Positieve berichten..?

Hallo allemaal,

ik zat net wat oudere topics te lezen over verschillende personen die zich na een paar weken hun pup in huis gehad te hebben enorrrm ellendig voelen...Dit gevoel werd door best wat mensen bevestigd..snapten allemaal waarom ze zich zo voelen en hebben dit zelf ook in meer of mindere mate zo ervaren.

Wij mogen over 3 weken onze pup ophalen en ik moet zeggen dat ik hier best van geschrokken ben! Tuurlijk snap ik dat het wat tijd en werk kost een pup..maar hoort het niet vooral leuk te zijn? Graag verhalen van jullie die dit wél zo ervaren! 

Hiermee wil ik ABSOLUUT niet het gevoel van de ts'ers van dat andere topic ondermijnen maar vind het gewoon leuk om ook even de andere kant te horen.

Ik heb zelf 2 kleine kindjes en tuurlijk waar het als baby wel even af en toe wennen en zoeken was heb ik dit ook absoluut nooit als zwaar ervaren..

Dus heb/had jij een pup en vind je het vooral genieten, vrij makkelijk te doen en aan iedereen aan te raden? Plaats je verhaal dan hier! :)

Tuurlijk is het hebben van een pup heel zwaar. Maaaaarrr..als ik terugkijk, was het echt de moeite waard! Had het echt niet willen missen en heb er nooit spijt van gehad.

Hoi Mirjam,

hier een pup van 5 maanden, geen moment zwaar geweest,alleen maar genieten.

Ik ben ook niet s'nachts meerdere keren mijn bed uitgegaan, bench met aan de ene

kant een heerlijk mandje. en aan de andere kant een krantje. overdag goed opletten

en gelijk naar buiten, had wel een krantje in de kamer liggen voor als ik het even niet zag.

Ze gebruikte dan ook altijd het krantje, dus geen ongelukjes.

En toch had ze binnen weken door dat het buiten moest,haar krantje in de bench s'nachts

was ook al heel snel droog. Hier dus totaal geen stres,ik heb wel heel streng haar rust-

momenten aangehouden, uurtje wakker, 2 uurtjes slapen, zo gauw ik haar na een uurtje

spelen in de bench deed ging ze ook gelijk slapen, nooit gepiept of geblaft in de bench,

nooit bijten aan spullen of handen en voeten, alleen eigen speeltjes en kluifjes.

Rust reinheid en regelmaat, is voor pups erg belangrijk.Mijn andere hondje is 1,5 jaar en

ook bij hem als pup het zelfde verhaal heerlijk. geniet straks heerlijk van je pup

Ik heb in totaal 6 pups grootgebracht en vond het heerlijk!! Elke keer weer!

Natuurlijk is het best veel werk en soms zit je
's avonds uitgeput op je bank als ze zo'n dag hadden dat ze alles deden wat niet mocht.

Het is geen makkie maar voor mij absoluut een prachtige tijd en dat vond ik ook op dat moment, heerlijk

Tuurlijk zijn er momentjes geweest hier die even zwaar waren, maar geen seconde spijt gehad, weerzin gevoeld of wat dan ook! De nachten gingen vanaf dag 1 perfect, dat scheelt een hele hoop! Enige waar ik even met mijn handen in het haar zat was dat we niet over de 3 uur tussen uitlaten leken te komen, maar ook dat is helemaal goed nu! Nee ik heb alleen maar genoten en me onwijs gezegend gevoelt! Maar ik heb ook wel een hele makkelijke dame, dat zeg ik zo!

Hoi Mirjam, ik mag mij sinds 4 maanden het trotse baasje noemen van Luna een Maltezerpup. Ik geniet elke dag van haar..is al echt mijn maatje..waar ik ben..is ze ook. Ben wel gelijk met haar op puppycursus gegaan..heel goed voor Luna maar ook voor mij als baasje. Dacht nu dat ik het zelf zou kunnen..maar ga toch op een cursus voor "jonge honden"..want ze komen rond 5/6 maanden in de pubertijd..en vind het ook goed dat ze met andere honden vrij kan spelen na de les. Zindelijkheid ging best goed...wel veel aandacht aan gegeven. De eerste nachten (3 weken)..heeft luna veel gehuild in de nacht..zo zielig..maar op advies toch niet naar beneden naar haar bench..maar doorzetten..erg moeilijk..maar nu slaapt ze heerlijk in haar bench. Alleen overdag blijven ga ik haar weer iets meer op trainen..ik ben veel thuis. Ik werk heel weinig..dus zal niet vaak voorkomen. Wij nemen haar ook veel mee...met de auto..op visite (bij mensen die dat goed vinden) ..naar strand..uiteten..naar Amsterdam met de trein..nu kan dit met dit ras makkelijk.. ik heb een hondentrolley waar ze lekker in kan zitten als het lopen nog te veel is..zodoende kan ze ook mee shoppen..ze vind alles leuk...gaat graag mee. Laatst had ze een nylon kousje ingeslikt pfff..gelukkig na 3 dagen uitgebraakt..dagen in spanning gezeten pff..maar kan je zeggen..toen besefte ik nog meer hoe gek ik ben op dit leuke vrolijke speelse en soms ondeugende knuffel hondje haha. Dus straks over een paar weekjes lekker genieten van je lieve pup en volg je eigen gevoel en raadpleeg dit leuke forum voor vragen..heb ik ook gedaan. ik heb nog niet 1 dag spijt..als ik dat leuke koppie zie als ik van de trap kom in de ochtend..dan word ik al blij..en dat gevoel gun ik jou ook..heel veel geluk met je puppy..groetjes Lydia

Ik vind het in huis hebben van een pup het leukste wat er is!  Natuurlijk is het ook veel werk met dat doe ik met liefde. Heb me absoluut niet rot gevoeld in die periode. En daarna ook niet trouwens  Iedereen heeft wel eens een baaldag, daar heb je geen pupje voor nodig haha maar me ellendig voelen door de pup, absoluut niet! (En dan heb ik nog wel een depressieve persoonlijkheidsstoornis dus ik zou er extra vatbaar voor moeten zijn). Wees dus maar niet bang hoor voor als je pup komt! Zolang je realistisch bent en weet dat er misschien spulletjes gaan sneuvelen, dat er ongelukjes in huis gaan gebeuren, dat je veel tijd in de opvoeding zal moeten steken en dat je in het begin geen hele nachten kan doorslapen, kan het ook niet tegenvallen 

Hier ook een grote puppy fan!!! 

Geweldig om de 'ontdekkingsreis' vd pup naar hond mee te mogen maken en begeleiden, afhankelijke tere bolletjes wol die uitgroeien tot heuse honden.

Grote puppy ogen die je met verbazing en blijdschap aankijken als je weer eens ergens een speeltje of voertje vandaan tovert. Dezelfde ogen die bezorgd kunnen zijn om nieuwe situaties maar net zoveel trots uitstralen (net als de rest vh lijfje) als blijkt dat het helemaal zo eng niet is met jou als veilige haven ernaast. Vechten tegen de slaap en met man en macht de oogjes proberen open te houden omdat er zoveel te ontdekken valt maar uiteindelijk moe en voldaan dicht tegen je aan in slaap vallen. Vol trots met een gejatte sok door de woonkamer paraderen....de raarste voorwerpen en speeltjes uitdagen tot spel. Rare bokkensprongen maken en rondjes rennen als de grote boodschap er niet in 1 vloeiende beweging uitkomt..........en en en........HEERLIJK!

wij hebben ons pupje net een week in huis (ze is nu 11 weken) en ik had me helemaal voorbereid op de eerste paar weken weinig nachtrust, non stop dweilen, etc. Maar niets van dat alles. De eerste dag misten we alle plasjes op één na, en moest ik even een dweil eroverheen halen, maar verder dus eigenlijk niet meer. Heel af en toe heeft ze een ongelukje in huis (nog niet eens een per dag), de rest doet ze buiten. Ze sliep de eerste nacht tot een uurtje of drie geloof ik, en dat wordt steeds langer. Vanmorgen was ze om half acht wakker. Ze heeft het nog nooit in de bench gedaan. Zelf aangeven dat ze moet overdag doet ze nog niet hoor, maar ik ga gewoon na eten/spelen/drinken/slapen met haar naar buiten, gewoon even in de tuin. Echt, drie vingers in mijn neus, zo soepel gaat het. Ik vind het vooral genieten, en ben supertrots op haar!

Wij hebben 3 kindjes (7, bijna 6 en 4,5), en ik heb ze vantevoren duidelijk de regels gegeven: als de hond ligt te slapen, of wakker in haar mandje/bench ligt, dan laat je haar met rust. Niet non stop haar naam roepen. Als er iemand met het hondje bezig is, dan laat de rest haar met rust. Als ze bijt, dan moeten ze een ander speeltje geven en haar even negeren (niet wegduwen). En, hoe heftig onze kindjes soms zijn, ze houden zich er goed aan. Ik moet wel vooral de jongste in de gaten houden, die snapt echt nog niet goed hoe hij met een hond om moet gaan.

Ik denk als je je kindjes duidelijk uitlegt wat wel en niet mag, en daar goede regels over opstelt (en desnoods ophangt, met picto's erbij ofzo, zodat het zichtbaar is), dan scheelt dat stukken stress!

Al met al: als ik het vergelijk met het krijgen van een kindje, dan is dit toch best een stuk makkelijker :-). Natuurlijk is ze ondeugend, en vergt ze af en toe aandacht op momenten dat ik het haar niet kan geven. Zoals als ik moet koken, mijn man is er niet, en de kinderen zijn vervelend, en de pup non stop achter me aanloopt in de keuken. Maar ik weet nu dat ik gewoon een uurtje eerder moet beginnen met eten maken. Dan kan ik haar ondertussen de aandacht geven als ze weer eens de keuken in komt (wat ze niet mag, we hebben een plank neergelegd tot waar ze mag komen). Want ze loopt natuurlijk nog 100 x de keuken in, terwijl ik daar met heet water sta te goochelen. Toch gaat dat nu na een half weekje echt al heel goed, ze doet het nog nauwelijks!

Wees consequent, daar heb je echt veel profijt van, en beloon veel. Komt vast helemaal goed!

Mijn moeder zei dat als we de pup gingen halen, ik haar op schoot moest nemen, dan zou ze zich meteen het meest aan mij hechten. Of dat zo is weet ik niet, het kan zijn dat het is omdat ik het meeste thuis ben en met haar doe, maar onze pup hobbelt echt de hele dag achter me aan!

Toen we haar gingen halen werd ik helemaal week, ik voelde me net weer voor het eerst moeder, hahaha. Ze is zo aandoenlijk, zo vrij, zo vol genegenheid, zo knuffelig, zo schattig, zo grappig, zo onnozel soms, ze ondeugend af en toe. Echt heerlijk!

(positief genoeg? of toch nog iets teveel tips?)

Wat voor hondje krijgen jullie? Ben heel benieuwd!!!

Ik denk dat het scheelt dat je al kindjes hebt. Hier op het forum zitten natuurlijk nog veel jongere mensen, zelfs pubers, die een pup krijgen. Dan is het logisch dat je schrikt van de hoeveelheid werk. Maaar you've been there, done that. Jee wat het is om te verzorgen en op te voeden. Dat kan soms ook best pittig zijn. Dus ik denk echt dat je je geen zorgen hoeft te maken, je hebt al heel wat voorwerk en ervaring ;-)

Ik heb alleen maar kunnen genieten van de puppytijd... Iedereen staat hier natuurlijk anders in, maar voor mij was het echt van seconde tot seconde genieten met volle teugen!!! Kan niet wachten tot ik weer evennde puppie tijd in kan duiken!<3

x

Puppies zijn geweldig, al die ondeugende uitproberende streken moet je van genieten.

Kan soms wel eens vervelend zijn of vermoeiend maar het blijft leuk een pup.

Ik heb hier een pup uit eigen nest gehouden dus die ken ik vanaf geboorte, geweldig.

Heerlijk de hond trainen zodat het naar jou luisterd en de dingen doet die jij wil o.a. Poot geven, rol om etc.

En dan dat gedribbel achter je aan, heerlijk.

Je haalt eigenlijk een buitenstaander in huis die zijn eerste fase al heeft gehad. Opeens komen ze in een nieuw huis en gezin en moeten zich aan allerlei regels gaan houden die ze nog niet kennen. Moeilijk voor de pup en de nieuwe baasjes. 
Ik vond alleen mijn laatste hondje James gemakkelijk maar ik moet zeggen dat ik misschien ook wel veel relaxter ben dan toen ik de andere honden kreeg. 

Pups zijn hartstikke leuk!!!

Maar kunnen ook dodelijk vermoeiend zijn ... Net als met het krijgen van een baby, waarbij je ook lang niet altijd op een roze wolk zit, heb je dat met een pup ook.

Heel veel plezier straks!!

Wat een leuke reacties allemaal!!! Nu krijg ik er nog meer zin in!

@Blumke goeie tips wat betreft de kids, thanks! Wij krijgen een Golden Retrievertje..een klein mannetje. Heb er echt super veel zin in!!

We kunnen direct de week erna bij een puppycursus hier op 5 min vandaan beginnen dus hartstikke leuk!

We hebben ook al een hond, een Westy (alleen ziet ie er niet zo uit haha) van 12. Ook een superrrr lief mannetje..echt ben zo stapelwijs met hem! We hebben hem vanaf dat ie 2 is dus dat was wel even anders. Verder heb ik altijd honden gehad, dit wordt mn 6e. Een paar jaar terug hebben we ook nog een Rottweiler gehad die had mn man via zn werk. Een zwerver had zijn caravan (met zichzelf er in) in de fik gestoken maar Rottweiler aan boom vast gebonden. Mijn man heeft haar toen mee naar huis genomen (in overleg met de familie vd man uiteraard) deze was toen 6 en is uitendelijk bijna 13 geworden. Dus ook absoluut geen pup!

Thuis ook altijd honden gehad..werden 15-17 jaar. Goed leven zeg maar! Ik ben stapelgek met honden en heb zo'n zin om net zo veel liefde aan zo'n beestje weer te kunnen geven als dat ik nu aan mijn andere hond geef! (en krijg van hem)

Ik heb alleen maar genoten van mijn pups, ze zijn nu 11 en 8 jaar. Totaal geen problemen mee gehad. Je weet gewoon waar je aan begint en teckels zijn niet de makkelijkste maar ik heb er geen problemen mee gehad en nog niet! Ik zou zo weer een pup willen.

De puptijd van Evie is 1000% meegevallen echt een model pupje nadat ze de PARVO te boven was (: Nu is het een model puber zit volop in haar puberteit maar luisterd eigenlijk perfect :P ik ben benieuwd hoe ze is als ze volwassen is :P

ik denk dat mensen vaak een te hoge verwachting hebben van het hebben van een pupje. Maar dat de werkelijkheid dan vies tegen valt. (:

Toen Gina als klein pupje bij ons kwam was het eerst ook wat onwennig. Natuurlijk hadden we al van alles gelezen en aangeschaft en konden we denk ik niet beter voorbereid zijn dan dat we al waren, maar het was ons eerste pupje en in het begin zijn ze zo afhankelijk van je. Ze zijn net bij hun moeder weggehaald en jij bent ineens hun alles. Ze was zo klein en kwetsbaar. De gedachte: 'Kan ik dit wel?' is toen we heel even door me heen gegaan. Ik werd ineens heel onzeker. 'Wordt ze wel zindelijk' en 'Doe ik het allemaal wel goed?' 

Maar binnen no-time maakte dat gevoel plaats voor liefde en ik heb volop genoten van de puppy tijd. Mede dankzij Hondenpage trouwens waar ik al mijn vragen kwijt kon;-)

Inmiddels is Gina 2,5 jaar oud en hebben we er een tweede bij. Flynn is nu 6,5 maanden oud en vanaf dag 1 ben ik alleen maar van hem aan het genieten. Ik denk ook omdat dit nu de tweede keer is en ik dus weet dat het allemaal best wel goed gaat komen.

Mijn honden zijn echt alles voor me en ik heb er dan ook geen moment spijt van gehad. Ik wens jou alvast heel veel plezier met je pup en geniet ervan!! Want voor je het weet zijn ze groot;-)

Wij hebben nu sinds 2 weken een pup. Hij doet het heel goed, hij is 8 weken al zinnelijk kan aan de riem lopen en kent al de basiscommando's bij hem gaat het allemaal heel snel, ik hoop dat het bij jou pupje ook zo snel gaat! Wij hebben vaker pups gehad en heb nooit gedacht "was ik er maar niet aan begonnen" gewoon nog even wachten en dan lekker genieten van je pup! Maak je maar geen zorgen dat is nergens voor nodig 

Ik vond een pup hebben stresserend, maar tegelijktijd heel gemakkelijk.

Je wil geen fouten maken... maar ik had een 'blanco' blad gekregen van de fokker. perfecte start, perfecte ouders. dan wil je er echt een maatje voor jaren van maken :)

Ik kan nu na, ruim twee jaar, met trots zeggen, ze heeft haar karakter, ze heeft haar streken, maar ze is heel stabiel, rustig als hat moet, actief als het even kan, lief naar mens en dier en luisteren kan ze ook goed.

Helemaal trots op die pup die ik ook nog eens achter het behang wou plakken :D

Hier dan een positief bericht ik heb zelf echt enorm genoten van de puppy tijd! En ik had echt niet de makkelijkste pup hoor, ze was erg laat zindelijk en rust vinden vond ze enorm lastig Maar ik ben haar nooit zat geweest ik heb er zo enorm van genoten al haar streken en dat schattige puppy gedrag Gewoon genieten hoor en zie vooral van alles de lol erin. Hier heeft ze een keer toen ik haar plas aan het opruimen was de wc rol gepakt en heel het huis doorgerent oh wat was het een bende maar wat heb ik moeten lachen, mis deze puppy acties echt haha! 

hier ook een pup van een goede 12 weken. Is het zwaar? tsja .. wat is zwaar ... 

Was wel blij dat de 4de maaltijd met 12 weken weg kon gaf iets meer rust maar verders .... zo leuk alles wat Manuela zegt. 

heb topic over Murphy met wat filmpjes enzo krijg je beetje een idee. 

was niet de bedoeling ( sort o f ) maar toch een nieuwe Ierse Wolfshond pup: oeps foto spam ;)

Ik ben nog maar 16 jaar, niks geen ervaring met kinderen of honden (sinds maanden mn eerste) en zelfs ik vind het geweldig om mijn hondje op te voeden. Begint nu een pubertje te worden, steeds eigenwijzer en steeds meer een eigen wil maar kan al zien dat hij echt wel een trouw hondje word!
Alleen het zindelijkheidsproces gaat hier niet zo snel..
Verder ging het hier eigenlijk heel makkelijk, heb hem snachts nog nooit gehoord en heb hem de eerste nachten ook niet naast mijn bed gezet ofzo maar meteen op de plek waar zijn benchje blijft staan. Elke avond rond half 11 ging hij zelf al naar zijn bench om te slapen. Wel waren de eerste paar nachten nog wennen, constant de gedachte of het wel goed met hem zou gaan.
Nu is hij hier een paar maanden, maar het voelt als een paar jaar. Zou niet meer zonder hem kunnen!

Ik vond het een geweldige tijd 

Die schattige geluidjes, bolle buikjes en waggelende kontjes 

Het is veel werk, maar je krijgt er zoveel voor terug!

Het "probleem" is vaak dat je je hondje moet leren kennen.

Je moet zijn tekens leren begrijpen en daarna te handelen.

Natuurlijk hebben wij ook wel eens een tegenslag gehad maar ook dat komt gewoon goed.

We hebben denk ik maar 4 ongelukjes gehad in huis. En dat was dus mijn eigen schuld. Hij gaf aan naar buiten te willen en ik reageerde niet snel genoeg.

Hij heeft één keer de vloerbedekking in de hal gesloopt  omdat hij de katten hoorde aan de andere kant van de deur. Laminaat erin en het probleem was opgelost haha.

Puppytijd bestaat ook uit minder leuke dingen, maar de leuke dingen overheersen!

En hou goed in gedachte dat hij nog jong is en nog niet alles begrijpt.

Maar dat komt gewoon met de tijd 

Geniet! Want de pup tijd is voorbij voor je er erg in hebt.

Hier Bamse, een pup van ruim 8 weken hier, ik heb van iedere dag genoten, nimmer problemen.

vind een pup zo leuk dat je deze geheel naar eigen hand kan opvoeden, en het rebelse behoort bij een pup, hoewel nu Bamse volwassen is is het nog een leuke rebel.

zwaar , ? nee zo heb ik het niet ondervonden, vond het juist leuk om mijn pup aan de wereld te laten wennen, mee te nemen overal naar toe, was trots op dr.

genieten deed ik er van. en ja vind pups heerlijk, bleven ze maar wat langer pup, hahaha maar het is zo voorbij, denk daar aan als er wat is waar je tegen aan loopt.

Ik heb de puppytijd van Coco nooit zwaar gevonden. Ik vond het geweldig! Elke dag genieten ook al stond je 20 keer op een dag buiten in de kou en regen. Je weet dit van tevoren en als je daar niet tegen kan, moet je er niet aan beginnen. Ik kan best begrijpen dat het voor sommige mensen als zwaar wordt ervaren hoor, maar ik heb daar totaal geen last van gehad. Elke dag genoten, ook als mevrouw na het wandelen haar drolletje in de keuken legde. Voor mij was het ook een uitdaging. Kan ik een pup opvoeden en zinnelijk krijgen? Nou ja dus! Geweldige tijd!!!! Alle dingen die voor zo'n klein hondje nieuw zijn.... een bloemetje dat wappert in de wind, blaadjes achterna zitten als die wegwaaien. Schikken van een vuilniscontainer die aan de weg staat. Ik ging zelf ook heel anders naar dingen kijken. Dus wat mij betreft: PUPPY'S ZIJN GEWELDIG! 

Ik denk dat veel mensen die het zwaar vinden, niet echt vinden dat de pup op zich niet leuk is of te veel werk. Maar zij maken zich vaak heel veel zorgen of ze het wel goed doen of niet, of ze de pup niet per ongeluk verpesten, of ze de verantwoordelijkheid voor zo'n klein levend wezentje wel aankunnen. Dat is niet zo gek, veel mensen ervaren dat.

Maar Als je van jezelf wat ontspannener bent of kunt (leren) zijn, dan is het allemaal niet zo zenuwslopend, kun je relaxter omgaan met je pup, en gewoon genieten zonder je zorgen maken.

Mijn eerste hond had ik ook als pupje en ik kreeg er juist heel veel energie van, ik vond het zo speciaal, zo'n pupje in huis, dat schattige snoetje, die ondeugende oogjes, soms rende ze langs met een kiwi in haar bek, net als ik aan de telefoon zat bijv. Veel lachen en veel genieten was het. Druk, ja best wel, af en toe drukt de verantwoording ook zwaar,maar ik had een gevoel als van verliefdheid dus ik kon het ook aan.

Ik heb zelf wel een paar achteraf belangrijke fouten gemaakt, ik wilde haar socialiseren zo goed mogelijk natuurlijk. Dus gingen we naar elke mens en elke hond die we tegenkwamen, en iedereen vond haar leuk en schattig etc. Maar na een maand of vier toen ze er al heel wat indrukwekkender uitzag vonden veel mensen het helemaal niet veer zo leuk en moest ik haar weer leren dat je niet zomaar overal op af kan lopen. Dat zou ik nu dus anders doen. Haar juist leren om voor mij aandacht te krijgen en juist andere honden en mensen te negeren, en alleen na overleg met mij spelen met andere honden.

Ook had ik nog niet door dat sommige pups gaan slopen ook al doe je geestelijk en lichamelijk genoeg met ze. Mijn pup stopte pas met slopen toen ze de rust vond om zich te ontspannen. Dit ging bij haar door een bench aan te schaffen, het deurtje kon gewoon open blijven maar ze vond het een fijn en veilig holletje en heeft nooit meer iets gesloopt.

Hier nog een leuke, leerzame link waar je vast iets aan hebt

https://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_366-De-puppy-en-de-jonge-hond.php

Wij hebben 2 honden; een golden reu van bijna 4 en een rotti dame van 10 maanden. Ik vond de puppytijd heel leuk, maar ook vermoeiend. En tja, een pup die nogal gevoelige darmen heeft en heel wat keren 's nachts de bench en alles eromheen onderpoept is niet fijn. Ik heb die periode meerdere keren gezegd dat we nooit meer een pup in huis zouden nemen. Maar toen wilde ik dolgraag een rotti. En puppies zijn zo mooi, leuk, lief en schattig. Dus bij de beste fokker ooit () op bezoek gegaan en toen kwam Zara in ons leven. Het zindelijk maken viel niet mee, ze was maandenlang zo lek als een vergiet. Maar verder zo leuk en lief en grappig.

de puppytijd vind/ vond ik niet altijd leuk, maar een hond zelf kunnen opvoeden en zien opgroeien is fantastisch. Sommige momenten moest ik echt wel tot 10 telle , diep ademhalen en weer doorgaan. Maar het is zo de moeite waard. In gedachten loopt de volgende rotti pup hier al rond .