Beste forumleden, Mijn onderwerp is wellicht ietwat fout gekozen, maar beschrijft het beste wat ik bedoel. Onze Rocco (labradorpup van 15 weken) is een droom van een hond en leert makkelijk zaken aan, maar 1 ding krijg ik hem voorlopig nog niet goed aangeleerd en dat is 'Nee/foei', het woord dat ik zou gebruiken als iets niet mag. Ik ben voorstander van het belonen in plaats van straffen, dus ik probeer dit zo aan te leren. Dit werkt voor de rest zeer goed, maar in dit geval legt hij de link niet. Wij gaan 2x per week naar de hondenschool, maar op 'Nee/foei' is voorlopig niet echt aandacht besteed. Nu zou ik graag jullie hulp/mening/trainingsmethodes willen, hoe ik hierop met hem kan oefenen om hem dit aan te leren. (eerste puberteit is niet meer ver af en zou graag dit graag hiervoor aangeleerd krijgen) Voorlopig probeer ik hem dit aan te leren met een snoepje in de hand te houden en de hand te sluiten als hij het snoepje wil nemen, hij krijgt dit snoepje dan pas als hij er geen aandacht meer voor heeft.
Hallo Steve,
Wij hebben al onze honden op deze manier opgevoed. Als je leest wat ik bedoel zal je zien dat er kleine nuances in aanpak zijn, probeer het eens zoals hieronder beschreven :
Om die naam positief te maken gebruiken we iets waar hij heel erg gek van is bv. kaas. Dit kan je thuis oefenen en dat doe je verschillende keren per dag.
Je zegt zijn naam en geeft hem onmiddellijk een stukje kaas (of iets anders), dat herhaal je een paar keer : naam + kaas, naam + kaas... NOOIT het brokje buiten zijn bereik houden of wachten met geven, maar wel altijd eerst de naam en als hij kijkt dan pas het brokje geven maar snel reageren.
Als je zover bent dat hij kijkt als je zijn naam zegt, ga je één keertje niks zeggen maar het brokje op je hand leggen (let op, niet aanbieden) zodat hij het ziet, je zegt géén naam en geeft het niet (dit is erg belangrijk), als hij het probeert te nemen, sluit je onmiddellijk je hand en zeg je "neen" of "foei" wat je ook maar wil gebruiken om iets te verbieden. Daarna zeg je weer zijn naam en geef je het brokje onmiddellijk.
Dit moet je een paar keer per dag oefenen, de "neen" mag hier maar één keer per sessie in voorkomen en je mag nooit stoppen met "neen".
Na een paar keer zal je merken dat je hondje snel reageert op zijn naam en ook gaat reageren op "neen".
Als hij dan iets verkeerds doet zeg je "neen" en onmiddellijk daarop roep je hem en geef je hem een brokje.
Zo leert je hondje dat zijn naam altijd leuk is en dat neen ook neen betekent. Blijf consequent en zorg ervoor dat hij het brokje nooit kan grijpen als je niks zegt, dus onmiddellijk je hand sluiten. (Maar niet wachten tot hij geen aandacht meer heeft)
Na een tijdje kan je de oefening rekken en bv. zijn naam roepen als je in de keuken bent en onmiddellijk belonen en als hij van op afstand iets doet wat niet mag "neen" roepen en onmiddellijk daarop zijn naam en belonen. Zo stopt hij met het gedrag dat je niet wenst en wordt hij beloond voor het goede gedrag.
Ik zei in het begin vrij stevig "nee!", hij keek me dan echt aan van "wat doe jij nou gek?" Dat zorgde wel dat ik zijn aandacht had. Later ben ik steeds normaler "nee" gaan zeggen, zodra ik zijn aandacht had kreeg hij een van zijn speeltjes (er ligt hier altijd wel een speeltje in de buurt).
Inmiddels richt hij zijn aandacht op mij als ik nee tegen hem zeg. Ik geef hem dan vervolgens nog wel steeds een opdrachtje, ookal is het iets simpels als "zit".
Geen idee of ze dit op puppycursussen ook zo aanpakken, daar ben ik nooit geweest. Het werkte hier in ieder geval goed :)
Op zich zou ik nee of foei alleen in uiterste gevallen gebruiken.
Het gevaar van veel nee en foei is dat de hond er oostindisch doof voor wordt en jij en de hond onnodig stress krijgen, ook weet je niet of hij altijd snapt wat de bedoeling is.
Ik vind zelf het beste om te voorkomen dat de pup de fout ingaat, en je dus geen nee of foei hoeft te zeggen. Als je iets niet aanleert hoef je het ook niet meer af te leren.
Als je bijv. ziet dat je hond aan de deurpost wil gaan knagen, roep je geen nee of foei, maar roep je de hond voordat hij iets gedaan heeft rustig bij je en leidt hem af van de deurpost, je doet bijv. een klein oefeningetje of spelletje, of geeft hem iets waar hij wel in mag bijten.
Als een pup erg druk, vervelend of happerig wordt is het misschien tijd voor een time out, niet als straf, maar om tot rust te komen.
http://www.clickertraining.com/node/179
Ik roep tegenwoordig (meestal dan toch) iets wat ie dan wel mag doen. Dus pootjes op het aanrecht "uit de keuken". En dan heb ik uit de keuken eerst aangeleerd.
Een amerikaanse trainer heeft haar hond geleerd dat "no" hier betekent.
Ik zou ook opteren voor afleiden, of voorkomen.
Daarnet in een ander onderwerp nog een voorbeeld gelezen.
Even copy, paste :-) Daar ging het over slopen.
Verder geloof ik niet in straffen. Een goede relatie tussen hond en mens, met wederzijds respect en vertrouwen. Daar kom je -volgens mij- veel verder mee.
Ik zeg ook wel eens neen, vooral als hij in de tuin graaft. (dat durft de sloeber wel )
Ik gebruik dan een lage stem. Ik heb hem nooit neen geleerd ofzo. Gewoon lage stem, dat snapte hij gelijk =D
Voor de duidelijkheid, ik roep niet hé. Gewoon zoals ik anders neen zou zeggen, maar dan lager :-)
Bij alles wat flink is gebruik ik een hoge stem, wordt hij direct vrolijk van =D Dat op zich is al een beloning. Dat enthousiasme van mijn stem neemt hij direct over
Straffen is wat mij betreft iets anders dan corrigeren. Straffen is iets dat je doet uit emotie, als een soort wraak omdat hij iets gedaan heeft dat je niet leuk vindt. Maar corrigeren heeft een functie, namelijk voorkomen dat hij het nog een keer doet.
En er zijn toch echt zaken die je niet hebben wilt. Ik vind het ook prettig dat ik even mijn broodje kan neerleggen zonder dat er een hond op de bank springt om het te pakken.
De "nee" oefening is er ook eentje in verschillende versie. Het hangt een beetje van je hond af hoe het werkt.
Je neemt een brokje en houdt dat zo dat hij het kan zien en ruiken. Als hij het wil pakken sluit je de hand en zegt rustig NEE. Bij sommige honden zal je ook je hand weg moeten halen omdat ze anders te wild worden en aan de hand gaan krabben of knabbelen. Dan de hand snel en duidelijk weghalen. Dan kun je ook je stem wat zwaarder maken, je zult dan wat duidelijker moeten zijn om door te dringen.
NEE = NEE. En dat houdt in: je krijgt je zin niet. Stop met je gedrag, het levert je niets op.
Ik wil graag zien dat de hond ook aangeeft dat hij respect heeft voor je commando. Dat laat hij zien door rustig te gaan zitten en af te wachten of hij het snoepje alsnog krijgt. Het liefst zie ik dat ze een klein stapje achteruit doen, gaan zitten en oogcontact zoeken. Dan kun je het alsnog aanbieden en met zijn naam en het commando pak het maar het snoepje geven.
Gewoon rustig blijven, maar niet accepteren dat hij wild wordt. En niet te vaak oefenen. Dan wordt het namelijk een trucje in plaats van een stukje opvoeding. Dan wordt het een soort van ZIT commando. Hij ziet koekje, hoort NEE, gaat netjes zitten en krijgt het koekje. Dan schiet je dus je doel voorbij.
Deze oefening is eigenlijk gebaseerd op respect. De hond respecteert het feit dat jij het voor het zeggen hebt wat betreft dat lekkers dat hij hebben wil. Deze correctie is dus niet gebaseerd op angst, maar op respect. En respect moet je verwerven, dat kun je niet afdwingen.
Nee en/ of foei vind ik wel degelijk belangrijke woorden in de omgang met je hond.
Maar ze zijn ' kostbaar' en alleen gebruiken als er bepaald gedrag zeer ongewenst of gevaarlijk is: nee! Op krachtige toon haalt je hond dan direct uit die situatie.......daarna hoef je echt niet te belonen, maar je kunt wel gaan afleiden.
Carlian heeft uitstekend uitgelegd hoe je het kunt aanleren.
Maar: mijns inziens hóef je dit helemaal niet aan te leren......op de juiste krachtige toon en op het juiste moment zal dit altijd overkomen bij je hond: " huh? Wat gebeurt er? Doe ik wat fout?"
Klaar. Je hond stopt met dat linke gedoe en je kunt weer overgaan tot de orde van de dag.
Moet je dus niet alsmaar nee roepen als hij bv aan een pantoffel wil gaan knagen, dan moet je gaan afleiden en pantoffel weghalen.
Je moet dit woord nl krachtig houden!
Ik gebruik het woord NEE zoals ik het ook tegen mensen gebruik. Dus niet als straf, maar om aan te geven dat iets niet akkoord is.
Bijvoorbeeld als mijn honden op de bank willen. Ze "vragen" dan of dat mag. Ze leggen hun kop op de bank en zoeken oogcontact. Ze weten dat het soms wel mag, en soms niet. Dus "vragen" ze het. En de ene keer zeg ik JA, kom maar, en de andere keer zeg ik NEE. Gewoon op normale gesprekstoon, niet boos of verwijtend.
Ik bied ze dan ook geen alternatief aan, dat mogen ze zelf verzinnen. Ze hoeven dan niet in hun mand te gaan liggen, ze mogen ook gewoon een speeltje pakken of waar ze ook zin in hebben.
Ik begrijp nooit zo goed waarom honden persé moeten gaan zitten als ze niet mogen opspringen. Oké, je kunt dan niet opspringen. Ze mogen dat gewoon niet van mij, en wat ze dan wel willen doen moeten ze zelf maar uitzoeken. Honden moeten al zoveel tegenwoordig, ik geef ze liever wat meer vrijheid.
En voor mij werkt dit prima. Mijn honden weten precies wat NEE inhoudt. En als ik NEE op een boze toon uitspreek dan weten ze ook heel goed dat ik nu wel boos ben. Het zit hem niet in het woord, maar in de toon en felheid waarmee je het uitspreekt.
Hier ook altijd kort NEEN gebruikt en heeft bij al mijn honden goed geholpen.
NEEN is iets dat baasje of vrouwke niet wilt dus niet mag gedaan worden.
Dat is dus precies wat ik bedoel. Als ik geen trek in koffie heb mag ik dat toch zeggen?
Dus vriendelijk bedanken voor een kopje koffie? Nee, dank je wel, ik heb net al een kopje op.
Of moet ik dan zeggen dat ik geen koffie hoef, maar water? Dan bied ik je een alternatief aan. Waarom denk je dat ik op felle toon een kopje koffie af zou slaan? Ik gebruik een felle toon als ik vind dat iets echt te ver gaat, en een kopje koffie aanbieden valt daar niet onder.
Als een kind om een snoepje komt vragen, draai jij dan zonder iets te zeggen je rug toe? Wat zou dan de reactie van dat kind zijn? Die voelt zich gekwetst. De meeste kinderen die ik ken zullen de vraag nog een keer herhalen, en dan wat harder.
Ik vind het dan veel vriendelijker en eerlijker om gewoon rustig nee te zeggen. Een kind kun je dan nog uitleggen waarom niet, een hond interesseert dat niet.
Ik vind het vreemd dat alles zo onmiddellijk in het zwart/wit getrokken wordt. Nee = fout, negeren = goed, alternatief aanbieden = goed. Dat zie ik een stuk genuanceerder. Het hangt van de situatie en de hond af.
Ter voorkoming en in situaties die ik minder wens pas ik bij voorkeur toe wat hier ook al beschreven is door Arina, Wendy en Bassie. De situatie zo manipuleren of sturen (hond leren d.m.v. bekrachtiging) als je het wenst levert m.i. op termijn meer op dan 'corrigeren' (vaak regelmatig moeten blijven 'corrigeren') met verbale correctie. Corrigeren tussen haakjes omdat het de hond is die bepaald of het echt wel een correctie is. Een gevoelige hond zal zo'n nee (of de boze toon) sneller als correctie ervaren dan een eigen-wijze hond of bv een hond die net met gedrag bezig is waarbij het zelf-belonende net even sterker is dan de verbale 'correctie'. En indien een correctie zal het gedrag ook moeten afnemen, anders kun je er van uit gaan dat het geen correctie is.
Ja/Nee-betekenis heb ik wel altijd aangeleerd i.v.m. doodgewone communicatie (ter verduidelijking in de interactie) en wordt vooral niet eenzijdig als verbale 'correctie' gebruikt als de hond al bezig is om mijn schoen te verbouwen of net mijn mega-sandwich in z'n bek propt, in mijn ervaring volstrekt zinloos. En dan ... in de normale communicatie hoeft een ja of nee niet luid, niet fel, niet krachtig, niet met een of andere 'juiste' energie, niet boos ... kan zelfs gewoon fluisterend of (indien zo geleerd) d.m.v. knikken of schudden als je in contact bent met je hond. En dan wordt het inderdaad een 'wilt u nog een kopje koffie' verhaal of 'mag ik nog een koekje' verhaal. Dat is dus een heel andere situatie dan het kind het koekje met een verbale 'Nee' uit 'de bek' trekken. Het koffie verhaal laat ik maar even achterwege want die laat zich zo niet echt lenen voor een verbale correctie... iemand anders die nog een brainwave heeft?
Ik zelf begin er wel vroeg mee ze spelenderwijs een 'stop woord' aan te leren naast het afleiden en voorkomen van. Hier is het 'laat dat' wat ik gebruik als ze iets van plan zijn of net een actie gestart zijn waar ik het (in een bep. situatie) niet mee eens ben. Voor het stoppen worden ze geprezen en daarna hebben ze de vrijheid om hun eigen gang weer te gaan of ze dat nu liggend, zingend of dansend doen. Sommige zaken zijn nu eenmaal niet gewenst omdat ze oa. niet veilig zijn, uitleg daarover begrijpen ze toch niet dus dan maar een 'trucje' wat hier prima zijn werk doet en breed inzetbaar is.
Wat mag hij dan niet, waarvoor je nee of foei zegt?
Het nee aanleren doe je eigenlijk met 2 handen, de eerste hand wordt de nee hand, dan mag hij naar de andere hond het brokje pakken. Zo beloon je de nee.
Als je nee zegt, laat dan zien wat wel mag, dan is het duidelijker voor je pup.
Over het iets niet mogen van een pup. Honden hebben geen idee wat goed of fout is. Ze hebben geen norm besef.
Bijten in mensen, opspringen, dingen stuk kauwen, binnen plassen, voor hun normaal gedrag. Wij vinden het fout.
Als je nee zegt, of een gil geeft, zal je hond schrikken en reageren, maar hij heeft geen idee dat het fout is wat hij doet, dat het niet mag.
Zal dit gedrag afnemen of stoppen? Nee, want hij weet nu dat een baas soms een brul geeft als de baas de hond iets ziet doen, dus zal de hond het doen, als de baas niet kijkt. Denk maar aan mensen die een hond straffen voor binnen plassen, dan zal de hond dit stiekum doen.
Als je je hond met 2 handen de nee als commando aankeert, dan bied je een alternatief aan. Als je hond iets stouts doen, kan je nee zeggen, (op een normale toon) geef hem gelijk een alternatief. Zo zal hij leren wat de bedoeling is, ze leren door associeren.
Een pup die binnen plast, zet je gelijk buiten, daar belonen. Door het herhalen en buiten belonen, zal hij begrijpen dat de plas buiten moet. Dit wilt niet zeggen, dat hij weet dat plassen binnen fout is.
Je zegt neen en je beloont hem ???
Ik neem nooit voedsel in de hand (op uitzondering om hem voet te leren :-) )
De rest zoekt hij zelf uit, wel met begeleiding. Zo leer ik hem ook de "touch"
Voor de rest leer ik hem juist om niet het voor het voedsel te gaan, hij moet zijn verstand gebruiken. Hij moet het zelf willen, doen ook als ik geen voedsel heb.
Ik leer hem wel als hij dingen doe die ik van hem verwacht daar een beloning aan vast hangt (spelen, los laten, enthousiaste stem en knuffelen of zot doen, aporte bovenhalen,...)
Hoe langer iets duurt voor hij het doet hoe minder beloning er aan vast hangt....
Goh ik denk het wel, Lou heeft een periode gehad (is maar 4x voorgevallen) dat hij in huis een grote behoefte had gedaan.
We ruiken dit onmiddellijk bij het binnenkomen maar hebben nooit iets gevonden (juist een vuile tegel).
Dus ik denk dat hij heel goed beseft dat het binnen niet kan.
(ik heb nooit gebruld of aandacht geschonken aan een ongelukje, hond buiten en ondertussen binnen opruimen).
Nee als cue of nee als straf (P+)
wat is (p+) ?
Ah dank, helemaal duidelijk. Termen wel bekend, maar deze ingekorte versie niet ... nu wel Had zomaar een hippe nieuwe smiley kunnen zijn toch
Zoiets als Petra haar profiel foto, ziet er ook positief uit
Daar was ik dus ook benieuwd naar ... en nog steeds zoals je ziet
Pffff... off topic
Beetje knippen en plakken en dan zetten we die er maar in
Als je nee als commando aanleert, wordt hij beloont voor het opvolgen van het commando. Ze laat de gebakken spons op straat liggen op mijn nee en krijgt bij mij daarvoor een voertje.
Je kan nee als straf gebruiken. De p+, niet mijn manier.
Je geeft nooit voedsel (beloning) uit de hand, behalve bij aan de voet leren. Is dus niet nooit, je geeft het dus wel, of zie ik dat verkeerd?
Je hond zoekt het zelf uit, hoe bedoel je dat?
Ik beloon. Wat die beloning is, hangt af van de situatie. Voor het aanleren van een commando werkt voertjes heel erg goed.
Mensen het over „de koekjes" methode, denken dat je altijd dan heb je het niet goed begrepen.
https://hondenbescherming.nl/nieuws/2014/01/31/kan-een-hond-zich-schuldig-voelen/
Dat een hond niet binnen plast, heb je aangeleerd door steeds buiten te zetten en te belonen, te herhalen. Dat wil niet zeggen, dat een hond weet dat het fout is binnen te plassen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?