Geen beginnershond?!

Geen idee waar ik dit neer moet zetten, dus maar even onder overig.

Ik kom geregeld de opmerking tegen 'dit is geen ras/hond voor beginners'.

Stel nu dat een 'beginner' ( bij gebrek aan betere woorden ) voor een ras kiest.

Deze gaat langs bij fokkers van dat ras, 

Leest zich in in  de karaktereigenschappen die bij dat ras horen ,

Leest zich in over de verzorging van het ras ,

En over voor en nadelen van dit ras.

vervolgens komt de persoon hier vragen om ervaringen van eigenaars van dat ras.

Dan zou je ,als je naar het schuingedrukte gedeelte kijkt , zeggen dat 'beginner' die nog steeds achter dat ras staat toch wel dit ras in huis zou kunnen nemen.

De 'beginner' is gemotiveerd en heeft zoveel als mogelijk informatie gevraagd.

Persoonlijk vind ik als schuingedrukte tekst hierboven van toepassing is met de motivatie en het niet om uiterlijk gaat , dat er geen ras is wat niet voor beginners is.

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden , en waarom...

Ik ben het met je eens :) 

Ik denk dat ipv "dit is geen beginnershond"  je beter kunt zeggen "dit is geen hond waar je je het er gemakkelijk mee van af maakt" (dat is geen normale zin geloof ik, maar jullie snappen me vast wel) 

Iemand die al 5 honden heeft gehad heeft het misschien nog steeds moeilijk met een "niet beginnershond" 

Ik vind dat je als je jezelf als beginner zo informeert enz.. zoals je hier zelf in het schuingedrukte, je wél aan een "niet-beginnersras" zou kunnen beginnen. Waarom niet? Elke hond heeft zijn eigen karakter, je zal altijd gemakkelijkere en moeilijkere honden hebben, ook binnen eenzelfde ras. Een rasstandaard kan wel over het algemeen informatie geven over een bepaald ras, maar nooit over elke hond specifiek. 

Dus, mijn mening is dat je als je jezelf genoeg inleest en er genoeg tijd en werk in wil steken, je eigenlijk geen enkele hond als niet-beginnershond mag klasseren...

Even mijn reactie uit het café gekopieerd.

 Nee,je bent niet gek. Mijn eerste hond was een bouvier,een fokker gezocht,daar kreeg ik voorlichting,ik had ook 3 kleine kinderen.

Had nog geen internet,een dik boek gekocht waar zelfs de familie van mijn pup in stond. Alle informatie maar opgezocht,gelezen....het leek wel een zwangerschap,zo spannend vonden wij het.

En ik deed het goed,toen hij pup was liep ik langs zo'n groepje mannen met bouviers en die riepen naar mij omdat mijn boef zo goed luisterde:" wacht maar tot hij groot is!!!"

Ik heb 14 jaar een geweldige hond gehad en het heeft mij geen beetje moeite gekost,geduld,liefde en consequent zijn dat zijn gewoon de sleutelwoorden bij het opvoeden van een hond.

Zo dacht ik er dus ook over.

Er wel van uitgaan dat het schuingedrukte van toepassing is he.

Monique.

Ik hoopte al dat je dat hier ook neer zou zetten 

Ik ben het helemaal met je eens! 

Als iemand zich goed inleest in wat hij kan verwachten, zie ik niet waarom een 'beginner' niet kan beginnen met een 'moeilijk' ras.

Sowieso is het begrip 'moeilijk' voor iedereen anders:

De één vindt het slaafse gedrag van een Border Collie moeilijk, de ander makkelijk. De één kan heel goed overweg met onafhankelijke honden, de ander kan daar totaal niet tegen. Ga zo maar door...

Geen mens is hetzelfde, dus ik vind niet dat wij mogen oordelen over een onbekende of deze wel of niet aan een ras mag beginnen, omdat dit zogenaamd geen 'beginnersras' is.

Op zich heb je wel gelijk, maar....ja nu komt ie:
Hoeveel mensen doen dat? Echt bewust een keuze maken voor karakter, type, grootte, vacht, een ras de eerste keer dat ze een hond nemen?

Als ik naar mezelf keek, vlak voordat Nyx kwam:
- ik wou geen pup (die ik kan verpesten)

- ik wou een oudere hond uit het asiel, om van te leren en deze hond een kans te geven (en de kans was kleiner dat ik deze hond zou verpesten, dacht ik, aangezien ie mogelijk al verpest was)
- en vriendelijk naar mensen
Verder boeide het me geen drol, als ie maar lief was en middel groot tot groot.

Als mijn vriend niet zijn hele leven honden had gehad, hadden we Nyx niet gekregen. Nyx was geen beginnershond volgens het asiel die hem een oranje/gele halsband hadden gegeven.
En ik kan je vertellen: ik heb toch flink moeten bikkelen met Nyx.
Zonder mijn vriend, had ik het ook niet aangedurft denk ik.
Maar het zelfde met Skye, zonder Johan had ik het niet gekund, hij is veel volharder en zelfverzekerd. Ik deins snel terug uit voorzichtigheid, wat niet een zelfverzekerde indruk geeft.

Heb ik spijt van mijn keuze? Nee, totaal niet, Nyx is mijn allerbeste vriendje en dankzij hem heb ik vreselijk veel geleerd.
Maar als ik mijn keuze veel bewuster had gemaakt en me meer had verdiept, had ik waarschijnlijk Nyx niet meegenomen en had ik een ''makkelijkere'' hond gekozen.

Daar heb je ook een heel goed punt, hoeveel mensen beslissen er wek niet op het begin van de week dat ze een pup willen, en in het weekend loopt er dan ook daadwerkelijk een rond, ronder, zoals hier aangegeven werd, zich te informeren, langsgaan bij fokkers,... En om dan 2 jaar later diezelfde pup in het asiel terug te vinden, "want het was geen beginnershond". Nouja, over dat zich informeren enz, als iedereen dit zou doen, zou er bijna geen enkele hond in het asiel terechtkomen, niet? En ja, ook Daiko is totaal niet wat we van een american stafford verwacht hadden, Zina ook helemaal niet, zijn 2 tegenovergestelden van karakter, maar het heeft elk zijn charme... Heeft dit ervoor gezorgd dat ik ze niet meer in huis gehaald zou hebben als ik terug kon? Neen, maar het onverwachte aan beide honden hun karakter maakt wel dat ik me wel nog zou inlezen over hun ras, maar er niet meer alles letterlijk van zou aannemen...

en het ligt er ook aan of een bepaald ras bij je past.

mooi voorbeeld;
hier in de buurt woont een meneer die regelmatig oppast op de malamute van zijn zoon.
meneer heeft meerdere honden gehad, heeft hoog niveau gelopen met zijn herders. de malamute luistert voor het ras best goed toch kan die meneer zijn draai niet vinden met de hond.
meneer heeft dus veel ervaring met honden maar wel met een heel ander slag honden.
zou deze meneer nooit een hond hebben gehad dan had hij het misschien ook niet zo "zwaar" met de hond van zijn zoon.

en ook zo in het bos hoor ik weleens mensen die al hun hele leven honden hebben en het beter weten, en dan denk ik echt serieus; "je snapt de ballen ervan".
ik heb een vriendin die haar eerste hond heeft, een ridge back, niet de minste dus. maar die hond luistert goed, ze onderneemt allerlei dingen met hem in de sport (speuren, renbaan etc).

mijn eerste hond, max een kruising ding en we vinden onze weg al 10 jaar samen maar als ik er op terug kijk; hij was eigenlijk voor MIJ niet geschikt als eerste hond. te fel, pittig en getraumatiseerd. toch zijn we samen een super team.

Het is inderdaad maar net wat iemand voor tijd en energie in de hond steekt.

En helemaal als diegene van tevoren goed voorbereid is.

Er zijn natuurlijk ook honden die wel als beginnershond worden aangewezen, maar die toch verpest zijn doordat ze geen opvoeding hebben gehad.

Je zult verrast zijn hoeveel mensen er nog inlezen voor ze een hond nemen.

Uiteraard zijn er genoeg mensen die op de bonnefooi een hond ophalen.

Maar is het dan ras afhankelijk?

Ik denk dat een Golden Retriever uit het asiel net zoveel problemen met zich mee kan brengen als in jouw geval een Husky kruising en een zuivere Husky.

De eerste hond die wij hadden ( Luna ) was 10 keer zo moeilijk als Hus ( met 100% Husky karakter ) is.

Angst en agressie, 

Aanvallen was de beste verdediging,

Geen mens of dier mocht in de buurt komen.

Botjes , snoepjes , speeltjes en eten werd met haar leven verdedigd.

Een hond uit asiel of stichting heeft zo wie zo altijd een rugzak , afhankleijk van verleden in hoeverre deze gevuld is.

Enig kennis met honden lijkt mij een groot voordeel , 

maar het is niet zo dat als je nooit een hond hebt gehad je dit niet aankan ondanks je laten informeren en je gemotiveerd bent.

Tja, het is een beetje het verschil tussen theorie en praktijk, jezelf kennen en eerlijk durven zijn.
Iemand kan zich uitstekend laten informeren maar een stukje zelfkennis is wel noodzakelijk.
Zeker omdat ik denk dat het gros toch vooral als eerste naar uiterlijk kijkt.

Omgedraaid vind ik het vervelend dat bv labradors en goldens als beginners hond worden aangeraden.
Ik heb hier een exemplaar wat in zijn eerste jaar toch echt ergens niet helemaal lekker is begeleid.
Zo'n page puppy moet toch echt opgevoed worden.

Mensen die zomaar even een hond ophalen omdat het ze wel leuk lijkt , is naar mijn idee weer een andere discussie.

Die mensen moeten eigenlijk helemaal niet aan een hond beginnen ongeacht om welk ras het gaat.

" Tja, het is een beetje het verschil tussen theorie en praktijk, jezelf kennen en eerlijk durven zijn.
Iemand kan zich uitstekend laten informeren maar een stukje zelfkennis is wel noodzakelijk.
Zeker omdat ik denk dat het gros toch vooral als eerste naar uiterlijk kijkt.

Omgedraaid vind ik het vervelend dat bv labradors en goldens als beginners hond worden aangeraden.
Ik heb hier een exemplaar wat in zijn eerste jaar toch echt ergens niet helemaal lekker is begeleid.
Zo'n page puppy moet toch echt opgevoed worden. "

s@nt@

 Daar ben ik het helemaal met je eens.

Ik zie ook vaak genoeg dat ze veel te veel overgewicht hebben omdat ze het als 'de gezinshond' zien , naar mijn weten zijn beide rassen die je noemt erg energiek.

( ik kan het mis hebben hoor , het zijn niet de rassen waar ik me in verdiept heb)

Ik vind ook niet de nadruk op het ras gelegd moet worden maar op de mensen zelf .Er zijn mensen die kunnen een chihuahua nog niet aan als beginnershond ,net zo goed als  er  mensen zijn die een pitbull aankunnen als beginnershond .(ligt ook veel aan wat je met de hond doet ,je inleest .cursus gaat doen  /vragen stelt  etc )Verder zal het karakter van hond ook meespelen de ene golden retriever is de andere niet .Verder zullen er nog wel omgevingsfactoren meespelen .

Ik geloof niet in en beginnershond.
Als je een hond zoekt, moet je kijken naar welke eigenschappen aansluiten bij die van jou, en of het bij je past.
Toen wij kozen voor een duitse herder hebben wij ook gehoord dat dit "geen beginnershond" zou zijn, dat het geen gemakkelijke honden zouden zijn, en we moesten weten waar we aan zouden beginnen.
Wij hebben het tegendeel bewezen, en een duitse herder past bij ons. Maar wij hebben gekeken naar de karakter eigenschappen en die paste het beste bij ons! We hebben er een fantastische keuze uit gehaald en heb er geen moment spijt van gehad.
Een ander ras, zoals een labrador, golden retriever, labradoodle etc zou hier niet passen, er zou een miscommunicatie komen, dat zou voor ons niet goed zijn en voor de hond ook niet.
Ook moet je zeker niet alleen voor het uiterlijk moeten gaan.
Een duitse herder past niet bij iedereen, en bijvoorbeeld een labrador past ook niet bij iedereen.
Ik zou met de karaktereigenschappen van een labrador niet om kunnen gaan.
Die van de duitse herder wel. Het is maar net wat bij je past.
Bij een karakterbeschrijving hoeven natuurlijk niet alle karaktereigenschappen te kloppen. Je hebt herders die niet waaks zijn, etc.
Maar een beginnershond, de term.. Vind ik echt onzin

Uiteraard gaat het om de motivatie die mensen hebben , en de 'kennis' die ze opdoen voor ze het ras aanschaffen.

Aan de hand daarvan vind ik niet dat er gezegd kan worden ' het is geen beginners ras'. 

Probleem van de Chi is dan juist weer gebrek aan kennis over het ras en het beeld wat de media geeft.

Wat santa zegt over die zelfkennis is denk ik wel heel belangrijk 

Eens met Sem.
Anders zou iedereen die een hond wil altijd eerst een labrador moeten nemen.

" Tja, het is een beetje het verschil tussen theorie en praktijk, jezelf kennen en eerlijk durven zijn.
Iemand kan zich uitstekend laten informeren maar een stukje zelfkennis is wel noodzakelijk.
Zeker omdat ik denk dat het gros toch vooral als eerste naar uiterlijk kijkt.

Omgedraaid vind ik het vervelend dat bv labradors en goldens als beginners hond worden aangeraden.
Ik heb hier een exemplaar wat in zijn eerste jaar toch echt ergens niet helemaal lekker is begeleid.
Zo'n page puppy moet toch echt opgevoed worden. "

s@nt@

 Daar heb je een punt heel velen kijken zeker eerst naar het uiterlijk.

Dat was dus bij mij niet het geval,ik wilde al jaren een hond,man niet.

Op een gegeven moment zei hij,ik wil een bouvier...ik dacht,wat een lelijke hond hahaha....maar ja,het was een hond.

Op een gegeven moment ging ik mij inlezen,ik bleef ze lelijk vinden maar ik werd toch enthousiast en toen gingen we pup kijken, toen ik die volwassen bouviers zag bij de fokker,toen verloor ik mijn hart aan het ras. 

Er zijn veel mooiere honden maar het karakter van een bouvier past zo goed bij mij en daarom waren wij vast een geweldig team.

Er is nog een 2e bouvier gekomen weer hetzelfde verhaal.

En toen mijn staffords die ik van uiterlijk zo mooi vind, dat ging mij wat moeilijker af,hun karakter past toch iets minder bij mijn karakter maar ook die 2 boeven vind ik geweldig maar ik heb moeten bijleren,het ging niet vanzelfs ondanks mijn ervaring met honden.

Ik denk dat sommigen met een stafford als 1e hond het vast beter gedaan hebben dan ik met mijn jarenlange ervaring.

Volgens mij denkt tot nu toe iedereen hetzelfde erover toch? 

Ik ben het met je eens hoor!

Kijk natuurlijk heeft de een meer ervaring dan de ander, en weet beter hoe je iets moet oplossen. Maar als de 'beginner' iets aan de 'ervaren' vraagt, heeft hij toch gewoon de kennis van de 'ervaren'.

Klinkt een beetje stom, maar zo denk ik er wel over.

En ik wil heel graag een Aussie, en op elke rasbeschrijving van de site staat, geen beginners hond, pittig dit, pittig dat. En nu hebben wij Abby, en eigenlijk realiseerde ik me dat wij zelf nu ook niet echt een beginners hond hebben, want ze sprint op elke hond af, en was in het begin enorm angstig, terwijl ze nu gewoon soms te zelfverzekerd is. Dus dat je soms niet eens door hebt hoe veel je eigenlijk al over honden weet.

Sorry dat ik nu wegglijd van het onderwerp.

Nog even om erop terug te komen:

Ik denk, dat als je een hond voor geen beginners neemt, je al heeeel snel al geen beginner meer bent als je je er mee omgaat. En dat je na een tijdje echt wel heel veel kennis hebt opgedaan.

Ik zie ook wel eens bij een rasbeschrijving staan dat het de "ideale gezinshond" is, dat is ook zoiets... 

wat in jou gezin ideaal is kan in die van mij toch vreselijk zijn? 

Beetje offtopicmaar mag wel he jaimie ;) 

Ik ben zelf iemand die als beginner (allereerste hond) niet gekozen heeft voor een 'beginnersras'. Om het maar even zo te noemen :P Veel gelezen, over de positieve en moeilijkere zaken. En nog elke dag ben ik immens blij met mijn keuze :) Natuurlijk zijn er soms wel eens ergernissen, maar ik vind dat dat erbij hoort. Het is gewoon een kleine lieverd en ik zou echt niet zonder hem kunnen. 

Wel is mijn vriend meer van de honden die toch iets meer baasgericht zijn. Dus mochten we eens voor een tweede hond gaan, zal het niet een ras naar mijn 'eerste' keus zijn. 

@Monique, mooi beschreven!

 Ik denk het ook ja. 

Ik kom het toch nog geregeld tegen , dus vandaar dit topic.

" Ik zie ook wel eens bij een rasbeschrijving staan dat het de "ideale gezinshond" is, dat is ook zoiets... 
 
wat in jou gezin ideaal is kan in die van mij toch vreselijk zijn? 
 
Beetje offtopicmaar mag wel he jaimie   "

Stabij Gijs

 Neen dit is niet off topic volgens mij hoor 

En zo ja ...  geen probleem 

 ik denk dat het vooral bedoeld is om mensen af te schrikken.. dat ze lezen oh jee geen beginnershond, nou dan kijken we even verder

dat zal voor het gros van de mensen gelden 

maar er zijn ook mensen die verliefd op een ras zijn geworden en zich voor 100% voor willen inzetten, en dan maakthet niet uit of het een beginnershond is of niet