meer of minder vaak wandelen?

kleine mini super max is nog maar 9 jaar en nog niet oud maar het begint.
hij heeft beginnende staar en heeft ook vanwege de stress die het vuurwerk wat nu al regelmatig hoorbaar is weinig zin in iets. (doordat hij minder goed ziet is hij in het donker ook best onzeker)
hij heeft vooral s avonds steeds minder zin om mee te gaan wandelen, vooral het rondje na etenstijd. soms laat ik hem liggen en soms dwing ik hem.
want het laatste rondje wil ook vanwege het vuurwerk ook weleens uitgesteld worden. en ik kan hem toch niet dagelijks 8 uur zijn plasje laten ophouden?
1 a 2x per week gaan we naar het bos waar ze los lopen, en dan zijn we 1,5-2 uur weg. vanmorgen moest ik hem naar huis tillen, hij kwam amper nog vooruit. ik heb een hondenkar (moet nog een joggingkit bestellen) dus de volgende keer neem ik die mee want ze vinden het wel lekker even rennen en wat verder bij mij vandaan dan normaal.
verder wandelen we dagelijks rond de 1-1,5 uur s morgens dan 2x 10 minuten en nog een rondje van 20-30 minuten. ze gaan om de 4 uur uit.
maar het gaat dus steeds moeilijker. zal ik de rondjes inkorten en 5-6x per dag lopen of wat langer maken en dan maar 3x per dag lopen? ze hebben dan meer tijd om bij te komen, maar wel als er vuurwerk is dat de tijd tussen de plasjes wel erg groot kan worden. wandelen we vaker dan is de kans op boemies ook meer aanwezig en de volgende wandelronde wordt weer een strijd.
ik wilde ze net in de tuin laten plassen maar dat snappen ze niet helemaal. ze lopen achter me aan als een stel ganzen en na de 2e keer terug bleven ze bij de deur plakken uiteraard zonder ook maar een gedachte te hebben om te gaan plassen.

9 jaar klinkt niet zo oud, maar is toch wel op leeftijd hoor.Is wel wat rasafhankelijk en verschilt ook per hond, maar zoals jij beschrijft geeft je hond soms zelf aan dat ie even niet meer wil.

 

Ik zou hem echt niet dwingen, hij zal dan toch ws niet plassen want hij wil/kan/moet niet....

Als ik zo jouw schema lees, loop je best veel met ze, wat op zich prima is. Maar als je op het eind een hond moet tillen omdat hij niet meer wil lopen, dan was het echt te ver .....

Waarschijnlijk moet je een stapje terugdoen; minder vaak en minder lang lopen. En als hij s avonds niet wil? Nou dan niet. Gaat hij s nachts piepen dan of heb je s morgens een ondergeplast huis?

Als dat niet zo is, geen probleem toch? 

 

Ze worden wat ouder, geef ze wat meer rust....

Als ie moet plassen geeft hij dat wel aan en als hij niet in het ' kaboem' van vuurwerk wil lopen, tsja, neem hem dat eens kwalijk...

ik vrees dat ik er nog aan moet dat hij op leeftijd begint te raken, iets met struisvogels...

en al zou hij in huis plassen, is voor mij ook geen ramp maar voor hem echt wel.
vind je het niet te lang dan dat hij 8-9 uur zn plas moet ophouden?

en nee daarom ook nu maar een topic erover, het is inderdaad niet normaal dat ik hem moest tillen, hij loopt (liep) met zijn korte pootjes altijd alle honden eruit. nu zal het vast ook komen omdat hij veel stress heeft van t vuurwerk naar had hierdoor wel ineens de schrik dat ik misschien teveel wandel.
we zijn al zowat gehalveerd met wandelen ten op zichten van 1,5 jaar geleden.

Hier bekijk ik het een beetje per dag en pas het aan hoe het gaat.

Freggle is al bijna 14 maar kan nog goed mee komen.

Maar sommige dagen wil hij niet graag en dan loop ik met hem apart wat korte rondjes.

Dan is hij wat moe en stram en heeft echt rust nodig, denk ik.

Gemiddeld gaat hij nog zo'n 3x in de week mee naar het bos en loopt dan rustig een uur/anderhalf uur mee.

Ik kan goed aan hem zien hoe hij in z'n vel zit en of hij wel of niet mee wil of kan.

 

Dat betekent dat ik de rest van de dagen met Black aparte wandelingen maak/train/cursus/spelen.

Dat is een jonge en energieke hond dus die heeft veel meer nodig.

 

Ik weet niet of het bij jou ook mogelijk is om de honden af en toe te splitsen met de wandelingen?

Dat de oudere hond alleen meegaat met de wandelingen die hij nog aan kan en dan apart met hem wat korte plasrondjes te maken.

 

 

 

Onze oude bull (die was wel bijna 14), liep ook geen lange rondes meer. 1x per dag ca. een half uur en verder elke 2,5/3 uur 10 minuten. Daarentegen kon ze het 's nachts prima 8 tot 9 uur ophouden. En ze had ook de hele nacht water tot haar beschikking. De hond geeft het zelf vaak aan, wat ze wel en niet kunnen en willen.

Korter en meer blijft dezelfde belasting als langer en minder vaak. De hond geeft zelf de limieten behoeftes aan is mijn ervaring.

 

Misia wordt dit voorjaar 11 en waar we vroeger lachend uren weg waren is tegenwoordig 60 a 90 minuten wel voldoende en dat dan 3 a 4 keer per week. En als ik het gevoel krijg dat dat te lang wordt korten we dat weer wat verder in.

 

Ten slotte over het plassen: als ze er hier geen zin in hebben komen ze maar 2 keer buiten. Als het bijvoorbeeld hard regent of met vuurwerk preferen dat ruimschoots boven 3 of 4 keer per dag er uit. Ook daarvoor: de hond geeft het zelf wel aan denk ik dan.

Zou zeggen...verzamel de drollen en leg deze in je tuin.

Dan snappen ze zeer snel de bedoeling dat die daar ook een plasje kan doen.

 

Geef je hond ook magnesium erbij.

Vraag je DA over hoeveel die mag hebben.

Magnesium word veel verbrand bij stress....en vuurwerk?? zeer veel honden hebben er last van.

(Ik vind vuurwerk niet erg, maar men gaat juist buiten de vastgestelde tijden afsteken en daar ben ik wel op tegen.)

 

Geef ook iets om de gewrichten goed soepen te houden.

Dan kunnen veel oudjes goed genieten van hun oude dag

 

oke ik moet er dus echt aan geloven dat hij ouder aan het worden is. ik heb er waarschijnlijk meer problemen mee dan hij.

ik zal eens kijken wat ik hem erbij kan geven wat supplementen betreft, hij staat nu al 3 weken op de puur rust en nervositeit, weet even ook zo niet wat daar al inzit. hij kan natuurlijk ook daar wat suffer van zijn.

hij krijgt al elke 6 weken osteopathie, maar minimaal want hij reageert er erg heftig op, misschien moet hij inderdaad wat andere ondersteuning krijgen. ga ik even overleggen.
net hebben we 40 minuutjes gelopen en na een bosdag doe ik dat eigenlijk altijd wel,ze moeten er van bijkomen.
in het bos zou je niet zeggen dat hij een ouder hondje is hoor, waarschijnlijk breekt hem dat ook op, ik zal de volgende keer de flexi meenemen en lijn ik hem op tijd aan.

apart uitlaten doe ik soms, wanneer hij dus echt niet mee wilt maar lisa wilt niet graag alleen lopen, al gaat dat ook steeds beter.
over 4 maanden komt er een pupsel bij dan kan ik ze ook makkelijker apart meenemen, want lisa gaat zeker niet alleen thuis blijven.

pfff ik heb het er geloof ik echt moeilijk mee, de gedachte dat hij 26 gaat worden vervliegt wel een beetje, hij is nog niet eens op de helft hiervan. (ja ik had echt gedacht / gehoopt dat hij het oneindige leven had)

Het valt niet mee om je hond ouder te zien worden, hoewel het tegelijk een zegen is om een hond zolang bij je te mogen houden. Hier 2 oude bes zusjes van 16,5 jaar en ze hebben flink in moeten leveren door de jaren heen.

 

Ze hebben ontelbaar veel avonturen mogen beleven: boswandelingen, rennen naast de fiets (en maar happen in de broek dat het nog harder moest), in de kano mee, zwemmen in het meer etc. etc.

 

Speedy is onze grootste avonturierster, laatst nog met de auto naar het park gereden en een paar minuutjes gelopen (lees: gesnuffeld), maar toen ze aangaf niet meer te kunnen haar gedragen. De drang naar avontuur blijft, maar haar lijfje werkt niet meer mee.

 

Mijn ervaring is dat je hond heel duidelijk zelf aangeeft wat hij/zij nog kan. Stem af op je hond en luister met je gevoel dan zul je daar de antwoorden vinden.

 

 

Op zich is 8-9 uur ophouden niet zo gek hoor, dat doen toch ook heel veel honden 's nachts?

 

en je weet het he, piepende wagens kraken het lamgst. Dat het nu even wat minder wordt wil niet zeggen dat het ook snel voorbij is. Bovendoen, kan ook tijdelijk zijn. Misschien fleurt hij wel op met de pup of straks in het voorjaar. Mijn ervaring met Chenak was ook, het gaat met pieken en dalen, en ja, zolang het leuk is lopen ze dwars door hun grenzen heen, daar zal je hem wel een beetje bij moeten helpen. 

 

Knuf voor je dappere kleine man en prinses Lisa 

Ik zou 4 keer per dag gaan, en dan korter. S morgens, m middags en s avonds, en voor t slapen nog even. Gaat t goed dan kun je eentje weer wat uitbreiden.

 

T kan wel zijn dat de puur rust er iets mee te maken heeft natuurlijk, je zou ff een weekje kunnen stoppen en kijken of t verschil maakt.

gister 45 minuten, vandaag 30 minuten als langste rondje, geen vuurwerk en meneer wilde net weer niet mee, zelfs niet voor een snoepje. ook geen blij welkom toen ik thuis kwam met lisa, wel mijn plek op de bank in beslag genomen.

ik zag gister ook een beste wond aan zn poot die kan hij best in het bos hebben opgelopen en daarom moeite met wandelen. blijft wel staan dat hij steeds minder zin heeft om te lopen.
ze maken er ook geen probleem van tot nu toe met deze tijden.

natuurlijk houden ze s nachts en wanneer ik werk hun plasje zo lang op maar omdat zo vaak te moeten doen voelt niet goed. maar jullie hebben gelijk, hij kan prima aangeven wanneer hij wel moet plassen.

stoppen met de puur rust durf ik niet zo goed, bang dat het weer heftig wordt en dat ik dan helemaal te laat ben met starten, maar ik ga er nog even over nadenken en op googlen of het een bekend probleem is. ik weet dat ze op de maximale dosering wel duf kunnen worden, zou best kunnen dat hij er heftig maar niet met gewenst resultaat op reageert. dan is het wel op tijd om naar iets anders te zoeken. ik ga er toch even over brainstormen en met de dokter erover hebben.

ik hoop ook dat hij zich wat jeugdiger zal voelen wanneer pupsel komt, dat duurt helaas nog 4 maanden, al heb ik (zoals altijd overal om) wel weer twijfels om hem dat aan te doen. het begin zal hier zeker niet gezellig worden.

ik kijk naar de hond zelf.

De oude geeft zelf aan of ze meewilt of niet;  sowieso 2 maal een uur per dag, maar de andere ronden zie ik aan haar doen of ze zin heeft om mee te gaan of niet.

 

Plas/poeprondjes niet meegerekend, die zijn er ook nog standaard.

 

ja dat zei ik ook altijd, alleen het lijkt zo snel te gaan en heb gewoon moeite ermee of wil er niet aan dat hij ouder wordt, moet echt schakelen.
en gewoon een beetje bang om hem te over vragen of juist te weinig bieden. ik moet er nog even mijn weg in vinden en de acceptatie van zijn ouder worden en niet zo goed (nog) niet weten waar zijn grenzen nu liggen en hoe ik daarop moet inspelen is best moeilijk en brengt me behoorlijk aan het twijfelen.

we zijn nu een week amper aan het wandelen en het lijkt iets beter te gaan. gister was hij zelfs een beetje jaloers toen ik met lisa bezig was, kwam hij met zijn knuffel mij uitdagen. iets wat hij nu ik eraan denk al heel lang niet meer heeft gedaan.
nu dus weer een schuldgevoel dat er waarschijnlijk al langere tijd iets speelt en ik het gewoon gemist heb.
we zijn toch gestopt met de puur stress en de nevrositeit. het gaat dus met ups en downs nu. als hij woensdag niet veel beter is ga ik pijnstilling proberen, al is het maar om uit te sluiten dat hij pijn heeft. en reageert hij hier wel goed op dan moet er natuurlijk onderzocht worden waar de pijn vandaan komt.

wordt dus vervolgd

Lastig soms he dat t zo gissen is. Kun zo maar pijnstillers geven? Of had je die al gekregen voor hem?

Ja, dat was mijn vraag ook. Is het niet handiger om hem eerst te laten onderzoeken, ev. röntgenfoto maken? 

Het zou wat artrose kunnen zijn, ook omdat hij er wel baat bij heeft als hij veel minder hoeft te lopen. 

Maar het gaat toch goed nu? Of mis ik iets. Waarom heb je het idee dat hij nog pijn zou hebben, hij komt ook zelf vragen om te gaan spelen bv.  

Misschien toch blijven wandelen/ spelen op geleide van pijn. Geeft ie pijn aan of wil niet lopen, dan volgende keer wat korter

 

nee die heb ik nog niet gekregen, eerst zien of er verandering is in het gedrag na het stoppen van de puur.
hij geeft geen pijn aan in mijn ogen, maar hij ook bikkelhard, dat maakt het zo moeilijk. en als de pijnstilling werkt dan kunnen we gaan zoeken.
maar het kan net zo goed stress zijn dan moeten we verder zoeken naar een middel daarvoor.

ik kan ook niet echt zeggen wat er is. hij is erg rustig, afwisselend aanhankelijk of kiest voor afzondering. vorige week toen ik hem naar huis kon tillen liep hij niet mank, hij had het tempo van een slak.
en nu nog hoor dat we een uur over de dag lopen heeft hij nog niet echt haast, hij is ook niet druk met snuffelen ofzo, hij loopt gewoon te lopen alsof hij totaal geen interesse heeft voor de omgeving. en dan snuffelt hij weer wel, dan wil hij niet mee naar buiten....... volgen jullie me nog? er is niet echt een lijn in, dat maakt het zo moeilijk.
was hij nu met zo weinig wandelen ineens drukker dan weet ik dat dit tempo genoeg is, maar dan had ik me weer afgevraagd waarom dit tempo geneog zou zijn.
in mijn ogen lijkt hij ontzettend onzeker geworden terwijl hij altijd vrij zelfstandig was en prima met zijn eigen ikje overweg kon. hij lijkt zichzelf in de weg te zitten en zoekt ook bevestiging / steun bij me. en dat is niet zijn normale gedrag dus.

als het moet gaan we natuurlijk een echo en of rontgen laten maken maar tot zover zou ik niet weten waarvan. het kan vanaf zijn oren tot zijn staart tot zijn voeten zijn.
en natuurlijk komt er als het moet een bloedonderzoek of wat dan ook, maar eerst moet ik erachter komen welke richting ik op moet zoeken.

dat het van de puur komt is nu wel uitgesloten, dat is vast 1 punt.
en dat het minder wandelen hem wat beter doet is ook zeker zo maar vind het nog geen doorslag gevend resultaat dat hij eenmalig met zn beertje aankomt zetten. en dan nog; stress kost natuurlijk onwijs veel energie net als pijn dan nog heb ik geen richting.
tot zover had ik als er wat was altijd wel een gevoel van waar iets vandaan kwam, maar dat mis ik nu. en dat maakt me ontzettend onzeker en misschien maakt hem dat ook wel weer zo, ik let misschien teveel op hem.

ik werk bij een dierenarts dus hij komt een regelmatig mee naar het werk en krijgt elke 6 weken osteopathie. ze kent hem dan ook best wel goed. hij is vlak voordat deze zorgen kwamen nog goed nagekeken en behalve zijn rug is alles soepel. hij kan als het moet ook zo weer mee, maar ik laat hem liever zo rustig mogelijk en zo min mogelijk aan stress en drukte.

Wat voor soort ras krijgen jullie

 

krijgen of hebben?
ik krijg er een tamaskan bij en max is een mini terrier vullusbakkie.

 

krijgen of hebben?
ik krijg er een tamaskan bij en max is een mini terrier vullusbakkie.

vanmorgen de eerste pijnstiller gegeven en halverwege de wandeling (dik uur na het pilletje) heb ik hem maar los gemaakt (waar het niet mag) en hij heeft lisa onwijs lopen uitdagen en nog wat nutteloze rondjes om een hele grote boom heen gerend.
dus duidelijk; nu gaan we zoeken waar de pijn vandaan komt en /of welke behandeling en pijnstilling we gaan inzetten.
ik ga het in eerste instantie met traumeel proberen.

vanmiddag vuurwerk en hij wilde weer niet mee wandelen, maar ik zie nu wel het verschil hoe hij bij mij komt. hij klimt in me en wilt onder een dekentje. de afgelopen tijd kwam hij tegen me aan, toch anders.
morgen maar weer starten met de puur (waar trouwens ook magnesium inzit, wat hem misschien ook wat kan helpen tegen de pijn).

Goed dat je de pijnstillers hebt geprobeerd. Mijn eerste gedachte zou zijn, toch rug? (en by the way, enig idee waarom ik nu ineens bij dit topic een advertentie krijg voor internationale moslima huwelijken???)

 

succes met het vinden van de oorzaak! 

 

ja daar denken we ook aan, ga een afspraak maken bij martine burgers of zij kan kijken of ze iets kan doen of kan achterhalen waarvandaan het komt en eventueel ga ik een scan laten maken. ik vermoed dat het littekenweefsel is op het bindweefsel. dat zou ik wel heel triest vinden dan heeft hij 10 jaar na zo n erg ongeluk er nog last van, daar is dan helaas vrees ik niks aan te doen.

maar het verschil nu met pijnstillers is zo groot dat hij er van mij zn hele leven op mag, hup principes zo overboord maar mijn kind is weer blij en dan ben ik het ook.

ik weet niet op welke sites jij komt, misschien heeft jouw meneer naar een post-order bruid gezocht?

 

Daar zat ik ook aan te denken, zou je eigenlijk een brandwondenexpert eens moeten vragen. Misschien heel voorzichtig met massage oid? Of warmte? Een warm kersenpit kussentje in zijn mand?

 

hmmm, op mijn iPad? En daar heeft hij helemaal geen tijd voor geloof ik. Meestal kan ik wel iets bedenken maar nu toch echt niet... 

ja ik kan idd weleens een brandwonden centrum bellen. dat zal wel een mensen centrum zijn, volgens mij is die er niet speciaal voor honden.
best erg dat ik me er met 10 jaar ervaring niet eens weet of er een bestaat.

maar echt wat kan een mens toch gelukkig zijn wanneer het hondje weer gefixt lijkt te zijn. al moet er natuurlijk nog het e.a. uitgeplozen worden maar oh ik ben nu hij weer zichzelf is echt zo gelukkig. heb me zo machteloos gevoeld en zoveel zorgen gemaakt.

het is ergens ook wel goed, je leert je hondje nog beter kennen en ik zie ineens hoe gek lisa en maxje op elkaar zijn, hoe lief ze kunnen zijn voor elkaar

Ik moest ineeens denkne aan een collega van mij, haar paard had hele verdikte stugge huid gekregen op 1 poot na een infectie. Niks hielp,,tot ze ging masseren met BioOil. Heeft zich geheel hersteld, nou zal dat bij Maxje niet gebeuren maar kwaad kan het denk ik ook niet? 

 

https://www.bio-oil.com/en-us/

 

Da's natuurlijk even er vanuit gaan dat het litteken weefsel het probleem is.... 

 

Geniet van je mooie duo! 

vanmorgen heeft max een behandeling gehad door martine burgers.
het is eigenlijk best wel ernstig maar ook niks nieuws.
hij heeft bepaalde spieren in zijn lijfje nog nooit gebruikt maar daardoor andere juist weer extra.
zijn schouders en net boven de heupen zitten onwijs vast. dit is nu los gemaakt en volgende maand mogen we weer.
het gedeelte waar hij dus echt last van heeft wordt ook niks aangedaan, dit zou hij niet aankunnen.
hij wilde net weer niet mee lopen, zal wel spierpijn hebben.

ondertussen lopen we nu 3x per dag ipv 4x en hij doet het er erg goed op in combinatie met puur stress en puur plus voor de pijn.

gister kreeg ik eindelijk de onderdelen van de wandelkar binnen, zit het verkeerde wiel erbij, dus weer wachten om naar het bos te kunnen.
ik zit ondertussen met een hond die nu ook van karakter husky begint te krijgen, die dit dus duidelijk te weinig beweging vind.
max mag dus in principe alles doen maar zodra hij aangeeft dat het niet meer gaat moet hij ook gelijk rustig aan doen, natuurlijk probeer ik dat punt te voorkomen.

Fijn dat Martine B een aanknopingspunt heeft, in ieder geval kun je daar wat mee. Gelukkig dat hij het nu wat beter doet. Hihi, moet Lisa een keer met de mannen op stap?! 

 

als ze zo doorgaat mag ze naast ze met de step (met dr korte pootjes), maar oh mannen?? ja graag we gaan morgen het bos proberen ik hoop dat ze daarna weer rustig is.
max moet dat nu ook weer mee kunnen lopen, hij loopt een stuk beter nu, eigenlijk liep hij best wel een beetje stijf.
en als het goed is komt vrijdag het juiste wiel dan kunnen we weer op stap. als het niet gaat kan maxje gewoon in t karretje.
ik ben het weinige wandelen ook best wel een beetje zat.