Doe ik overdreven?

Het gaat over het volgende en ik loop er toch al een tijdje mee, want iedereen vind dat ik overdrijf als het gaat over Maylo en mijn neefje van 2 jaar.

Maylo en mijn neefje zijn praktisch samen opgegroeid en zijn dus allebij 2 jaar nu. Alleen is mijn neefje af en toe een ongelooflijke dramkont. Hij begint echt te drammen en te huilen als hij iets niet mag. Ik irriteer me hier gruwelijk aan, dit komt misschien omdat ik niks met kinderen heb. Ik heb totaal ook geen kinderwens en liefst ontwijk ik kinderen die huilen/schreeuwen/drammen enz. 

Nu is Maylo voor mijn neefje zijn beste maatje en ze kunnen heel gezellig samen zijn totdat....Maylo op zijn poef ligt of bij mijn broer. Dan  gaat mijn neefje hem echt klieren om hem daar weg te krijgen. Meestal duwt mijn neefje zijn kop tegen Maylo's zij aan en jaag hem zo weg. Ik irriteer me hier gruwelijk dus aan en corrigeer mijn neefje hier ook op dat hij Maylo met rust moet laten. Ook mijn broer wilt het niet en hierdoor beland mijn neefje dus regelmatig door in de hoek. 

Mijm schoonzusje en moeder zijn praktisch blind hiervoor en laten mijn neefje zijn gang gaan en zeggen dat Maylo zich maar heeft op te schuiven. Ik ben al een paar keer ontploft omdat Maylo gewoon zijn rust opzoek en mijn neefje hem gewoon met rust moet laten. Want het kan ook fout gaan en dan is Maylo dadelijk de schuldigen. Ook met de mand van Maylo, als Maylo in zijn mand ligt kruipt mijn neefje er gewoon bij. Terwijl Maylo duidelijk zijn rust dan zoek. 

Ik heb al een paar keer gezegt dat hij niks in die mand te zoeken heeft en dat hij Maylo moet leren met rust te laten en al helemaal niet in zijn mand moet komen als Maylo daar ligt. Volgens mijn moeder stel ik me aan en moet Maylo er maar tegen kunnen en dat ik overdrijf. 

Buiten is er geen probleem Maylo daagt vaker mijn neefje uit voor een renspelletje en dan rennen ze samen door de tuin heen. Maar zodra Maylo dus in een tuinstoel gaat liggen komt mijn neefje de beuker aan om hem daar weg te jagen. Het heeft ook lang geduurd voordat we mijn neefje aan het verstand hadden gebracht dat Maylo's bal en frisbee ook echt van Maylo zijn en niet van hem. Vaak legde ik het spul ook weg omdat mijn neefje anders echt een gevecht  aanging om dat te krijgen en ik was dan natuurlijk weer de zeikerd en Maylo moest er maar tegen kunnen. 

Nu snapt mijn neefje tegenwoordig dat dat van Maylo is en geeft het netjes ook aan Maylo of laat het met

rust.

Ik zelf durf mijn neefje niet zo goed te corrigeren omdat mijn schoonzusje best wel een zeikerd is en me gewoon echt kwaad aan kijk als ik iets zeg tegen mijn neefje als iets niet mag. Mijn neefje is ook 10x erger in zijn gedrag als mijm schoonzusje er bij is. Mijn broer is strenger en pakt mijn neefje ook aan

en solt er ook niet mee. Mijn schoonzusje houd ook niet echt van honden en zeikt ook vaak als Maylo bij hun tegen de stoelen staat....maar dat mijn neefje met zijn schoenen op de bank bij ons zit is weer geen probleem. 

Ben ik nu echt overdreven in het beschermen van Maylo tegen mijn neefje? Of heb ik wel gelijk. Het irriteert me steeds meer als ze bij ons zijn en ik zie de bezoeken ook echt tegen. En nummer 2 is ook onderweg dus dan wordt het helemaal een drama.......

De peuterfase... Of je wel of niet gelijk hebt is niet zo boeiend. Probeer je wat minder te ergeren, je neefje is een kind die de wereld wil ontdekken. Begeleid hem daarin als t om je hond gaat zonder boos te worden. Dat werkt ook door op je hond.

Lukt t niet? Ga een wandeling maken zonder je neefje.

Ik heb niet de indruk dat je overdrijft, honden zoeken nu eenmaal rust en kinderen moeten dat leren.
Spijtig genoeg gaat het vroeg of laat fout en rarara wie zijn schuld is het dan!
Maar je mag idd niet blind zijn voor beide kanten en dat lijkt me heel erg moeilijk!
Voor je neefje is het waarschijnlijk ook moeilijk de ene keer mag hij met Maylo rennen de andere keer mag dat dan weer niet.

Ik ben zelf zwanger, zal je topic met heel veel belangstelling volgen

eens met Kees, je neefje moet leren hoe hij met honden moet omgaan. Als Maylo het allemaal niet zo erg vindt, dan hem goed begeleiden. Je kan een kind van 2 prima uitleggen wat wel en niet mag (oké misschien moet je het 20 x of misschien wel 200x herhalen).

Als mijn neefjes en nichtje over de vloer zijn is de regel, dat ze met Bo mogen spelen, hem mogen aaien als hij het toelaat, maar dat wanneer hij wegloopt of in de mand of bench of in z'n krappe hoekje gaat liggen, ze hem met rust laten. Alle andere plekken in huis? Dan moet Bo maar een ander plekje zoeken, ook als hij naast iemand op de bank gaat liggen. Ik heb een neefje van net 2, ruim 2,5 en een nichtje van 6 die regelmatig over de vloer komen en ze luisteren allemaal.

Mijn huis, mijn regels. Ik ben wel gek op mijn neefjes en nichtjes dus leg ze ook al die 200 x weer geduldig uit wat ze moeten doen, waarom ze het moeten doen en dat hondjes ook gevoel hebben. Resultaat: ze zijn allemaal gek op Bo (volgens de jongste 2 heten alle hondjes Bo) en Bo gek op hen.

Nou, sorry hoor, maar ik vind toch wel... jouw huis, jouw regels. En dat betekent, geen vieze schoenen op de bank, en Mylo met rust laten als hij in zijn mand of op de poef gaat liggen.

En in principe geld het met rust laten ook bij anderen als Mylo mee is. Ik zou daar toch strenger in zijn, ookal betekent dat dat jij je neefje moet weghouden of moet corrigeren. Stel dat Mylo er eens genoeg van heeft, of stel dat je neefje hem per ongeluk pijn doet, en Mylo zou van schrik happen, dan heb je helemaal de poppen aan het dansen.

Dit is uiteraard ook ter bescherming van beide. Je wilt niet dat je neefje iets overkomt, maar ook niet dat Mylo iets overkomt. Dus dan zou ik toch maar de sussende mening van je moeder en schoonzusje negeren. Je kan ze proberen uit te leggen dat een hond soms toch onvoorspelbaar kan reageren (ookal weet je dat Mylo dat misschien niet eens zou doen), maar dan maakt het misschien duidelijker naar hen dat het gewoon niet veilig is om het kind Mylo zo "lastig" te laten vallen.

Succes, ik kan me voorstellen dat je je hieraan ergert.

EDIT: Ik zou daarom gewoon de volgende regels aan je neefje uitleggen, desnoods 50 x als het moet. 1. Niet achter Mylo aan als deze wegloopt. 2. Mand en andere slaapplaatsen van Mylo zijn verboden terrein

Ik vind je absoluut niet overdrijven!En ik ben daar keihard in;Mijn hond,mijn regels,zeker in mijn huis.En als je schoonzus het allemaal anders wil,dan moet maar wegblijven.Je hebt in alles gelijk!

Ook ik vind je geen zeikerd, jou huis jou regels. Als iemand daar vies van gaat kijken zou ik toch even vriendelijk uitleggen hoe of wat en dit door het toe te lichten en om te draaien. Hun zouden het neem ik aan ook niet tolereren als je Maylo over het aanrecht zou laten lopen bij hun thuis (omdat dat bij jou thuis ook mag) bijvoorbeeld. Het kind kan er niets aan doen en die zou ik dan ook vriendelijk elke keer uitleggen waarom hij het hondje met rust moet laten. En mensen kunnen dan vies kijken wat ze willen, mijn hond, mijn verantwoordelijkheid dat hij zich prettig voelt.

Overigens zou ik mijn hond niet meenemen naar iemand die niet gesteld is op honden om gezeik te voorkomen. Maar dan verwacht ik dus wel dat deze mensen als ze bij ons zijn hun kinderen onze meubels niet als turntoestel laten gebruiken.

Nou ik kan me ook wel voorstellen dat je je ergert... Het is jouw hond en jij voed deze op. Je neefje hoort door zin ouders opgevoed te worden. Maar zij moeten ook begrijpen dat als ze bij jou zijn dat er in je huis regels zijn, ook ten opzichte van je neefje. Kunnen kleine regels zijn, zoals schoenen uit, buiten roken of niet met de schoenen op de bank. Maar dus ook wat wel en niet mag bij je hond! Ik vind niet meer dan normaal dat dat gerespecteerd wordt, of ze r nou wel of niet mee eens zijn. Mijn neefjes en nichtjes dienen ook te luisteren naar mij richting mijn hondje.

Ik vind ook dat je je niet aanstelt.Natuurlijk mag hij met je hond spelen en knuffelen,maar hij moet hem met rust laten als hij ergens op zijn gemak ligt en zeker niet overal willen zitten waar jou hondje zit en hem dan wegduwen.

Ik vind ook dat je je niet aanstelt.Natuurlijk mag hij met je hond spelen en knuffelen,maar hij moet hem met rust laten als hij ergens op zijn gemak ligt en zeker niet overal willen zitten waar jou hondje zit en hem dan wegduwen.

Ik vind dat je gelijk hebt hoor, ik wil daar wel een beetje nuance aan toevoegen

Kinderen van 2 zijn niet altijd de makkelijkste(elk kind is anders uiteraard). Niet alle kinderen van 2 snappen alles wat je bedoeld. Daarbij groeit neefje volgens mij niet op met honden thuis? Ik lees dat verder nergens.

Maar goed, neefje moet zich inderdaad houden aan jouw regels. Het is vervelend dat neefje hier niet meteen gehoor aan geeft. Probeer het op zijn niveau uit te leggen waarom dingen niet mogen. En probeer je ook niet te irriteren aan hem, hij is 2.... Hij kan er ook niks aan doen, hij zit vol op in zijn ontdekking fase, en ja dan ben je binnen 2 sec al vergeten wat er net gezegd/verlangd is van je. Dus je zal het vaak moeten herhalen en nee hij luistert niet om je te pesten of dwars te zitten, maar omdat hij alles nog moet leren en ontdekken en moet zien tot hoe ver hij kan gaan. Heb geduld met het mannetje.

Ondertussen houdt dit in dat als mama er zelf niet boven op zit, jij dit zal moeten doen. Hij weet nu ook dat hij van die spullen moet afblijven en hij zal dit ook leren.

Als mama commentaar geeft is het heel simpel, of mama let op of jij. Doet mama dit niet dan corrigeer jij. Jouw huis, jouw regels.

Nogmaals irriteer je niet aan het ventje, hij is nog maar klein. Adem in adem uit ;-)

moet alles maar goed gevonden worden onder het mom , neefje is nog zo klein ? spelen met elkaar, alleen maar bevorderend voor hond en kind, maar er zijn grenzen, als de hond rustig ligt te relaxen, dan blijft neefje er van af, mag jij gerust zeggen, jouw hond, jouw huis, zie je dat je neefje gaat bonken op de hond, dan geef je de hond ergens een plek waar je neefje niet kan komen, kinderen gaat door en blijven doorgaan, als ouder daar niets van zegt, mag jij gerust daar even voor ingrijpen.

en schoenen op de bank ? jouw huis, jouw bank, schoenen kunnen ook uit gedaan worden, en op de bank rustig zitten, je hoef niet alles goed te vinden, nogmaals als er fijn gespeeld wordt tussen hond en kind, super, maar als dat niet meer aan de orde is kan je gerust ingrijpen. en dat kan ook op een vriendelijke manier. kinderen moeten ook leren dat een hond met rust gelaten moet worden, doen ouders dat niet, dan ben jij het die je hond beschermt voor ander.

Een voorbeeld, mijn tweelingzusje moet niets van honden hebben, komt ze op bezoek, moet mijn hond naar buiten, nee mijn hond en mijn huis, tuurlijk zorg ik er voor dat bamse niet op haar schoot gaat zitten en als ze wat zit te eten dat Bamse niet voor dr gaat zitten , maar niemand maakt in mijn huis de wet uit, gek voorbeeld natuurlijk.

en hier ook geen kinderen van mezelf, komen er kinderen, leuk voor Bamse, gezellig, leert ze van, maar gaat het te ver , timeout voor de kids, bescherm je hond.

Ik vind t ook nog verschil maken of t echt jouw huis is, of dat je bij je ouders woont. Ik ging er vanuit dat je bij je ouders woont, en dan heb je je toch meer te voegen naar hun regels.

Je kunt wel proberen ze te overtuigen natuurlijk! Laat je ouders de gevaren zien, wijs ze op artikelen waarbij de hond een kind beet etc. 

De bank zou niet mijn zorg zijn als je moeder er geen problemen mee heeft. Daar zou ik me niet mee bemoeien.

Ik moet ook wel eerlijk zeggen dat ik je best respectloos over je neefje vind schrijven, dramkont, beuker, je irriteert je gruwelijk, je hebt al meermalen gezegd dat hij niks in die mand te zoeken heeft, je ontploft, enz enz.

Kind is 2 he? Niet 20... Nogmaals, je hebt gelijk dat neefje moet leren dat hij met respect met Maylo moet omgaan, daar tegen over staat dat jij dit zal moeten uitleggen op het kind zijn niveau. Kindertaal dus. En als je dat niet kan of wil en het al helemaal niet kan handelen, nodig ze dan niet uit of ga daar niet langs met je hond. Want eerlijk, als jij zo over mijn 2 jarige zou praten en zo zou ontploffen en zo duidelijk je irritatie richting mijn kind zou laten blijken, was ik al lang niet meer langs geweest.

Daarbij moet ik wel zeggen dat ik zelf meer op de interactie tussen hond en kind had gelet als dat jouw schoonzus nu doet, maar toch. Met zo'n toon richting mijn kind of mij zou ik ook kwaad kijken.

Wat voor woordkeuze men neemt ach..

Hier komen 3 kleinkinderen,ik moet zeggen ze hebben zelf een hond dat scheelt wel wat natuurlijk.

1 jaar 2 jaar en 6 jaar zijn ze.

Van onze 2 dochters.

Op de 2 jongste pas ik op.

Die van 1 trekt oren prikt neus trekt haar.

ik bepaal wanneer ze daar mee stopt.

Die van 2 gooit met speelgoedjes van de hond en stoeit met de honden.

Ik bepaal wanneer er wordt gestopt.

Die van 6 speelt heel leuk met elkaar,maar na een tijdje is het gewoon klaar.

Als je hond geen rustplek hebben kan,tsja dat gaat niet natuurlijk.

In jou huis gelden jou regels.

Lang geleden kwam een neefje hier spelen ,met een poes en een hond.

Kindje stopte niet ik zei tegen schoonzus als je zoon er niet mee ophoudt heeft hij zometeen pijn.

Ze kijkt me aan of ik gek was,even later had de poes gekrabbeld,kindje wil niet luisteren?

Dan moeten de ouders beter opletten.

Ik deed dat maar ja als eigen ouders niets doen,lekker makkelijk.

Dieren zijn niet heilig..kindjes ook niet

Hee...als het toch geen fluit uitmaakt...

Stop je neefje vol met snoep, koek en limonade en stuur hem dan weer naar huis toe.

Effe een geintje hoor.

Huisdieren en kleine kinderen moeten wel degelijk goed geleerd worden om samen te werken.

Dadelijk is de emmer van Mylo vol...en geeft die een waarschuwingsgrom dat die het nu echt beu is.

Dan zal je schoonzusje waarschijnlijk compleet over de flos heen zijn omdat ''mylo een waarschuwingsgrom heeft gegeven''.

Eum...als je je kind inderdaad zo opvoed dat die niet luisterd, komt het een keer dat het fout gaat.

En jij doet nu er al alles aan om dit te voorkomen.

Ik denk niet dat jij bij je schoonzusje kan doorbreken, maar dat dit echt iets is wat je broer zal moeten doen.

Hij zal zijn voet in huis duidelijk neer moeten zetten tbv de veiligheid van kind en hond.

Je broer heeft het wel duidelijk door als zijn zoon beter bij hem luisterd dan als je schoonzusje in de buurt is.

Wat nu als het straks raak is? Hond hapt in het gezicht en kind heeft het uit zitten te lokken?

Heeft die de rest van zijn leven een litteken in zijn gezicht wat zeer zeker voorkomen had kunnen worden.
Simpel door de hond zijn rust te gunnen als die licht te slapen.

Hij zal maar zo heftig wakker gemaakt worden als die wakker word vanuit een nachtmerrie.....dat gaat dan zeer zeker fout.

Ik had het hier een keer gehad.

Sasja had echt een nachtmerrie te pakken en ik wilde haar wakker maken.

Ik raak haar zachtjes aan...en direct was het HAP in mijn arm.

Niet hard, maar er stonden wel duidelijke tanden in mijn arm.

Gelijk oortjes plat en schuldig.....maar dit was wel totaal MIJN FOUT!!

Ik heb haar direct een aai gegeven en laten weten dat het okee is..dat het niet haar fout is.

Nu is de huid en de klap die een mens kan hebben qua hondentanden beter bij volwassenen dan bij een kleine kleuter.

Wat ik wil zeggen....je overdrijft niet maar je reageerd vanuit een situatie die je gewoon wilt voorkomen.

Maar je schoonzusje en moeder zijn hier dus compleet blind van.

Vertel ze over de gevolgen van wat er kan gebeuren als de hond gestoord word in zijn mand op een verkeerd moment.

Een kind kan dat niet zien.....zijn ze nog teveel kind voor....maar je kan een kind wel aanleren dat die de mand gewoon totaal met rust moet laten.

Of dat die na een enkele waarschuwing gewoon de hond even met rust laat.

Nee hoor groot gelijk! Jou huis jou hond regels

Voortaan zou ik 1x normaal zeggen dat wat je neefje doet je niet wil hebben, doet hij het nog een keer dan zeg je  "als je nu niet gelijk ophoud dan hoef je niet meer op bezoek te komen"

ik zou je ook tot je neefje richten enniet tot je schoonzus, want blijkbaar begrijpt zij het niet en grijpt niet in

Dat doe ik ook als mensen iets doen bij gijs wat ik niet wil, zelfs tegen mijn vader,dan zeg ik "het is mijn hond, we doen het zo en anders mag je hem niet meer uitlaten" 

Zo, klaar :) 

je kan hier zelf ook wat aan doen... als je merkt dat je neefje Maylo gaat lastig vallen dan kan je Maylo bij je roepen of wegsturen. zo wordt het voor je neefje minder interessant om Maylo te gaan lastig vallen.

de mand is gewoon van je hond en als je moeder en schoonzus daar anders over denken dan zet je Maylo maar in je neefje zijn box (van 1 keer leert hij heus niet dat hij er steeds in mag).

 Mooi probleem opgelost!

Hahahaha ja maar dat ben ik en niet schoonzus

Ik heb zo'n idee dat die irritatie ook meer door de moeder en schoonzus komen dan het neefje zelf, hoor. Laura weet heus wel dat het kind het ook moet leren, maar als zij de enige is die oplet, kan ik me voorstellen dat je je gaat ergeren dat het neefje alles mag en dat je eigen hond zich maar moet aanpassen.

 Bovendien zegt ze dat schoonzus ook niet dol is op Maylo, tja, dan is het beide kanten dus.

 Ja helemaal mee eens!

Ik vind je niet overdreven maar ik denk wel dat je bij kinderen net als bij honden meer bereikt met positief opvoeden 

Verzin eens iets creatiefs; wat is zodanig leuk voor je neefje dat hij Maylo met rust laat. Een spelletje met jou? Iets lekkers?

Of een 'negative reinforcer' bv een Maylo die verdwijnt als hij dramt, bv jij gaat met Maylo op stap of spelen?

De mand vind ik niet kunnen, die moet echt veilig en voor hem zijn, misschien tegen je schoonzus zeggen 'ja, je zoontje kan in de mand gaan liggen maar ik vind daar wel eens een teek in die van Maylo gevallen is, als je dat niet erg vindt?' 

Kortom, gebruik je fantasie! 

Snap ik hoor Toki, en ik begrijp ook zeker waar haar irritatie vandaan komt. Alleen door haar woordkeuze(beuker, dramkont, ontploffen) krijg ik het gevoel dat het ook tegen neefje is gericht. En dat zou ik niet eerlijk tegenover neefje vinden.

De tips van Wakkere Husky zijn hele goeie, met positief zijn bereik je gewoon zoveel meer dan met negativiteit.

En bedankt! Ik schiet hiervan zo hard ik de lach dat mijn beeldscherm nu onder de thee zit.

 ben ik het eerlijk gezegd niet helemaal mee eens, kinderen moeten ook grenzen leren en dat mag je best duidelijk aangeven. 

Een keer doken er iets van 8 kinderen allemaal tegelijk op gijs die doodsbang ervan werd, toen heb ik gezegd "STOP, iedereen 4 passen achteruit zetten", tja als de ouders niks doen dan moet je het zelf doen

en als je iets al een aantal keer hebt gezegd dan kun je een keer uit je slof schieten

Maar goed, zoveel mensen zoveel meningen :)

Maar je vertelde toch ook dat het buiten hartstikke goed gaat met spelen enzo toch? Dus het is vooral binnen dan?

Misschien aan je neefje duidelijker het verschil tussen buiten en binnen aangeven?

Ik vind jou absoluut niet overdrijven, jullie hebben een probleem. Je broer en schoonzus hebben een kindje, en jij hebt Mylo, en, jullie ergeren je beide aan de opvoeding en omgang. En je broer kiest jou kant, en je moeder die vanje schoonzus Jou huis, jou regels, ben ik het mee eens, maar ik denk dat praten, uitleggen, en zeggen dat je ongerust bent dat Mylo ooit van zich af gaat bijten ook heel belangrijk is. En niet een keer maar steeds weer, blijf uitleggen. Misschien valt het kwartje dan op den duur.

Ja, ik begrijp jou ook wel hoor. Het klinkt wel wat negatief naar haar neefje toe, maar ik denk dat ze het niet zo direct bedoeld. Het is immers de moeder en haar eigen moeder die het goedpraten, dat is niet direct de schuld van het neefje inderdaad.

Maar zij wordt natuurlijk wel in een positie geduwd waar zij niet om gevraagd heeft. Zij ziet met leden ogen toe hoe haar eigen hond opzij geschoven wordt, alsof hij er niet toe doet. En dan kan je je gaan ergeren, ook aan het kind. Ookal kan het kind er niets aan doen.

Dat is denk ik een beetje vergelijkbaar met dat je je kan ergeren aan vreemde opdringerige honden, terwijl die honden er in principe ook niets aan kunnen doen, die worden niet bij teruggeroepen.

Zo zie ik het een beetje.

Maar goed, ik hoop dat Laura haar schoonzus en moeder kan bijpraten en dat ze ook rekening kunnen houden met Maylo.

"  ben ik het eerlijk gezegd niet helemaal mee eens, kinderen moeten ook grenzen leren en dat mag je best duidelijk aangeven. 
Een keer doken er iets van 8 kinderen allemaal tegelijk op gijs die doodsbang ervan werd, toen heb ik gezegd "STOP, iedereen 4 passen achteruit zetten", tja als de ouders niks doen dan moet je het zelf doen
en als je iets al een aantal keer hebt gezegd dan kun je een keer uit je slof schieten
Maar goed, zoveel mensen zoveel meningen
 
Maar je vertelde toch ook dat het buiten hartstikke goed gaat met spelen enzo toch? Dus het is vooral binnen dan?
Misschien aan je neefje duidelijker het verschil tussen buiten en binnen aangeven? "

Stabij Gijs

Ik snap wat je zegt, ik denk alleen dat die 8 kinderen ouder dan 2 waren. Waar ik mee wil aangeven is dat je een kind van 2 anders benader en aanspreek dan een kind van 8. Ik heb ook nooit gezegd dat een kind van 2 geen grenzen hoeft te leren respecteren en dat je dat niet duidelijk mag aangeven. Alleen wel op het niveau van de leeftijd van het betreffende kind. En met irriteren en ontploffen ga je daar niet komen. Zeker niet bij een kind van 2 want die wordt zo mogelijk nog dwarser ;-) Bij kleine kinderen heb je gewoon een bak aan geduld nodig. En daarom snap ik ook zeker haar irritatie richting haar moeder en schoonzus. Zij moet het opknappen en krijgt daar geen hulp bij. Dus irritatie snap ik, maar niet richting het kind.

Zoals ik al zei, de tips van Wakkere Husky zijn perfect!