Wat is gezonder een goed gefokte rashond of een echte bastaard?

 Ik heb me oma een paar dagen geleden gesproken.

Zij zei me moeder wou geen rashond, want ze zijn vaak niet zo gezond.

Ze zei dat een bastaard sterker is dan een rashond.

het niet 

Dat was minstens 65 jaar geleden.

Toen moesten honden gezond en sterk zijn.

Als ze toen al dachten ik neem liever een bastaard, want die zijn sterker dan een rashond.

Hoe moet het dan nu wel niet zijn.

Als ik sommige honden zie is het om te janken.

Een vriendin van me oma heeft een berner sennen van bijna 4.

Ze is al geopereerd aan haar ellebogen 2 jaar terug.

Ze heeft er nog steeds last van, als ze naar de hei gaan moet ze 2 dagen rustig aan doen.

Ik zag een duitse herder met een glijbaanrug.

De hond kon amper normaal lopen. 

Je weet dat dit zó vaak op het forum voorbij is gekomen? Sorry als dit lullig overkomt, maar op een gegeven moment moet je gewoon zuchten als het weer zover is. 

Toen ik het begin van de titel zag, dacht ik oh, dit wordt misschien iets nieuws, een interessante vergelijking. Maar het is de alom bekende rashond vs bastaard. Ik denk niet dat er nieuwe argumenten naar voren zullen komen sinds de laatste keer dat dit onderwerp ter sprake is gekomen. 

Ik zal mijn mening maar heel kort samenvatten: 

Ja, ik denk dat een complete bastaard, dus een onherleidbare kruising van generaties van onherleidbare kruisingen, een grotere kans heeft om gezond te zijn dan een willekeurige rashond, al is die nog zo goed gefokt. Dit, vanwege het genenpakket wat ze beiden hebben (die bij de rashond neigt naar homogeniteit en bij de bastaard naar heterogeniteit). Waarbij ik de definitie van 'goed fokken' even in het midden laat. 

Nu neem je wel net twee rassen waarbij inderdaad heel veel ziektes in de genen zitten. Zelf heb ik dan ook een ras gekozen waarbij er weinig ziektes voorkomen en bij een fokster die kort op de bal speelt en ook op bvb staar heeft getest omdat er recent toevallig in een lijn staar is ontdekt. Dat is niet verplicht maar ze heeft het voor de zekerheid toch gedaan. Bij bastaardjes kunnen er evengoed toevallig erfelijke aandoeningen vvoorkomen, net als dat bij mensen kan gebeuren. Je moet gewoon zelf rondkijken en bepalen, persoonlijk liever een hond met ouderdieren die getest zijn dan een kruising waarbij je evengoed een erfelijke ziekte kan doorkrijgen, maar das een persoonlijke keuze.

Ik vind het ook erg ver gaan in de fokkerij.
Schoonheid is belangrijker dan gezondheid.
Gelukkig heb ik een duitse herder met een rechte rug, maar ik vind glijbanenrug ook verschrikkelijk!
Het ziet er gewoon heel gehandicapt uit.
Franse bulldoggen, mopshonden zijn er ook vreselijk aan toe. Mopshonden met een te korte neus en die uitpuilende ogen,word als schattig gezien.. Maar ik vind er niks schattigs aan, vind het een verminking en zielig voor de hond.
En de inteelt wat je ziet bij honden, het is toch te gek voor woorden?
Een bastaard kan gezond zijn, maar dan moet hij wel helemaal onherleidbaar zijn.
Als je een berner sennen kruist met een sint bernard, dan zal het ook geen gezonde hond worden. Omdat beide rassen veel erfelijke afwijkingen hebben.
Een ras zou wel gezonder gemaakt kunnen worden. Maar dat zou wel langer duren voordat je dat resultaat heb.
Rassen die nu verboden worden omdat er teveel erfelijke afwijkingen zijn, ik denk niet dat het zin heeft om dit te verbieden, want dan gaat het illegaal wel door. Er blijven mensen die het ras willen hebben, en hier veel voor over hebben. Geld maakt macht.

 Met een bastaard bedoel ik een onherleidbare bastaard.

Ik snap het niet, als ze 65 jaar terug al zeiden dat een bastaard gezonder is dan een rashond.

Dat waren rashonden waarvan gezondheid belangrijker is dan uiterlijk.

Hoe hebben het zo ver laten komen?

Ik wou ooit een Leonberger in de toekomst, maar ik ben bang dat ik daar in de toekomst terug op moet komen.

Vroeger had je juist meer rashonden, de meesten hadden ook een bepaalde taak waarvoor ze gefokt waren.

De bastaarden kreeg je gratis mee, dat waren ongelukjes 

Nu is het merendeel van de honden geen rashond.

Driekwart van alle honden is geen rashond, ze zien er wel uit als een bepaald ras, maar er zit geen stamboom bij dus dan is het geen rashond.

En van de rashonden zijn helaas veel honden doorgefokt, dat komt omdat er veel vraag naar was. 

Dus allerlei mensen gingen er mee fokken met te weinig kennis en te weinig oog voor gezondheid.

Vooral de rassen waar altijd veel vraag naar is geweest of die plotseling in de mode kwamen (zoals Dalmatïer, Schotse Collie).

Zo zijn er allerlei (erfelijke) afwijkingen in bepaalde rassen gefokt.

En het is bijna onmogelijk om dat er weer uit te krijgen.

Maar voor mij persoonlijk heb ik liever een goed gefokte rashond dan een bastaard.

En daar kies ik het ras ook op, dat het geen ras is die bekend staat om ziektes en afwijkingen.

Je kunt er heel weinig van zeggen. Het is gewoon de kans wat er aan ellende in de voorouders zit.

Dus herder x herder en dat 5 generaties verder kan heupdysplasie hebben.

Maar herder x terriër x border collie x whippet x husky en wat nog meer, kan compleet onherleidbaar zijn, maar nog steeds HD hebben.

De pech kan zich opstapelen, maar het geluk ook. Het is gewoon compleet onvoorspelbaar.

 Ik ook!

 Rashonden hebben volgens mij een gesloten stamboek.

Het antwoord geef je zelf al.

Een goed gefokte rashond is gezond anders was het een slecht

gefokte rashond

 Ik bedoel wat het gezonder is een rashond die goed gefokt is of een bastaard.

Een goed gefokte rashond is ook gezond.

Janno  je hebt al eens zo,n topic aangemaakt, over het zelfde. daar heb je toch al vele berichtjes voor gekregen.

" Janno  je hebt al eens zo,n topic aangemaakt, over het zelfde. daar heb je toch al vele berichtjes voor gekregen. "

willemijn, baasje van bamse .

 Janno zal niet voor niets een nieuw topic hebben aangemaakt...

" Janno  je hebt al eens zo,n topic aangemaakt, over het zelfde. daar heb je toch al vele berichtjes voor gekregen. "

willemijn, baasje van bamse .

 Ik dacht dat het beter was om een nieuw topic te openen.

Dat topic was een oud topic eind mei.

Ik heb dit topic geopend naar aanleiding het gesprek met me oma.

 Je mag zo veel topics aanmaken als je wilt, net als iedereen hier.

Ik heb geen idee wat beter is, dat hangt van zo veel factoren af. Beide kunnen heel oud worden, en je kunt met beide pech hebben. 

Maar de bastaardhondjes komen nu toch wel heel veel uit door mensen gestuurde dekkingen, volgens mij was dat vroeger wel anders. Dus ik weet niet of je t nog kunt vergelijken. Bestond de broodfok al in je oma's tijd?

 Volgens mij wel

Vraag t haar maar eens, in mijn tijd was t volgens mij niet zo als nu, en ik ben gok ik wel jonger dan je oma. ;)

" Vraag t haar maar eens, in mijn tijd was t volgens mij niet zo als nu, en ik ben gok ik wel jonger dan je oma. "

Kees

 Zij is van '41.

Dat was in de oorlog.

Ze wouden een hond, maar geen rashond.

De vuilnisbakkies uit oma's tijd waren denk ik meer echte vuilnisbakkies. Die kregen geen brokken en liefde en warme mand. Die moesten schooien, waken en buiten slapen. Alles wat zwak en ziek was ging gewoon dood. Een hond met zwakke poten belande gewoon op straat. Dus ja, dat zullen hele sterke honden zijn geweest.

nu doen we dat niet meer. Ik denk ook dat de bastaards van toen niet de bastaards van nu zijn. Er zijn veel misstanden in de fok van honden (zowel ras als kruising). dus ja, wat is beter? Ik denk dat die vraag op dit moment moeilijk te beantwoorden is.

Ligt er compleet aan welk ras je voorkeur heeft, welke fokker je uitkiest en welke combinatie je neemt. 

Tussen goede fokkers en goede fokkers zit namelijk ook een groot verschil.

Ik blijf erbij dat je met bastaarden niet weet wat je in huis haalt (ook bastaarden hebben erfelijke afwijkingen!). Deze worden vaak niet getest, waardoor je geen flauw idee hebt of de afstammelingen een erfelijke afwijking mee krijgen.

Daarbij werden honden vroeger een stuk minder oud dan tegenwoordig. Dus tegenwoordig heb je veel ouderdomsziektes, die een hond van vroeger niet zou krijgen; die hond is nooit zo oud geworden om die ziekte te ontwikkelen.

Van de rashonden wordt veel meer geregistreerd en bijgehouden dan bij de bastaard honden. Dus ja, logisch dat ze dan zeggen dat daar meer bij voor komt.

Kijk eens naar de gemiddelde boomer hoe krom die bijvoorbeeld op de voorpootjes staan, hoe hun bekkie er uit ziet

" Van de rashonden wordt veel meer geregistreerd en bijgehouden dan bij de bastaard honden. Dus ja, logisch dat ze dan zeggen dat daar meer bij voor komt.

Kijk eens naar de gemiddelde boomer hoe krom die bijvoorbeeld op de voorpootjes staan, hoe hun bekkie er uit ziet "

Liesbeth, Diva &Jaimy

 Een Boomer noem ik een kruising.

Mijn schoonpa fokte vroeger bastaarden, een of 2 nestjes per jaar, en die waren hartstikke gezond.

Kan je niet zeggen, is maar net waar je voor valt of op je pad komt.

Een hond is geen auto, waarvan hetzelfde merk allemaal hetzelfde zijn. Elke hond is een individu, ook de gezondheid en ik zou er niet minder om houden. 

"  

Dat is het ook, maar even als voorbeeld wat er bij de gemiddelde boomer voorkomt. Maar kruising ook prima "

Liesbeth, Diva &Jaimy

 Er zit een verschil in een bastaard en een kruising.

een kruising bestaat uit 2 rassen geloof ik, en een bastaard uit minstens 5/6 rassen.

Ik denk persoonlijk dat het niet zo heel veel uitmaakt. Bij rashonden komen vaak wel bepaalde ziekten meer voor in het ras, maar daar probeert men wel iets aan te doen door te testen. Bij bastaardjes kan er vanalles aan ziektes op je pad komen. Eigenaren die oepsnesten maken kijken vaak niet zo nauw en durven best een zieke hond te laten dekken (of ze weten niet dat de hond een ziekte bij zich draagt).

Momenteel heb ik zelf 3 honden, 2 bastaarden en 1 rashond(corgi).

Kiara(bastaard) heeft lymfeklierkanker, net als haar vader (ook een bastaard).

Hayzel(bastaard) heeft een erge allergie.

Finn (corgi) is tot op heden gezond.

Ik geloof er niet zo in dat bastaardjes "sterker" zouden zijn. Misschien als je het vergelijkt met hele doorgefokte rashonden, maar je kunt er natuurlijk ook voor kiezen een "gezonde" rashond te kopen. Op de dierenkliniek waar ik werkte was het ook niet zo dat we meer rashonden dan bastaarden zagen. Wel vaak bepaalde rassen die dezelfde problemen (berner, shar-pei, bullen, etc

 Lastig , een ras bestaat ook uit meerdere kruisingen, anders had de rashond niet zo ver van  het origineel de wolf gelegen....

Het doorfokken met een beperkte groep honden, om het uiterlijk te "behouden" of "perfectioneren" veroorzaakt de problemen, denk ik....