Wat voor uitdagingen geef jij je hond tijdens wandelingen?

Ik lees vaak:

De hond heeft niet genoeg aan puur een wandeling.

Vaak als antwoord op mensen die een probleem hebben met hun hond.

De hond krijgt mentaal weinig uitdaging en de tip is dan meer uitdaging bieden tijdens wandelingen.

Nu heb ik geen problemen met mijn honden.

Black is een jonge hond van 9 maand en oorspronkelijk wel gefokt als werkhond.

Ik maak veel wandelingen met hem, waar hij ook los kan lopen en zich heerlijk kan uitleven.

Hij vindt dat heerlijk en lijkt ook echt voldaan  als we thuiskomen.

Maar nu zat ik te bedenken: wat voor mentale uitdaging kan ik hem nog meer bieden?

Wat ik wel regelmatig doe: hem terugroepen, laten zitten en even wachten, koekje verstoppen en hem laten opzoeken.

Maar dat is niet echt uitdaging, meer voor mij om te  controleren of hij luistert.

Stokjes/balletjes apporteren uit het water vindt hij ook erg leuk.

Maar dan wandelen we niet, dan zijn we op één plek aan het water.

Balletje meenemen tijdens een wandeling heb ik wel eens gedaan, maar dat vindt hij dan totaal niet interessant.

Dus ik ben benieuwd wat voor mentale uitdagingen er worden bedoeld, als dat als tip wordt gegeven aan iemand.

Dan kan ik dat misschien ook invoegen tijdens wandelingen.

Ik ga nu 2x per dag met de honden naar het bos, de 1e keer en wandeling van circa 1,5 uur en de 2e keer een half uur tot max 45 minuten.

Verder ga ik 's morgens om 5.30 uur een half uur lopen met de honden in de wijk... en 's avonds is het een korte toiletronde.

Tijdens de wandeling oefen ik met Bailey... en Jack doet soms gezellig mee als hij zin heeft.

Dit varieert van commando's oefenen tot een stok laten zoeken... Bailey zoekt namelijk zelf haar stok uit.

De ene keer wordt er gegooid met een stok, of ik neem het touw mee naar het bos... maar een volgende lopen we gewoon een ronde door het bos en oefenen we weinig tot niks, maar gewoon genieten.

Ik ben benieuwd naar de overige reacties... 

Commando's oefenen vindt hij niet leuk, dan is hij ineens doof  

Hij werkt graag met zijn neus dus ik werk korte spoortjes uit of ik laat hem zoeken naar muisjes en mollen, vind hij geweldig en na een kwartier is hij bekaf van het zoeken en graven.

Drib word vervelend als ik haar geen commando's geef. Daarom mag ze een stukje 'vrij' en doen we een stukje commando's: zit, af, flat, roll over, poot, high five, een acht lopen, een dubbele acht lopen, blijf, wacht, voor, naast, staan etc etc.

Mentale uitdagingen zijn bij ons nogal verschillend..

Onze Landseer wil gewoon lekker wandelen, en aan haar gemoedstoestand te zien , is dat meer dan genoeg.

Haar geestelijke stand is over het algemeen erg relaxt, dus hoef ik me niet druk te maken over de geestelijke uitdagingen.

Onze asielzoekrt....da's een andere verhaal.

Zit ontzettend snel in het rood, (wat dus ook soms lastig gedrag veroorzaakt op het erf bij ons).

Neem ik balletjes mee, al gooi ik het hele bos aan takken in het water om te apporteren.?

Het werkt bij hem als het vonkje in de kruidfabriek.

Nog meer adrenaline, nog meer adrenaline..met als gevolg dat hij bij thuiskomst de hele ten afbreekt..zo...gek...als...een...krant..

Zijn geestelijke uitdaging.?

Door de stad wandelen voor een uurtje.., gewoon aangelijnd, totaal relaxt.

Geen commando's, niets zeggen...gewoon lopen.

De indrukken die hij opdoet, de energie van andere mensen/auto's, muziek, geluiden..

Het zijn de enigste momenten dat hij stil is in de auto als we na een wandeling in de stad terug rijden.

Ga ik verstoppertje spelen, moet hij gaan speuren, apporteren.dan breekt hij de complete auto af.

Is dus absoluut geen goude tip of iets..

Maar het kan soms gewoon heel simpel zijn.

Met mijn vorige honden nam ik stukjes stof mee het bos in en die verstopte ik dan langs het pad en dan ginden ze zoeken samen. 

De cattledog had geleerd om op commando ergens omheen te lopen. Die stuurde ik een zijpad in en dan liep ze een rondje terwijl de ouwe en ik rustig verder liepen. 

Dennenappel met mijn geur uit een berg dennenappels zoeken. 

Zelfbeheersingsoefeningen.

Ik verstop vooral dingen, tennisbal onder berg bladeren, snoepjes in de schors van de boomstam, dat soort dingen.

Dat zal inderdaad per hond verschillen.

Met Taika hoef je buiten bijvoorbeeld niks te doen. Die is ontzettend prikkelgevoelig en juist het relaxte lopen, zonder iets te hoeven is ontspannend voor haar en geeft haar voldoening. Doe ik te veel met haar buiten, dan is het net zoals Landseer en 'de asielzoekert'; dat gaat de verkeerde kant op en weet ze van gekkigheid niet meer wat te doen.

Bij Frøya merk ik dat zij wel meer nodig heeft buiten. Ze is pas een paar dagen bij ons, dus op dit moment is het vooral terugroepen en netjes aan de lijn wandelen; dan moet ze d'r hersentjes al wat meer gebruiken en voor nu is dat genoeg.

Mentale uitdaging doe ik toch het meeste in huis. Clickeren is hier favoriet en hondenpuzzels zijn ook erg leuk om te doen. Na zo'n speelsessie is het meteen slapen geblazen!

Met de cattledog deed ik dit soort dingetjes "light"

https://m.youtube.com/watch?v=nYlgih454cc 

De wandeling is hier meestal echt wandelen.Ze spelen wel met elkaar. Ik neem een bal mee soms of koekjes om te zoeken. Mentale uitdaging geef ik meestal in huis. Werken met de clicker. Gehoorzaamheid oefening of trucjes/doggydance oefeningen. Het voer gaat hier in puzzels of de kong en dat geeft ze voldoening.

Ik loop de grote wandeling meestal in een roedel verschillend van 4 honden tot 10. Dat is al anders als met zijn 2e lopen. 

Nu heb ik er 2 die je de kachel niet aanmaakt en al lopen ze de 2 uur gewoon aan de lijn is ook prima. Extra uitdaging hoef ik dus niet te geven al merk ik dat het roedel lopen de voorkeur heeft bij beide, 3 en 9, honden. Dan lopen we met verschillende rassen en leeftijden en vaak per dag een verschillende roedel, verandering genoeg daarin.

Wel wisselen we de locatie af en ook de routes in een zelfde gebied. Soms zwemmen we en in de roedel is dat van echt zwemmen tot spetteren in het ondiepe. We gooien soms met ballen, strooien soms met voer of nemen eens een heel vreemde hond mee in de roedel. 

Af en toe maken we wandelingen met echt grote groepen van soms wel 30 honden. 

De rest van de wandelingen zijn met gewoon de 2 honden samen. Komen we wat tegen dan soms spelen maar meestal is het even snuffelen en lopen ze gewoon door. Ook hier in de buurt loop ik veel verschillende routes en het snuffelen is dan vaak veel belangrijker dan met andere honden spelen.

Ik doe gewoon wandelen met steeds commando's er doorheen. Sowieso moet ze altijd zitten bij oversteken tot ik de go geeft, maar poot, naast, high five, mooi zitten, af, wacht, blijf hier etc. Vind ze fantastisch! Is wel een makkelijke dame, is ook tevreden met een half uur per dag zonder uitdaging. Maar we lopen veel over losloopstukken waar we per wandeling minimaal 9x en soms 22 keer over moeten steken

niet eigenlijk  

het enige wat ze wel eens moet is naast lopen, als ik geen zin heb in getrek...

Ik neem wel eens de flirtpole, balletje of bijtrol mee om tussendoor even wat te doen...

maar als dit niet het geval is, dan wandelen we gewoon, zonder iets bijzonders...

ja, we doen wel eens springen over de betonnen palen in het dorp, maar gewoon omdat ze dat leuk vind. niet omdat ze iets moet doen ofzo.

we zijn gewoon best saai hier

Niks, ze mogen gewoon vrij wandelen en snuffelen zoveel ze willen.

Het enige waar ze op moeten letten is dat ze bij me in de buurt moeten blijven.

Ik verstop wel eens een koekje of gooi deze in hoog gras, doe oefeningen (zit, af, blijf, hier, om, etc), ook tijdens het aangelijnd wandelen trouwens. Ik neem wel eens een balletje of een frisbee mee.

Ik probeer vaak een andere route te lopen. En daarnaast kan wandelen in de spits in een drukke stad alleen al voor veel uitdaging zorgen

Haha Jeroen, zo saai ben je niet hoor  (anders ben ik ook saai.) Wij doen namelijk ook niet echt veel bijzonders tijdens wandelingen. Ik probeer alleen niet elke keer hetzelfde rondje te wandelen daar vind ik vooral zelf geen ruk aan. Maar tijdens de wandelingen, tja ik gooi wel eens een stok maar ik merk dat ze zich prima zelf kunnen vermaken. Als ik Bayley wil laten zwemmen gooi ik een stok in het water en dan haalt ze die op (en brengt ze niet terug). Verder eigenlijk weinig en persoonlijk denk ik dat dat heel erg per hond verschilt. De mijne zijn nogal snel vermaakt denk ik .

Buiten de wandelingen doe ik met Hunter veel aan apporteren en flirtpolen, dat vind ie prachtig. Verder doen we binnen aan hersenwerk en "touwtrekken" of ik geef ze een kong. Verder fiets ik met 2 v/d 3 honden en ga ik ook steppen (wanneer ik zo'n ding heb ). Wandelingen zijn bij ons echt voor de ontspanning dus dan laat ik ze lekker rennen en hun eigen ding doen .

Ik maak meestal al lange wandelingen variëren van 1,5 tot 3 uur per keer.
Hus kan niet los want die gaat Zen neus achterna.
Ik oefen wel met comandos maar dan alleen de voor mij en hus nuttige comandos.
Poot , high five ect is voor mijn gevoel nutteloos.
Leave it , hier , blijf , los , volg en zoek is waar we voornamelijk mee bezig zijn.
En het loopt hier nogal stijl op of af en omhoog laat ik hus lekker trekken ( ben zelf te lui om te klimmen )
Na een wandeling merk ik dat hij wel voldaan is.
Dat hij na een half uur weer stuitert tja ....

Alleen zoeken en apporteren.

Tijdens de dagelijkse boswandelingen wordt er meestal in het begin een grote denneappel gevonden die meegaat. Deze gooi ik dan tussendoor in de hei / bos waarna Puk deze gaat zoeken. Vervolgens als hij deze gevonden heeft gaat hij ervandoor en rent hij werkelijk als een bezetene een grote ronde door het bos of hei waarna hij weer de denne-appel oppakt en bij mij voor de voeten legt zodat ik deze weer kan gooien. Hij weet deze altijd feilloos terug te vinden.

De meesten waarmee ik wel eens samenloop kennen dit gedrag van Puk nu wel. Ik heb wel vaker de reactie gekregen dat mijn hond helemaal gestoord is. Maar dit spel is het helemaal.  Ik hou het er maar op dat Puk in zijn beste jaren zit (2,5 jaar) en dat zijn energie momenteel onuitputtelijk is.

Als we wandelen is het echt Nero's tijd, hij mag snuffelen tot hij een ons weegt ( daar word hij heel moe van en rustig in zijn koppie )

Nu wij met hem alleen maar aan de riem lopen had ik verwacht dat hij 'meer' nodig zou hebben, maar dat is dus niet zo.

Hij heeft alle tijd en krijgt met veel meer prikkels te maken dan in het bos.

Zijn neus draait overuren en hij hobbelt vrolijk rond.

Als we daarna naar huis sjokken, ploft ie in zijn mand ( om daar de eerst volgende uren niet meer uit te komen )

Tijdens de wandelingen laat ik Max wat apporteren. Meestal wandel ik samen met een vriendin en haar twee honden dus dan spelen dat honden wat. Als ik alleen ga wandelen oefen ik wat commando's zoals naast wandelen , hier komen , zitten ,... 

Naast de wandelingen trainen wij agility dus dat is ook mentale "uitdaging " 

Ik laat Maylo apporteren en ondertussen opdrachten doen. Hij krijgt die tennisbal niet zomaar . Hij moet dan vaak bepaalde opdrachten doen zoals af - lig - down (helemaal plat) - komen en ondertussen als ik zeg stoppen enz. Hij vind het prachtig omdat de beloning een gooi met zijn tennisbal is. 

Hij hoeft niet none-stop die opdrachten te doen, soms gooi ik de bal een aantal keren en dan moet hij weer iets doen. Niet alleen Maylo vind het prachtig ook andere buurtbewoners vinden het leuk om te zien. 

Of ik laat hem een hindernis nemen. Er zijn hier speeltoestellen voor kinderen, waar over hij kan springen of op kan springen, soort van behendigheid.

Voor de rest laat ik hem spelen met andere honden als er zijn en doe ik thuis oefeningen met hem of leer ik hem kunstjes. Maylo en ik hebben gisteren een mini workshop doggiedancing gedaan en hij vond het prachtig. De routine die we kregen oefenen we nu thuis of buiten. Was echt te leuk

Eén keer in de week (soms twee keer) maken we een dag vrij en gaan we wandelen met verschillende andere honden, dan doen ze elk hun ding : Niké rent achter haar bal aan en brengt hem terug, Gioia idem en zwemmen als het mogelijk is, Athena heeft er genoeg aan om door de groep te rennen en de mensen proberen te verleiden een koekje te geven en zwemt ook graag zomaar wat rondjes en Nahla speelt met enkele van de honden of blijft gewoon leuk in mijn buurt en snuffelt hier en daar.

Op de wandelingen zonder de groep, is Niké er met haar bal , Gioia en Athena zwemmen en snuffelen en Nahla probeert de anderen tot spelen te verleiden (wat haar niet erg lukt) en plenst wat rond in het water of volgt haar neus .

Dat IS net de mentale uitdaging tijdens een wandeling. Een hond die vrij mag lopen en heerlijk op onderzoek mag, al die indrukken die hij uit zichzelf mag opdoen op z'n eigen tempo, dat is lichamelijk en geestelijk zo fijn dat ie er voldaan van wordt. 

Dit soort wandeling is voor een hond heel wat anders als een wandeling naast-het-been-lopen. Dat geeft hem weinig meer dan wat beweging.

Maar wat jij doet, is gewoon heel erg leuk voor je hond en als ie daar zichtbaar van geniet en thuis lekker voldaan is, is dat helemaal prima!

Hier zijn balletjes zeker favoriet bij Jayla.. daarnaast lekker laten zwemmen wanneer er geen blauwalg is en brokjes verstoppen, op boomstammen klauteren.. oefeningetjes tussendoor laten doen. Ze vinden alles leuk, dus lekker makkelijk :)

ik doe niks bijzonder bij de lange wandelingen.

ze snuffeld zichzelf een ongeluk,

zit onderweg te plassen en te poepen....(tja je moet als hond wel je teretorium onderhouden)

ze zoekt naar muizen...

en selecteerd het lekkerste gras dat ze kan vinden.

het is een grote deugniet

en na een uur lopen is het goed geweest.

later op de dag gaan we nog een keer.

Leuk topic! Wij hebben een border collie, dus je kunt wel raden dat wij nogal wat tijd kwijt zijn op wandelingen met extra fysieke en extra mentale uitdagingen ;) ik maak even een rijtje voor je. Dingen die wij doen zijn:

- stokken apporteren, bij voorkeur uit water of bijv. Van een heuvel af

- op een bepaalde plek laten liggen, wij lopen door, en pas als we haar roepen, mag ze ook komen

- als vervolg daarop: halverwege ons weer 'blijf' roepen en dan moet ze daar weer stoppen ;)

- sowieso dingen als hier, naast, wacht, etc omdat je zaken onderweg tegenkomt

- snoepjes meenemen en in het gras gooien (haar neus is niet zo spectaculair, dus ik hoef niet heel hard mijn best te doen om ze te verstoppen hihi)

- wandelen in het losloopgebied; andere honden tegenkomen is mentaal enorm vermoeiend voor haar

- wandelen in de stad, aan de lijn, in winkels gaan etc - alle prikkels zijn heel vermoeiend

- mountainbike mee

- hardlopen. Dan moet ze tenminste nog wat vaart maken als ze ergens heeft staan ruiken en ze is me uit het zicht verloren :D

als mijn man en ik samen zijn:

- man en ik gaan een flinke afstand van elkaar af staan, bij voorkeur met een heuvel er tussen oid. En dan allebei om de beurt de hond roepen, en zij maar op en neer rennen. Kan nog spectaculairder gemaakt worden als we allebei stokken in tegengestelde richtingen gooien

- volgende stap daarin: als de een de hond roept, verstopt de ander zich ergens in het bos. Die roept de hond terug, die vervolgens hem moet zoeken. Gevonden? Ondertussen heeft de ander zich verstopt, dus de hond weer terugrennen en die zoeken. Ad infinitum.

met de buurhond erbij:

- sowieso kost haar dat veel meer energie, want de buurhond moet continu achterna gerend worden en je moet hem heel goed in de gaten houden!

- stokken gooien met twéé honden gaat nog veel beter hihi

- oefenen met blijf etc - gooi een stok voor de ene hond, de andere hond móet blijven liggen. Apporteren, dan de andere hond. Oefenen in concentratie en geduld.

eh dit is wat ik zo uit de losse pols weet; we verzinnen heel vaak variaties en wisselen dit soort dingen veel af. Snoepjes zoeken doe ik bijv vaak in het donker, als apporteren moeilijker gaat. Dus dat zal ik in de winter weer doen, nu bijna niet. We klimmen zelf ook vaak op dingen bijv. En dagen de hond uit om er ook op te klimmen, een omgevallen boom of een bankje oid. En natuurlijk inderdaad gewoon lekker uitgebreid aan alles snuffelen. Sowieso doet een onbekend terrein (of een plek waar we weinig komen) het heel goed om haar mentaal moe te maken. Ook plekken waar veel dieren zitten, konijnen maar bijv ook de ganzen in de herfst en lente, daar heeft ze heel veel te snuffelen. Maar je merkt wel goed dat we een hond hebben die meer op zicht is gefocust dan op geur; ze is gewoon niet zo ontzettend druk met geurtjes als veel andere honden.

Wat een verschillende antwoorden allemaal

Maar erg interessant wat iedereen schrijft.

Er staan genoeg dingen tussen waar ik nooit aan had gedacht:

springen over iets, wachten terwijl ik verder loop en hem dan weer roep en nog wel meer.

Hij vindt het ook leuk om iets te zoeken wat ik verstop, dus dat kan ik natuurlijk ook in het bos doen.

Hij kent heel goed het commando "zoek"

Eigenlijk is dat dan ook wel de bedoeling tijdens de wandelingen dat hij los is.

Dat hij niet vergeet dat ik er ook nog loop, maar ook tussendoor wat leuke oefeningetjes met mij doet.

Hij is nu 9 maand dus net in de leeftijd dat hij zelfstandiger wordt. (en een echte puber)

Daarnet heeft ie uitdaging genoeg gehad: voor het eerst een loops teefje ontmoet

Gelukkig zaten ze allebei aan de riem, Black vond het reuze interessant en kon ruiken dat hij er iets mee moest.  Hij piepte zelfs toen we doorliepen.

Gelukkig ligt hij nu gewoon rustig in huis en blijft niet opgewonden na dat loopse teefje.

Maar ook, Black is van oorsprong een werkhond.

Maar ik kan hem moeilijk eenden laten vangen

Dus ik dacht ook, een wandeling is niet echt werk voor hem.

Maar dingen verstoppen en laten opzoeken, is voor hem waarschijnlijk ook werk?

Ja hoor! Je moet ook een beetje kijken naar je hond, je merkt vanzelf wat ze energie kost en wat niet. Waar andere honden voor onze hond echt 'werk' zijn, is het voor onze buurhond alleen maar dolle pret en wordt hij er niet moe van. Waar onze hond enorm haar best moet doen om brokjes in gras te vinden, haalt een beagle er waarschijnlijk zijn schouders bij op.

Gisteravond nog ff met de honden naar het industrie terrein geweest i.p.v. het bos... Jack vindt het dan heerlijk om zijn neus achterna te snuffelen... dus mijn zoontje lekker met hem aan de wandel.

Bailey nam uit zichzelf haar touw mee naar de auto, dus hier heb ik mee gegooid en de jongedame heeft zich kunnen uitleven.

Het was maar een half uurtje, maar het was wel ff genieten.

Straks naar het bos en dan gaan we gezien het weer (regen!) gewoon wandelen...