gecastreerde reu ruikt 'onvolwassen' en wordt bereden??

Waarom deze vraag? Byr, net 2 jaar, rijdt na zijn pubertijd eigenlijk nooit meer op andere honden. Behalve 1 reu die hij af en toe ziet. Gecastreerde labrador van 3 jaar. Het is zeer vreemd gedrag, obsessief bijna zoals laatst met een herderteefje die 1 dag voor haar eerste loopsheid zat. Neus in de kont en geen meter van hem vandaan, ook niet tijdens een wandeling van ongeveer een uur. En als hij de kant ziet, dan blijft Byr alsmaar rijden. Nu vond ik dit op internet, wat vinden jullie? (en nogmaals: hij rijdt na de pubertijd eigenlijk nooit meer!)

"Sommige reuen missen na de castratie een hormonale geur die aangeeft dat zij volwassen reuen zijn; dat is niet hetzelfde als de "geur van een loopse teef" verspreiden. Het gevolg is dat andere honden, ook pups, hier geen raad mee weten. Ze gedragen zich niet met het nodige respect naar de volwassen reu toe, waardoor die zich genoodzaakt voelt het gedrag van de andere honden te corrigeren. "Hé, weet je wel wie je voor je hebt?" Het ontbreken van de juiste hormonale geur (niet voor niets ruiken honden altijd aan elkaars achterste wanneer zij kennis maken) kan voor andere honden sexueel opwindend zijn, maar het is doorgaans een teken van dominantie ten opzichte van de gecastreerde hond."

Ooit had ik een gecastreerde reu als logé bij mijn intacte de reu. De eerste dag al zat mijn reu achter die andere aan, dat was echt niet te doen. Allebei waren ze na een tijdje doodmoe, mijn eigen reu was compleet gek. Ook een gecastreerde reu in de buurt die losliep als wij langskwamen, kreeg wel heel veel aandacht van mijn reu. Niet agressief ofzo, het leek eerder dat hij niet begreep waarmee hij nu eigenlijk te maken had. 

Ik heb een gecastreerde reu waar niet of nauwelijks op gereden wordt... een heel enkele hond probeert het, maar die is het snel afgeleerd ;-).

Max geeft ze een goede snauw, en als ze niet luisteren komt er nóg even een waarschuwinh boven op.... Maar dit echt, een 0,5% van alle honden die we tegen komen probeert op hem te rijden....  Ze ruiken indd anders, maar dat geeft in mijn ogen geen reden tot rijden eerlijk gezegt.... 

Of het dominantie is, ik heb geeeen idee....

Hier lijkt het wel een beetje op, ja. Uiteraard haal ik er Byr steeds af, maar de drang is sterker. Ik herken mijn hond echt niet op deze manier en ik snap er écht niks van. Het is niks voor hem en doet het uitsluitend bij deze ene reu.

Iemand die al eens hoorde van die theorie (hoger in vet)?

Er is een andere theorie.....de ander zo leuk vinden dat er dit soort tafarelen ontstaan. Niet sexueel maar meer de ander erg leuk vinden en niet goed weten uit te drukken. Dit zie je tussen hetzelfde geslacht ook en heeft absoluut niets met sexualiteit / voortplanting te maken en ook niet met dominantie.

Mijn oudste hond reageert zo op sommige gecastreerde reuen. Sterker dan op een loopse teef. Voor beide partijen heel irritant. 

Ik heb ergens een heel verhaal gelezen van mensen die uiteindelijk hun hond testosteronpillen zijn gaan geven om er vanaf te komen. Die hond werd constant lastig gevallen. Verhaal nooit meer teruggevonden, helaas. Was een labrador. 

Ik herken het ook wel een beetje. Gruul (gecastreerde reu) heeft er ook nog wel een last van dat er andere reutjes aan zijn kont blijven plakken en hem achterna blijven lopen. Niet zozeer dat ze hem ook willen berijden (sommige wel sommige niet) maar ze blijven wel degelijk bij Gruul plakken. Ik hield het er altijd op omdat Gruul gewoon een erg knappe man is.
Maar ik volg even, dit is wel interessant.

Hier een gecastreerde reu die altijd de pineut is. 

Laatst was hij op pad met een loopse teef (kan immers prima, mijn reu ruikt niet eens aan haar kont) en kwamen we een andere (intacte) reu tegen. De reu toonde geen interesse in de teef, maar zat wel in no time op mijn reu. 

Heel vervelend wel hoor... Maar ja, hij was al gecastreerd toen ik hem uit de opvang haalde. En toen was hij 8 maanden. Dus herken het bovenstaande stuk wel.

Zou misschien kunnen... ook omdat een lab een speelkameraad 'op niveau' is voor Byr.

Maar als ik de reacties zo lees dan zijn er meer gecastreerde reuen die steeds de pineut zijn. Zouden die dan door alle anderen zo extreem leuk gevonden worden? Dat lijkt me een beetje onwaarschijnlijk toch?

Ik heb het vaak gezien als dieren elkaar "leuk" vinden. 

Geholpen zijn geeft geen onnodige signalen (geen concurent)....alleen leuk dus.

Misschien eens op letten, dan zie je misschien meer wat eerst niet opviel omdat je dat niet gedacht had. 

Vandáár dat Elmo altijd zo WAF WAF WÁÁÁF! van zich afbijt als andere honden dat weer eens bij hem doen.
Omdat hij zo leuk gevonden wordt?

Nee, sorry Blaise, die theorie volg ik niet.

En de reuen die het bij hem doen kijken ook helemaal niet met die "ik vind jou leuk"-blik.

Die kijken altijd met die hijgerige "Ik wil je dekken"-blik, die ze ook hebben bij een loops teefje.

Oren in de nek, hijgen, tong uit de bek, likken aan zijn piem.

Zo doet een "hallo ik vind jou leuk"-hond niet.

De rangordetheorie aanhangen mag niet meer, heden ten dage, dus dat zal ik dan ook maar niet doen, (ook om die eeuwige dominatietheoriediscussie (galgje!) die nu alweer om de hoek gluurt te voorkomen), maar déze theorie kan ik helemáál niet aanhangen.

Ik heb in dit topic min of meer dezelfde vraag gesteld, dus die geef ik voor de volledigheid hier er even bij.

[Edit: linkje naar topic geplaatst.]

nee Blaise die theorie volg ik niet

er zijn zoveel honden die elkaar kennen en goed verdragen en maatjes van elkaar zijn en niet op elkaar rijden.

een gecastreerde reu ruikt naar teef. en vaak ook nog naar een loops teefje.

Toch blijft het apart want wat maakt een gecastreerde reu dan zoveel interessanter als een intacte niet loopse teef? 

Let wel, alle reacties zijn niet hetzelfde of om dezelfde reden. Er blijven even goed dekkingpogingen en ander gedrag. Maar het gedrag wat ik beschreef bestaat zeer zeker.

Net als niet elke klopje op de rug een vriendschapsklopje is ....aanrakingen kunnen tal van redenen hebben (je kan niet alles als 1 gedrag/reden bestempelen)..... maar wat ik beschreef bestaat.

 Dat is zeker raar.

Maar in het door mij aangehaalde topic wordt het wel duidelijk uitgelegd.

Lees het maar eens door.

Op zich is het best simpel.

een reu heeft testosteron als hoofs hormoon maar ook oestrogeen en anders om.
Castreer je een teef neemt het oestrogeen neemt af en testosteron word meer waardoor gecastreerde teven vaak een stuk pittiger worden in gedrag en minder aantrekkelijk voor reuen.

bij de reu werkt het dus anders om: reu word gecastreerd en testosteron neemt af, dit word verergerd als ze heel jong geholpen word waardoor er een heel hoog oestrogeen gehalte komt en de geholpen reu extreem aantrekkelijk word en de meeste ook doetjes, die laten het maar gebeuren. Zeker als het jong gedaan is.

Ik heb het over intacte niet loopse teven.....gecastreerde reu vs intacte teef buiten haar loopsheid om

De geur dus... het ruikt aantrekkelijker dan een gewone teef.

en kiezen tussen "spelen" en "voortplanten" is snel gedaan.
ze gaan naar het interessantste ding/hond/object
en kwa geur word het misleid dus is dat interessanter

Heb je link doorgenomen maar daar komt het ook niet naar voren.

In dat geval legt Michelle het mijns inziens heel duidelijk uit.

Casper hier is ook altijd de Sjaak.. Vreselijk reuen die doen hysterisch af en toe. Luisteren niet meer naar de baas, kwijlen, piepen, bananen in de oren en dan rijden.. En caper de arme lieverd laat t nog toe ook... Beet jij maar eens van zich af. En dan niet een kleine knauw of grom maar echt even fel reageren.. Maar dat moet ik voor hem doen. Heb soms ook het idee dat hij steun zoekt. 

Of hij gaat heel hard rondjes rennenom ze af te schudden. Afgelopen zondag waren er. 3 berners en 2 bouviers. Een bouviers probeerden een keer te dicht bij te komen en werden meteen teruggefloten en luisterend geweldig goed! De 3 berners probeerden het wel. En luisteren nergens naar. Eentje heb er letterlijk aan zijn vacht van Casper afgetrokken. Daarna volstond een uhh en waren ze weg. Vreselijk sta ja daar met je. 2 nichtjes van nog geen 2 en 4 jaar oud en schoonmoeder en dan 5 onstuimige honden die op je afstormen... Echt niet fijn... Casper zette het eerst op een lopen maar allemaal erachteraan. Het leek wel of hij ze van de kinderen weghaalde.. Maar kinderen apart gezet en meteen ingegrepen.. Bah vreselijk en je. Kunt er niks aan doen...

Ik ga nog wel eens op mijn hurken of knieën zitten en dan Elmo met zijn rug tegen mij aan tussen mijn benen laten zitten.

Je geeft gelijk een signaal af aan de andere honden: deze is van mij! en hij voelt zich beschermd.

Meestal druipen ze dan wel af.

Of je houdt ze toch lang genoeg op een afstandje zodat de baas (hopelijk) ingrijpen kan. 

Voor degenen die hier reageren en de gecastreerde reu uit het voorbeeld van de TS.

Waren jullie honden al geheel volwassen(zowel lichamelijk als geestelijk) toen ze gecastreerd werden? Vraag uit nieuwsgierigheid om te zien of dat verschil maakt.

Zijn daar geen uitgebreide onderzoeken naar gedaan trouwens? Heb nog niks kunnen vinden wat er echt dieper op ingaat. Iemand anders wel?

Ik denk dat zo'n onderzoek reuze interessant zou zijn en misschien ga ik er nog eens wat mee doen! Goed idee.

wat mijn bevindingen tot nu toe zijn, in verschillende situaties : hondenspeeltuin, losloopgebieden, cursus en verhalen van eigenaren maakt de leeftijd van castratie zeker uit.

op school hebben wij een keer met trainen een reu gehad die extreem jong gecastreerd was (voor 6 maanden). Werd door iedereen besprongen en zelfs mijn ( laat gecastreerde teef) werd er door aangetrokken.

maar ik zie het inderdaad vaker voorkomen bij vroeg gecastreerde reuen en ik denk dat dit best te verklaren is.

Een jonge reu heeft nog niet veel testosteron opgebouwd en word dan gecastreerd. Daardoor gaat het testosteron verder omlaag dus ruikt het nog meer naar een loopse teef dan een reu die meer testosteron in zijn lijf heeft gehad en langer de tijd heeft dit naar een lager niveau te brengen.
Plus dat je jonge reu vaak wat nee doetje in het karakter word, laat zich sneller op jagen etc.

Nou sorry ga even roet in het eten gooien...mijn stabiele laat  gecastreerde reu heeft nergens last van

En mijn angstige laat  gecastreerde hond heeft een honing bips

Ook ongecastreerd tussen de pups  in het asiel werd hij belaagd..door jan en alleman

als volwassen man van 7/8

Het is volgens mij de signalen van de onzekere instabiele hond die deze willig slachtoffer maken van een andere hond zijn frustraties

Dat zie ik...

Dus in beide voorbeelden geen verliefde taferelen van de belagers.......

 obsessief..je zou het verliefd kunnen noemen..de belagers hebben het prima naar hun zin(als ik ze hun gang laat gaan)

ze zien alleen de signalen van mijn hond niet...

Mijn visie op een rijdende reu..van wat ik zie gebeuren(ik heb het dan niet over jouw Byr,want die ken ik niet en heb ik nooit 'bezig' gezien) is dat het overprikkelde/zenuwachtige/gespannen honden zijn,zonder duidelijke begrenzing van het mens achter de hond...er achter aan moeten rennen...of de hond nog een tijdje bezig laten,dit gedrag proberen te verantwoorden met 'is je teef loops' of 'zeker een gecastreerde reu' of zelfs 'een gesteriliseerde teef ruikt nog sterker/heftiger/lust opwekkender dan een loopse teef' of 'als ze een goede snauw geeft,dan is ie wel klaar'....ja zeg,zo ken ik er ook nog wel een paar!!

Nogmaals ,de honden die ik zie in mijn omgeving,zijn honden die niet luisteren en op elke hond af mogen denderen...met 1 rechte lijn...

Er zit veel spanning op deze honden,zien er niet blij of kalm uit.Ik observeer de baasjes vaak ook al maanden voordat ik de gelukkige mag zijn deze een keer tegen te komen met mijn hond...ik weet dus al wat de normale gang van zaken is,zowel van de hond als van de baas. En dat is overal op af laten gaan,honden die niet kunnen luisteren en wel los lopen,mensen die er achter aan moeten rennen...

Voor alle duidelijkheid,mijn teef is gesteriliseerd en als ik zo'n rijdende reu tegen kom,is dat áltijd met diezelfde gespannen/zenuwachtige/overheersende en overprikkelde houding...dus ik ben vooral uit ervaring geneigd te zeggen dat er niet veel hormonaals aan het handje is.

Ik denk in geval 2 met pups het een andere situatie is. Totaal niet hormoon/reuk gericht en het dus buiten dit verhaal staat.

het is een feit dat laat gecastreerde reuen er minder/geen last van hebben omdat die vaak steviger in hun schoenen staan ( mits stabiel) en dus ook minder ruiken nog/ minder zullen ruiken.

Om op je punt met je onstabiel reu terug te komen zoiets heb ik laatst ook mee gemaakt. Ik was met mijn hond en oppas hond in de honden speeltuqin. De mijne is laat gecastreerd en oppas hondje is niet geholpen. Ze is totaal nog niet loops maar toch moest een reu haar steeds hebben, je merkte duidelijk dat deze de speeltuin niet aan kon en dit afreageerde op haar zij bijt namelijk ook niet van zich af. Pas toen de mijne hem corrigeerde stopte hij pas