de laatste update......het gevecht van luna. :'(:'(:' rust zacht luna 16-08-2014 .08:07 een jaar later 16-08-2015

Je had dit niet kunnen voorkomen, nee.
Misschien was je er niet achter gekomen maar je hebt geluisterd naar je hond en bent verder gaan zoeken en rondvragen.
Je bent er achter gekomen en dat is echt heel erg goed en o zo knap van je.
Fijn dat hij nu door jou minder of geen pijn heeft.
Hij heeft alles aan je te danken.
Van mij een nominatie van topbaas.

De colega van mijn da die de scans beoordeeld heeft is neuroloog.
Volgens mijn da een die zn hand niet voor een lastige operatie omdraait.
Alleen wel voor mijn hond
Hij is degeen die heeft gezegt dat de kans erg klein is dat de operatie of zelf biopsie ( weefsel pakken? ) goed afloopt.

Je moet het vergelijken ( zo is het mij uitgelegd ) met een cirkel waarvan de uiteinden aan de zeikant iets open zijn.
En een van die uiteinden moet hij dan onder zijn.

Ik heb de fotos op laten sturen naar een andere neuroloog gespecialiseerd in operaties.
Volgens mijn da krijg ik zo wie zo een afwijzing.
Er schijnen idd al van dit soort operaties geweest te zijn.
Echter heeft geen enkele hond deze operatie overleefd.
Ik zal het dus echt moeten volhouden met medicatie en misschien een stapje verder.
Áls het een tumor is.

Na veel dierenartsen gebeld te hebben en doorsturen van de scans , hebben we eindelijk een da gevonden die wél een biopsie wilt doen.
Een evt operatie niet.
Er zitten wel risico's aan, maar is zeker haalbaar volgens de da.

Nu vecht ik met een tweestrijd.
Tegen: het risico en de narcose die ook niet echt goed is voor de hond.
Voor : als je weet wat er is kan je miss een behandeling starten.

Wat kan ik het beste doen?
Edit : typefout

Moeilijke keuze. Maar eigenlijk ook weer niet.

je hebt zeker en vast de risico's. Maar als je niet weet wat het is, zijn je behandelingen ook onvoldoende. Met de info van die bioptie heeft je hond kans op een normaler leven.

Tenzij je arts al vrij zeker is van wat hij gaat vinden, zou ik het toch zeker overwegen. 

Ze vermoeden een tumor, maar zeker weten doen ze niet

Ik denk dat je moet afwegen of de risico's het waard zijn.

Eerlijk is eerlijk, er zit iets in haar hoofd wat er niet hoort maar weghalen doet niemand.

Heeft het meerwaarde voor jou om te weten wat het is?

Persoonlijk zou ik echt de tweede scan afwachten.

Zeker omdat ze toch reageert op de pijnstillers.

Ik had het idee als het wel een tumor zou zijn, dat er andere middelen zijn om haar daar vanaf te helpen ipv een operatie.
Maar tegen een tumor behandelen als niet zeker is óf het wel een tumor is lijkt mij ook niet fijn snap je.
Dus wat dat betreft zou jet wel meerwaarde hebben.
Als het wel gaat gebeuren is dat zo wie zo ná de scan.
Wellicht geeft de scan meer duidelijkheid hoe het ervoor staat.

Ik snap je.

Overleg van te voren wat de opties zijn.

Voor als het wel een tumor is.

Het zou namelijk niet fijn zijn als er uit de bioptie komt dat het wel een tumor is maar dat ze uiteindelijk nog niks kunnen. Dan is het voor niks geweest.

Schrijf alles op wat je wilt weten.

Ja ik zal het meteen op gaan schrijven zodat ik niks kan vergeten. Dank je

Pff heftig. Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik het wel echt heel lief en mooi vind hoe jij je best doet voor Luna, dat je echt alles uit wil zoeken en kijkt wat je nog kan doen voor haar en niet gelijk haar opgeeft..
Echt een schouderklopje waard!

Sterkte met de beslissing maken over de biopsie.. dat is natuurlijk een lastige keuze. Wat ik zou doen zou ik niet kunnen zeggen, dat zou ik ook echt niet weten.. En uiteindelijk moet je toch doen wat jou het beste lijkt voor jullie.

Als het mijn hond was dan wachtte ik de volgende scan of röntgenfoto af en gaf hem genoeg medicatie zodat hij geen pijn meer zou hebben.
Ik zou geen biopt laten doen maar wel in de gaten houden met foto`s of het groter of kleiner wordt.
Iedere maand of totdat ik verandering zie in gedrag of lichamelijk.
Hoe zou de behandeling zijn als het een tumor was en hoe zou ik dat een hond uit moeten leggen dat het voor zijn bestwil is?
Hoe lang verleng ik dan het leven en voor wie?

Ik heb makkelijk praat nu want ik sta niet voor die keuze dus wat ik dan zou doen is echt gissen.

Jij hebt zoveel dierenliefde dat ik er zeker van ben dat je de juiste beslissing gaat nemen op de juiste momenten.
Welke keus je ook maakt, als het jouw keuze is waar je achter staat is het de goede keuze.

Oeff Jaimie moeilijk he. 

Ik denk DENK dat ik , moesten ze een tumor vinden , voor inslapen zou kiezen.

Als ik het financieel  zou aankunnen, of via verzekering   dan zou ik verder blijven zoeken tot ik  een diagnose had .

Wat een rot situatie zeg. 

.  

Dat is inderdaad een moeilijke. Je kan idd gewoon best wachten tot de volgende scan, wat ook gaat gebeuren zoals ik lees.
Dan weten ze sowieso al veel meer.
En natuurlijk verder gaan met de pijnmedicatie.
Daarna.. Tja is moeilijk. Biopt is ook niet zonder risico. De narcose zelf zou ik niet zo bang voor zijn. Ze is jong en sterk. Maar wat als ze tijdens de biopsie toch iets raken? Is het het waard? Valt er nog wel te behandelen? Je spreekt dan over chemotherapie, bestralingen. Je hond gaat ziek zijn en misschien wel vaker onder narcose moeten tijdens behandelingen.
En op zich kan dat als je echt zeker bent dat ze daarna genezen is. Maar hersentumors zijn meestal niet echt te behandelen.
Laat het even bezinken tot na de scan. De artsen zullen zelf dan afkomen met eventuele volgende stappen. En dan kan je er nog fatsoenlijk over nadenken. Op dit moment is het nog niet kritiek dus je hebt nog tijd.

Biopsie gaat niet door.
In overleg met de da hebben we besloten geen biopsie te laten doen.
Omdat een chemokuur ( wat ik eerlijk gezegt wel in gedachte had ) verschrikkelijk veel pijn en leed met zich mee brengt , én omdat de kans dat de chemo slaagt erg klein is , hebben we besloten deze ook niet te doen om Luna deze lijdensweg te besparen.
De scans gaan wel door.
Mocht er toch duidelijkheid komen over een tumor word deze dus niet behandeld.

Ondanks ander advies gaan we wél door met de pijnbestrijding, icm maagbeschermende medicijnen.

chemo is inderdaad geen pretje en een heel gedoe, dat wil je Luna, jezelf en de rest van het gezin niet aandoen. Dat is echt doffe ellende (wel gezien toen ik stage liep).

Ik hoop echt dat ze op medicijnen nog van een lang en mooi leven kan genieten.

Goeie beslissing. De knoop is doorgehakt en nu hopen dat de verdoving kan helpen om haar te helpen. Hoe lang , dat merk je vlug. Ik hoop....héél lang. 

Die knoop zit nu in mijn maag.
Ik voel me zo kl*t*. ( is dit woord de rede dat ik niet kan plaatsen ofzo???)
Het voel als verraad naar Luna toe.

Heel zwaar om dragen... Nee, chemo zou ik ook niet doen (denk ik, want dat weet je pas als je ervoor staat).  Je leest we dat honden er minder last van hebben dan mensen... Maar toch.  Meer dan levensverlengend denk ik niet dat het opbrengt.  En echt fit en vrolijk denk ik niet dat ze ervan wordt...

Laat ons hopen dat ze zich nog goed kan voelen en nog een hele poos bij jullie kan zijn. 

T is maar de vraag of dit een goed besluit is.

Jawel, ik persoonlijk denk dat dit een goed besluit is.

Van wat ik heb gelezen hier hebben jullie alle mogelijke opties besproken en goed over alles nagedacht.

Moest het mijn hond zijn dan gaf ik haar ook nog een goeie tijd op pijnstillers...

En dan zou ik haar laten gaan...houden van is ook loslaten.

Tuurlijk klinkt dat altijd gemakkelijker gezegd als gedaan, en op het moment dat je ervoor staat denk ik dat je je grenzen gaat verleggen.

Maar een zware behandeling die geen kans biedt op genezing ging ik mijn dier niet aandoen.

Sterkte ermee, wat jullie ook mogen besluiten!

Ik denk dat je beter van de tijd kan genieten die jullie nog hebben dan maanden lang een doodzieke hond in huis te hebben van de chemo.

Want ook een chemo geeft geen garantie.

Soms is de beste beslissing de moeilijkste en de zwaarste.

Sterkte.

Jawel ook ik denk dat je de juiste beslissing maakt. Hoe moeilijk ook..
Als je regelmatig scans laat maken dan weet je ook hoe de tumor zich gedraagt. Vaak zijn ze traag groeiend. Dat betekent dat je best wel een kans hebt dat ze nog een hele tijd lekker mee kan. Zeker pijnmedicatie blijven geven. Eventueel wat corticosteroïden ofzo op een later moment.
Zolang ze kwaliteit in haar leven heeft hoef je eigenlijk nog geen zware beslissingen nemen. En als het moment er ooit is dan weet je het zelf ook. En dan weet je dat je alles hebt gedaan om haar een super leven te geven. Dit heb je trouwens al gedaan.
Bij een ander zat ze misschien nu al in een asiel wegens agressief gedrag.
Nee, je mag je niet schuldig voelen! Voel je dankbaar

Vandaag ging het redelijk goed.
Ze heeft wel een keer uit gevallen maar het viel mee.
Verder is ze wat lusteloos , aan de diaree en slaapt erg veel.
Maar wel nog steeds veel kwispelen als ik met haar speel ofzo.

Agh lieve Luna. Ik vind het zo erg voor jullie.

Geniet van d'r Jaimie! Je lieve meisje!

Jullie zijn gouden baasjes!

Zo, wat heftig zeg!

Ik denk dat je de juiste beslissing hebt genomen. Ik had hetzelfde gedaan.

Wanneer blijkt dat het een groeiende tumor is, kan prednison de groei afremmen. Maar dit zal je da ook wel weten.
Sterkte!

Werkt dat tegen een evt tumor?
Zou je dat lang kunnen geven?
Mijn da heeft het daar niet over gehad.
Maar misschien een kans voor Luna.

Ka dat zijn dus die steroïden. Dat remt inderdaad de groei vaak. Het geneest het niet he. Maar remt.

Door de afweer te remmen kan een tumor ook sneller groeien. 

Klein meevallertje.
Luna blijkt geen bijwerkingen te hebben/krijgen van deze pijnstillers.
Wel heb ik het idee dat ze soms een paar uur voor ze der nieuwe krijgt al uitgewerkt zijn.
Want steeds een paar uur voor ze nieuwe moet hebben valt ze terug in grom en bijtgedrag.
Zal ik eerder der volgende kunnen geven of even wachten en het de da vragen?
We hebben nu een vervanger omdat onze eigen op vakantie is.