Mijn vorige stage (pensionstalling) had een Rottweiler teefje! (toen 1,5 jaar oud).
Loopt altijd los op het terrein, waakt wel.. In de zin van: Blaft bij onbekenden en slaat dus alarm bij de baasjes. Maar was naar iedereen ontzettend lief... Echt een knuffelbeertje!
Op den duur had ze door dat ik elke dag kwam en elke ochtend om 08:00u precies zat ze op het erf te wachten tot ik er weer aan kwam.
Gaf dan een klein blafje (enthousiasme? Of toch waaksheid?) en zo wist mijn stagebegeleider ook dat ik eraan kwam (of althans, dat er iemand aan kwam)...
Maar ik weet het fijne er niet van, ik ken niet zoveel Rottweilers.
Eens met Emma!
Oké. Sorry dan, mijn fout inderdaad. Maar ik denk dat de meeste mensen hier trouwens uit ervaring spreken van honden. Vandaar mijn hondenrassen. Ze zullen dat inderdaad niet allemaal zo lief zijn als de hond die ik ken. :)
Als het is voor een plaats waar veel mensen binnen moeten komen is de anatool inderdaad niet geschikt.
Maar die dat ik ken zijn een pak vriendelijker naar andere honden, 1 van de 3 die in beslag was genomen een reu is bij een klein jack russeltje geplaatst.
1tje waar ze altijd een whippet bij zetten in de buitenren zodat ze konden spelen samen, was heel verdraagzaam naar de whippet.
Het zijn dus zeker niet allemaal 'agressieve' honden.
hier dezelfde ervaring, de anatool bij ons in het asiel zou letterlijk een hond opeten!ook kunnen ze erg goed klimmen(hoewel ze er zo niet uitzien!)ze zijn helemaal niet erfvast en het zijn ook geen doetjes!vind ze eigenlijk totaal ongeschikt om ze te houden,ze kennen hun eigen kracht niet en je moet er goed mee om kunnen gaan.
Duidelijk onderbouwd allemaal. Super!
Ik raadde wel een bepaald ras af, maar vind dat ik zelf ook met een idee moet komen dan.
Misschien is de boerboel of thai/rodesian ridgeback iets? Dont kill me if i'm wrong probeer maar mee te denken!
Ik denk dat je het niet in de waakhonden moet zoeken, maar in de boerderij/erf honden. Waken is ook echt buiten houden, of verdedigen/verwonden. Je zou eigenlijk alleen iets moeten hebben wat blaft en afschrikt. Blaft zodat men hoort dat er iemand is, en een beetje imponerend formaat zodat als men je erf scout als mogelijke plek voor een beroving of overval, dat men afgeschrikt wordt.
En dan zijn ineens heel veel honden geschikt. Een boerderij waar ik vroeger wel eens kwam had aan huis verkoop van eieren. Ze hadden een Duitse herder. Maakte veel kabaal, maar kende hij je eenmaal, dan was het prima en hield hij snel zijn mond weer. En zo zijn er vast meer rassen. Op een jachthaven bij ons vorige huis liep een Appenzeller Sennenhond. Blafte iedereen aan, maar hield snel op als het volk was wat er hoorde. De mensen die het jaar rond op hun schip woonden, daar reageerde hij amper op.
Jaha! Onze hond is laatst op straat aangevlogen door een dog. Of nou ja, ik kon ze uit elkaar houden gelukkig. Maar dat was echt niet leuk, dat beest is zo massief, als ie níet als een goede sul op je afkomt, schrik je je een hoedje!
(gelukkig was hij danig onder de indruk van mijn gebrul en besloot om toch weer naar huis te gaan :p)
De beste waakhond is overigens gewoon een grote angstige hond, 1 die bij alles aanslaat uit onzekerheid.
Je moet helemaal geen grote stoere honden te hebben die aanvallen bij het minste, want dan ben jij de pineut.
Je hoeft ook geen hond te hebben die overal gerust in is, want die gaan niet aanslaan als hij zich gewoon comfortabel op zijn gemakje voelt.
Een schijter dus, die heb je genoeg in de herders (DH, BC, MH,...) slaan bij alles aan maar je hoeft niet te vrezen dat ze bezoek gaan verwonden want ze komen er niet bij in de buurt.
Type stoer van ver, maar ver van stoer.
Een Leonberger zou mogelijk nog wel een goede kandidaat kunnen zijn. Knuffelberen, maar de boel in de gaten houden kunnen ze heel goed. Daarbij schrikt zo'n 'leeuw' enorm af natuurlijk. Prima sociaal met andere dieren. Enigszins vergelijkbaar met de Landseer.
een angstige hond laat zijn eigen bekend volk ook gewoon over de vloer komen, dat maakt helemaal niet uit.
Als de rest wordt aangeblaft.
Waakhonden dienen niet in te grijpen, dat mag ook niet. Die moeten aankondigen en verwittigen, dat is namelijk waken ;)
Als je gewoon een grote hond wilt die een beetje blaft en afschrikt is een newfoundlander ook wel iets? Hond die er van houd om buiten te zijn maar ook dol is op mensen. Hij zou de visite zeker met open armen ontvangen maar kan ook afschrikken. Zoals deze lieverd die ik sochtends wel eens tegen kom onderweg naar mijn werk:
Zodra hij me hoort komt hij er luid blaffend aan gerent haha.
Balou onze eigen hond (kruising newfoundlander) word ook vooral in de avond waaks.
Met ingrijpen bedoel ik natuurlijk ook niet iemand aanvliegen/bijten/aanvallen, maar ze stáán er wel. En dat is genoeg. Een kwaadwillende met gezond verstand zal een erf echt niet betreden als daar een onbekende, luid blaffende grote hond staat.
Een ontspannen en zelfverzekerde hond lijkt mij passender dan een angstige en onzekere hond.
en een ontspannen zelfverzekerde hond zal dus niet staan blaffen. ;)
Een ontspannen en zelfverzekerde waakhond voelt doorgaans feilloos aan of een situatie vertrouwd is of niet.
Maar wij verschillen hierin gewoonweg van mening.
waken heeft niet als doel dat de hond moet gaan beoordelen wat veilig is en wat niet.
Waken heeft als doel baas verwittigen dat er iets anders is dan normaal. En dan kan de baas beoordelen of dat veilig is of niet.
Wie verstand heeft van honden, heeft zo een vreemde zelfzekere hond naar zijn hand gezet als die alleen is, fluitje van een cent.
Een angstige hond absoluut niet, die slaat aan.
Maar idd, we verschillen van mening.
Eens met Emma.
daarom zei ik eerder ook, mijn ervaring met Landseers is inderdaad dat ze inschatten of ze moeten waken of niet. En dat doen ze beter dan mensen.
Fedor hier zal iedereen die met goede bedoelingen komt verwelkomen, maar als hij het niet vertrouwd zal hij waken. En dat ken ik van meerdere Landseers, ook een bevriende fokker verteld het zelfde. Als je met goede bedoelingen komt heb je niks te vresen. Ze voelen het perfect aan. Ik heb zelf ook het gevoel dat ik erop kan vertrouwen. Hij heeft meestal wel gelijk.
Onze Landseer vroeger, Hertog, had ik dezelfde ervaring mee.
Leonberger is inderdaad ook heel geschikt. Ze zijn beiden wat pittiger, waakser dan een Newfoundlander, maar toch echt zachtaardig en zullen niet snel bijten. Goed sociaal met andere dieren en super met kinderen.
het zijn geen makkelijke honden, voor een echte beginner niet aan te raden.
Hoezo niet? Ik ken genoeg zelfverzekerde honden die blaffen bij auto's/fietsen/voetgangers die het erf opkomen, zowel bekend als onbekend? Andersom is onze hond (toch relatief waaks én een blaffer) erg onzeker van zichzelf, maar het verschilt nogal of ze aanslaat of niet. Geen peil op te trekken, de ene keer kan een onbekend iemand in de voortuin staan en dan reageert ze totaal niet, de andere keer blaft ze. En de ene keer herkent ze een bekend iemand en blaft ze niet, de andere keer wél... zeker niet zo dat ze per definitie blaft bij iets wat ze niet vertrouwt.
bedankt iedereen!
de "keus" gaat op dit moment tussen de Bullmastiff (nog veel twijfels) de engelse mastiff, Duitse dog, De landseer, of de kortharige st. bernard.
Aan de ene kant de kant op van de masstiffs vanwege het mooie stoere uiterlijk en aan de andere kant meer een grote beer en wellicht wat liever naar vreemden. Duitse dog is ze ook vreselijk van gecharmeerd. Nu maar een paar nachtjes goed slapen en dan kijken bij de rasverenigingen of er fokkers te vinden zijn met plannen!
Ik heb niet je hele topic gelezen, maar ik denk als eerste aan een Bouvier.
http://www.bouvierclub.nl/eigenschappen.html
Ja daar komen inderdaad de twijfels vandaan. De gezondheid die een beetje te wensen overlaat.. Jammer is dat.
Heel erg jammer inderdaad. Nu hebben alle grote rassen wel bepaalde problemen, maar de Engelse Mastiff bijvoorbeeld heeft tenminste een redelijk nette levensverwachting voor hun grootte (plusminus 10 jaar) met relatief weinig erfelijke ziektes. Nu is er nooit een garantie op een levend wezen en is het ook een kwestie van geluk hebben, maar desondanks is het iets om rekening mee te houden.
De Engelse Mastiff kun je eigenlijk zien als de ultieme goedzak/lobbes, ondanks hun imposante voorkomen. Zelfs ik als enorme hondenliefhebber schrok toen ik als kind voor het eerst zo'n gigant tegen het lijf liep. Ze zijn écht heel massief. Al denken ze zelf vaak dat ze wel op schoot passen.
Ik weet toevallig een hele leuke en jonge anatolische herder die nog en thuis zoekt
Verder durf ik je eigenlijk niet zo veel advies te geven, denk dat heel veel rassen hiervoor in aanmerking komen namelijk. En jager is niet heel handig, daar moet je zo op letten. Verder kom ik zelf van de boerderij en honden liepen daar ook hele dagen buiten te struinen, door weer en wind. Persoonlijk zou ik niet snel voor een langharig ras gaan met een dichte vacht. Vaak en lang nat en vies. Succes met kiezen tussen de zo veel leuke honden die graag op een gezellige boerderij willen wonen
Sorry kan het niet laten, ook al is er al en "keuze" gemaakt. Er zijn 2 hele leuke honden in de kleinschalige opvang (waar mijn hondje regelmatig heen gaat als ik werk) namelijk een anatool dus en een boucheron (die ruimte en boerderij gewent is) zijn beide waaks maar lief en sociaal naar mens en dier.
http://www.brutus-zwolle.nl/?honden,1112
En een engelse mastiff heeft dat wel wat minder hè? Dat hele waakse, en terughoudende..
Lastig, want ze moeten zich natuurlijk helemaal zelf in de hond kunnen vinden, maar je heb ook te maken met klanten die de hond ook een beetje leuk moeten vinden haha.
Anatolische herder heeft ze wel vanaf gezien. Te pittig voor deze doeleinden.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?