Kyra is nu ruim 5 maanden en op zich gaat het aan de lijn wandelen heel goed, Kyra trekt amper, ik heb vanaf het begin echt consequent stilgestaan of omgedraaid bij trekken en ze begint het al aardig in de gaten te krijgen, zodra ze iets naar voren loopt zeg ik "naast" en komt ze meteen naast me staan of zitten. Het enige moment dat echt niets lukt is als we onze dagelijkse losloopwandeling in het bos gaan maken. Om er te komen moet ik een straat over en dan wil ze zo liefst mogelijk de straat over stormen, ik probeer heel geduldig te zijn en niet te volgen en haar terug te roepen bij het trekken, maar ze is dan zo hyper dat niets helpt. Ik wacht vrij lang tot ik zie dat ze rustig is, neem dan rustig een stap vooruit en dat duurt twee stappen, dan racet ze weer naar voren. Zelfs een speeltje helpt niet en ook iets heel lekkers niet, het enige waar ze interesse in heeft is om bij het bos te komen. Op een gegeven moment, waarschijnlijk nu al, heeft ze natuurlijk wel door dat ze er toch wel komt want we zullen die straat toch over moeten! Iemand nog de ultieme tip? Dank!
Ik moet er eigenlijk heel hard om lachen, geen leedvermaak, pure herkenning!
Je kan 2 dingen doen, heel hard trainen, dus hoe je ook begonnen bent.. iedere keer stil staan of omdraaien en de andere kant oplopen, wel een van de twee consequent toepassen.
Of je loopt wat harder op weg naar het bos..
wat ik lees uit je verhaal loopt hij de andere rondes wel mooi naast je?
Ik denk dat het probleem zo groot is als je het zelf maakt..
vind je het een probleem? Trainen!
Vind je het niet zo'n groot probleem, geniet dat de hond geniet!
Je hebt een boxer, wat leuk, mijn ouders fokten ze vroeger, ben met ze opgegroeid.
Tja, dat onstuimige, dat vrolijke, dat heel graag willen, hoort er wel een beetje bij vind ik.
Een kind opweg naar de speeltuin is ook niet meer te houden.
Hoe je dit kan oefenen, regelmatig die weg nemen zonder naar het bos te gaan. Zo wordt die weg geen automatische aankondiging van het bos. Onderweg snuffel spelletjes doen, brokjes in t gras hooien, zodat onderweg ook leuk wordt.
Als hij trekt, gelijk naar huis terug. Dit net zo lang herhalen, tot hij rustig blijft.
Ik zou als ze je de weg naar het bos opsleurt (je kan niet midden op een weg met verkeer stil gaan staan natuurlijk ) rechts om keer maken en dan niet naar het bos gaan .
Loopt ze netjes met je mee dan wel naar het bos .
En dit heel hardnekkig volhouden ,trekken is geen wandeling.
Dit vergt wel veel geduld ....
Als wij naar het strand gaan ren ik ook achter die 2 figuren van mij aan.
Ze gaan iets doen wat ze zo onwijs leuk vinden dat ze bijna niet te houden zijn.
Logisch toch, kijk eens naar je jezelf (of denk even aan je kindertijd) en je ging iets doen wat je echt geweldig vond was het ook altijd moeilijk om netjes je moeders hand vast te houden want je wilt zo snel mogelijk naar de plek waar het te leuk is.
Ik maak er geen probleem van het enigste wat ik er mee bereik is dat ik 2 honden heb die compleet uit hun dakpan gaan en het gedrag eerder erger als minder word.
Persoonlijk vind ik het dan een beetje pesten.
Je zou eventueel een andere route kunnen lopen om er te komen zodat het niet per direct duidelijk is wat je gaat doen.
En anders geduld, geduld, en nog meer geduld.
Maar persoonlijk met gierende banden naar het bos en genieten
De mannen, dat heb ik als we naar het strand gaan. De auto uit en Luca is niet meer te houden, ik vlieg haar achteraan.
Dat vind ik toch net even anders, dan elke dag zo een reactie als je naar het bis gaat denk ik???
Tja ik ga 2-3x per week naar zee met ze en heb het dan dus ook.
Kan me er niet meer zo druk om maken, maak het gedrag enkel maar erger dan als dat ik er even flink de pas in zet.
Even een andere route lopen heeft ook geen zin want zou niet weten hoe je anders naar zee moest komen.
Overigens is de hond pas 5 maanden dus er is nog tijd genoeg om hierop te oefenen.
Als dit het enigste stukje is dat ze trekt ben je als baasje al super bezig
Helemaal eens met de mannen!
Als ik met mijn kinderen naar de efteling ga, moet ik ook goed opletten dat ze eerst veilig over de parkeerplaats komen!
Voor de hond is dat niet anders, al die lekkere geurtjes en andere honden om mee te spelen, het paradijs!
Met jou honden (de mannen en ook met Luca) weet je ook, dat het verder geen enkel probleem is alleen dat daar trekken.
Dat maakt ook een verschil.
Ik heb aan je filmpje over treibbal gezien dat je aus super aandacht heeft voor jou. Dat is belangrijk, dan kan je het ook zo laten dat ze gewoon heeeeeeel veel haast hebben om op het strand te komen.
Tja, hoe fijn ik het ook zou vinden om als een professionele hondenfluisteraar het bos in te lopen, is het inderdaad geen echt mega-groot probleem. Gelukkig is het een erg rustige straat waar je autos van ver aan kunt zien komen dus ik denk er zelf al aan om haar maar meteen over te laten steken zonder riem, is mijn schouder ook weer dankbaar!
Een andere route is inderdaad geen optie, op een gegeven moment moet je toch een straat over om in het bos te komen en dat ruikt/ziet ze echt wel! Ik train in het bos zelf wel met het regelmatig terug komen en een beloning ontvangen, maar zoals die video waar die hond iedere 10 seconden terug komt wil ik nou ook weer niet, ik zou er knettergek van worden, hoe knap ik het ook vind!
Niet naar het bos gaan als ze trekt vindt ik ook zo iets, ik snap wel dat het er op een gegeven moment misschien inzinkt maar dat vind ik voor mezelf weer jammer, ik wil ook naar het bos en ze leeft zich er zo heerlijk uit, buiten de reguliere wandelingen van nu zo'n 20 minuten en wat spelletjes thuis heb ik er geen kind aan verder. Dus ach, als dit m'n grootste probleem is, kan ik afkloppen begrijp ik als ik andere topics zo lees!
Wel,hier ook zo'n stresskip zonder geduld te hebben!Als wij vertrekken om te gaan wandelen kan het niet rap genoeg gaan.Joepi,naar 't park om te snuffelen!Steek ik een andere straat over om naar de hondenweide te gaan,trekken,komaan vrouwtje,kan da ni wa rapper!!Leuk hé.
Je kan 2.5 jaar wachten en dan is dit gedrag uitgedoofd of je kan allerlei "fratsen" uithalen waarbij het zo'n lange zit wordt waarbij je uiteindelijk zal denken dat die fratsen je geholpen hebben terwijl het de tijd is die z'n werk gedaan heeft. Je kan ook met heftige stemcorrecties gaan werken alleen moet je dat wel kunnen en dan bedoel ik dat de relatie daar niet onder moet lijden
Ik vind het al heel wat dat je Boxer van 5 maanden niet in de lijn hangt bij het zien van een andere hond, ik denk dat dat namelijk nog wel gaat gebeuren de komende maanden
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?