Na bijna drie maanden wachten (eerst tot ze 3 maanden en 3 weken was en daarna drie weken extra omdat de entingen niet in orde waren) mocht ik haar op 28 november j.l. éindelijk in mijn armen sluiten!
Ik werd verliefd op de eerste foto die ik van haar zag en wist gelijk dat dit haar was. Mijn hondje! Ondertussen had (en heb!) ik erg leuk contact met Lupa haar opvangmama (in het Roemeens, dankzij Google translate) en kreeg heeel veel foto's en filmpjes opgestuurd. Ooh wat waren we zenuwachtig toen ons meisje werd opgehaald voor het transport naar Nederland.
Terwijl de andere honden heel relaxt uit de bus kwamen en lekker de poten strektenstrekten en met elkaar speelden - zat helemaal bovenin een hoekje mijn bange meisje in een bench. Zó bang! Ik was helemaal beduusd... Het kleine meisje, zomaar weggehaald uit het Roemeense opvanggezin waar ze echt gelukkig en geliefd was en dan zo'n reis.
Ik heb haar in mijn armen genomen en terwijl de anderen lekker speelden, zat ze trillend in mijn armen. Keek angstig maar nieuwsgierig om haar heen maar wilde niks dan in mijn armen zitten. Na een tijdje durfde ze wel wat stukjes rundvlees te eten (dit kreeg ze in Roemenië, rund, rijst & groenten en was het recept voor geluk volgens haar opvangmama) en eenmaal in de auto naar huis, lag ze heerlijk op schoot te slapen. Verwonderde ik me over hoe zacht ze was en stal ze mijn hart door mijn hand te likken toen we bijna thuis waren.
Eenmaal thuis heb ik haar in de woonkamer op de grond gezet, ze keek me aan en kwispelde. Ooooh! Dat kleine bange meisje was zo blij om weer in een huis te zijn! Ze legde gelijk een stevige drol hihi, heeft de kamer onderzocht en samen haar "rugzakje" met voer, koekjes, cadeautjes voor mij en haar eigen piep-muisje uitgepakt terwijl ze stond te kwispelen. Even gespeeld, waar ze al zo leuk op mijn tikkende vingers jaagde.
En eigenlijk is alles vanaf dat moment zo goed gegaan dat ik het soms bijna eng vind hihi. Ze is zó leuk, lief, nieuwsgierig, tikkeltje gek, knuffelig, speels en grappig.
De eerste nachten heb ik op het logeerbed beneden geslapen, terwijl zij het kuiltje in de rugleuning van de stoel tot haar plekje verkoos.
Kwam 's nachts af en toe even kusjes geven maar was verder stil en niks binnen gedaan. Op die eerste drol en wat plasjes (mijn schuld want ik herkende haar aanwijzingen niet snel genoeg) na heeft ze vanaf het begin alles in de tuin en later tijdens de wandelingen gedaan. Sinds een weekje wil ze niet eens meer in de tuin plassen want wandelen vindt ze veeeeeel leuker.
Door de entingen die niet klopten mocht ze officieel nog niet buiten/onder de honden zijn volgens de Roemeense dierenarts. Dus haar opvangmama nam haar 's avonds in de armen voor een blokje om maar tijdens de wandelingen van haar "tantes" moest ze binnen blijven. Ze keek zo blij toen ze mee mocht wandelen hier. Nog, als ik zeg "ga je mee?" kijkt ze alsof ik haar de jackpot geef hihi. Ook het wandelen gaat dus erg goed. Vreemde mensen en honden vond ze maar wat lastig in het begin. Want Lupa wilde wel snuffelen maar de anderen moesten haar maar negeren want die aandacht - daar kon ze nog niks mee. Nieuwsgierig en terughoudend tegelijkertijd. Maar echt bang is ze niet geweest buiten - gelukkig! Ze krijgt (en neemt) de ruimte die ze nodig heeft bij anderen. Maar ze wordt al steeds toegankelijker! Huppelt al vaker enthousiast naar honden en mensen toe.
In huis is ze heerlijk! De eerste avond was aankunnen lastig omdat ze zich niet pakken maar de dag erna stond ze al met haar voorpootjes in de lucht om opgetild te worden! Ze is dol op kroelen, knuffelen en kussen. Net een kusjeskanon! Verder is ze echt een beetje gek, kan spelen met & jagen op het kleinste kruimeltje. Heerlijk om te zien!
Dus ja, ik ben verliefd en dolgelukkig met haar. Ik vond het adopteren van een buitenlands hondje best spannend en was uitgegaan van het ergste maar het valt me 100% mee want ze doet het zo goed! Dat is geen garantie dat het zo blijft maar voor nu genieten we daar samen erg van.
Foto van de aankomst, met haar bange oogjes.
's ochtends de tuin ontdekken (en de duifjes die wel heel interessant zijn)
In Roemenië zat ze samen met de andere hond op 10 hoog op de vensterbank over Boekarest uit te kijken. Hier ging ze op de drempel zitten, uitkijken over de achtertuin hihi. Ze was dus helemaal in haar hum toen ze vanaf mijn bureau op 1 hoog over een rustige straat kon kijken
Lekker graafneusje!
omdat ik geen auto rij moet Lupa ook wennen aan het mee vaa op de fiets en ook dat vindt ze geweldig! De eerste keer heb ik een paar minuutjes gelopen en dat was wat spannend maar de tweede keer (een week later) stond ze te piepen of ze mee mocht hihi en genoot met haar neus in de wind!
(de eerste keer fietsen)
wandelen is leuk, maar los rennen in een hondenbak is nóg leuker!
Ze heeft een heerlijke vacht maar moet ook geregeld even geborsteld worden. Vindt ze ook al prima.
Grappig ook hoe vaak mensen haar een vosje vinden lijken!
Oh ja, ik heb haar geadopteerd via "Liefde voor Honden", een kleine stichting die werk verricht in Roemenië.
En verder vertelde een kennis met veel ervaring met/verstand van honden dat ze duidelijk een keeshond in Lupa zag. Grappig! Maar gemixt met een herder, ze noemde de tervuerense herder. Zelf blijf ik (vooral door haar pootjes, vacht en liefde voor graven/overal onder door kunnen wurmen) aan een pembroke corgi denken.
Wat een super leuk en schattig hondje :) en natuurlijk fijn dat het nu al zo goed gaat. Fijn dat ze ondanks het lange wachten nu lekker met de feestdagen bij je kan zijn.
Wauw wat een mooi verhaal!
Super dat jullie dit meisje een warm mandje hebben kunnen geven
Ik heb je niet eerder voorbij zien komen geloof ik , dus in idee geval welkom op jet forum met je prachtige hondje.
Heel veel plezier met haar !
Hehe, daar is je hondje dan eindelijk. Heel veel geluk samen! Ze is echt een mooi meisje!
Wat een leuk hondje en wat fijn dat het al zo goed gaat!
Heel veel plezier met Lupa!
Wát een schattig hondje. Fijn dat ze zo snel bij jou gewend is. Wat zal ze het heerlijk bij je krijgen.
Inderdaad wat een schatje zeg.
Ik zie er ook duidelijk een corgi in hoor. Geweldig hoe ze zich al aanpast in haar nieuwe leven.
Mooie daad van je
Fijn dat je een gouden mandje voor haar hebt.Veel geluk met Lupa
wat een prachtig hondje en baasje!
Wat een prachtig hondje!! Ik vind het verhaal ook erg mooi
Ik wens jou heel veel geluk toe samen met Lupa! Zo te horen heeft zij een geweldig thuis gevonden!
Wat een leukertje kan me voorstellen dat je er verliefd op werd en wat super dat het al zo goed gaat.
Heel veel geluk verder met Lupa
wat een schatje! en wat goed dat ze het al zo goed doet,heel
veel geluk met Lupa, altijd mooi om te zien zo'n gelukkig hondje.
Wat een leuk hondje! Wat goed dat jij haar een huisje hebt gegeven! Veel plezier met haar!
Dank jullie wel allemaal voor jullie leuke reacties!!
Wat is het toch fijn om na een jaar een stil huis te hebben gehad weer zoveel vreugde en gezelligheid in huis te hebben! Ik vraag me dan af hoe ik het ooit zo lang zonder heb kunnen doen (verwerking van de dood van Tico!) maar dat doe ik nooit meer hihi. Grappig he, dat je je met hond zoveel meer mens & compleet voelt.
Fijne dag allemaal!
Je ziet haar echt genieten!Denk dat het een zeer dankbaar hondje is!Wat is ze prachtig!
Oh, is ze eindelijk tot bij jou in Nederland geraakt.
Het ziet er een dotje uit. Nog een 'vosje'!
Ik die portretfoto zie , zie ik een gelijkenis met mijn Sasha.
Sasha is een kruising Tervuerense Herder met iets onbekend (wij denken een Sheltie of iets collie-achtig). Aan haar pootjes te zien blijft Lupa wat kleiner dan Sasha, dus een corgi zou best kunnen.
Maakt niet uit toch, als je er maar plezier aan beleeft.
Met deze foto moest ik aan Sasha denken:
Wat een heerlijk verhaal! En Lupa ziet er prachtig uit. Veel plezier met elkaar!
Tja, ik moet Sasha niet vooraan op de fiets zetten. Dan kantelt hij!
(Ze zou ook niet blijven zitten.)
Wat een schatje zeg
Mooie vacht mooi hondje.
Leuke foto's vooral de ene waar ze op "vliegt" boven het gras uit.
Geniet van elkaar
Wat een dapper stoer mooi meiske! Heel veel geluk met haar!
Wat een leuk verhaal! Ik heb toen ook zo lang moeten wachten op onze Spaanse hond. Wat duurt wachten dan lang hè? Maar het lijkt alsof je daarna dubbel geniet
En wat een schatje is jou hond! Klein wolletje hihi
Wat een mooi verhaal en de foto's zo leuk,en je meisje zo mooi
Geniet samen van alle leuke dingen,alvast een fijne Kerst en een gelukkig nieuwjaar.
>
Oh dat ging dus helemaal niet goed... Iets met te dikke vingers en te kleine telefoon denk ik...
Maar wat ik wou zeggen. In mijn zoektocht naar een hondje heb ik ook veel contact met gehad met stichtingen die hondjes uit roemenië halen en heel veel van deze hondjes hebben en soort corgi bouw. Langer lijf en dan van die korte pootjes er onder. Heel grappig vind ik ze.
wat een lieverdje, heel veel geluk met en voor haar
zo te lezen heeft ze haar thuis gevonden
Wat een prachtig mooi leuk hondje!
Wat een leuk hondje...supersuper
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?