Vandaag alweer 5 maanden zonder jou.
Al lijkt het als de dag van gisteren.
Soms zou je willen dat de klok stil kwam te staan.
Of dat je de tijd terug kon draaien.
Mensen om mij heen snappen niet dat je zoveel verdriet kan hebben om een dier.
Want 'het is maar een hond'
Maar wij begrijpen elkaar.
Wij weten dat het anders voelt dan 'het is maar een hond'
De eerste jaren van je leven waren geen leuke jaren.
Ik kon de schade niet herstellen ,
Maar wel een beetje lijmen.
Jou ziekte kwam onverwacht, en ging veel te snel.
Je was nog veel te jong.
Maar er was niks meer aan te doen.
Ik mis je nog elke dag Luna......
Hoi Jaimie, ik leef met je mee.Ik snap jou wel heel goed omdat ik hetzelfde voel als jij.Het grote gemis en het enorme verdriet nog.Het was ook niet zomaar een hond,het was jouw hond waar jij van hield.Je hebt haar alles gegeven,vooral veel liefde.Ze was er gewoon altijd,je mist gewoon alles van haar.Omdat je zoveel van luna hield,heb je nu veel verdriet ,dat is een bewijs van die liefde.Had je niet zoveel om haar gegeven dan had je nu niet zoveel verdriet.Mijn Bobby is 30 juli overleden en ik mis hem ook nog intens en ook het verdriet is nog lang niet over.Ik wil je veel sterkte toewensen en ik hou mezelf altijd maar voor dat het ooit beter gaat.Groetjes.
Dank je Rianne
Even het idee dat het alweer 5 maanden is vandaag.
Het lijkt zo kort geleden nog.....
Voor jou sterkte.
Dank je kees
Ik heb helaas geen tijd gehad om alles terug te lezen, maar wat een verdrietig verhaal :(
Je hebt zoveel voor haar gedaan! Ik krijg er gewoon tranen van in mijn ogen.. Wat mensen dieren kunnen aandoen echt mijn hart breekt elke keer als ik weer zoiets hoor.
Ik weet hoeveel verdriet je kunt hebben om je hond.. Ik deal er elke dag mee. Mijn hondje is aangereden op 2 jarige leeftijd en ter plekke overleden. Elke dag denk ik eraan dat ik hem nog zoveel had willen geven omdat hij dit verdiende.
Net als luna :(
Ik heb destijds je topic gelezen.
Heftig
Sterkte nog.
En voel je niet schuldig omdat je weer een hondenvriendje hebt.
Vervangen zal hij nooit .....
Maar opvullen wat je zo vreselijk mist wel.
Ik weet hoe je je voelt.
Hoewel penny al kwam vóór ik Luna moest laten gaan heeft schuldgevoel de band met penny enorm in de weg gezeten.
Met alle consequenties van dien.
Penny was al beschadigd door de vorrige eigenaar en kon dit niet gebruiken.
Gelukkig gaat het nu beter.
Al heeft het 3 maanden geduurd voor ik begon een band met haar te krijgen.
Ach Jaimie.. 'maar een hond'
'Maar een hond' kan een betere vriend zijn dan sommige mensen ooit zijn geweest
sommige zullen dat nooit snappen.
Blij om te lezen dat het tussen jou en Penny nu goed zit. Zie je wel:)
Sterkte.
Bedankt Robyn
Vandaag 16 -08 - 2015 een jaar geleden dat we je moesten laten gaan.
Het vreselijke besluit dat het zo niet langer kon.
En over jou zo korte leven moesten beslissen.
Nog steeds en veel denk ik aan jou , ik mis je nog elke dag.
Een wereld hond was je , zo lief , zo trouw , zo geweldig.
Een jaar ... als je dat zo zegt lijkt het een lange tijd ,
maar jou gemis is als de dag van vandaag.
Lieve Luna ik mis je nog steeds vreselijk
Ook al is het een jaar geleden, het gemis is er niet minder om. Heel veel sterkte toegewenst! Rust zacht Luna..
Het gemis is nog steeds vreselijk.
Ik had gehoopt dat het iets zou slijten.
Maar het slijt niet.....
Nee, snap ik. Ik heb het ook nog elke dag over mijn lieve hondje die er niet meer is, mis haar elke dag! Ze was zo bijzonder... dat gevoel dat geeft mij geen enkele hond meer. Tuurlijk ben ik nu heel blij met mijn hond die ik nu heb, maar mijn lieve Bren blijft toch altijd nummer één.. ze is zo speciaal!
Luna was ook heel speciaal.
Zo getekend en gekwetst door de mens en toch ons in haar hart gesloten.
Zo lief en vol vertrouwen zat ze.
Ze was zo veranderd en gaf elke dag de liefde die ze zelf nooit had gekend voor ze bij ons kwam.
Ik ben geweldig blij met de honden die ik heb en heb gehad.
Maar ik mis Luna ( en Penny ) ook nog vreselijk.
Mooi is dat, dat Luna toch nog liefde heeft leren kennen bij jullie... Luna zal altijd een speciaal plekje in jullie hart hebben!
Je hoopt dat het slijt. En je hoeft er ook niet meer elke dag om te huilen, maar het gemis lijkt soms alleen maar groter te worden. Misschien juist wel omdat de tijd een soort van afstand creëert en het besef dat je nooit meer je hond kan voelen en kan ruiken.
Vooral de hondjes met een verleden en een rugzak waar je elke dag mee bezig bent, zowel lichamelijk als geestelijk laten een enorm gat achter.
Heel veel sterkte deze dag en ook alle dagen hierna
Sterkte Jaimie, verlies is en blijft verschrikkelijk.
Och och, ik wist niet dat je nog een hond had..
Wat moet jij ongelooflijk veel verdriet gehad hebben de laatste jaren..
Wat verschrikkelijk allemaal (zacht uitgedrukt). Heel veel sterkte!
Sterkte Jaimie.
Een voor Luna, maar ook een voor Penny. Als je verdriet hebt om de een, komt het verdriet van de ander ook weer boven....
hou vast aan de mooie herinneringen, Jaimie!
Sterkte Jaimy,
Het blijft moeilijk ze te moeten missen.
een hond die geliefd was is meer dan een hond, een mooie vriend/in zo een vergeet je niet , nimmer... de pijn verzacht , de mooie herinneringen zullen je altijd bij blijven... verjaardagen feestdagen van je maatje zullen altijd een pijnlijke herinnering geven, maar bedenk dat de mooie herinneringen er zijn en laat de nare herinneringen achter je om verder te kunnen.
Jaimie, hier ook honden verloren, afscheid van moeten nemen, nimmer vergeten in een hoekje, een blijvende herinnering, de pijn verzacht maar vergeten worden ze niet.....
Heel veel sterkte Jaimie!!
Een jaar alweer? Jeetje! Dikke knuffel voor jullie Jaimie!
Sterkte Jaimie!
Bedankt voor de lieve berichtjes.
Idd denk je aan dit soort dagen nog eens extra aan je hondje die je zo mist.
En ook het gemis van penny zit nog steeds erg hoog.
Dat is wel vrij recent geweest , maar daarom niet minder.
ik houd van mijn dieren allemaal.
En je dier moeten missen is toch wel veel zwaarder als ik had verwacht.
klopt Jaimie, zeker als ze te jong gaan, ouder worden is ook moeilijk maar het verwerken van een oudere hond is anders, je leeft er naar toe, ieder weet dat een hond geen 20 jaar wordt, nietemin is het gemis net zo hard en verdrietig.....
ik ben al heel wat ouder dan jij en heb al veel node moeten laten gaan, en steeds is het zwaar maar toch denk ik dan aan alle mooie herinneringen van de overleden hond/en.... genoten al die jaartjes , en ja helaas het afscheid is er altijd.... en wil je dat niet dan moet je geen hond nemen, want van iedere hond zal je eens afscheid moeten nemen, hoe verdrietig dat ook is, maar.......
als je niet aan ze denkt en hun herinnert, hebben ze niet geleefd, denk daar ook maar aan Jaimie..... ze hebben bij jou een fijn huisje gehad alle vriendschap en liefde die je hebt gegeven hebben ze ontvangen en zijn je dankbaar daar voor..... verdrietig zal het altijd blijven.
Jamie, ik weet precies wat je voelt,ik mis mijn kleine lieve bobby ook nog elke dag en moet geregeld nog huilen om hem.
Jaimie sterkte, vergeten zal je jou honden nooit die blijven voort leven in jou hart. en weet dat jou hart altijd mee zal groeien als er weer een hondenzieltje word geplant wel uit het oog, maar nooit uit je hart, en ieder hondezieltje heeft ruim plek in onze harten. Hein.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?