Dag allemaal! Wij zitten met iets en wellicht kunnen jullie ons verder helpen... we hopen het.
Mijn dochter en ik wilden graag een tweede hondje. Een chihuahua-maatje voor onze Chico.
Nu hadden we eergisteren onze nieuwe kleine pup opgehaald. Een dropje!
Alleen... we hadden het even moeilijk met ons gevoel naar Chico toe. Misschien klinkt het voor sommigen van jullie een beetje overgevoelig, maar we zijn allebei heel gevoelige zieltjes en we hechten enorm aan al onze dieren. Dus... hadden we het gevoel dat we Chico nu tekort zouden doen. Vooral mijn dochter heeft er last van.
Ikzelf was het een plekje aan 't geven. Ik deed mijn best om het vanuit 'honden-oogpunt' te zien en ik zag dat Chico erg geboeid en druk en enthousiast reageerde op zijn nieuwe speelmaatje. Dus misschien toch voor hem een goeie zet?
Maar ja, dat gevoel.
Nu werd gisteren het puppie ziek. De fokker heeft het gisteravond laat meteen opgehaald en naar de dierenkliniek gebracht. Het bleek een fikse holte-ontsteking te hebben. Nu krijgt het antibiotica en het was vanmorgen al wat 'manser'.
Het punt is: we hoeven het hondje niet te nemen.
En nu staan we voor een vreselijk dilemma: zeggen we ja en krijgen we straks weer dat 'rotgevoel' naar onze schat Chico toe? Of zeggen we nee ondanks dat we die kleine man nu toe al een beetje missen?
Heeft iemand van jullie hier ervaring mee?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Nieuwe pup - gemengde gevoelens ?!?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ervaring heb ik er niet mee en eerlijk...ik was dadelijk verliefd als ik een nieuwe pup mee naar huis bracht. Had op voorhand ook goed nagedacht of ik er wel eentje wilde of niet en heb nooit een pup gaan halen voor een andere hond, maar voor mezelf. Als ze goed overeenkomen, is dat super, maar is dat niet (en zo heb ik er ook) dan is dat spijtig en de honden zelf missen niets.
Je hondje kent het niet en zal ook niet achter een pup of ander hondje gaan vragen.
Het is voor jullie zelf dat jullie het moeten doen en als jullie er nu al zo tegenoverstaan, zou ik zeggen dat ik het pupje niet meer wilde en het bij 1 hondje houden.
Als Chico het leuk leek te vinden is er toch niks aan de hand? Ik heb dat gevoel ook wel als we er weer eentje bij krijgen, je moet je aandacht dan toch meer verdelen, maar ze kunnen elkaar ook aandacht geven en dat is ook wat waard.
Ik schrik er wel van dat je pupje gelijk ziek werd en door de fokker naar de dierenkliniek is gebracht. Fokkers die altijd alleen naar hun eigen dierenkliniek willen gaan vertrouw ik nooit zo. Als jij het hondje gekocht hebt is het toch jouw hondje en mag je er toch mee naar je eigen dierenarts? Sorry, maar er zijn zoveel broodfokkers waarbij je alleen naar hun dierenarts mag gaan dat bij mij dan alarmbellen gaan rinkelen, zeker als het om een chihuahua gaat (modehondje) en het beestje al gelijk ziek is...
Dus voor Chico zou ik er best een speelmaatje bij nemen, maar of dat dan dit hondje moet zijn betwijfel ik een beetje.
Hallo Ilse,dochter en Chico,
Ja dat gevoel ken ik je denkt dat je,je eerste hondje
te kort doe,maar dat is jullie gevoel,je hond/je
zal er rap aan wennen en meestal vinden ze het wel
gezellig,het is voor jullie vreemd en voor jullie hond
ook,
Als je nu al vind dat je die kleine mist,is een teken
dat je wel wat voor hem voeld,anders had je dat gevoel
niet!
Het klinkt zeker zeer postief,dat Chico zo reageerd
dus hij vond het wel erg leuk,
Kan niet voor je beslissn praat goed met je dochter en
zet alles op een rijdje wat jullie er samen van vinden
succes mag en poot bruco
Hoi Ilse,
Ik heb geen ervaring met een tweede hondje. Ik heb je verhaal aandachtig gelezen en kan er niet onderuit dat je jezelf tegenspreekt. Ik denk niet dat je je zorgen hoeft te maken om Chico. Zelf zeg je immers dat hij enthousiast reageerde op zijn nieuwe speelmaatje. Zelf zeg je ook dat je je erg hecht aan al je dieren. Chico komt niets te kort en heeft er een nieuw maatje bij als ik het zo lees. Daar hoef je je dus niet schuldig over te voelen.
Hoeven jullie het hondje niet te nemen omdat hij nu ziek is? Die kleine man kan er ook niets aan doen dat hij ziek is geworden. Ik zou zeggen, 'JA' zonder schuldgevoel. Chico krijgt er een maatje bij en heeft al baasjes die erg aan hem zijn gehecht.
Wens de kleine man beterschap, ik hoop dat hij snel beter is.
Heb zelf nooit bij een fokker gekocht, asiels en familie
dus daar heb ik geen ervaring mee,maar weten jullie
wel of het een erkende fokker is???
en wonen jullie zo dicht bij die fokker dat hij/zij
meteen kwam,
nou laat maar horen hoe het verhaal in elkaar zit,want
wat Nienke zegd is waar der loopt een zooitje brood
fokkers hier op deze aardbol om ziek van de worden
LETTERLIJK,
mag en bruco
ga op je gevoel af /trouwens super dat de fokker ,,zo goed regelde? enne twee hondjes,,meer liefde ..gaat vast goed komen,,en als ik zo hoor krijgt de kleine man dan te gek huis..
ik heb 3 weken geleden ook het zelfde meegemaakt niet dat ze ziek was
maar met te weinig aandacht voor donja
maar kijk maar eens wat ze lief met elkaar spelen ze kunnen niet meer buiten elkaar en ik verdeel de aandacht donja krijgt de aandacht die ze nodig heeft
o ja en als je al aan de pup gewent bent gewoon doen wat je hart aan geeft ik was meteen verliefd op de pup sascha groetjes
Onze chihuahua was 2 jaar toen onze maltezer onverwachts zijn intrede deed bij ons.
De eerste dagen leek onze chi nogal jaloers een dacht ik ook "wat heb ik dat ventje nu toch aangedaan?" maar nadat onze maltezer hier enkele dagen was gingen ze steeds samen spelen en ook slapen deden ze samen. Nu is er af en toe wel even een kleine ruzie, maar als je dan 1 van de 2 even apart zet dan staat de andere meteen aan de deur met een blik van "hee, ik wil bij hem zijn!"
En als ik ze dan weer samen laat gaan ze terug gezellig samen spelen
Dus nu nog geen jaar later, zouden ze al niet meer zonder elkaar kunnen. Als ik met onze maltezer even naar de dierenarts ga en mijn chi blijft thuis bij mijn vriend dan ligt hij de hele tijd aan de voordeur te wachten. Als ik dan terug met onze maltezer binnen kom beginnen ze allebei zo gek te doen alsof ze elkaar al weken niet meer hebben gezien.
Dan zijn ze zelfs zo blij elkaar terug te zien, dat onze chi vergeet dat het vrouwtje er ook nog is
Ze hebben echt heel erg veel aan elkaar. Ookal liep de eerste kennismaking een beetje stroef.
Heb twee Chihuahua's en die zijn echt de dikste vriendjes. Ik denk dat het juist leuk is voor je hondje dat hij nu een kammeraadje heeft om mee te spelen. En je aandacht verdelen dat gaat vanzelf.
Ik zou het zieke hondje echt NIET meer weg doen. Dat beestje verdient een baasje in goede en kwade dagen.
Ik zou in ieder geval wel aan de fokker vragen of de ouders van je chihuahua wel getest zijn op syringomelia en patella luxatie. Als dat gedaan is, is deze fokker wel te goeder trouw en is het gewoon pech dat het beestje gelijk ziek werd. Is er niet getest, dan zou ik toch bang zijn een beestje te kopen waar veel medische problemen achter weg kunnen komen.
Ik ken het gevoel precies!
Zoals ik het ook had bij het krijgen van mijn tweede dochter!! Zal ik er ooit evenveel van kunnen houden, kan ik de aandacht wel verdelen? Zal de oudste dan geen grote stap terug moeten doen?? Enz.. enz...
Bij een tweede hond moet het groeien, tenminste bij mij was dat zo. Het wordt een eigen individu waar je weer op een andere en eigen manier van gaat houden.
Komt absoluut goed!
Uw Chico blijft de oudste en het gevoel
dat u heeft, ken ik maar al te goed.
Daar Romeo ontzettend druk en aandachtvragend was,
had ik ook het idee dat ik Luca te kort deed.
Als u de aandacht goed verdeelt, uw chico in alles
voor laat gaan, hij het eerste zijn brokken, dan
de pup, hij een koekje, dan de pup, hij het eerste
de riem, dan de pup, komt het goed.
Luca kreeg privileges en hij was daardoor heel trots.
En Romeo accepteerde dat, omdat het baasje het
zo deed.
Weet Chico waar hij aan toe is en de pup ook.
Als u zorgt dat de pup en chico kennismaken op
neutraal terrein, komt het goed.
Twee honden in huis is prachtig en straks kunnen
ze zich niet meer missen.
Dat kunt u nu al niet meer.
En net wat hier gemeld werd, ik zou een zieke pup
niet bij de fokker laten en hem vlug halen.
Dat schuldgevoel gaat over.
Hoe gaat het nu met het pupje, heb je al wat van de fokker gehoord en heb je al besloten wat je gaat doen?
Zo te zien reageerde jouw hondje al heel snel heel goed op de pup. Dit terwijl andere honden vaak aan een nieuweling moeten wennen. Je eerste hond zal je niets tekort doen als je er voor wilt gaan.
Ik zou er voor gaan.
Jullie hadden er toch al goed over na gedacht.
Dus als het weer beter gaat met de kleine zou ik zeggen"geniet ervan"
Het worden toch wel de beste maatjes.
Liefs Sandra
ps ik zou het zelfde onzekere gevoel hebben hoor.
hoi
voel jij je wel goed bij dit hondje stel die vraag eerst even aan jezelf omdat het nu ziek is natuurlijk
als je je goed voelt bij het hondje is er niets aan de hand
je hoeft je niet schuldig te voelen hij heeft er een vriendje bij en het gaat goed er is niets aan de hand je hondje weet wel wie hij is en waar hij staat mits jullie hem als eerste beschouwen dus eerst hem aandacht dan de ander
ik hoop dat het goed gaat met de pup?
laat ons iets weten
groetjes
ik had precies hetzelfd...was maanden bezig met een tweede pup en toen storm er was dacht ik waar ben ik aan begonnen vind bram(2 jaar ) dit wel leuk
en nu na 6 weken zou ik niet meer anders willen bram zit weer lekker in zijn velletjeen ze vinden het prachtig samen
maar het duurde wel een week of 3 voor dat bram weer lekker in zijn velletje zat...
je moet de oudste wat extra knuffels geven om te laten weten dat hij speciaal blijft bij mij werkte dat...
hoe is het nu met je pup???
En Ilse, hoe gaat het nu??
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Nieuwe pup - gemengde gevoelens ?!?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?