'knabbelen' uiting van genegenheid?

We hebben gelukkig, naast alle negatieve gevolgen, ook nog een positieve uitwerking van de castratie:

Rik lijkt, in tegenstelling tot eerder, meer van knuffelen en aaien te gaan genieten.

Nu valt me ook op dat als ik hem aanhaal en daarbij op de grond ga zitten, hij enthousiast om me heen gaat lopen, tegen me aan gaat hangen en ook af en toe kleine beetjes in mijn armen geeft. Het doet geen pijn, het zijn echt kleine knabbeltjes/beetjes. Ik houd er alleen natte plekjes aan over in m'n mouwen

Het lijkt onschuldig maar ik weet niet of het gedrag is dat ik moet gaan afremmen omdat hij in zijn enthousiasme misschien uiteindelijk harder gaat bijten?

Hier is dat inderdaad genegenheid voor zover ik kan zien. Collie Dan doet ook, lekker met zijn voortandjes in je velletje haha au!! Maar hij doet het altijd alleen als hij lekker staat te genieten van het knuffelen dus kan er alleen maar wat positiefs van maken

Aston knabbelt hier graag op je vingers, dit doet hij dan ook niet hard. Volgens mij is dat inderdaad een uiting van genegenheid/speelsheid.

Dat heb ik hier inderdaad ook gemerkt! Knuffeliger door castratie (hier chemisch dus tijdelijk)

Ik zou het wel in goede banen proberen te leiden omdat vooral mensen die minder goed zijn met honden of (kleine) kinderen ervan kunnen schrikken en denken dat hij bijt.

Maar verder, lekker van genieten dat geknuffel:)

Ik zou het zo laten

gijs houd ook heel erg van knuffelen, dan geeft hij zelf kopjes, haha

en uiteindelijk ploft hij aan mn voeten neer voor buikje kriebelen ;) 

liefdesbeetjes

Die van mij doet dat ook echt uit genegenheid. Liefst op oorlelletjes. Ik zeg altijd tegen mensen als ze dat doet, dat het échte liefde is. ;)