Na jaren plotse agressie, waarom?

Dag mensen, ik ben hier niet zo bekend met dit forum, ik heb mijn verhaal ook al op een ander forum gepost, maar daar is tot nu toe nog geen antwoord op gegeven. Ik hoop dat ik hier wel sneller antwoord zal krijgen.    Ik zit echt met de handen in het haar met de honden thuis, en ik hoop dat iemand hier mijn situatie herkend.. Even ter info, ik woon nog steeds bij mijn ouders maar verblijf van maandag tot donderdag op kamers voor mijn studies. Iedereen heeft thuis zijn eigen hond. Mijn moeder heeft een chihuahua van 9 jaar, mijn vader een Franse Bull van 2 jaar en ik een Franse Bull van 3 jaar. Het zijn allemaal ongesteriliseerde teven die vanaf het begin goed hebben kunnen samenleven. Mijn hond heeft nooit problemen gehad met andere honden, ik ga er ook geregeld mee naar het hondenpark waar ze altijd sociaal en speels met vreemde honden is geweest. Echter zijn de problemen vorig jaar begonnen toen we voor enkele maanden een herplaatsertje hebben opgevangen. Dit was een chihuahua van 12 jaar. De eerste 4 maanden zijn heel goed gegaan, tot op een dag mijn hond haar aanviel. We hebben de aanval zelf niet gezien, dus wisten toen niet wat de aanleiding was, na het uit elkaar halen was het ook gedaan en werd alles weer normaal. Naarmate de tijd vorderde werd het geruzie tussen de twee steeds frequenter en merkten we op dat mijn hond telkens aanviel wanneer de begon te blaffen. En ik kan je zeggen dat dat blaffen verschrikkelijk was, bij het minste geluid, zelfs als er een gsm rinkelde begon het beestje te keffen. Het probleem was dat als mijn hond aanviel die chihuahua ook van zich afbeet en het werd op den duur zelfs zo erg dat die twee zelfs niet meer in eenzelfde ruimte konden blijven. De honden moesten dus steeds gescheiden worden, wanneer mijn hond nog maar in de buurt van die chihuahua kwam begon ze al te grommen, wat voor mijn hond dus een aanleiding was om aan te vallen. We hebben toen al contact gehad met een gedragstherapeut en die haar verklaring was dus dat omdat ik (= haar baasje) door de week weg was, mijn hond wat verloren was in de roedel en affectie ging zoeken bij mijn moeder, echter deed de nieuwe hond dit ook en ontstond hieruit dus jaloers gedrag van mijn hond. Persoonlijk denk ik dat het probleem eerder bij die chihuahua lag aangezien ze al bij verscheidene gezinnen terecht was gekomen en steeds terug herplaatst moest worden omdat ze altijd met de andere honden vocht. Uiteindelijk hebben we ons moeten ontdoen van de chihuahua (die nu een heel fijn huisje heeft gevonden waar zij de enige hond is) omdat de situatie steeds erger werd. Nadat die chihuahua weg was is de rust in huis meteen weer terug gekeerd en herkende ik mijn hond weer.Nu zijn we ongeveer een halfjaar verder, dit ging zonder incidenten. Mijn ouders zeggen wel altijd dat er een enorm verschil is in gedrag van mijn hond als ik thuis ben en als ik weg ben, ze zeggen dat mijn hond ontzettend ongelukkig is als ik er niet ben en bij iedereen (vooral mijn moeder) affectie gaat zoeken. Vorige week hebben zich er echter enkele dingen voorgedaan. Mijn hond heeft namelijk tot 3 keer toe de chihuahua van mijn moeder proberen aan te vallen. De eerste keer was toen mijn moeder in de zetel lag met de chihuahua, de chihuahua was aan haar been aan het likken (ik heb al gezegd dat mama dit niet moet toelaten, maar ze vindt het een fijn gevoel), mijn hond sprong er ook bij en begon dit ook te doen. Op het moment dat de chihuahua iets te dicht in de buurt van mijn hond kwam had ze ernaar gegromd en willen bijten. Mijn moeder heeft mijn hond toen van de zetel afgeduwd en de chihuahua bij zich genomen. Ik was er niet bij. De tweede keer was ik er wel bij, maar heb het niet zien gebeuren. Mijn moeder beweert dat de chihuahua gewoon in de mand zat en mijn hond naar haar toe is gevlogen om aan te vallen. Echter denk ik dat de oorzaak hier van een speeltje is. In die mand lag ook een speeltje, en ik vermoed dat mijn hond het niet verdroeg dat de chihuahua er te dicht mee in de buurt kwam. Mijn hond heeft in het verleden ook al symptomen van schijnzwangerschappen vertoond bij bepaalde speeltjes, we hebben op raad van de DA de speeltjes altijd afgenomen en toen verdwenen de symptomen ook. Zou het kunnen dat ze opnieuw schijnzwanger is? Ik weet het niet. De derde keer heeft zich gisterenavond voorgedaan, ook toen was ik er niet bij. Mijn moeder was met mijn hond gaan wandelen en bij het thuiskomen heeft ze meteen willen bijten op de chihuahua, maar later op de avond lagen ze wel weer samen in de mand. Ik weet op dit moment niet zo goed wat ik moet doen, want ik snap ook niet goed waar dit gedrag van mijn hond plots vandaan komt. Ze heeft vorige week ook tweemaal gevochten met de andere bull, maar dit was omdat de andere bull te ruw was met het spelen, hierbij heeft mijn bull haar even op haar plaats gezet. Dit was ook meteen voorbij en had geen tussenkomst nodig. Echter is het gevecht tussen een chihuahua en een Franse Bulldog geen eerlijk gevecht en ik besef ook heel goed dat mijn hond die van mijn moeder zo dood zou kunnen bijten. Dit zorgt voor de kant van mijn moeder voor uitspraken van "als jouw hond de mijne iets aandoet maak ik haar af", waarop ik ook niet zo vriendelijk blijf en dit zorgt voor veel familidiscussie's. Wat doet mijn moeder als ze vechten? Uit elkaar halen, ofwel de bull oppakken, ofwel de chihuahua oppakken, en erna houdt ze de honden gescheiden van elkaar voor een tijdje. Ze straft ook mijn hond steeds af. Helaas heb ik nooit kunnen zien hoe een gevecht ontstaat dus ik moet hier het woord van mijn moeder op geloven. Ik heb enkele hersenspinsels waardoor dit gedrag zou kunnen ontstaan: - hormonen, is ze weer schijnzwanger? - jaloezie, wilt ze omdat ik weg ben mijn moeder opeisen? - overbeschermend gedrag van mijn moeder over de chihuahua wat het gedrag van mijn hond versterkt? Mogelijke oplossingen:- sterilisatie, ben ik persoonlijk geen voorstander van, maar als de situatie niet verbeterd ben ik wel bereid om het te overwegen- mijn moeder moet mijn hond geen aandacht meer geven - gedragstherapeut inschakelen Als ik kon zou ik haar meenemen, maar er zijn hier geen huisdieren toegelaten. Voor volgend jaar ben ik wel aan het uitkijken voor samen een appartement met mijn vriend te huren waar huisdieren wel zijn toegelaten.Ik snap gewoon echt niet waar dit gedrag zo plots vandaan komt, vooral omdat ze al zonder problemen samen met die chihuahua is van puppy af aan.. Ik ben echt heel gehecht aan mijn hond en zou niet willen dat ik haar moet wegdoen of erger als er iets gebeurt.Wie oh wie kan mij verder helpen?Heel erg bedankt als je dit trouwens helemaal gelezen hebt.

tja het blijven teven.misschien wil ze iedereen beschermen met haar gedrag en of heeft ze verlatingsangt.wat je moeder doet is ook niet goed.haar laten helpen zou denk ik geen optie zijn.ik denk dat je hond gewoon van slag is.en niet begrijpt wat er nu allemaal gebeurd.en dat ze steeds op dr kop krijgt van je moeder helpt ook niet veel.dan word ze nog onzekerder en bang,en dan kan ze echt gaan bijten met alle gevolgen van dien.het beste is denk ik om de honden uit elkaar te halen.

Als ik alles zo lees denk ik niet dat je hond weet dat jíj haar baasje bent.
Ik denk dat ze toch ook onzeker is.
Ook is het niet helemaal eerlijk dat de chi een voorkeursbehandeling krijgt.
Want als ik het zo lees lijkt het er wel op.

Zo is de tekst misschien wat beter leesbaar. 

Een Franse bull is het liefst bij haar baas in de buurt, en als jij er niet bent is jou moeder haar baas. Jou moeder stelt echter de Chi op de eerste plek, bij schermutselingen word ze gestraft, en misschien troost ze de Chi? als onze honden ruzie hadden, gelukkig komt dit niet meer voor, haalde ik ze uit elkaar en gaf beiden geen aandacht.

Mijn moeder heeft mijn hond toen van de zetel afgeduwd en de chihuahua bij zich genomen.

Bovenstaande is in mijn ogen helemaal fout, uit elkaar halen en geen aandacht aan besteden.

Dankjewel voor de snelle reacties.

Ja ik vind ook dat er een onderscheid gemaakt wordt tussen de chihuahua en de bullen, maar dit valt echt niet aan te kaarten bij mijn moeder. Dan krijg ik te horen dat de chihuahua klein en gevoelig is, en de bullen veel te ruw en sterk, dus moet er maar een onderscheid zijn. 

Jullie moeten wel weten dat we vroeger een boxer hadden die onze chihuahua bijna heeft doodgebeten, daarom is mijn moeder ook zo overbeschermend over haar. 

Ik heb ook al vaak te horen gekregen dat afstraffen na een gevecht niet de goede manier is, maar ook dat krijg ik niet aan de oren van mijn moeder. Helaas ben ik er nooit bij wanneer dit gebeurd, dus kan ik niet zelf ingrijpen. 

Ik weet niet wat ik nog moet doen om mijn moeder te laten inzien dat haar manier ook niet de goede manier is.. 

@Jaimie, hoe bedoel je dat ze niet weet dat ik haar baasje ben? Als ik thuis ben zit ze constant bij mij, dan bestaat mijn moeder niet meer voor haar. Ook geven mijn ouders aan dat er een enorme verandering is in haar gedrag als ik er wel of niet ben. Ik kan begrijpen dat ze zich verloren voelt als ik er niet ben, maar hoe los ik dit dan op? 

Dat verhaal met de boxer is dus (bijna) hetzelfde als nu weer gebeurt. dat betekend dus dat er bij jullie structureel iets net goed gaat met de honden. Ik ben geen deskundige, en mijn mening is dat je moeder echt moet leren om de Chi niet op de eerste plek te zetten, anders zal dit uiteindelijk weer fout gaan.

Bij ons was Diesel heel boos op Bumper toen zij er bij kwam, dat was 50 kilo hond, tegen een Franse Bul pupje, dit is een nog groter verschil dan jullie Chi en de franse bull. Geen onderscheid maken, niet straffen/troosten.

*dubbel*

Met de boxer was een incident om eten. De chihuahua was op een botje aan het knabbelen, de boxer had die van haar al op, maar wou die van de chihuahua ook nog erbij hebben. Ik weet niet meer precies hoe dat allemaal is gelopen, is al een hele tijd geleden. De boxer heeft toen ook flink op haar donder gehad van mijn moeder, en toen is er nooit meer een incident geweest tussen die twee. 

Hier hebben we een gouden regel met onze honden.
Geen botjes, speeltjes en eten als ze bij elkaar zijn.

Een van de meest voorkomende oorzaken van honden die vechten gaat om eten , speeltjes en kluifkes.

Ook wij voeren apart, en botjes ook apart.

Dat hebben wij ondertussen ook geleerd, nu krijgen ze ook allemaal apart hun botjes. 

Maar in dit incident gaat het niet om eten. 

Ik lees beste ts dat jou hond in jou ogen niets maar dan ook niets fout doet een speeltje een schijnzwangerschap een andere hond die begint enzovoort. Nu moet je je afvragen of dat wel eerlijk is?

Is het niet zo dat jij jou hond enorm verwent in de dagen dat je thuis bent?  Vind dat lief van je maar jou hond snapt daar dus niets van jij voelt je schuldig en wil dat voor mijn gevoel in die dagen dat je thuis bent goed maken maar dat maakt alles veel moeilijker juist. Je hondje weet niet meer waar hij aan toe is en gaat daar door zijn eigen dingen regelen.

Hier ben ik het toch niet mee eens hoor. Uiteraard keur ik het gedrag van mijn hond niet goed! Het feit is met die herplaatste chihuahua dat deze al een hele geschiedenis van gezinnen was afgegaan waarbij zij telkens in de clinch lag met de andere honden, ook omdat mijn hond nooit eerder problemen met andere honden had vertoond. 

En bij dat speeltje kijk ik alleen maar naar andere mogelijkheden aangezien ik niet inzie waarom mijn hond "uit het niets" (volgens mijn moeder) naar de chihuahua zou vliegen, terwijl de chihuahua naast het speeltje lag. 

Daarbij zijn onze honden wel verwend ja, maar het is niet zo dat ik mijn hond extra verwen als ik thuis ben, ik behandel haar echt niets anders dan ik deed voordat ik op kamers was. 

Ik keur het gedrag van mijn hond helemaal niet goed, ik probeer enkel maar te begrijpen waar dit zo plots vandaan komt en wat ik eraan kan doen. 

Maar kijk eens naar het verschil als je op kot zit of als je thuis bent.
Wat doet je moeder allemaal met de hond en wat doe jij?
Je zegt je hond is niet bij je weg te slaan.
Krijgt dus veel aandacht.
Maar gebeurt dat ook als jij er niet bent?
Wat ik lees is dat de chi veel aandacht krijgt op schoot mag enz en dat jou hond weg geduwd word.

Je begrijpt me verkeerd denk ik.

Ik bedoel dus als jij thuis bent doe je dingen met haar die niet gedaan worden als jij er niet bent. Dus een soort van verwennen mag je het dan wel noemen.

Heb ook niet gezegd dat je het goed keurt ik zei dat je overal wat anders in ziet dus een beetje een excuus zoekt voor haar gedrag.

Denk echt dat ze haar eigen weg zoekt om dat ze jou mist. ze gaat haar eigen regels maken.

Voordat ik op kamers ging was mijn hond ook altijd bij mijn zijde, dit is niet veranderd. Al onze honden krijgen veel aandacht, die van mij krijgt geen speciale behandeling of zo. 

Mijn moeder laat mijn hond ook op de zetel en bij haar op de schoot, ze heeft haar nu weggeduwd toen ze de chihuahua heeft willen aanvallen, maar anders mag mijn hond er ook gewoon bij. Daarin maakt ze dan wel een onderscheid tussen de honden, in haar manier van corrigeren. 

Je geeft zelf mogelijke oplossingen voor het probleem, ik zou er voor kiezen om er een GT bij te halen, probeer eerst wel helder te krijgen wat er gebeurt voor er een uitval is.

 Ja eigenlijk vertaal je het zelf al Voordat ik op kamers ging was mijn hond ook altijd bij mijn zijde, dus dat mist zij en jij vult dat aan als je weer thuis bent dus de hond voelt zich dan verwent en dan komt het gat van 4 dagen dat je er niet bent. En sorry ik begrijp de reactie van je moeder toen dat ze de hond na een aanval van haar schoot duwde wat moest ze anders .......haar vasthouden en aaien nee toch en daarbij op schoot voelt de hond zich vaak nog machtiger ook

Als Bumper op schoot heb, en Diesel komt ook even om aandacht vragen, begint Bumper heel soms te grommen, Bumper gaat dan direct weer op de grond en beide honden krijgen geen aandacht meer. Als je een op schoot houd en de andere wegduwd maak je verschil.

Ik snap de reactie van mijn moeder ook wel, maar dan had ze de chihuahua niet bij haar op de schoot moeten nemen..

Ik heb haar net even gebeld en blijkbaar lagen de bull en de chihuahua vandaag snuit aan snuit in de mand te slapen alsof er nooit iets gebeurd is, dus we gaan nu zien hoe de week verloopt, mama behandeld ze nu gewoon gelijk en alle piepspeeltjes zijn voorlopig afgepakt.

Ja heel goed alle dingen waar ruzie over gemaakt kan worden......weg er mee

Goed zo
En dan kijken hoe het verloopt.

Misschien lees ik er gewoon over maar...heeft je hond misschien ergens pijn ? Waarom ga je misschien denken maar...mijn bulletje had de laatste drie maand een ware gedragsverandering ondergaan, voorheen was hij ook geen mensenvriend maar plots begon hij zich enorm agressief te gedragen naar mens en dier... gelukkig bleef hij voor ons en de kinderen steeds dezelfde vrolijke hond maar zijn gedrag baarde mij zorgen...na een hele resem andere klachten kwamen we tot een diagnose bij de dierenarts...ik zal nooit vergeten dat deze laatste mij wist te vertellen dat onze bull enorm veel pijn moet gehad hebben...dat verklaarde meteen ook zijn gedragsverandering... Ze laten zelden iets merken die spierbundeltjes... Praat er eens over met je da, misschien iets om over na te denken ?

Een speeltje of een botje maakt natuurlijk helemaal niets uit. Het gaat om duidelijkheid en consequentheid. Wij hebben 17 honden in huis. Speeltjes en botjes liggen hier gewoon overal. Onze honden hebben 2 hele duidelijke regels: niet vechten en komen als ik je roep. Ik kan rustig (nou ja rustig... met 17 honden die aan komen stormen...) een bord met overgebleven voedsel op de grond zetten, alle honden proberen hiervan iets te bemachtigen maar zonder gegrom of gevecht. Dit kan omdat onze honden perfect weten wat hun positie binnen ons gezin is. 

Gevechten ontstaan doordat leiding en duidelijkheid mist voor een hond. De hond moet dingen regelen die hij zelf niet aankan. 

 Nou denk dat dat niet helemaal waar is. Mijn honden kunnen samen eten samen aan een kluif knagen maakt niet uit maar er kunnen triggers zijn en als het bij jou zo goed gaat dan is dat geweldig voor je maar helaas is het niet altijd zo rooskleurig. Er zijn veel omstandigheden waardoor het niet zo goed gaat en dat ligt lang niet altijd aan de opvoeding

Er is hier al veel gezegd.

Moeder doet het anders als jij.

ik denk dat dat moet veranderen.

Hier ongeveer hetzelfde.

Met alle honden die we hebben en hebben gehad en met honden die op bezoek komen.

We hebben er altijd 2 in huis van ons zelf.

Naar mijn man wordt niet goed geluisterd en ik zie precies waarom.

Eerlijk,ik heb nooit moeite hier in huis.

Het gaat altijd goed.

Zoniet grijp ik in.

Ik denk dat een hond precies weet wie hij voor zich heeft.

Speeltjes botjes alles ligt gewoon in huis hier.

Samen eten er staat een prullebak tussen.

Mijn man denkt vaak o het gaat wel goed,wil er geen moeite voor doen en ik zit me op  te vreten., en zeg er natuurlijk wat van.

Hoop  dat jij volhoudt en dat je mams gaat snappen wat er aan de hand is want die is het meeste thuis heb ik begrepen.

<
Zo is de tekst misschien wat beter leesbaar.  " Ik zie het probleem niet,jou tekst staat te laag,de kans dat hij eerder gelezen wordt is klein.... Denk liever mee over het probleem van de TS...

wat ik van je lees is de roedel die bij jouw thuis verblijft niet harmonieus, ieder zijn hond, een roedel is van ieder niet van een persoon, je mams heeft de chihuahua, en ze weet als de hond van jou er bij komt dat het fout gaat, ze zou de chihuahua dan ook niet bij dr moeten laten, een roedel vergt veel aandacht van iedere huisgenoot , en het moet toch niet zo zijn dat jouw hond zich achter gesteld moet voelen en dat gebeurt nu wel.

een roedel kan goed met elkaar opschieten, maar dan moeten alle huisgenoten regels in acht nemen dat iedere hond het zelfde wordt behandeld, aandacht enz.

krijg van jou de indruk dat je mams alleen haar chihuahua de meeste aandacht schenkt en de hond van jou maar er bij hangt, daar krijg je moeilijkheden mee, is logisch, iedere hond in de roedel wil aandacht, dan zal de een wat meer krijgen maar dat moet niet een gewoonte krijgen en ik heb de indruk dat bij jou ieder een hond heeft.... niet raar dat er moeilijkheden ontstaan, je mams geeft aan als jij thuis bent gedraagt je hond zich anders, logisch dan krijgt jouw hond jouw aandacht... ga met elkaar om de tafel zitten, en bespreek dat eens met elkaar, dat iedere hond gelijk behandeld moet worden, en ook je mams moet aandacht schenken aan de anderen honden, ze weet dat het fout gaat als de chihuahua bij dr zit en jouw hond wil dat ook, zet beiden dan op de grond, zodat ze elkaar niet in de haren vliegen, een roedel moet gelijk behandeld worden.