's avonds blaffen naar mensen

Nou, Penny heeft ontdekt dat ze voluit kan blaffen. Vanavond bij het laatste plasrondje stond ik nog even te praten met iemand en er kwam iemand aanlopen die een jas aanhad die nogal kraakte bij het lopen. Penny reageerde hier op door hard te gaan blaffen, iets wat ze dus nooit doet. Ze is 's avonds wel wat waakser dan overdag maar echt voluit blaffen doet ze nooit. Als ze iets niet helemaal vertrouwd dan maakt ze weleens zo'n geluidje, een soort ingehouden blafje en soms een grommetje. Ze is totaal niet mensenschuw maar blijkbaar hebben de mensen naar wie ze dit deed een beetje een bedreigende houding of bepaalde manier van lopen, of dus vanavond een krakende jas. Toen diegene langsliep was alles weer goed en dat was bij voorgaande zachte blafjes en grommetjes ook zo. Ik vind een waarschuwingsblafje niet erg, maar het hoeft niet continue door te gaan. Maar.... hoe kan ik hier voor een volgende keer het beste op reageren?

Ik lees mee. Jazz van 9 mnd doet dat ook.

Volgens mij is mijn hond in het donker een beetje bang.

Dan heb ik nog een hond mee maar haar boeit het niet.

Niet ingelogd. Dat van Jazz ben ik.

Klinkt herkenbaar, gijs zat laatst in het donker wild te blaffen naar een struikje in een tuin.....

als het kan gaan we samen kijken en anders loop ik gewoon door, ik weet niet of het blaffen echt af te leren is, in hun ogen is er namelijk iets niet pluis..

Ben benieuwd hoe andere mensen dat aanpakken

Ik weet het ook niet zeker! Iemand anders nog?

Het eerste wat in mij opkomt is afstand vergroten, als je wandelt en je ziet haar reageren op iemand die tegemoet komt, een boogje maken, oversteken, wat maar het handigst is in de situatie.

Als je met iemand staat te praten is het wat lastiger, als het kan zou ik haar aandacht vragen voor ze gaat blaffen, haar naar je laten kijken en belonen als die andere persoon voorbij gelopen is zonder dat ze heeft geblaft.

edit: het idee is dan dat ze zo leert dat er niks gebeurd en uiteindelijk de afstand dus steeds kleiner kan blijven

Wij hebben trouwens oefeningen gekregen om met Bo te oefenen dat mensen die op ons af komen niet eng zijn.

Aan random voorbijgangers vraag ik of ze vanaf een meter of 6/7 onze kant op willen komen lopen, Bo niet aankijken maar gewoon wandelen alsof ze ons passeren. Ik sta stil en zodra ik zie dat Bo zijn lichaamstaal verandert (tongelen, wegkijken, snuffelen, liggen,zitten etc.) vraag ik of ze willen omdraaien naar het begin punt en dan weer onze kant op willen lopen. Hoeft maar een keer of 3 per persoon. Je zal zien dat de afstand tussen 1 en 3 al veel kleiner is. Uiteindelijk leert ze dus dat er niet gereageerd hoeft te worden op tegemoetkomende mensen.

Ik geef dit als tip, Bo zijn gedrag is in mijn ogen iets extremer, hij gaat blaffen als mensen hem benaderen en er zit een soort van grom in zijn blaf. Mensen kunnen gewoon passeren en ons tegemoet komen maar zodra iemand iets tegen hem zegt of hem wil gaan aaien, gaat het fout. Aan jou de taak om de conclusie te trekken of je hier iets mee kan.

Alert en waaks zijn is natuurlijk niet verkeerd... maar natuurlijk niet iedereen is fout.

Probeer te letten op de signalen die je hond afgeeft voordat het gaat blaffen, wat verandert er aan haar houding (kop, staart, poten, romp).

Zodra je merkt dat haar houding verandert, kan je haar gaan afleiden door een speeltje of iets anders.

Beloon daarnaast je hond voor gewenst gedrag.

Je kan dit natuurlijk heel goed zelf gaan trainen door bekenden te vragen om je hiermee te helpen... laat ze in het donker langs je hond lopen, de een loopt snel, de ander langzaam, met een jas die kraakt, rennen...

Hier werkt het heel goed om er zelf vooraf op in te spelen. Meestal is dat op de manier van....Oh daar heb je weer zo'n rare vent, is goed hoor!...maw. Ik heb hem allang gezien dus je hoeft niks te regelen....die lui horen (soms helaas) ook in het straatbeeld. 

Nu is het voor mij makkelijk omdat het een standaard type mannen is waar hij (Ten) op kan reageren. Veelal 'geheimzinnig' dralende kerels meestal met hun mobiel id weer (druk 'zaken' doend). 

De keren dat hij nog scheldt of moppert zijn nu minimaal.

Thanks voor de reacties! Ik denk dat ik inderdaad maar de afstand vergroot bij een volgende keer. De voorgaande blafjes en grommetjes waren gericht naar mensen aan de andere kant van de straat, maar deze persoon kwam op ons af met die krakende jas. Ik denk dat dat voor haar een dreiging was. Stom dat ik dat niet doorhad gisteren, het klinkt zo logisch.

Ze had een beetje een "stoere" houding, ik zag geen haren overeind, maar ze probeerde zich, zover dat gaat voor een chihuahua, groot te maken en zo te gaan staan.

Ik was nogal verbaasd door haar geblaf en wist niet gauw hoe te reageren, dus heb ik deze keer niks gedaan of gezegd. Zou het ook helpen als ik tussen haar en de persoon in ga staan? Zo van, het is goed ik los het wel op?

Dat had ik ergens gelezen op een site, dat honden dat als teken zien dat de ander het wel oplost.