Negatieve uitspattingen, ik ben ze zo zat...

Pfff.. Ik merk dat ik er steeds minder goed tegen kan...

Iedereen die mij en mijn hond kent, weet dat Drib een super lieve bouvier is die alleen maar wil spelen, maar om aan te geven dat ze wil spelen, kan ze enthausiast blaffen met haar staart in de lucht zwaaiend, tot een propellor aan toe, met vaak de nodige speel bogen. Iedere honden eigenaar zou dit gedrag moeten kunnen lezen, naar mijn mening..

Daarnaast heb ik al heel wat honden geholpen met hun agressie/intolerantie/angsten door Dribbel in te zetten.

Maar nee.. men oordeelt dat ik een agressieve, on opgevoede bouvier heb die alle honden verslind.. Uhuhuh...

Zojuist liep ik door mijn straat in een normale woonwijk. Vlak hiervoor waren al 2 honden eigenaren met hond gaan schuilen achter bomen en auto's (1 eigenaar weet ik dat het om zijn hond gaat, niet om de mijne, de andere heb ik vermoedens dat het om hun eigen hond ging).

In mijn straat kon deze 3e eigenaar me al zien aankomen. Ze stonden op straat te beppen en hun hond was niet aangelijnd en niet in huis, maar om het hoekje los op straat. Drib had ik aan de riem.

Hun hond was ineens daar, luisterde niet naar hun en kwam recht op Dribbel af (niet eens in een boog). Gelukkig kon ik die hond prima lezen. Hij was erg voorzichtig, aftastend. Ik wilde eerst door lopen, maar de hond volgde ons. Hierop ben ik stil gaan staan en gaf Drib de hele lijn zodat Drib haar ding kon doen (dat werkt altijd het beste). Je zag direct de andere hond ontspannender worden en het had tot spel uit kunnen lopen. Zegt de vrouw van de andere hond ineens op een rare manier "Is ze makkelijker geworden sinds de andere hond weg is?" Vol verbazing zei ik "Drib is altijd een makkelijke hond geweest, ik heb nog nooit zo'n makkelijke hond gehad." Waarop die vrouw met haar hond in zijn nekvel weg liep.

Ik en Drib liepen verder en de andere hond ook, achter ons aan en wederom niet luisterend naar de eigenaar, plassend in een ander zijn tuin..

Dan denk ik... HUN zitten fout, MIJN hond is nooit een agressieve lastbak geweest. Er is niets gebeurd. Waarom moet het dan zo?

Thuis dacht ik erover door.. Toen Rex er nog was, zat Drib in de puberteit. Uiteraard moesten we haar toen weer her opvoeden m.b.t. naast lopen, maar ook toen is ze nooit agressief geweest. Ze trok juist omdat ze wilde spelen..

Och Roosje... Ik herken het wel hoor... Soms ben je er gewoon even klaar mee, met die suffe types, met hun suffe opmerkingen die zelf niet zien hoe het zit...

Ja, echt.. Ik heb het nog nooit zo erg gehad als nu.. Drib woont hier al 4 jaar en nog weten mijn eigen buren niet hoe mijn hond is.. Dat is toch raar?

zou me er echt niets van aantrekken wat anderen zeggen, als jij lekker wandelt met je hond en anderen hebben daar opmerkingen over, zo wat / ?

jij weet beter, laat ze in hun waan, mensen die wel honden kunnen lezen zullen je echt niet aanvallen, en mensen die niet of nooit een hond zullen lezen, lekker voorbijgaan.

Jammer genoeg snapt het meerdendeel van de honden eigenaren niets van honden. Ze kunnen ze niet lezen en interpreteren hun gedrag totaal verkeerd. Heel spijtig en soms gevaarlijk, hoe vaak hoor je niet iemand van een echte nare hond die los op je afkomt racen, zeggen: hij doet niets hoor. Ja het is goed met dat soort lui.

Weet je, Roosje, hier zijn mensen die je bergijpen en honden begrijpen, de anderen die er niets van begrijpen, doe je oogkleppen op, hun commentaar, ene oor in, andere uit.

Makkelijker gezegd, maar het kost je alleen maar negatieve energie en die mensen kan je helaas toch niet veranderen.

Snap dat je het zat bent hoor!

Wat naar Roosjes, dat is geen fijn gevoel.

Trek je er niet zo veel van aan, mensen zullen altijd hun ideeën over van alles en nog wat hebben. Je hebt er niet altijd invloed op jammer genoeg.

Maar weet je wel zeker dat het Dribbel is waarvoor ze vluchten en zich verstoppen?

Trouwens, ik ben vlucht ook vaak vanwege Pepper, die niet zo leuk is naar de meeste honden (en sinds kort mensen). Zou het zo rot vinden als ze een hond of mens zou bijten.

Het is vaak niet persoonlijk. :) En als het wel persoonlijk is zou ik er niet te veel tijd aan besteden. :)

Ik snap wat je bedoeld.

Mecx hecht veel waarde aan persoonlijke ruimte.

Zo lang een hond haar rustig benaderd gaat het goed.

Gaat het haar te wild,; dan geeft ze verschillende signalen af.

Leest de hond of eigenaar die niet dan kan ze sneppen. 

Op dat moment wordt de andere hond vaak meegetrokken en hoor ik de eigenaar vaal iets mompelen van vals en agressief.

Daar kan ik zo verdrietig van worden.

Mecx kan pittig zijn maar dat is zo absoluut niet.

Ik begrijp je teleurstelling best. Je bent dol en trots op je hond en wilt dat bij wijze van spreken met de hele wereld delen.

Vergeet echter niet dat Dribbel een hond van redelijk postuur is en dat niet iedereen zit te wachten op een hond die al is het uit enthousiasme in het oor van een ander komt toeteren dat ie spelen wil. Al is het geen agressie, het is wel een beetje doordrammen natuurlijk.

Yeah Speelmaatje! Spelen kom spelen spelen spelen! Toe dan...spelen spelen spelen...ik heb niks kwaads id zin....ik buig toch?....Yeah spelen spelen spelen! Toe nou, toe nou....

Ten van mij die kon er ook wat van en nee ik vond het niet vreemd dat niet alle mensen en honden daarvan gediend waren/zijn.

Best herkenbaar, ik snap dat het niet leuk is om telkens te moeten horen , ik heb drib gezien en inderdaad in het begin moest ik even kijken (toen ze los was ) omdat ze ineens ging blaffen maar daarna zag je duidelijk de speelhouding en was ze aan het rennen en spelen het is een erg lieve hond :D 

Zoiets had ik vandaag ook , ik liep een rondje over het zandpad +- 1 uur met pepper aan de lange lijn omdat er veel koeien staan in weilanden. En er komt een vrouw aan met een kleiner hondje met een muilkorf die los liep , dat hondje loopt voorzichtig naar Pepper toe ( die naast me liep ondertussen ) en daagt hem uit en rent dan weg.. dit doet ze nog een paar keer dus ik geef pepper iets meer ruimte en zodra pepper naar dat hondje loopt om te snuffelen begint dat hondje te keffen en drukt de muilkorf tegen pepper ( hap bewegingen ) Pepper deinst dan achteruit en probeert het weer toen deed ik hem weer naast me. Komt die vrouw naar me toe dat MIJN hond aan het blaffen was .. nou ik weet best hoe mijn hond blaft ( en dat is meer joelen ) dus ik stond met mn mond vol tanden.  En ze zegt ja mijn hond kan spelen met grote of kleine honden maakt dr niks uit.. noujaa waarom heeft ze dan een muilkorf om ?? En dan geeft ze pepper de schuld 

Zo groot is Drib niet hoor.. En ze was niet veel groter als de hond waar het om gaat.

Ze doet het blaffen en de speel buigingen ook niet altijd. Dit keer deed ze het bijvoorbeeld niet, maar haar hele houding was wel ontspannen en blij. Ze weet gewoon precies bij welke honden het wel/niet kan.

Ik ga Drib dat blij/spelen/blaffen/speelbogen/propellor acties niet afleren omdat er mensen zijn die geen hondentaal kunnen lezen. Ik ben blij met Drib zoals ze is en ik ben van mening dat een hond wel hond moet kunnen zijn, net als dat ik mezelf moet kunnen zijn. Het is immers geen gedrags problematiek en geen agressie.

Ik heb het idee dat er toch altijd wel wat mis zal zijn. Het kan nooit goed genoeg. Het leven naar wat anderen van mij/ons vinden ben ik dan ook al een tijdje vanaf gestapt en ik moet zeggen: dat leeft een stuk prettiger. Maar toch.. Kan ik me er af en toe enorm aan ergeren..

Ik zou me er niets van aantrekken hoor. De meeste mensen hebben totaal geen verstand van hondentaal. Jij weet hoe je hond is. Laat ze lekker. Maar ik kan me voorstellen dat het voor jou niet leuk is als ze zo reageren.
Ik moet trouwens eerlijk zeggen dat ik niet een gemene bouvier ken. Hier wonen er 4 in de buurt, en ze zijn allemaal lief!

Dat is ook de normale aard van de bouvier. Normaal zit er geen agressie in ze. Ze vermijden agressie juist.

Toch kun je een bouvier ook enorm verknallen en dat gebeurd ook wanneer ze bijvoorbeeld bij de politie worden ingezet. Ik denk dat mensen dat beeld voor zich hebben als ze de werkelijke aard van de bouvier in het algemeen niet kennen.

Een kennis van ons werkt bij de politie en heeft al jaren werk honden. Ik heb hem eens gevraagd over bouviers bij de politie. Het eerste wat hij zei: Drib is totaal ongeschikt!

Je kunt het andere natuurlijk niet kwalijk nemen als ze jouw hond niet kunnen lezen, hoe duidelijk het voor jou ook is.
Snap wel dat het je irriteert hoor maar ja, je kan er weinig mee.

mmm.. Ik vind het eigenlijk wel vreemd wanneer honden eigenaren geen speel gedrag herkennen bij een hond..

Als het nou mensen zouden zijn zonder hond, nooit een hond gehad en geen honden liefhebbers tja, dan zou ik het wel begrijpen.

Roos dat zijn mensen die zelf geen verstand hebben van honden. Ik zou me er niets van trekken. Jij weet zelf het beste hoe Drib is. Jij kan hem lezen en schrijven en dat is het allerbelangrijkste.Wij gaan heel vaak met Falco naar de plassen ook op Zondag soms. Maar je haalt ze er precies uit die dagjes mensen. Die komen met hun hond voor een dag naar de plassen als het mooi weer is. En die hebben totaal geen verstand van honden.Ze hebben overal commentaar op. Ze weten alles beter. En hun honden luisteren voor geen meter en dan luistert Falco zo perfect dan ben ik zo trots op hem.Ik ga niet eens met deze mensen in discussie.Want ze weten het allemaal beter.

Roos dat zijn mensen die zelf geen verstand hebben van honden. Ik zou me er niets van trekken. Jij weet zelf het beste hoe Drib is. Jij kan hem lezen en schrijven en dat is het allerbelangrijkste.Wij gaan heel vaak met Falco naar de plassen ook op Zondag soms. Maar je haalt ze er precies uit die dagjes mensen. Die komen met hun hond voor een dag naar de plassen als het mooi weer is. En die hebben totaal geen verstand van honden.Ze hebben overal commentaar op. Ze weten alles beter. En hun honden luisteren voor geen meter en dan luistert Falco zo perfect dan ben ik zo trots op hem.Ik ga niet eens met deze mensen in discussie.Want ze weten het allemaal beter.

Ik heb als jongeling in een asiel vrijwilligerswerk gedaan, waar er een hond was bij wie je niet in de kooi mocht gaan. Toen iedereen weg was, heb ik dat wel gedaan. Ik was er zeker van dat ie me zou aanvoelen en dat ie niks ging doen. Hij was heel onzeker, maar het was een schatje. Die tijd is voorbij...

Toen Yamalle een jaar of 4 was, komen we uit de Hema en buiten zit een bouvier op zijn baasje te wachten. Yamalle keek er niet naar, maar toen we de glazen deuren uit waren sprong de bouvier naar Yamalle en perforeerde haar oor. Dankzij mijn reflex is er niks meer gebeurd en luisterde de bouvier naar mijn dreigen. Van het baasje geen spoor.

In een bepaalde buurt waar ik ooit woonde sprong er vanuit een open deur een Stafford bovenop Yamalle. Het 'baasje' keek geamuseerd toe. Yamalle bleef stokstijf staan. De Stafford droeg een harnas en ik trok hem zo van Yamalle af, gelukkig niks gebeurd. Yamalle haar reactie was toen perfect.

Ik heb zo nog enkele voorbeelden, maar ik heb mijn punt gemaakt, én ik weet dat niet alle honden zo zijn. Ik heb een Stafford gekend met de naam "Choco". Nooit een grotere Stafford gekend, en het was de grootste lieverd die ik heb gekend.

Diezelfde Stafford (van dat eerste voorbeeld) hing ooit aan mijn arm, vlak voor ik naar de spoedafdeling van het ziekenhuis moest om te verzorgen. Het baasje had wat problemen met zichzelf, en ik passeerde hem op de verkeerde moment en durfde hem aan te kijken. Hij droeg zijn dier op om aan te vallen.

Nu, ben ik zelf ook iemand geworden die vaker dan niet andere honden (al dan niet met baasje) ben beginnen vermijden. Onlangs waren er mensen met een hond in het bos die me vroegen of hun hond eens mocht proberen kennis maken met Pitchou (Yamalle is er niet meer). Die hond zat echt niet in een speelhouding + ging wild tekeer. Ik heb dan bijvoorbeeld totaal geen zin om mijn overgebleven dier dat zich zo onzeker gedraagt naar zo een hond even als éénmalig experiment te laten fungeren.

Ik ben verantwoordelijk voor Pitchou, en ik ga het risico niet eens nemen om dichterbij een hond te komen waar ik zelf niet zeker van ben. Misschien overdrijf ik daarin, maar liever dat dan één maal de fout te maken en zonder Pitchou thuis te komen.

Onlangs zat ik op de bus met haar, en een halte daarna stapte een koppel op met een Deense Dog. Lieve beesten, maar deze was veel te enthousiast. Hij kwam meteen naar Pitchou af, en ik vroeg hen hem niet toe te laten. Ze keken me kwaad aan en lieten hem toch toe. Pitchou, die een stuk kleiner is, begon meteen grommend haar tanden te tonen (sinds de dood van haar maatje is ze onzeker geworden). Ik wou niet dat ze zou bijten. Indien de Dog zou terugbijten wist ik hoe het zou aflopen...in mijn/ons nadeel. Met kleinere honden heb ik geen probleem. De intimidatie/eventueel gevaar is minder.

Mensen kijken me vaak met een bepaalde blik aan, wanneer ik vermijdingsgedrag vertoon. Ik weet waarom, en niemand hoeft zich daar beledigd bij te voelen. Ik probeer enkel voor mijn eigen dier te zorgen en het goede te doen, ik ken haar gedrag en noden.

Misschien moet je zulke dingen niet altijd zo persoonlijk nemen, roos. Dat is het enige dat ik eigenlijk wou zeggen met deze lap tekst.

Lieve groet.

edit: verduidelijking aangepast

Langs de andere kant, en terwijl ik dit schrijf moet ik lachen, toen ik gisteren met Pitchou wandelde (ze loopt los, blijft steeds aan mijn zijde), passeerden we een huis waar een man hout stond te hakken. Zijn vrouw en hond naast hem. De hond wou meteen op Pitchou aflopen toen hij haar zag...

De vrouw begon te krijsen en te kafferen, en begon te roepen dat ik mijn hond moest aanlijnen. Ik keek haar nietszeggend aan en vervolgde mijn pad. Ze kregen hun hond niet in toom en die vrouw bleef maar zanikken over dat 'die mens zijn hond maar moest aanlijnen'.

Ik begreep ook niet wat het één met het ander had te maken en ik werd efkes heel pissig vanbinnen.

Dus die dingen snap ik dan ook weer wel.

Hier ook een aantal mensen die er gemakshalve van uitgaan omdat mijn ene bull niet heel erg sociaal is, dat de andere ook maar meteen een vals kreng is. Als je naar haar kijkt zie je wel beter, maar men neemt dat gewoon klakkeloos aan. Godzijdank niet iedereen, er zijn ook mensen die iets verder kijken  

Bedankt allemaal.

"Fijn" om te lezen dat het niet alleen hier voor komt ;) Ik vroeg me wel eens af of het alleen hier zo extreem is.

Op vakantie in Drente (waar de bouvier meer voor komt), was men juist zeer blij om Dribbel te zien. Ze werd door daadwerkelijk iedereen begroet, niemand ging haar uit de weg. Dat voelde zooo goed :)

Het klopt idd dat veel mensen haar aanzien voor een labradoodle, schnauzer, kruising en nog wel meer rassen. Als ik dan zeg dat ze een ras echte bouvier is, dan zie je mensen verbaast reageren en veel doen dan een stap achteruit.

De echte bouvier kenners herkennen haar direct als bouvier en komen haar begroeten. Dat is dan wel weer erg leuk :)

 Roosje,  Hou het hierbij.   De rest is minder leuk, maar dat is hun manier van denken, van doen...  En dus eigenlijk ook  "Hun probleem".

Dikke knuff voor Dribbel... Heerlijk,... een hond die zin heeft in spelen...  Niets mis mee!

Zoo herkenbaar en die frustratie die je dan van binnen voelt... pfffff.... het kost even moeite, maar het lukt nu ondertussen wel om het naast me neer te leggen (na een minuut of 10 )

Probeer ook hun kant in te zien, ik zou ook even oversteken als ik een hond die zo enthousiast is aan zie komen. Niet omdat ik bang ben dat hij mijn hond opeet ofzo, maar wel omdat ik met een aangelijnde hod loop. En ik een heel enthousiaste hond zie. Ik vind wandelen wandelen, en speeltijd is speeltijd. Plus dat luna erg rustig is en ik niet zit te wachten op een hond die vol enthousiasme zich op haar gooit... Enals ik een drukke hond zie dan verwcht ik dat dat gaat gebeuren!

Niet dat ik dribbel niet leuk zou vinden of denk van wat een vervelende hond, maar ik wil je laten inzien dat er soms andere redenen zijn iemand te ontwijken, ookal weet je hoe leuk de hond is, maar dan is het moment niet geschikt! Niet meteen zo persoonlijk opvatten, jij weet precies hoe leuk jou hond is en de rest weet niet wat ze missen

Herkenbaar, maar ik zelf heb mijn juist mijn eigen houding en denken aangepast en dat werkt goed. :) Ipv het jammer te vinden dat mensen zo reageren heb ik er begrip voor en vind ik het juist fijn dat ze zich druk maken om hun hond. Want ja, ik weet wel dat het goed zit, maar hun zien gewoon een grote drukke hond waarvan ze geen idee hebben of het nu speelsheid of frustratie is. En daarbij, heel veel honden zitten ook niet te wachten op dit drukke gedrag, of het nu goed bedoeld is of niet :)

- en heel eerlijk, als Mikey los is doet ze nooit zo tegen andere honden en is ze juist heel rustig, haast ontwijkend en wordt er zelden gespeeld, waardoor ik mezelf ook wel afvraag of ze echt wil spelen, of dat het een bepaalde houding is die ze aanneemt aan de riem..

Wat ik dan vaak hardop zeg (gewoon normaal, of zelfs wat gezellig) is zoiets als: Kom Mikey, doe niet zo gezellig, dat hondje zit helemaal niet te wachten op jou drukke gedoe. En als je daarbij dan ook nog even vriendelijk lacht of knikt naar het baasje dan wordt dat over het algemeen goed gewaardeerd.

Spelen aan de riem (of 1 hond aan de riem) zou je sowieso niet moeten willen ;) Er is veel te veel beperking voor honden om juist te kunnen communiceren en daarbij (eigen ervaring!) kunnen riemen die in de knoop komen nog wel eens voor nare verrassingen zorgen.

Jij kent je hond het beste en je weet dat het goed zit. En je hebt je hond voor jezelf, niet voor anderen. Geniet ervan :)

Als laatste, hoe leuker jij op je eigen hond reageert in het bijzijn van andere (onzekere) mensen, hoe meer je andere mensen het gevoel geeft van, dat is een leuke hond. En de echte negatieve dingen lekker negeren.

Gr. Alexandra

Wat Alexandra zegt doe ik ook weleens, ook om bv duidelijk te maken dat ik geen ontmoetingen aan de lijn wil.

Dan zeg ik 'Wij lopen door he, niet alle hondjes willen spelen' of

'Nee, Santa, je zit aan de lijn, dan gaat dat niet'

In de hoop dat er ook nog iets blijft hangen......