de laatste update......het gevecht van luna. :'(:'(:' rust zacht luna 16-08-2014 .08:07 een jaar later 16-08-2015

Vervolg van dit topic https://www.hondenpage.com/hondenforum/188305/grommen-tegen-het-baasje-?!-update:-afwijking-in-de-hersenen-op-scan.php
Kort samen gevat: Luna heeft een verschrikkelijke pupy tijd gehad.
Ze is lichamelijk en geestelijk zwaar mishandeld geweest , en werd gebruikt voor de FOK van zoveel mogelijk pupjes.
Wij zijn Luna per toeval tegengekomen maar konden haar niet achter laten bij deze mensen.
Na veel pieken en dalen , tranen en lachen kregen we Luna zo ver dat ze ons vertrouwde , en kwam eindelijk haar staart tussen haar poten vandaan.
Haar zien kwispelen is een moment om nooit te vergeten.

We dachten dat het leuk zou zijn om naar een hondenschool te gaan.
Maar Luna was nog steeds bang voor alles en iedereen.
We hebben in de tijd trainingen en gedragstherapie gedaan met Luna.
Ism met medicatie voor angst en rust.
Het hielp allemaal niet , ze bleef angstagressie houden.
Ze is wel vooruit gegaan maar niet zoals wij wilden voor haar.
Tot een tijdje terug toen ging het ineens bergopwaarts!
Ze leek ook veel blijer en vrolijker.

Tot ze ineens tegen onze andere hond begin te grommen.
Van een grom kwam een knauw tot echte aanvallen.
Vervolgens begin ze tegen ons te grommen.
Ook van die grom werd een aanval.

Luna is eigenlijk nooit echt ziek geweest.
En het leek erop dat ze pijn had.
We hebben Luna helemaal medisch laten testen.
Gelukkig kwam er niks uit.
Tot ik het advies kreeg ( van hp'ers ) om een hersenscan te laten maken....

Ik gaf een bepaald familielid een update over de hondjes en dat we gingen sparen voor een scan.
Deze wilde er niet mee wachten en heeft de scan betaald.
( hier had ik niet om gevraagd maar is zo lief )
Ik heb zo snel mogelijk een afspraak gemaakt en kon snel een scan laten maken.
( onze da kent de situatie van Luna )
Op de scan bleek een wit gebied te zitten ter grote van een 2 euro munt die er niet hoort.
Dit gebied is niet of nauwelijks berijkbaar
Dus we kunnen het niet laten opereren.
Dat neemt té veel risico met zich mee.
Dus wát het ook is, we kunnen er niets aan doen.

De da heeft alles met een colega die is gespecialiseerd in de hersenen doorgenomen.
Vanmorgen ben ik opnieuw bij de da geweest voor een gesprek.
Ze vermoeden toch een tumor wat haar agressie aandrijft.
dit is een vermoeden , en niet zeker!

Ze kunnen niet zeggen hoe het verloopt verder.
Het kan zijn dat het hierbij blijft , maar ook dat ze nog agressiever word.
( kan , hoeft niet )

Ze heeft pijnstillers gehad om te kijken of ze pijn heeft en daar de agressie vandaan komt.
Ook dat is niet zeker maar wel waarschijnlijk.

Ondanks dat ze nu pijnstillers krijgt en er een 2 scan is gepland ( nieuwe datum !) Op 14 augustus , adviseert de da anders.
De scan is om te kijken of de plek groeit of blijft zoals het nu is.

Luna is nog erg jong ( eind september word ze pas 4 ) en toch voelt het alsof ze al heel me leven bij ons is.
Ze speelt ook nog en ze is blij als we even weg zijn geweest en weer terug komen.
Ze vraagt ( en krijgt ) nog net zoveel aandacht.
Ja ze heeft wel een gebruiksaanwijzing , maar die kennen wij inmiddels al.

We willen Luna alles geven wat we kunnen.
Ze heeft al zoveel meegemaakt.
En ze kan nog zoveel liefde gebruiken.

Ik vind het zo sneu voor jullie en luna, wat een strijd zeg. 

En super dat jullie haar vertrouwen hebben kunnen winnen! 

Eerlijk gezegd zou ik in dit geval naar het advies van de da luisteren. Ik snap dat het nog even tijd nodig heeft om alles te laten bezinken. 

Maar ik geloof niet dat een hond die toch wel ernstig gedrag laat zien nergens last van heeft. Of dit nu psychisch of lichamelijk is. 

Dit is overigens echt niet vervelend bedoeld, maar puur mijn idee erbij.  En ik snap dat het makkelijk praten is van een afstand. 

Neemt niet weg dat ik ontzettende bewondering heb dat jullie haar nog een gouden tijd,  en misschien nog wel Veel meer gouden jaren,  hebben kunnen geven. 

Sterkte!

wat een sneu verhaal. Zoveel bereikt en dan dit.

ik hoop dat je veel vertrouwen in de da hebt en samen de juiste beslissingen kunnen nemen voora Luna

Ik begrijp jullie wel maar ze krijgt pijnstillers ( mocht het pijn zijn )
En ik ben er van overtuigd dat het grootste deel het toch ook nog zal proberen.
Misschien leeft de hond nog jaren en jaren.
Dat kan je jezelf toch ook niet vergeven.

Ik volg weer! Sterkte met Luna, ik hoop dat als ze pijn heeft het met die pijnstillers beter gaat. Top dat je zo je best voor haar doet.

 Begrijp ik volledig hoor en ook dit vind Ik getuigen van jullie doorzettingsvermogen en liefde als het op de honden aankomt!

Wat de uitkomst ook mag zijn vergeet niet dat ze dankzij jullie weet wat het is om geliefd te zijn en plezier in het leven te hebben 

We hebben nog zoveel te geven.
Ik wil haar niet nu al het leven ontnemen.
Als er nog kans is.
En ik denk wel dat deze er is anders zou de da ook niks meer doen toch.
Ondanks hun advies

Ik zou zelf ook nog verder willen leven als ik geen respectabele leeftijd zou hebben berijkt.
Zou zij dat ook niet willen.

" We hebben nog zoveel te geven.
Ik wil haar niet nu al het leven ontnemen.
Als er nog kans is.
En ik denk wel dat deze er is anders zou de da ook niks meer doen toch.
Ondanks hun advies

Ik zou zelf ook nog verder willen leven als ik geen respectabele leeftijd zou hebben berijkt.
Zou zij dat ook niet willen. "

Jaimie jansen

 Dat blijft voor mij een lastige. 

Jij kan het zeggen als het voor jou genoeg is geweest. Een hond moet dat op een andere manier aantonen.

Maar zolang jij denkt dat er nog opties zijn ga ik ervan uit dat dat ook zo is. 

Jij ziet en kent haar.

En ik geloof ook dat je ten allen tijden het beste voor luna zal doen, wat dat met de tijd ook mag betekenen.

In zie toch ook nog plezier in Luna.
Ze speelt ook nog steeds heel erg graag met hus.
En als ik bijv een zoekspelletje doe zie je dat ze er plezier in heeft.
Ik denk ook niet dat ze met opzet bijt.
Maar er zit iets gewoon niet goed.

O, wat naar! Jullie hebben al zo veel tijd en aandacht in haar gestoken. Geen wonder dat het voelt dat ze al langer bij jullie is dan in werkelijkheid.  Wat een domper moet dit zijn. En Luna verdiend zoveel meer, en dan dit... Heel veel sterkte!

Want de dierenarts adviseerd inslapen?

juist je laatste post vind ik zo eng. Als zij niet met opzet bijt, wie zegt dat ze niet een keer jullie of een kind pakt en zeer ernstig verwond.

ik heb super veel respect wat jullie allemaal met en voor de dieren doen, 100%. Maar ga niet te ver, want ook met pijnstillers zal het niet helemaal weg gaan, om nog niet te spreken over bijwerkingen enzo.

Snap me goed, ik begrijp waarom je dit wilt, want dit toont nogmaals hoe jij je inzet voor je beestjes! Maar ik vraag me af of je er niet te dicht op zit om reeel te kunnen oordelen (want dat zou bij mij zeker zo zijn)

Zr draagt een muilkorf buiten huis.
Dat is ze gewoon , ze begint zelfs te kwispelen als ik of mn vriend die pakt want dan weet ze dat we uit gaan.
Dus ze kan geen andere mensen en dieren bijten.
Thuis moeten we gewoon goed opletten en ons aanpassen.
Een andere hond die niks mankeert in de hersenen word toch ook niet meteen ingeslapen.
Ik kan denk ik toch wel reëel oordelen hoor.
En ja. De da adviseert idd inslapen

Ik vind het een hele logische keuze van je om het eerst te proberen met pijnstillers.

Je wilt immers alles geprobeerd hebben voordat je de knoop doorhakt.

Ik zou hetzelfde hebben gedaan.

Eerst pijnstillers en even de tweede scan afwachten.

Dan kan je altijd nog beslissen als het een tumor is die blijft groeien.

Als hij blijft groeien krijgt ze steeds meer druk in der hoofd en dan is de dosis pijnstilling die ze nu heeft gehad uiteindelijk ook niet meer genoeg.

Je kan het niet blijven opvoeren.

Maar ik denk niet dat je haar zou laten lijden.

Nee als ze echt zou lijden zou ik denk ik toch een keus moeten maken.

Mijn verstand zegt volg de raad van de DA .

Mijn hart volgt jou.

Ik zou het ook nog even zo proberen. Misschien lukt het om haar zo rustig te houden. Het arme dier snapt ook helemaal niet wat er gaande is in haar hoofdje.

ik zou het ook aanzien hoor Jaimie , zelfs met gevaar van verwond te worden, want ergens denk je toch,neen zij doet dat heus niet bij mij......

Als je de nodige maatregelen neemt dat ze zo weinig mogelijk met anderen in aanraking komt ......wie weet. Niemand heeft een glazen bol of een toverstafje. 

Als goed baasje zal je weten wanneer het tijd is, en wie weet ? Blijven hoop koesteren is gewoon menselijk meid.  

Jeetje, ik vind het zo erg om dit te lezen... Wat moet het erg zijn voor jou en Luna... Ik vind het zo fijn om te lezen dat jij Luna in huis hebt genomen en weg hebt gehaald van de situatie. Echt hartverwarmend dat je je zo voor haar in zet!!

Ik heb even overwogen om het advies van de da op te volgen.
Maar ik kreeg zo een schuldgevoel.
Luna kwam ook echt bij me op dat moment alsof ze het gevoeld heeft.

Ik was haar net even uitlaten en het is net een uit de kluiten gewassen konijn wat rondhuppelt <3

Ik vind het echt verschrikkelijk wat jullie overkomt..

Luna verdient dit niet .. Eerst als pup al mishandeld geweest.. Toen is ze bij jullie gekomen, echt super dat jullie haar zo opgevangen hebben!
Ze heeft nu eindelijk vertrouwen in jullie en heeft het super bij jullie thuis! En dan overkomt haar dit ...

Ik wens jullie heel veel sterkte.. Ik hoop dat ze ondanks dit alles toch nog lang bij jullie mag blijven....

Het zijn mensen die Luna zo mishandeld hebben. Je kent ze wel die wezens op 2 benen.
Jij bent ook zo'n wezen en op een moment dat jij zwak bent kan 't zomaar zijn dat een hond zich sterker voelt tenopzichte van die wezens die hem zoveel leed aan gedaan hebben.

Ik denk dat Luna echt het verschil wel weet.
Ik ben het dus niet met je eens.
Sorry

Je hoeft niet sorry te zeggen. En ben er ook vrijwel zeker van dat ze jullie geen pijn wil doen maar je weet nooit wat er in een hond omgaat die bijna haar hele leve is mishandeld door mensen.
Ik hoop dat je er achterkomt waarom je hond soms gromt en dat 't lijkt alsof ze agressief is.

Ik heb je verhaal gelezen, ook in het andere topic. Het doet me best wel denken aan de keuze die mijn moeder moest maken een aantal jaren geleden voor onze newfoundlander van minder dan 4 jaar ook. Hij bleek zware ED en HD te hebben, maar hij hield zich heel groot dus wilde mijn moeder hem niet in laten slapen, want je merkte bijna niet aan hem dat hij ED en HD had. Op het moment van zijn laatste jaar, werd mijn nichtje geboren en toen kwam zij op een gegeven moment in de fase dat ze dingen begon vast te pakken. Toen mijn nichtje zijn vacht een keertje pakte schrok hij vanuit nervositeit naar haar toe. Voor mijn moeder kwam toen de zware beslissing om hem toch in te laten slapen. Mijn moeder vertelde dat vanaf het moment dat ze die keuze had gemaakt, ze de botten van de hond 's avonds hoorde kraken zo erg dat het was. Ook toen hij werd ingeslapen wist mijn moeder dat het voor hem de juiste beslissing was. 

Nu wil ik niet zeggen dat jij in dezelfde situatie zit, maar het is denk ik wel belangrijk om echt aan het belang van de hond te denken en niet alleen in alles dat je haar nog kan geven. Ik vind het heel dapper dat je niet opgeeft. Ik wilde dit verhaal toch even met je delen, omdat je er misschien iets aan kan hebben, maar misschien ook niet. Sterkte met Luna en succes met het gevecht dat je samen met haar aan bent gegaan vanaf het begin 

Ik las je andere topics ook, jij hebt het niet makkelijk nu.
Veel respect voor hoe je dit aanpakt en de moeite die je nog doet voor Luna.
Ik hoop mee op goed nieuws op de scan, heeft de DA iets gezegd van wat de beste uitkomst kan zijn?
Ik zou hetzelfde gedaan hebben als jullie, zeker alles proberen, vooral nu ze nog zo levendig is.

Is het geen optie om, als de tumor toch niet beter wordt en Luna best zou worden ingeslapen, om dan de operatie te proberen? Aangezien je dan misschien nog een kleine kans hebt dat ze erdoor komt?

Ik zou hetzelfde doen als jou.
Absoluut pijnstillers! Wachten op de tweede scan en mijn preventie nemen naar Hus en de buitenwereld. En dat doe je. Super!
Ik zou het ook nog niet opgeven.
Ik zou haar wel erg goed in het oog houden. Pupillen zeker 's morgens en 's avonds checken. Dus kijken of ze even groot zijn en reageren op licht. Ik zou ook opletten op trillen van oogleden, wangen,ledematen.
Ineens braken, evenwicht verliezen,beginnen kwijlen,.. Dan zou ik aandringen voor een snellere tweede scan.
Is dit alles er niet dan zou ik dus zeker wachten tot de 14e. En als het iets heel traag groeiends is dan eventueel maandelijks of om de zoveel maanden een nieuwe scan. Ik weet niet of dit duur is en haalbaar. Misschien valt dat mee omdat ze nu weten waar ze moeten kijken.
Evenzeer: je bent een top baasje!!

@ Ziva < 3
In hoop die keuze niet te hoeven maken.

@ Erika & Tosca
De da wil helemaal geen vooruitzicht geven.
Er is nog geen 'wat als'.
Hoewel dat er bij mij wel is.

@ Sammy
Ik zal er idd op letten op wat je beschrijft.
Mocht een van deze dingen gebeuren da??

Kijk het aan meis. Ik ben benieuwd.

Hoop zo dat de pijnstillers werken... Dat haar gedrag positief verandert.

Ik duim voor je/jullie!!!

Ik zou het dan toch even doorbellen ja.
Merk je trouwens al enig verschil met de pijnstillers? Oh en misschien een moeilijke vraag: waar zit de witte zone precies? Vanvoor, achter, aan een bepaalde zijkant? Of heel diep richting hersenstam?
Agressie zou logisch zijn als het meer vanvoor is. Maar kan natuurlijk ook door andere locaties opgewekt worden.