Hoe ga ik om met dit intense verdriet?

  Ons liefste meisje (Duitse Herder, 11 jaar en 2 maanden oud) is afgelopen vrijdag 16 januari om 16.15 ingeslapen. We wisten sinds september dat ze DM (degeneratieve myelopathie) had en merkten dat ze echt achteruit ging. Lopen kostte steeds meer moeite, ze leek soms bambi op het ijs wel. Maar andere keren leek het weer beter te gaan. Vanaf zondag merkte ik hangende oren (had ze nooit!), het plezier en de glans ging langzaam weg, de uitjes werden steeds korter, beperkt tot hoogst noodzakelijk en dan ging ze weer naar huis....het werd tijd. Dinsdag besloot ik dat liefde ook loslaten betekend en nam ik een besluit. Natuurlijk heb ik dit uitgebreid voorgelegd aan mijn man en kind, zij lieten het aan mij over, ik kon haar het beste aanvoelen. Donderdag gebeld, de dierenarts, het crematorium, de fokker, alles geregeld. en vrijdag was dan die horrordag daar. Ze is letterlijk kroelend in mijn armen gestorven. Het voelt nog steeds als de juiste beslissing, maar we missen haar zo vreselijk, verschrikkelijk erg! Ik voel me geamputeerd, ik mis een deel van mij, ik voel me verdoofd, misselijk en weet niet wat ik hiermee moet. Woensdag komt ze weer thuis in een door mijn man en mij uitgezochte pot (urn vindt ik een rotwoord sorry). Dat is fijn.  Hoe gaan jullie hiermee om? Wanneer slijt het ergste verdriet? Sorry voor het lange verhaal, maar bedankt voor jullie hulp en tips....))-:      

Ik heb geen idee hoe je er mee moet omgaan, dat is tenslotte voor iedereen anders. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen  

Het zal sowieso een tijdje nodig hebben, ze is tenslotte een lange tijd een vast deel van jullie gezin geweest.

Koester de mooie momenten, klinkt zo cliché, maar trek je op aan de tijd die jullie samen hadden. Al die herinneringen, die zullen er altijd blijven. Je hebt een goeie keuze gemaakt, ook al was dit een zeer pijnlijke. Je hebt liefde getoond door los te laten, en daar is veel moed voor nodig.

Dikke knuffel

Hoe ga je hier mee om...?

Verdriet en verwerking heeft tijd nodig, dat doet iedereen op zijn eigen tijd en eigen manier. 

Veel sterkte toegewenst!

Het heeft tijd nodig om dit te verwerken.
De eerste stap heb je al gezet.
Je hebt het opgeschreven.
De meeste mensen hier op het forum weten hoe het is als je je maatje moet missen.

Heel veel sterkte met het verlies

Praat er over, lucht je hart, accepteer dat je verdrietig bent en neem de tijd om het te ervaren. Het feit dat je nu zo intens verdrietig bent beteken dat jullie een intens mooie band hadden, koester dat dus.

Wanneer het verdriet slijt is voor iedereen anders dus forceer het niet.  Uiteindelijk zul je merken dat de leuke herinneringen de overhand gaan nemen en de rust weerkeert in je hoofd en in je hart.

Heel veel sterkte voor jullie allemaal en op dit forum kun je altijd komen praten. 

Er veel over praten kan ook helpen. Je verdriet moet je zeker niet opkroppen.

Van harte gecondoleerd met het overlijden van je herder.

Je hebt er goed aan gedaan  haar rust te gunnen.

En zo mooi dat ze in je armen mocht overlijden.

En nu verder.

Dit verdriet slijt langzaam. Huilen mag, huilen moet!

Koester de mooie herinneringen en de foto's.

Praat erover met andere dierenliefhebbers die kunnen begrijpen hoe je je voelt. Ook hier op het forum zijn talloze mensen met zo'n ervaring en kun je je gevoelens goed kwijt.

Heel veel sterkte gewenst.

Heel herkenbaar.

Mag ik me aansluiten met bovenstaande berichten?

Neem je tijd,stop je verdriet niet weg.

Veel sterkte komende tijd.

Wat een verdriet en wat goed van je dat je het opschrijft en met ons wilt delen. Het is altijd moeilijk om zo'n beslissing te moeten nemen, maar je zegt het zelf: het was tijd. En dan weet je ook, hoe hartverscheurend het ook is, dat je de juiste beslissing hebt genomen. Neem de tijd om te rouwen. Heel veel sterkte gewenst!!

Doe wat goed voelt. Wil je huilen? Ga huilen. Wil je haar herinneren? Pak foto's erbij? 

Vind je het fijn om je gevoel weg te duwen? Doe dat dan.

Je moet echt doen waar je jezelf goed bij voelt. Iedereen gaat er anders mee om.

Hoi,ik wil je heel veel sterkte wensen met het verliesvan je hond.Laat je gevoel je leiden en huil als je wilt huilen,dit verlies doet heel veel pijn.Je hield van je hond dus dit is heel normaal.En ik kan alleen maar zeggen dat het bij mij al bijna een half jaar geleden is dat mijn lieverd overleed,maar het gemis is nog steeds enorm en ook heb ik nog verdriet.Ik zeg altijd maar eens gaat het beter.

Ik wens jullie heel veel sterkte toe met het grote verlies van jullie lieveling.Ik maak hetzelfde door met mijn konijntje vrijdag zelfde tijd als jullie laten inslapen, hij komt dinsdag ook terug in een urntje.
Ons verdriet zal moeten slijten maar het doet o zo veel pijn.

veel sterkte met dit grote verlies.......................

Heel veel sterkte en kracht gewenst met het verlies van jullie maatje.

Hoe hiermee om te gaan ..... dat is niet in woorden uit te drukken.

Iedereen gaat hier anders mee om. Mij hielp het om er veel over te praten en het van me af te schrijven.

En binnen een week hadden we weer een heel lief klein pupje (ondanks het commentaar van veel mensen).

Probeer er achter te komen waar jullie je het beste bij voelen en laat het verdriet vooral uiten. Daarmee bedoel ik dat je er over moet blijven praten en het niet moet binnen houden.

Sterkte ....

hoe om te gaan met verlies van je allerliefste maatje, die je node eigenlijk helemaal niet kan en wil missen.

door er veel over te praten, over alles, de eerste stapjes van je hond, de leuke incidenten en soms ook minder leuke incidenten, praten, zoveel je wilt als mogelijk is, kan het niet goed thuis ? dan hier komen.

de tijd heelt, de pijn zwakt af, het gemis zal nimmer overgaan, maar heus met de tijd kijk je alleen naar de mooie herinneringen van je liefste dierbare maatje.

je hebt zegt je zelf, een juiste beslissing genomen, mooi in je armen gelegen en gewacht op haar inslapen, probeer dat laatste stukje dat ze er niet meer was , los te laten, kijk naar de mooie herinneringen die je beleeft hebt met je liefste maatje.

maak een mooi plekje in huis waar je kan herdenken, misschien de urn met haar stoffelijk lichaam, fotoos, bloemen, wat je wilt... en dan nog iets heel belangrijks, laat je tranen gaan, heus dat verwerkt.

en voor jou nu, heel veel sterkte, en praat hier het van je af.

Ingrid, ook voor jou, zo veel sterkte met je gemis van jouw lief beestje je konijn, veels te jong gegaan, voor jou ook wens ik ook het zelfde, praat erover, en gedenk de mooie herinneringen, heus dat helpt.

Het verhaal hier neerzetten is een goede manier om het een beetje te verwerken. Heel veel sterkte.

Gecondoleerd met jullie lieve meisje. Ze heeft zo te lezen een geweldig leven gehad bij jullie.

Ik heb nu in totaal twee honden verloren en het is verschrikkelijk, hoe je ermee omgaat weet ik niet. Wij hebben veel gehuild en gepraat.

Na een hele tijd komt er dan ook weer eens een lach, een fijne herinnering, en dankbaarheid dat we zoveel liefde en tijd met een geweldig dier hebben mogen doorbrengen.

Verdriet dat is iets waar je doorheen moet. Verschillende fases. Jij zal ook uiteindelijk de fase van aanvaarding vinden. 

Dan hou je de mooie dingen van je schat in je hoofd. Je hebt goede beslissing genomen.Genoeg is genoeg .

Nu mis je hem zeker nog in alle dingen, je hoort zijn poten, ziet hem in je ooghoeken ......geloof me maar het betert.  

Voor de een vlugger dan de ander. 

Sterkte en kop omhoog .

Heel veel sterkte met dit verlies. Ik weet hoe erg het is en ben nu bijna een half jaar verder. Maar kan je echt geen raad hierin geven. Ik hoop dat je thuis steun krijgt en het is heel goed geweest het hier te delen.

Sterkte met dit enorme verlies.

" Ik wens jullie heel veel sterkte toe met het grote verlies van jullie lieveling.Ik maak hetzelfde door met mijn konijntje vrijdag zelfde tijd als jullie laten inslapen, hij komt dinsdag ook terug in een urntje.
Ons verdriet zal moeten slijten maar het doet o zo veel pijn. "

Ingrid en Thibo

 Jij ook veel sterkte Ingrid met het verlies van Max. Ik weet hoeveel hij voor je heeft betekend. En dat je veel verdriet hebt. Xxx

Wat een lieve reacties allemaal en alweer komen de tranen opzetten.

Vandaag de eerste dag dat mijn gezin weer naar school en werk is en ik hier alleen thuis zit. Dat is nog het moeilijkst! Normaal waren we dan saampjes, al lag ze maar op haar plekje. Nu is de leegte belachelijk groot! 

Ik kan er thuis ook goed over praten hoor, maar kan m'n man nu moeilijk lastig vallen tijdens zijn werk. Bovendien ben ik benieuwd hoe andere mensen hiermee om gaan, hoelang het duurt.

Maar ik merk ook dat daar geen "simpel" antwoord op te geven is. 

En ook niet of en wanneer je een nieuw maatje wilt. De 1 heeft binnen 2 weken een nieuw maatje, de ander pas na lange tijd.

Onze zoon begon er gister nl al over, komt er een nieuwe over een paar maandjes?

Ik moet er vooralsnog niet aan denken, kan er niet eens over praten, het verdriet en de pijn is zo vers en zo groot.

Terwijl m'n kind al vooruit denkt, verder is. Het kon niet anders mama, dus is het goed zo. Ik mis haar ook, maar nu heeft ze het beter, zegt hij dan pffft.

Nogmaals bedankt voor jullie steun, terwijl jullie mij niet eens kennen, lief!!! ????

p.s. Ingrid, wat erg voor je, ook voor jou heel veel sterkte in dezelfde moeilijke tijd! Ik leef met je mee! Liefs

je zoontje is een wijs mannetje lijkt me

Maar het is voor iedereen anders. Ik dacht nadat mijn eerste hond overleden was dat ik nooit meer een andere hond zou nehmen. Maar toen heb ik later toch besloten om een herplaatser te nemen. Zij kwam ongeveer een jaar na het overlijden van mijn hond.

Deze herplaatser, overleed afgelopen zomer, en na drie weken was er weer een nieuwe herplaatser. Omdat ik toen maar al te goed wist dat het gemis van de overleden hond zowiezo blijft, al lopen hier tien andere honden rond.

Maar het gevoel is voor iedereen anders natuurlijk of en wanneer je aan een nieuwe hond toe bent.

Voor mij was Raffi mijn eerste hond, en de enigste. Die leegte is dan ook zo groot ineens. Niet meer wandelen, haar vriendjes niet neer zien. Ik moest er ook niet aan denken weer een nieuwe hond te nemen. Nu ben ik een half jaar verder, en ben bezig met een pup. Wanneer die komt weet ik niet, maar ik weet gewoon zeker dat weer een hondje wil. Rustig aan en het komt wel weer op mijn pad. Ik sta op een wachtlijst dus wie weet. Maar die stap was al voor mij een hele grote. Je voelt vanzelf wel wanneer de tijd rijp is. Heel veel sterkte nogmaals, ik weet wat een pijn je nu voelt. Het gemis is zo erg.....je trouwe maatje.

wij kennen je niet, dat is waar, maar wij weten wat je meemaakt, bijna iedereen hier heeft wel een dierbare hondenmaatje verloren, groot verdriet .

en wat een wijze zoon heb je....  zeg het tegen je zoontje, nu nog niet, later misschien.....

Sterkte met dit verlies. Neem de tijd en huil zoveel je wil. Uiteindelijk hou je de mooie herinneringen over, echt!! maar dat kost tijd, jouw tijd, daar is geen maatstaf voor.

Quote uit een liedje wat ik erg mooi vind en hopelijk wat troost geeft:

" soms is het beter iets moois te verliezen, beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad"

  Je hebt een liefdevol besluit genomen voor je maatje, daar mag je trots op zijn!!

CK, omdat je er nu zelf over begint....

Persoonlijk heb ik ervaren dat het verdriet sneller overgaat als je een andere hond krijgt.

Uiteraard geen overhaaste beslissing nemen, maar na zorgvuldig uitzoeken.

In mijn geval zat er 7 weken tussen de 2 honden.

In de tussentijd ben ik regelmatig gaan wandelen met een buurhondje.

Van die 7 weken kan ik me weinig herinneren, behalve dan dat ik heel vaak moest huilen als ik mijn lege huis binnenkwam.

De vorige hond blijft in je hart.

Van de volgende hond kun je ook weer gaan houden en genieten, echt!

Gooi in ieder geval geen spullen weg van je herder. Spullen zijn opnieuw te gebruiken en dat doet ook goed.

Mijn Pepijn drinkt uit de drinkbak van mijn eerste hond, die in 1982 overleed....

Aller eerst gecondoleerd met het verlies van je lieve hondekind.

Het verdriet is erg en heftig.

Wat ik gedaan heb is foto neerzetten met een kaarsje erbij.Heel veel huilen en er over praten.

Het wordt minder echt,vergeten nooit,ze blijft in je hart.

Heel veel sterkte!

Ck Bedankt voor de sterkte wensen ik denk ook aan jullie .