Het is de eerste plek die hij als veilig beschouwd...zijn eiland in het onbekende
na die rare reis
Het is de eerste associatie die dat doet.
Hem eruit lokken ..."op maat "is dus wel belangrijk
gewoon om te leren dat er een grotere veilige omgeving is dan daar
Dus net buiten bereik gooien voor het uitstrekken van dat neusje en dat ene stapje voorwaards
Dat beloon je met weglopen om te laten zien dat het niet eng is
Als dat nog niet lukt is geven ook prima
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Ach toch het lieve ventje, hij doet echt zijn best vind ik. En vind dat jullie toch al stappen met hem hebben gezet, hij is er immers nog maar zo kort. Zal vast nog beter en beter gaan !!
Opende ik gister nog een topic over zijn extreme angst, lijkt er nu toch een soort "ok, ik geloof je, je bent leuk" momentje te zijn gekomen!
Vanmorgen heeel vroeg. Kroop ie zo bij me!
Nu ligt hij naast me. Helemaal languit gestrekt met zn neus tegen mijn been aan. Lekker te snurken haha.
Tada....dat gaat ie vast vaker doen
Lekker plekje bij de grote baas!
weer even bijgelezen, mooi om de ontwikkeling te zien, het gaat echt de goede kant op
wel emotioneel om te beseffen hoe een hond als Bobby zich moet voelen.
Ik ben in elk geval blij dat hij in goede handen is
Kan ik eens een hele rare-misschien totaal niet kloppende- theorie zomaar hardop hier neerplempen?
Wat mij opvalt is het verschil tussen mn 2 hondjes. Bailey is echt half vermenselijkt. Die vind alles leuk, alles prima. Dat is serieus net een halve baby. Gaat zo op zn rug bovenop je liggen en dan "moet" je zn buikje kriebelen.
Bobby daarintegen is zoveel meer honds. Zoveel dichter bij de natuur lijkt het. Savonds als ik naar bed ga, gaat hij bij me liggen maar hij snapt het niet. Hij vind het onwijs raar dat ik dan lig. Hij gaat dan bij me liggen "waken" zon idee heb ik. Smorgens vroeg maakt ie me wakker. Hij gaat net zo lang op mn rug zitten krabben tot ik eruit kom haha.
Dan als ik op de bank ga zitten gaat hij naast me slapen. Soort van "dit is wisseling van de wacht, nu ga jij over mij "waken." Als ik dus dingen ga doen wordt hij weer onrustig..
Het kan ook echt veels te vergezocht zijn hoor. Maar ik denk als mijn "theorie" klopt dat ik misschien dingen anders moet doen.
Het kan ook nog steeds gewenning zijn. Je zou nog kunnen afwachten of dat nog verandert maar onmogelijk lijkt het me niet.
Beauty was angstig aangelegd toen ze bij me kwam voor mens dier en alles wat zomaar bewoog zeg maar (maar kon je prima mee naar een Barbecue toe bij familie, Sadi is totaal niet bang aangelegd, maar Sadi raakt in paniek als iemand in de buurt een Barbecue aansteekt. (instinct, geur, vuur?Ze doet wel letterlijk alles op haar neus - zeer sterke snuffelaar)
En als Bobby op straat geleefd heeft, is het een overlevingsmethode geweest op die manier te werk te gaan, en wellicht dat dat terug keert in elke nieuwe situatie, en in verloop van tijd als ie weet dat het echt vertrouwt is en er niks kan gebeuren hij meer zijn rust heeft ook als jullie slapen.
Hij is inderdaad nog lang niet vertrouwd hoor. Echt nog bang zelfs. Het gaat wel met de dag beter. Hoe minder prikkels, hoe meer hij durft. Zoals rond lopen. Een kriebel of aai moet met heel veel beleid. Alleen als hij dat ok vindt.
Recht op hem af lopen en hij is weg. Daar is hij gewoon nog te bang voor.
Maar dit gedrag viel me op. Omdat dieren elkaar in het "wild" ook zo vaak op die manier beschermen. Om de beurten gaan slapen. Maar t kan ook te ver gezocht van mij zijn hoor haha.
Jenna doet dit ook relaxed zijn als wij rustig zitten, zodra wij in beweging komen is ze ook onrustig.
Lola was weer anders, zij kon gewoon blijven liggen als wij iets aan het doen waren, ze was geen achternaloper, in het begin wel wat, maar niet zo erg zoals Jenna het doet. Zij was ook een hond die als je thuis kwam gewoon cool bleef liggen, hoogstens kwispelde het puntje van haar staart. Terwijl Jenna al staat te kwispelen achter de voordeur.
Lola was een hond met baknijd in het begin, later niet meer, Jenna totaal niet. Lola kon je nauwelijks haar riem aan doen in het begin, laat staan haar poot optillen als die bijv achter de riem zat. Jenna heeft daar totaal geen problemen mee.
Moeilijk daar een conclusie of oordeel over te geven. Welke van de twee nu het meest zeker van zichzelf was/is, is moeilijk te zeggen.
Waarschijnlijk heeft elke hond zijn eigen "gevoeligheden" en manieren om om te gaan met bepaalde situaties.
Ik denk zelf toch dat onrustig zijn als je in beweging bent en het achternalopen iets te maken heeft met nog lang niet zeker zijn van de nieuwe situatie.
Dat kan inderdaad heel goed Dobry!
Vanmorgen kwamen ze me met zn 2en uit bed halen. Allebei hard kwispelend hahaha. Bobby kwispelde met zn staart tussen zn benen maar hij deed helemaal blij heb geen wekker meer nodig haha!! Gelukkig zijn ze zo leuk wel even tot 7 uur te wachten Hij kwam bij me en ik hem aaien ging ie mn handen likken en echt zich laten kroelen. Heeft ie nog nooit gedaan!!
Jammer genoeg kwam ie me niet vertellen dat hij moest plassen want dat had ie al tegen de tafelpoot gedeponeerd.
even buiten gelopen en toen was ie weer helemaal bang. Daarna allebei lekker gegeten en een kluifje toe, die nu word opgepeuzeld. Er komt steeds een beetje meer routine
haha leuk dat hij binnen toch wat ontdooit, idd als hij eenmaal de routine gaat doorkrijgen zal hem dat vast goed doen en geruststellen.
Goed bezig
LekkaWRRRR zo'n botje
En elk stapje vooruit is winst hé zeker bij rugzak honden. (Hoe klein het stapje ook is).
Elk stapje is er 1 inderdaad!
Net weer even heel erg onder de indruk van de stofzuiger. Maarja we zullen toch moeten stofzuigen.. Vloog weer over de salontafel. Hij snapt nog niet helemaal dat je niet over tafels heen moet rennen :P
Daarna even bij hem gaan zitten en gekletst en nu is de spanning al weer weg. Hij kan zijn stress steeds sneller kwijt dat is mooi!!
Kletskous ben je
Leg jij geen plaid op je sofa ? hm.....is niks gemakkelijker dan een plaid vind ik. Wasmachine in en altijd propere op de bank. Komt er visite, plaid weg en bankstel blijft er mooi uitzien. Ik heb ook stoffen salon, en ik zie hoe mijn plaids er soms uitzien
Maar Anny.. Ik lig echt netjes op het kleedje. Kijk dan!!
Hahaha. Nee ik denk wel steeds oja. Ik moet de hoezen even wassen van de bank. Want t word wel een beetje vies. Al haart hij niet erg. En dan daarna maar een kleedje erover inderdaad.
Zowel bij Beauty destijds (rugzakhond) als bij Sadi hebben we eerst de stofzuiger ongebruikt in de woonkamer gezet. Wat lekkers erop gelegd hier en daar en laten ontdekken. Zelf de stofzuiger zachtjes vooruit bewegen, laten zien dat wij dat doen en het niet vanzelf gaat.
Daarna zijn we begonnen met de stofzuiger op de zachtste stand aan te zetten en laten staan zelf erbij staan en direct beloont met wat lekkers als ze in de buurt durfde te komen.
Daaraan rustig begonnen met stofzuigen (rustige bewegingen) en zorgen dat er ten alle tijde een ruimte was waar ze heen kon als het te eng was.
Sadi ging vaak standaard naar het balkon en tegenwoordig gaat ze de stofzuiger uitdagen. Ik let dan op dat ik rustig beweeg en negeer haar verder. Uiteindelijk zoekt ze dan een rustig plekje en stopt haar uitdagen.. Maar het is af tasten bij elke hond opnieuw hoe je het 't best kan gewennen.
Wel handig om op te letten als ie wel in de buurt mocht blijven is zorgen dat de achterkant niet naar de hond komt te staan. Veel honden ervaren dat als zeer vervelend. Als die luchtstroom ineens op ze afkomt.
En och ja zolang je maar in de juiste tinten bruin blijft. Mag het van Anny
Het is moeilijk hoor.. Niet vervelend of frustrerend of niet leuk maar moeilijk..
Ik hoop dat het op de voet door blijft gaan zoals het nu gaat. Elke dag maar 1 klein stapje erbij zoals dat nu ook gebeurd. Vanmorgen weer kwispelend en blij op bed.. en na een weekje misschien een half uurtje kwispelend? Babysteps..
Ik ben geregeld in discussie met mezelf hoor.. Zoals niet goed op de grond durven eten.. tja wat moet je.. Bakje maar op de grond laten staan en hem zien struggelen met niet durven pakken? Bakje maar op de bank want daar voelt hij zich veilig. Maar dan geef je weer toe. En tja wat is nou toegeven? Hoe krijg ik hem dan ooit van die bank af of mand uit als hij daar alles krijgt? Of moet ik afgaan op het feit dat hij zelf wel af en toe eraf springt en rond loopt?
Hier kun je je niet op voorbereiden hoor. Je kan er alleen maar mee dealen. Je kan alleen maar dealen met een hond die de tafels over rent als je aan komt lopen. En op andere momenten weer zn neusje uitsteekt juist.
Af en toe toch ook een ferme Nee moeten uitdelen als hij zichniet aan regels houdt die in een huis gelden, zoals mijn broodje jatten van de tafel.
Engelen geduld. Al kost het 10 jaar.
ach de eerste tijd is het zoeken en ja das best moeilijk
Bobby loopt toch ook naar de waterbak?
Ik zou daar voeren..gewoon laten staan
Geen ontbijt op bed meer
Je moet zijn zelfvertrouwen uitdagen en stimuleren op veilige manier
eerste keer kost misschien paar uur voordat hij komt eten...dat komt wel goed hoor!
Als hij echt dorst heeft drinkt ie wel hoor.
Ik zet t bakje dan neer, en dan durft ie niet. Bailey eet zn bakje leeg en komt dan natuurlijk even naar t volgende bakje. Bij een duidelijke "nee" druipt bailey wel af. Maar Bobby hoorde die "nee" ook en durf helemaal niet meer te bewegen :P
Bakje op een verhoging en eigenlijk toch op de grond, maar dat ie makkelijker staand kan eten, makkelijker omgeving kan overzien tijdens het eten?
Wat voor plek zet je het eten neer? Test eens of het voor hem beter werkt juist in een hoek waarin hij kan staan met zicht op de ruimte terwijl hij eet? Misschien wel een andere ruimte met heel even de deur dicht zodat ie veilig kan eten in rust zonder alles te hoeven overzien. Het is echt zoeken naar waarbij hij zich veilig voelt.
En als dat eenmaal makkelijker gaat een stapje moeilijker maken waardoor hij zich toch steeds stapje voor stapje ook daarin steeds veiliger gaat voelen en straks ook rustig staat te eten als zijn voerbak in het midden van de kamer staat. (Hopend dat ie daarmee leert dat ie in rust mag en kan eten zonder gestoord te worden zonder op zijn hoede te hoeven zijn).
Engelen geduld kost het zeker.
Dankjewel voor de tips! Ik zet het bakje nu voor de bank. Zodat hij niet helemaal ergens anders hoeft te eten. Misschien toch wat meer naar het midden. Dat hij alles wat beter kan zien :)
Ik ga ook serieus helemaal stuk om hem hoor
"Bobby, je lip zit dubbel. "Heuh watte?!" Hahahahaha
Mijn ervaring met Beauty is echt dat het zoeken is wat het beste werkt wat het meest veilig gevoel geeft en vertrouwen geeft.
en het een beetje tijd gunnen nadat je gezorgd hebt dat basis veiligheid is gegarandeerd
Je moet ze een beetje helpen om het te leren vertrouwen maar voer is goede motivatie voor kleine stapjes voorwaards
Misschien dat ik eerder vooruit moest denken aangezien ik ook oppas had
vandaar dat ik eten altijd op een vaste plek heb gegeven (redelijk naast de mand en bij het water)
Op de bank was geen optie ivm ik niet weet of oppas zich daarmee zou schikken en wat dat later voor concequenties zou hebben met bv etende kinderen op de bank ect
In de buurt op rustige plek is goed genoeg
Als ze durven drinken ergens durven ze daar ook te eten
In mijn ervaring leer je daarmee de hond de omgeving eigen maken
Whahahaha Ik lees vanaf nu alleen nog de grappige dingen,
en ik maar denken dat je een snugger dier had geadopteerd hihihi wat een smoelwerk
Groot gelijk Roos en zoiets halen ze naar hier......zegt Lance , de ras nerd
hahaha
Lance je bril staat errug scheef en je hebt maar 1 oog
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?