Bailey krijgt een grote broer!! Update daar is hij dan! Foto's pagina 6!!

Volgens mij gaat het best goed komen. Zo stapje voor stapje en een terug valletje acht alles gaat met voorwaarts en even iets terug.

Onze Sadi was ook bang voor de lift.

Totdat we zagen dat ze per direct dikke maatjes was met een neef van me. Dus neef gevraagd voor ons uit in de lift te gaan en wat vrolijk te doen ze stuiterde er zo achteraan en sindsdien is het goed. In dit stadium natuurlijk te vroeg voor Bobby maar uiteindelijk is het te overwinnen.

Die laatste foto is weer om voor te smelten, moet erg moeilijk zijn dat je hem nog niet kan knuffelen ! Maar de beloning voor je geduld komt wel, daar ben ik zeker van ! Het is een heerlijk hondje, ook zo mooi !!

Wauw Robyn wat een vooruitgang al! Je bent een hele geduldige en lieve hondenmama, zie je zo!

Hoe lief. Wat gaat er allemaal door zijn kop heen ? Als we dat eens wisten nietwaar ? 

Dat zou ik ook wel eens willen weten ja, haha.

Is inderdaad moeilijk hoor om me soms in te houden. Maar hij moet dat moment zelf kiezen inderdaad :) 

Hij eet ook nu redelijk, sinds de tip van Linette wat blikvoer gehaald en een lepel erdoor. Kan ie toch niet weerstaan hihi. Dus nu gewoon 2 keer per dag. Is ook beter met zindelijk maken want dat is ie echt niet :P

" Dat zou ik ook wel eens willen weten ja, haha.
Is inderdaad moeilijk hoor om me soms in te houden. Maar hij moet dat moment zelf kiezen inderdaad  
 
Hij eet ook nu redelijk, sinds de tip van Linette wat blikvoer gehaald en een lepel erdoor. Kan ie toch niet weerstaan hihi. Dus nu gewoon 2 keer per dag. Is ook beter met zindelijk maken want dat is ie echt niet :P "

Robyn, Bailey & Bobby

Super..!!! :D werkte bij Lori inderdaad ook :D

wat een goede ontwikkeling met dappere Bobby en wat is hij mooi. Het gaat vast goed komen, zo te lezen krijgt hij steeds een beetje meer vertrouwen.

Wat fijn om te horen dat het zo goed gaat met Bobby, ik geniet echt van je foto's 

Ok dus vannacht hadden we een groot avontuur...

Allemaal klaar gemaakt om naar bed te gaan, kluifje, kong, karnemelk en water.. check.

Liggen we in bed.. 10 minuten later begint hij te huilen. Echt huilen. Niet een beetje piepen maar met lange halen. Echt zo'n wolfshuil. "Aaahoeeee!!" 

Even negeren. 5 minuutjes. Stopte niet. Dus even naar binnen. Troosten, snoepje en weer naar bed.

5 minuten later herhaalt het ritueel zich weer. "Aahoeee!"

Hij was niet van plan te stoppen met huilen. Aangezien het nu half 3 was wou ik toch wel erg graag even slapen. Mand in de slaapkamer gezet en Bobby in de mand geparkeerd. Stilte..

Hij heeft dus bij ons geslapen. Nou vind ik dat niet erg. Echt niet, van mijn part slaapt ie in mn nek. Maar wat ging hier fout? Verlatings angst gok ik op? Heimwee? 

Ergens ook wel "grappig" (ik hoop dat jullie snappen hoe ik grappig bedoel want voor hem is het allesbehalve grappig)

Hij is nog heel erg bang voor ons maar we mogen ook niet weg!

Oeff.. vervelend. Zoiets heb ik eigenlijk nog nooit mee gemaakt.

Waar ligt zijn mand? Misschien is eer een plek in huis waar hij liever ligt, wat meer beschut onder de tafel ofzo?

Lori ligt bij ons naast de krabpaal onder het raam, zo ziet ze geen voorbij gangers lopen en ligt ze toch in een hoekje. Vaak ligt ze daar op haar mand of in de ander hoek van de kamer, net achter de tafel.

Maar was hij bang, of had hij gewoon zin om even te huilen?

Als het angst is kan je misschien een kleedje in de slaapkamer leggen zodat ze zelf kan kiezen waar ze gaat liggen?

Hij zoekt hou vast en vind het niet meer leuk om buiten de groep te zijn schat ik zo in(dat maakt hem onzeker of jullie wel terug komen)

Wel balen dat hij loeit..hihi

Waldo was ook net een sirene maar s'nachts hebben ze hier nooit een kick gegeven

Ik denk dat je vanaf nu ook verbale mening bij alleen laten kan verwachten.(al heb ik dat hopelijk mis en accepteert hij dat door Bailey)

Ik denk niet dat je er iets aan kan doen behalve training en verder vertrouwen uitbouwen

Zijn mand staat naast de bank.. dat is inderdaad wel een grote open ruimte. Niet erg donkere wegkruiphoekjes hier...

Ik zou hem misschien wel op de gang kunnen zetten. Die grenst aan onze slaapkamer. (Gelijkvloers) dan kan hij ons horen en ruiken. Hij heeft wel een beetje lopen spoken dus mn vriend heeft heel slecht geslapen (ik slaap nog door een kanon heen)

Dus misschien dan samen met Bailey in de hal. En de slaapkamer deur open. Ik durf ze nu wel samen te laten in een kleinere ruimte..

Ik zou ze in ieder geval samen laten

Hopelijk kalmeert bobby van bailey

Ze zaten ook samen hoor. Alleen dan in de woonkamer. Ik had ook de deur al gewoon opengezet, maar hij durft toch niet zelf dichterbij ons te komen liggen dan. En Bailey gaat altijd in de gang liggen dus zat ie alsnog alleen. De gang is natuurlijk veel kleiner maar vanavond maar even proberen ze toch samen in de gang te zetten. Ipv in de enge grote woonkamer hihi

Hij houdt ons in ieder geval lekker bezig zegmaar 

Als fan van Elvis,vind ik Aron natuurlijk een hele mooie naam ,Aaron was nl. Elvis zijn tweede naam .

Veel geduld met wachten,en veel geluk en plezier met deze lieverd .

Weet je wie nou echt leuk is op dit moment. Bailey. Die tegen Bobby zegt "kom maar joh, het is hartstikke leuk allemaal!" De kleine chihuahua die de toch wel 2 koppen groter  hond op sleeptouw neemt. De 2 musketiers 

hahah Super stoer!!!

Leuk dat die twee het goed kunnen vinden!

fijn dat ze het zo goed met elkaar kunnen vinden. dat had ook heel anders kunnen zijn.

ohh smelt bij die foto 

Het is echt heel fijn voor Bobby dat hij kan leunen op Bailey.

en Bailey de schat vind het PRIMA!

Geweldig dat Baily Bobby op sleeptouw neemt.

Betreft dat janken snachts ja das ff minder.  Maar er is natuurlijk wel ontzettend veel verandert en als ie zich al een beetje aan jullie begint te hechten zal ie na alles wat ie heeft meegemaakt wellicht bang zijn dat kwijt te raken. Dus het is echt tijd en geduld om dat vertrouwen voor elkaar te krijgen en dat zal wel een tijdje duren. Verlatingsangst is ook niet ondenkbaar overigens.

Het huilen snachts is gestopt. Zolang de deur maar open staat

En ik heb een stoer nieuw tuigje gekregen

Staat me heel goed toch? Ik trek hier mijn "neeee ik wil niet naar buiten, help!!" Koppie.

Ik durf ook inmiddels al op de grond te eten gewoon hoor. Al hou ik dan wel heel goed in de gaten of niemand mij stiekem op eet.

Buiten gaat het steeds ietsje beter. Op de straat vind ik nog super eng. En de lift daar ben ik echt spaans benauwd voor. Dus vrouwtje tilt me in de lift. Dat vind ik een stuk beter dan er zelf in lopen want dat wil ik echt niet!

Het grootste gedeelte van de dag lig ik nog veilig in mijn mand of op de bank. Maar ik krijg al steeds meer momentjes dat ik even rond durf te lopen. Als er dan een geluidje is schiet ik weer in mn mand. Vrouwtje moet dan lachen en zegt "er is niks aan de hand!" Nou daar ben ik het nog niet helemaal mee eens hoor....!!

Ik ben wel heel lief. Ik vind alles super eng maar laat het toch allemaal over me heen komen. Lipjes optrekken doe ik niet meer. Vrouwtje doet nu rustig genoeg dat ik niet weg hoef te schieten maar me goed laat overhalen. En ik ben zelfs al even opgestaan met mn koppie naar haar toe om een aai te halen! 

Bij bepaalde blikken die hij heeft, of op sommige houdingen vind ik hem echt trekjes hebben van stafford/pittbul achtig ras. Vinden jullie niet? 

Terwijl zijn moeder er weer totaal anders uitziet. Lang haar en lange snuit. Hij is ook anders als zn broertjes. 

Alles gaat super dus 

Wat een schatje is het toch hij doet zo stinkend zijn best  en gaat steeds stapje verder

triest dat een dier moet leren wat een goed huis inhoud

Ik heb waldo ook veel opgetild bij echt moeilijke dingen

pas veel later gaan trainen op steeds meter eerder neerzetten en zelf doen

dat zie je wel aan de hond tegen die tijd

Als ik de stand van de voorpoten zie het bochtje boven aan in verhouding met de borst neig ik naar een engelse staffordshire Bull terrier of zelfs Engelse Buldog (maar daar zie ik verder niet iets van terug) doet er ook niet toe het is een mooie hond die hard op weg is beetje bij beetje een tikkeltje vrijer te worden en stiekem wat vertrouwen te krijgen kost nog veel tijd maar volgens mij heb je dan straks echt een hele grote lieverd.

Maakt ook inderdaad niks uit renate, maar stiekem ben je toch wel nieuwschierig en zou het leuk zijn om te weten :) 

Volgens mij begint hij zich nu echt te "hechten" alleen dan heel anders als "normaal'.. 

Zodra we naar bed gaan wordt hij een beetje onrustig. Komt ie even om het hoekje kijken of we niet weg zijn, en zodra je hem ook maar aan kijkt spurt ie weer weg.

Als we savonds even op het terras buiten zitten is hij ook onrustig. Komt dan af en toe even gluren maar spurt ook meteen weer weg als hij ziet dat je hem ziet. 

Vanmorgen was ie helemaal van zn apperepoo. Ik kwam binnen en hij rende naar me toe, en rende heel hard weer weg. Hij weet gewoon echt niet wat ie moet haha. Ik liep even naar buiten en toen knalde die zo dwars over de salontafel heen naar me toe. Gelukkig niet bezeerd!! Zodra ik me omdraai knalt ie weer in zn mandje. Alsof hij denkt dat ie niet mag rond lopen..

Zodra als ik rustig ga zitten gaat hij ook weer rustig liggen. Dan is het voor hem "goed." 

Hij heeft t heel moeilijk met zichzelf volgens mij. Hij wilt niet dat ik weg ga maar hij is tegelijkertijd ook nog zo bang... 

Ik probeer hem ook over te halen iets (extra) lekkers te komen halen maar dat durft hij ook niet.

 Ik gooide het naar waldo .. steeds een stukje dichterbij mij als hij daar ontspannen op inging

Gooien ,omdraaien weglopen zodra hij het pakt (belonen..jij komt richting mij..ik maak het minder spannend maar beloon ook met zachte stem

Mu komt hij het meestal halen..al kan hij ook als een paashaas blijven zitten kwijlen in zijn mand met van die paniek ogen...dan breng ik het inmiddels en pakt hij het uit mijn hand

Angst is geen reden om overgeslagen te worden...ze voelen zich steeds vrijer om een grens over te stappen..want snoep is lekker

Zelf vertrouwen moet groeien en gaat met ups en downs

Uit eindelijk heb ik het hem gewoon gegeven. Het geeft ook nog lang niet dat hij nog niet komt. Wat meer belangerijk is is dat hij snapt dat hij niet zichzelf hoeft te bezeren om weg te komen. Het lijkt alsof hij denkt dat hij alleen in zn mand of bank mag. 

Maar het is zo lastig uitleggen dat we hem echt niks aandoen :P