die niet om weten te gaan met hun honden...

Ik ben ooit in mijn gezicht gebeten door een border collie. Ik was toen een jaar of 7/8. We waren met een bal aan het spelen, met in totaal ik denk 5 kinderen, en voor ik het wist lag ik op de grond en was mijn wang aardig toegetakeld. De hond wilde schijnbaar die bal hebben??? Een oudere dame, waar we wel eens mee praten heeft de hond weggejaagd, zij was al 17/18. Ik heb er een litteken aan overgehouden, die nu aardig vervaagd na al die jaren (20). Maar nog steeds een zichtbare herinnering.

Voor de mensen die de achtergrond van de bordercollie willen weten: Boerderijhond, altijd in een ren, niet gesocialiseerd. Hij was ontsnapt en ging een spoor over om in de bouw te komen. Waar wij toevallig aan het spelen waren. Ik herkende de hond (ik reed paard bij die mensen) en heb ook aan de politie aangegeven van wie de hond was. De hond is die dag nog afgemaakt. De eigenaren hadden enorme spijt van wat er gebeurd was en die hebben nog lang hun verontschuldigingen gemaakt.

Ben ik bang voor borders? Nee, niet meteen.. Maar ik vind het hele nerveuze honden en ik zou ze niet snel aanhalen. Ik ga er niet met een bocht omheen, maar passeer wel aan de baaskant en niet rechtstreeks aan de hondkant. Loopt er één los ga ik ook echt niet op de loop. Maar zou me zeker erg onprettig voelen. Dus een beetje wat jij ook hebt....

Mijn vriend wilde een border, dat heb ik meteen geweigerd. Het is een ras die me niet ligt en waar ik me ook niet prettig bij voel.

niet bang voor bepaalde rassen, ligt meer aan hoe de hond zelf is.

Ik was eerst geen fan van herders, tot ik stage ging lopen (dierenopleiding) met werkhonden. Geweldig die herders! (werken voor de baas, luisteren, gemotiveerd)

Maar als ik dan de herders in de wijk bekijk, geen denken aan (slecht gesocialiseerd, overdreven waaks, agressief).

Wel bang voor honden in combinatie met Rori. Rori kan niet met Rottweilers, in ieder geval niet met de 5 hier in de buurt (reuen en teven geholpen en ongeholpen maakt niks uit). Ook bij andere grote zwarte honden (newfies, dobers, grote herders, etc) pas ik op met haar. Maar de meeste honden in de wijk ken ik wel redelijk en dus weet ik of het goed gaat met Rori. En anders even omlopen of allebei aanlijnen (als er een goede baas bij loopt).

Bang voor honden ben ik niet. Wel voorzichtig voor bepaalde combinaties baas + hond.

Dat had ik vorige week, we liepen ook in een losloopgebied en er lag ineens een Stafford (met dubbele slipketting en een stoere bandana om) een paar meter voor ons. Z'n ogen strak gericht op mijn hond. Wij zijn een ander padje ingegaan maar toch kwam hij hard op ons af, we hadden het eerst niet eens door. Ik had werkelijk mijn hart in m'n keel zitten, helemaal toen mijn hond hem wegsnauwde omdat zij er ook duidelijk van schrok. Daarna was het wel weer goed, wat aan elkaar snuffelen en met elkaar rennen.. Totdat het baasje -eindelijk- erbij kwam, heel erg druk bezig met een telefoon.. Het was snel duidelijk dat deze hond geen kwade bedoelingen had. Maar toch..

Ik voelde me zo'n schijnheiligerd  een dag daarvoor kwamen we 4 loslopende Rottweilers en verschillende Herders tegen en dat vind ik nooit eng of ongemakkelijk. Zulke honden komen we elke dag wel [los] tegen. Ikzelf ben niet bang voor Pitbulls/Staffords.. Als ik alleen loop. Blijkbaar heb ik toch wel een beetje die angst als ik ze loslopend tegenkom met m'n hond. (dan was dit natuurlijk wel extra.. Een loslopende, fixerende Stafford zonder baasje)

Heel dom van me. Of misschien niet, ik doe vast ook veel Pitbull/Stafford-eigenaren een plezier met m'n "ik steek nu over, blijf jij maar op deze helft wandelen"-gedoe.