Amélie heeft waarschijnlijk myasthenia gravis

Net met Amélie terug van een meer dan een uur durend bezoekje aan de DA..

Sinds twee maanden heeft ze Trocoxil, i.v.m. ernstige artrose aan de elleboog, maar ons viel op dat het net leek of de klachten alleen maar erger werden in plaats van beter.

Ze loopt een minuut of 10 zonder problemen, daarna begint ze te sjokken, met, zoals wij het noemen "een Afrikaanse wiebelkont". Haar billen en achterhand gaat van links naar rechts, en het is net of ze door de knieën zakt. Even pauze houden, en dan loopt ze weer even als een kievit.

Samen met de DA een kwartiertje gewandeld, want ze wilde het zien, en jawel..na 10 minuutjes begon Amélie weer te "wiebelen". Of ze echt pijn heeft? Niet helemaal duidelijk, maar prettig is het duidelijk niet voor haar. Wel is ze duidelijk kortademig, en kijkt steeds achterom net of ze zich afvraagt waarom haar achterkant zo moeizaam meeloopt.

De DA verdenkt haar nu van Myasthenia Gravis, een spieraandoening, die wel te behandelen is, maar waarvan de prognose op termijn niet zo best is.

Aangezien we vrijdag op vakantie gaan, hebben we nu afgesproken dat ze deze maand toch nog de Trocoxil gebruikt, en dat we haar loopje vastleggen op film. Verder korte stukjes lopen...geen lange wandelingen voorlopig.

Na de vakantie gaan we opnieuw voor foto's, bloedonderzoek en verder onderzoek.

Amélie is er gelukkig nog steeds de vrolijke gekke zelf onder, maar na wat speuren op Google wordt ik niet bepaald vrolijk van deze diagnose..

Heeft iemand hier ervaring ermee, en over de behandeling ervan?

Kan dit onderzoek wel in Nederland? Een vriendin van mij haar golden werd verdacht van kaakspiermyositis. Bloedonderzoek kon alleen in Amerika.

MG en myositis lijken wel op elkaar. Overigens is over myositis ook heel weinig te vinden op internet. Zeker als je de naam van de ziekte ingeeft samen met hond. 

Soms kun je beter kijken hoe de ziekte bij mensen gaat.

Wel erg hoor als je hond echt MG heeft. Heel sneu.

Ik wens je veel sterkte

Edit.....sorry, heb even gelezen bij MG en het is toch wel anders als myositis. 

Misschien een stomme vraag, maar is je hond getest op tekenziektes?

Amélie is getest op tekenziektes Angelique, dat is het zeker niet.

De artrose in de elleboog is vastgesteld; alleen passen haar klachten niet bij het beeld op de röntgenfoto's, vandaar dat onze DA verder is gaan zoeken. Bloedonderzoek is gelukkig wel mogelijk, en medicatie ook. De uiteindelijke prognose is helaas slecht..de spierzwakte gaat door, en tast uiteindelijk de ademhalingsorganen aan.

Ik geef je een upje.

Er zal toch wel iemand bekend mee zijn of meer van weten?

Heh bah, het zit ook niet mee hè? Eerst de artrose en dan nu dit nieuws er bovenop

Ik heb er geen ervaring mee, kan je helaas niet helpen, maar ik hoop eigenlijk heel erg dat de DA het bij het verkeerde eind heeft!

Ik wil jullie in ieder geval heel veel sterkte wensen.

Het upje werkt helaas niet Angelique! Blijkbaar is er niet veel over bekend!

Wat ik inmiddels wel weet is dat bij 80% van de honden MG begint met slokdarmproblemen. Dat heeft Amélie gelukkig niet.. bij haar zit het echt ( voorlopig) alleen nog in de achterpoten en billen. We hopen inderdaad maar dat het géén MG is maar een "slechts" gewrichtsproblemen. IJdele hoop ben ik bang, maar goed, ik ga liever niet meteen van het slechtste scenario uit.

@ Marlies: het zit inderdaad niet mee met ons Amélietje! Balen, want het is zo'n ontzettend leuke Berner: vol energie en "eigen" dingetjes.

Duimen dat de DA het mis heeft! Eind september weten we meer!

geef je nog een upje!

probeer een beetje te genieten van je vakantie, nadien volle moed vooruit!

Wij hebben een Berner Sennen pup (5 maanden) en afgelopen weekend viel hij ineens weg. dat duurde 1 minuut. De volgende dag jankte hij het uit op het moment dat we hem aanraakte. De DA denkt nu aan myositis en dat hij door de pijn is weggevallen.

Hij wordt nu behandeld met prednison en dan slaat aan. Hij kermt niet meer.

Uiteraard ben ik op internet gaan zoeken en nu zie ik hierboven het verhaal staan. De 'wiebelkont' is heel herkenbaar van onze berner.

Nu vroeg ik mij af wat de symptomen van Amelie en hoe oud ze is?

 groet Saskia

He bah wat vervelend voor jullie en haar. Ook in de zorgen dus... Ik zal later even er op googelen om precies te weten wat het is.

Het was wat voortvarender geweest van de dierenarts om meteen te regelen dat de diagnose er komt. Desnoods door een andere dierenarts. Op de link die ik erbij plak staat dat de prognose beïnvloed wordt door snelle diagnose en behandeling. 

http://www.vetmed.ucdavis.edu/vsr/Neurology/Disorders/Myasthenia%20Gravis.html

  Dat ligt niet aan de dierenarts maar aan ons! Dit probleem bestaat al een tijd, en er is wel bloed afgenomen voor onderzoek. In afwachting van de uitslag gaan we op vakantie, en zien eind september verder. Met medicatie is de behandeling goed te doen, zeker bij een verkregen MG, en niet de erfelijke component. En daar is bij Amélie geen sprake van.

Myositis is wat anders dan MG Saskia!

Zie onderstaande link:

http://auto-immuun-ziekte-bij-honden.clubs.nl/nieuws/detail/1816326_myositis

Amélie heeft op HD lijkende klachten, met dat verschil dat ze geen opstartproblemen heeft, maar gaandeweg het lopen steeds moeizamer vooruit komt, en door de knieën knikt. De vermoeidheid uit zich door de extreme wiebelkont, ( die Berners eigenlijk allemaal wel een beetje hebben als ze in rustig tempo wandelen..) en het niet meer verder willen lopen. Een rustpauze van een minuut of 10 is voldoende om haar weer in beweging te krijgen.

Wat we merken is dat geleidelijk aan, en dan spreek ik over de afgelopen maanden, de periode dat ze "goed" loopt steeds korter wordt. Amélie is nu 2 jaar oud, vol energie en gekke fratsen, en heeft verder eigenlijk geen symptomen. Dat maakt ook dat ik nog redelijk optimistisch ben over de diagnose...eerst zien, dan geloven!

Linkje naar Myasthenia Gravis:

http://www.vetined.nl/news/81/show

Antoinette, wat een zorgen, heb het gelezen en heb geen enkel advies voor je, hoop dat de diagnose niet zo is wat je daar beschrijft, blijf hopen dat het toch iets anders is.

Hallo Antonnet,

Ik weet dat Myositis iets anders is dan myasthenia gravis.

Ik ben alleen zelf nog niet overtuigd dat Timo hieraan lijdt. Vandaar dat ik ook naar eventuele andere aandoeningen aan het kijken ben (maar wordt nergens vrolijker van).

Ik vind het echt sneu als ik hoor dat een hond van 2 jaar nog maar kleine stukjes wil lopen. Ik ondervind nu zelf hoe "machteloos" je bent als je hond ziek is...niet fijn.

heel veel sterkte.

groet Saskia

Absoluut machteloos. Zo heeft Sadi (EIH) Exercised Induced Hyperthermie Ook vrij weinig bekend. De collaps variant die naar mijn inschatting het gevolg is van dezelfde aandoening is wel veel bekender.

Tis gewoon heel lastig als je dier niet in orde is en zeker als je weet dat je te maken hebt met een aandoening die blijvend is en je moet zien uit te vinden of het goed te begeleiden is, het dier kwaliteit van leven behoud. Plezier behoud in het leven.

De afgelopen maanden heb ik heel wat aandoeningen voorbij zien komen en ja wordt je best moedeloos van. Maar in het belang van het dier moet je blijven zoeken naar wat wel kan. En wat kan helpen stabieler te worden en/of te blijven

Konden ze maar praten, die hondjes van ons! Nu is het altijd aftasten, zoeken en voor een deel op je gevoel afgaan. Inderdaad een heel machteloos gevoel...

Gelukkig zijn ook in de diergeneeskunde ondertussen veel geavanceerde methodes om een diagnose te kunnen stellen mogelijk. Soms zijn aandoeningen rasgerelateerd, zoals bv MH bij Berners..

Myasthenia valt niet in die categorie, het kan elke hond van elk ras overkomen..

Amélie is vanaf de geboorte een pechvogeltje wat gezondheid betreft, en we zijn nog elke keer blij dat we haar zelf gehouden hebben en niet een pupkoper hebben opgezadeld met al haar rare problemen elke keer. We hebben ons er al bij neergelegd dat Amélie een hondje is dat waarschijnlijk niet oud gaat worden, dus we genieten dubbel van haar! Het is zo'n maf ( op een leuke manier) beest, erg communicatief, en vol streken. Daarnaast ook nog eens zo aandoenlijk lief en aanhankelijk..

We gaan lekker genieten van onze vakantie, zitten op een groot afgelegen en afgezet terrein in Midden-Frankrijk, aan een meer, waar ze naar hartenlust kunnen spelen en rennen.

Eind september zien we wel verder..in de tussentijd gaat ook de DA zich verdiepen in het hoe of wat, en eventueel afspraken plannen.

Alvast een fijne vakantie toegewenst en wel fijn als dan ook alles heel eventjes los te laten is en fijn dat de arts zich er ook verder in gaan verdiepen (met Sadi's specialist precies hetzelfde heeft zich ook in bepaalde zaken verder moeten verdiepen omdat hij er niet bekend mee was).

En uiteraard hoop ik dat Amélie ook een onbezorgde vakantie heeft.

Terug van vakantie...

De uitslag van het bloedonderzoek is inmiddels binnen, en niets wijst op MG!

We hebben in elk geval besloten om te stoppen met de Trocoxil. Amélie werd er alleen maar beroerd van ( misselijk, onrustig) en we zagen geen enkel effect.

Sinds twee weken wordt ze behandeld door middel van Reiki, massage, en magnetisme...in combinatie met Sashas Blend.

Ik ben erg nuchter, en had bij die Reiki-therapie zoiets van "baat het niet, schaadt het niet", maar verdikkeme...Amélie loopt als een kievit! Barst van de energie, is vrolijk en er is geen spoor van kreupelheid te bekennen. Geen wiebelkont...geen trieste, vragende blik...kortom: het gaat echt goed met ons meisje.

Ze wordt nu op afstand verder behandeld, de Sashas Blend vindt ze werkelijk iets heerlijks, dus daar gaan we mee door! Ik heb het spul trouwens nu rechtstreeks in Australië besteld...het scheelt met shippingkosten nog steeds meer dan de helft van de prijs!!

Onze DA blijft haar volgen, en wil over een paar maanden opnieuw foto's laten maken om te zien wat het effect is van onze alternatieve manier van benaderen. Zij zag het wel zitten, en ook wij zijn tot nog toe voorzichtig optimistisch!

hoi Antonnet,

Wat fijn dat het beter gaat, het is echt niks om je hondje zo ziek te zien. Is er trouwens bij haar getest of ze SRMA heeft? Ik weet dat zich dat ook soms in de achterkant doet laten zien en dat men soms maanden bezig is om een diagnose te stellen.

Hoe dan ook, ik hoop dat het goed met haar blijft gaan.

Groetjes,

Kelly

Ik moest het even opzoeken Kelly, maar nee..ik denk niet dat er sprake is van SMRA.

Amélie is nooit ziek geweest, en behalve het vreemde looppatroon heeft ze verder eigenlijk geen klachten. Het "kreupelen" past in principe wel bij de artrose.

Het uitgebreide bloedonderzoek liet geen enkele afwijking zien...geen Lyme, geen ontstekings( rest)verschijnselen. Ik ga er nu een beetje van uit dat haar klachten vooral te wijten zijn aan de Trocoxil..bij een beetje nadenken, puzzelen en combineren wanneer haar klachten verergerden: NA  elke toediening van de Trocoxil!

In elk geval positief dat nu achteraf niet op MG wijst en dat ze het nu goed doet, dat is super. Ik hoop dat zich dit voortzet en ze er lekker van kan genieten en daarmee jullie ook natuurlijk.

Hallo ik heb een hond met myasthenia gravis. Ontdekt op vijfjarige leeftijd nu acht jaar oud. Er is heel weinig over bekend. Wie vragen heeft kan mij mailen

Ik weet niks zinnigs toe te voegen, alleen hoop ik dat het beter gaat met Amelie en dat ze geen pijn heeft.