Sorry ik zat het terug te kijken en dat was een anonieme gast. Maar goed je zou wel verder gaan en dat zei ik erbij je brengt ook wederom dan andere mensen in gevaar
Luca is ooit toen ze 9 maanden was hard handig behandeld door een CM aanhanger. Daarna meerdere bijt incidenten. Ik heb er tijd en geld in gestoken.
Ik weet hoe ze in elkaar zit, weet waar haar zwakke punten zijn en hou hier rekening mee. Speuren met Luca, een van de dingen wat ze heel graag doet!
Ik denk ook dat het aangeborene, veel meer invloed heeft dan men denkt. Psychopaten, bijvoorbeeld, schijnen toch echt bepaalde "afwijkingen" te hebben in hun hersenen. Wie is dan schuldig? Maakt het uit? Ik denk het niet. Het gaat toch om de gevolgen die afwijkend gedrag als gevolg hebben.
Er is zo vaak geprobeerd mens of dier door opvoeding te "herstellen" ( jongen, waar de genitaliën van verminkt waren, dus opvoeden als meisje, immers het ligt aan het socialisatieproces.... geadopteerde kinderen, die het hechtingsproces ontbeerden, kinderen van "zwakke genen" etc....) Niet leuk, niet gewenst!!!
En dan komt er ook nog bij dat de ene sneller iets oppikt dan de ander zo ook zal de een zich sneller bedreigd of aangevallen voelen dan de ander
Nee, ze zit bij een heel ervaren GT en als blijkt dat ze een gevaar is voor haar omgeving, komt ze nooit meer op straat, dan is het enkeltje DA.
Helaas kom je daar vaak pas achter als het weer op straat komt. Een hond in observatie of training is niet te vergelijken met een hond op straat die daar klaarblijkelijk al gestresst was en zulke dingen ga je niet uitproberen met wederom bv een kind vlak voorbij te laten lopen. En met een muilkorf op ook niet honden weten donders goed namelijk wanneer ze wel en niet kunnen aanvallen.
Trainers en GT zijn perfecte handvatten als het nog niet ge escaleert is.
Heb je daar als baas niet een taak in? Gelijk aan de slag, voordat......
we gaan er niet uitkomen…
Ik bemerk dat er meer behoefte is tot verdedigen,.. dan tot uitwisseling en overdragen.
Dat maakt een discussie zinloos!
Sorry dat ik het zeg! Met botsende ego's komt niemand een stapje verder…
Jammer, maar wel een proefbaar sfeertje..
Ik lees diverse nuttige inbreng van diverse.. daar komt nauwelijks tot geen reactie op.
Reacties op de man af… daar komt flink geluid op.
Dit maakt het geheel persoonlijk en onevenwichtig. Waardoor je uiteindelijk aan deze gehele discussie… vrij weinig hebt!
klopt helemaal ook wat je schrijft Wakkere Husky, dat voorbeeld over dat gesprekje tussen jou en de moeder van het kindje vind ik heel mooi. Ieder zou bij zichzelf moeten weten hoe je hond reageert in een speciale situatie. Wat zou je hond doen als er zoiets gebeurd, ikzelf bleeft met Lola daarom altijd ver weg bij kinderen omdat ik haar niet vertrouwde.
Het is dus afhankelijk van de hond zelf, van de situatie, en hoe hoog de adrenaline op dat moment is. Allemaal factoren om rekening mee te houden en geen onnodig risico's nemen.
@Bruce Boxer, ja idd Bokito ziet geen bezoekers meer die hem aanstaren dus situatie opgelost. Met honden is het eigenlijk ook zo, als je ze niet meer in situaties laat komen die gevaarlijk zijn voor henzelf en anderen is het ook opgelost. Al zal je dan dus je hond heel goed moeten kennen en inschatten.
Ik vind het daarom ook heel verstandig dat mensen hun hond niet zomaar in elke situatie laten komen. Je kan nu eenmaal niet verwachten dat elke hond alles maar aan moet kunnen. Of het socialiseren ook niet overschat wordt vraag ik me ook weleens af. Zelf heb ik daar met mijn eerste hond ook een flinke fout gemaakt door haar als pup overal op af te laten stappen en met elke hond en mens kennis te laten maken, ik moest haar dat dus later weer afleren dat ze niet op iedereen en alles kon aflopen.
En ja we laten dagelijks dieren inslapen, dieren die helaas vaak geen goed leven gehad hebben. Dat is ook niet goed, we zouden ervoor moeten zorgen dat als we eenmaal besloten hebben dat wij het recht hebben om dieren te eten, ze tenminste een zo goed mogelijk leven gehad hebben.
Om de psychopathie in te duiken gaat hier misschien wat ver, volgens sommigen is ook daar de oorzaak een combinaite van een aantal factoren, waarbij toch een verkeerde behandelijng als heel jong kind/dier een heel belangrijke factor te zijn.
Het klinkt hopeloos allemaal, als we onze kinderen al niet goed en veilig opgevoed krijgen hoe kunnen we het dan voor onze dieren wel goed doen.
Syptoombestrijding als afwachten tot het kwaad gebeurd is en dan pas aktie ondernemen is niet goed en gevaarlijk, maar wel wat er helaas het vaakst aan de orde is in onze niet ideale wereld.
En toch, nogmaals, moeten we het blijven proberen. Veel lezen, informatie zoeken want idd, wat al gezegd is, kennis is macht.
ik denk het ook niet, het is ook zo dat iedereen wel ergens een punt heeft. Uiteindelijk willen we allemaal veilig met onze kinderen en honden rond kunnen lopen. Toch blijft het een intressante discussie hoe te voorkomen dat het escaleert.
Tja, daar komt toch weer de opvoeding de hoek om kijken.
Ik denk dat dat verheerlijkte lieve opvoeden ook bijdraagt tot dit soort excessen.
Mijn vorige hond, een behoorlijk dominante (jawel, zo mocht je hem toen nog noemen) rottweilerkruising werd ook met zachte hand opgevoed.
Maar hij wist óók dat als ik hem op een bepaalde toon riep, dat het zaak werd om héél rap te komen.
Anders waren de rapen gaar.
Nee, niet slaan, maar wel de rest van de wandeling aan de lijn, bijvoorbeeld.
Hiermee kon ik hem zelfs uit dominantiegevechtjes (jawel, toen mocht je die nog zo noemen) halen.
Dan was het heel hard: "HÉ!" en dan erachteraan "Bowieieie".
Dat ieieie, zo dreigend in toon omhoog lopend.
Nou, dan kwam hij meteen.
Ik vermoed dat het aan je manier van communiceren ligt dat mensen problemen met je hebben. Neem nou dit. Dobby trekt ook, en de enige vooruitgang die ik wat dat betreft heb kunnen boeken is met snoeiharde lijn correcties. Zelfs na maanden privéles, mezelf leuk maken, alle soorten voer, nieuw speeltje ter beloning, van de grond toe opbouwen met clickeren - allemaal onder begeleiding van een GT met 10+ jaar ervaring. Het hielp niet. Behalve dus lijncorrecties, maar die wil ik niet geven. Dus dan moet ik maar met zijn gedrag leren leven. Tja. En dan zit bij een husky het trekgedrag er nog genetisch in ook, plus nog een heftig(er) jachtinstinct dan de gemiddelde hond...
Maar jij schrijft even nonchalant in een kort zinnetje dat jezelf leuker maken DE oplossing is. En daarbij komt het over alsof Wakkere Husky dit nog niet geprobeerd heeft, waardoor het lijkt alsof er daarbij een ondertoon in zit van "niet op de hoogte, slechte baas, en ik weet het beter". Een idee van "het is zo makkelijk, als je maar doet wat ik zeg".
Ik loop intussen al een tijdje mee op HP en ik krijg sterk de indruk dat als mensen tekstboek antwoorden geven, ze toevallig het geluk hebben gehad óf een makkelijke hond te hebben óf dat ze nog nooit de pech hebben gehad een hond te treffen waarbij de die opvatting gewoon nul komma nul effect heeft.
Zeg je dan de standaard HP oplossing tegen iemand die al jaren bezig is om vooruitgang te boeken, dan krijg je wrevel. Neem nou dat trekken, iedereen zegt altijd dat je geduld moet hebben bij een methode. Nou, ik heb 1 jaar en 3 maanden het trekken proberen af te leren door stilstaan bij trekken aan de lijn. Ik heb bij tijd en wijle ook omkeren, aandacht vragen en dan pas weer de goede kant oplopen geprobeerd. Een jaar en 3 maanden. Dat is geduld hebben. Volgens de GT lag het ook niet aan mijn uitvoering. De methode werkt gewoon niet bij Dobby.
En zo zijn er intussen heel veel méér honden op HP waarbij mensen verder hebben moeten kijken. Mensen proberen braaf de methodes, maar ze werken niet altijd. Intussen ben ik meer van het "binnen 3 weken moet je een kleine verbetering zien bij een methode, anders werkt hij niet -voor die specifieke hond of hond/baas combinatie-".
Even zo tussen neus en lippen door een opmerking maken kan dan compleet verkeerd vallen. En het is dat Dobby nog meer verpest terug zou komen als ik hem zou uitlenen (loslopen, obsessief zwemmen verergert) anders zou ik hem met liefde aan mensen geven ter ontnuchtering...
Juist dat is wat ik ook bedoel! mee eens!
hihi daarom zou ik ook een Husky willen...ik zou hem nooit dat trekken aan de lijn afleren:-)) Scheuren zonder bekeuren door het bos!:-)
Mijn sarcastisch tip volgt op een reactie van wakkere Husky, ik citeer:
" Komt denk ik door je manier van schrijven, ik denk ook regelmatig, zou toch grappig zijn jou een paar keer op stap te sturen met de husky heren. Denk niet dat je lang overeind blijft. Je geeft heel vaak dezelfde oplossingen aan die neerkomen op voertjes geven. Je hebt zo duidelijk geen idee van waar mensen als Goja of ikzelf mee aan de lijn lopen
Dat kan wel zijn, maar ieder ander die geprobeerd heeft het leukste op de wereld te zijn en gemerkt heeft dat die methode bij zijn/haar hond totáál niet werkt heeft nu het gevoel dat je absoluut niet serieus te nemen bent qua hondenkennis. Sarcasme komt niet goed over in tekst, helaas.
Ja iets afwijkents in de hersenen kan...maar als ik zag hoe mijn hond reageerde op zijn mannelijke hormonen, ook niet normaal meer......Nu heb ik na de castratie een totaal andere hond !!! maar daarvoor een nerveuze, hyper de pyper hond.......wat op den duur ook om kan slaan...
Ik heb het topic nog eens doorgelezen, ik heb een andere mening en wordt het hele topic door op alles aan gevallen, persoonlijk wat ik ook schrijf. Dat ik altijd voertjes adviseer, dat ik een persoonlijking van hp ben enzo er worden zelf wat ik in andere topics schrijf erbij gehaald. Waarom???
Zo is het geen discussie meer en ik voel me helaas genoodzaakt mij in persoon te verdedigen.
Is dit de bedoeling?
Ik zal altijd opkomen voor de rechten van dieren, zij kunnen immers niet voor zich zelf spreken. Ben je het daar niet mee eens prima, kom met goede argumenten, maar niet mij in persoon aanvallen en proberen te pakken op elk woord wat ik zeg.
Volgens mij missen we hier nog een hele hoop gegevens om echt een goed oordeel over de situatie te kunnen krijgen.
Was het een mannetje, of vrouwtje, gesastreert, gestereliseert? Wie voedde de hond op en hoe. Is de hond goed gesocialiseert met kinderen en mensen?..was het een alleenstaand baasje? was het baasje gefrustreerd of misschien niet? Hoe was haar manier van opvoeden? Wat deed het kind en hoe dit te vertalen in hondengedrag qua correctie en aanvallen. Wat is de intentie waarom het baasje zo'n hond aangeschaft heeft..enz enz enz..
Ik weet ook dat wanneer je dat ras waarover het gaat heel goed opvoed dat het bijna schoothondjes kunnen zijn. Ozzie had een zeer lieve stefford als vriendje. Als we meer weten kan de discussie er zelfs over gaan om kinderen op scholen meer informatie te geven over honden bijvoorbeeld....ik noem maar iets.
Ik denk dat een aantal door het ontbreken van informatie bijna in de haren vliegen. Wisten we veel meer dan hadden we hier een hele andere discussie....Te vaag naar mijn idee allemaal...behalve dat we weten dat er door een bepaald ras een kind toegetakelt in het ziekenhuis ligt....Elk ras kan door bepaalde omstandigheden zoals opvoeding, aanleg, steekje los, gespannen door opvoeding, ras enz mensen aanvallen..
De kunst is toch iets te ontdekken waardoor je hond wel gemotiveerd is. Misschien ook accepteren dat een hond een levend wezen is, niet alles perfect doet en kan. Te blijven zoeken en kijken naar je hond. Niet blindstaren op een methode.
totaal off topic maar ......
maar hier haak ik toch even op in..... maar hoe zat dat ook al weer in dat topic
over dierenleed in context met dierproeven......en een levensreddende behandeling die mijn hond nodig had (echt levensreddend he, geen castratie omdat de hormonen fors rond gieren) had "mijn lieve hondje toch anders behandeld kunnen worden" ...
Hmmm. schiet mij maar lek, maar ik zie nu een verschil op doemen dat ik denk, hoezo 2 maten meten....
@Suzanne en Luca
Ik snap prima waar je probeert voor te staan, en daar heb je ook gelijk in.
Maar daar ging de discussie met jou niet over (van mijn kant)
Wij weten nietvan de achtergrond van deze honden of hun eigenaar.
Komt iemand op HP zelf, dan is er nog een soort van directe informatie bron, nu werd deze eigenaresse afgeserveerd als hondenhaatster en non-weter, geen interesse in hondentaal en werd er tussen neus en lippen gesuggereerd dat IEDERE hond te rehabiliteren valt.
En dat is waar ik op reageer, want we weten dat namelijk helemaal niet van deze honden of eigenaresse, gezien de kale gegevens zou IK het zelfde hebben gedaan, omdat dit incident enorme gevolgen heeft voor de omgeving, triest voor de honden, maar een hond in laten slapen is op zichzelf geen mishandeling, het is wel treurig.
Wat betrekking wat Wilma zegt.... ik sluit me daar helemaal bij aan, te makkelijk wordt op HP gezegd "dat kalmerende signalen en positieve opvoeding" het altijd wel gaan doen, en is dat niet zo, ligt het aan de eigenaar (goh, wie zegt dat ook altijd als dooddoener op HP??), en dan staan onze meningen lijnrecht tegenover elkaar. 2 honden terug zou ik het met je eens zijn geweest, maar nu niet meer, en aangezien de hondenschool/gt "op basis van KS en positieve training" binnen 1 les bij onze huidige hond het af liet weten omdat "de hond haar angst aan joeg en zij inslapen adviseerde" is bij mij ook niet zoveel positiefs uit die hoek blijven hangen. De 2e school wilde hem niet eens zien.
Is hij een monster, welnee, het is een schat van een hond, maar wel 1 met enorm veel mentale power.
Wel bij mensen die nuchter en eerlijk kijken, de hond zijn eigen karakter gunnen, en ons handvaten hebben gegeven hem zo te sturen dat het veilig kan, en onze band onderling versterkt is op basis van respect. Dat gaat niet met belonen, belonen zegt hem niks.
Die honden bestaan echt hoor.
Zo hebben we allemaal ons eigen verhaal
En zeker waar dit topic over gaat, wij weten totaal niet welk pad deze eigenaresse al had bewandeld, wat er al was voorgevallen, hoe de honden in karakter zijn, hoe zij in het leven staat, wat zij de honden (nog) bieden kon, en toen moest ze dus kiezen, en koos ze dit. Alleen verliezers dus.
Dat onderwerp is afgesloten:-) ja ik blijf een groot voorstander alternatieven voor dierproeven....daar ga ik voor nogsteeds!
Dat zal best, behalve toen je eigen hond gecastreerd werd.
En nu was het ook nog omdat het nodig was ivm "afwijkend hoeveelheden hormonen in zijn hersens?" De gebruikte medicatie was vast nooit op dieren getest, heb je nagevraagd natuurlijk....
O ja zekers wel! Ik ga hier met jou deze discussie niet voortzetten. Ik heb aangegeven hoe ik erover denk. Sommige medische handelingen zijn niet te voorkomen bij je eigen dier. Maar de oorsprong van het ontstaan van de medicatie kan naar mijn mening anders. De voorwaarden voor de dieren kunnen anders enz. Ik vind het diep triest zoals het nu gaat als ik de undercover beelden zie uit Duitsland met de aapjes. Zo gaat een normaal denkend mens niet met dieren om! Hier word ik heel verdrietig van wanneer ik dit zie en springen mij de tranen in de ogen! Maar ik blijf jou hier niet van overtuigen omdat jij hier blijkbaar andere ideen bij hebt. Wij vinden elkaar hier niet in.
Maar niet door mij. Ik weet dat er honden ondanks rehabilitatie niet verbeterden, zijn terecht ingeslapen. Sta ik volledig achter.
Nee ik weet niets over deze vrouw en haar honden. Ja ik oordeel, dieren zijn van ons afhankelijk, iemand moet voor ze opkomen.
Mens agressieve honden horen hier niet thuis. Uh, wat zijn mens agressieve honden, is dit een afwijking in de hersenen, is dit een opvoedkundig probleem, waardoor getriggerd, als een hond dit eenmaal gedaan heeft, blijft het een bloeddorstig monster?
Is hier ooit onderzoek naar gedaan? Hersenscan van „dit soort" honden gedaan?
Nee, de meeste worden gelijk ingeslapen, helaas en misschien wel onnodig. Wie kan het zeggen?
De eigenaresse zit misschien nu wel met vragen: wat gebeurde er, had ik het kunnen voorkomen, wat triggerde mijn honden dit te doen, heb ik wel mijn best gedaan.
Deze vragen zullen helaas onbeantwoord blijven. Belangrijke vragen omdat door onderzoek te doen naar honden en bijt incidenten en van geleerd kan worden. Dus ook honden onderzoeken en kijken naar wat mogelijk is.
Haar honden zijn dood en we zullen nooit weten of het terecht was helaas.
Sorry, maar ik blijf er bij, als baas heb je heel veel invloed op je hond, ook als het mis gaat
Een hele goeie!
Als ik onderstaand filmpje bekijk, waar de moeder verteld wat er gebeurd is, die overigens helemaal niet negatief staat ten opzichte van staffords, sterker ze hebben er zelf één, ben ik van mening dat dit absoluut abnormaal gedrag is van de hond. Hij was al gepasseerd en draait zich om en hapt het kind vol in het gezicht. Dit had voorkomen kunnen worden, zoals deze moeder in het filmpje zegt, houdt rekening met elkaar. En deze hond schijnt meerdere slachtoffers te hebben gemaakt. En als dat zo is, had zij haar hond moeten muilkorven.
Het is misschien zielig voor de honden, al vraag ik me af of zulke honden met een agressie in deze mate überhaupt wel gelukkig zijn en lekker in hun vel zitten, ik denk dat ze het beste af zijn met een spuitje.
http://maassluis.nu/nieuws/video-hond-en-gedrag/
(misschien staat dit filmpje al vermeld in dit topic, heb niet alles doorgelezen)
Ik bedoelde letterlijk overeind blijven he, want ik kan mijn honden inmiddels na 3 jaar beetje lezen maar ik heb de lijn wel eens overgegeven aan iemand anders en ze zijn zo snel en heftig dat ze die persoon echt bijna in de sloot hadden liggen. Mensen onderschatten de snelheid en de kracht. En in die instant reacties zit een belemmering in trainbaarheid, omdat je het niet voor kan zijn maar alleen correcties achteraf kan geven - wat weer winder effectief is - maar een tip die ik hier op HP dan wel weer krijg trouwens ;-)
Jouw sarcastische opmerking sterkt mij dan weer in mijn geloof dat je echt geen idee hebt over mijn honden. En zo draaien we in een kringetje rond.
Terwijl het er eigenlijk op neer komt dat ik best een baas kan begrijpen die zegt 'dit was zo erg en ik geloof niet dat iemand anders mijn honden weer op de rit kan krijgen, ik vind dat het einde verhaal moet zijn' .
Bedankt! Verhelderend!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?