Is er animo voor een 'moeilijke' honden club?

Daarvoor dacht ik altijd dat ik haar wel zover kreeg met andere hojden te gaan spelen en dat mensen haar zouden kunnen aaien, dat is dus van de baan.^^

De club is gelanceerd Klik hier om hem te bezoeken!

 Fijn!! Een goed initiatief!

 De reis is zeker interresant en zeker een groep waard. Ik leef echt mee met de mensen die zo hard met hun hond bezig zijn omdat ik weet hoe verschrikkelijk wanhopig en verdrietig je eigen hond je kan maken. Lijkt me ook een toffe insteek om de reis centraal te stellen omdat je deze dan zelf ook terug kan lezen en hier soms weer leerpunten uit opsteekt of juist dingen in een ander perspectief gaat zien. Ik zie overigens hier geen vervelende discussie, puur andere perspectieven  vanuit waar mensen kijken en dat kan juist verhelderend werken. Weliswaar zal mijn reisverhaal kort zijn aangezien kiara ziek is en hayzel en finn engeltjes zijn (op hun trekjes na hehe) toch zou ik graag andere verhalen lezen.

ben helemaal voor!! Goed idee Hannah!

Oh, ik vind een discussie eigenlijk nooit vervelend, tenzij er echt op de man wordt gespeeld en dat is hier totaal niet gebeurd Maar dat het zo open zou staan voor interpretatie, meer. Dat had ik niet 1-2-3 aan zien komen, haha. Alsnog niet erg hoor, integendeel - nodigt uit om er nog eens over na te denken toch?

Ik liep hier vanmorgen nog even aan te denken en terwijl ik weer eens bijna in een sloot lag omdat Spot iets rook aan de overkant dacht ik, wat is nu het 'ergste probleem'?

voor mij persoonlijk; een probleem waar de hond zelf het meest last van heeft. Dus zoals Hannah met Winter, dat zou ik echt heel zwaar vinden, dat een hond zo bang wordt van vanalles door iets wat totaal buiten je macht ligt en waar de hond echt heel veel last van heeft, hem belemmert in het hond zijn.

Daarnaast heb je problemen omdat de baas ze als probleem ervaart. Kijk, Spot heeft er helemaal geen last van dat hij graag achter de hertjes aan wil, van hem mag ik de riem eraf doen en dan gaan we lekker door het bos op stap, hij sjeest achter alles aan en komt me wel weer een keer opzoeken. Mijn probleem is hem ervan overtuigen dat dat niet een goed idee is. Maar uitgezonderd wat frustratie door de lijn, heeft Spot nergens last van 

ik zet het nu natuurlijk even zwart wit neer, maar jullie snappen denk ik wel wat ik bedoel.

- er zijn honden met een probleem dat henzelf belemmert

- er zijn honden die wat moeilijker te overtuigen zijn van het feit dat ze niet hun eigen gang kunnen gaan altijd

- er zijn honden die niet aan de verwachting van hun baas voldoen (ze houden zich niet aan de 'regeltjes uit de boekjes' )  

en zo zijn er misschien nog wel wat meer te bedenken....

het leuke aan 'probleemhonden' is de creativiteit en doorzettingsvermogen die ze eisen. Of zoals iemand tegen mij zei 'als jij geen moeilijke hond had, ging je na 2 weken kijken waar de batterijen zaten want dan dacht je dat die leeg waren' 

het vervelende is soms de frustratie die ermee gepaard gaat, zeker door de vele goedbedoelde adviezen van mensen die het met hun hond zo makkelijk voor elkaar kregen en maar niet snappen dat het bij jou niet lukt... En dat dat niet altijd aan de baas ligt! 

Ik denk dat je daar heel mooi omschrijft wat ik bedoel te zeggen.

Ik begrijp ook dat het prettig is om met mensen te "praten" over hun ervaringen zodat je je daardoor gesteund voelt (lotgenoten), dus ik wens iedereen veel plezier in de nieuwe club.

MIsschien zit het verschil in wat Wakkere Husky zegt....... ik zie mijn helemaal niet makkelijke hond niet als een "moeilijke" hond, maar als een prachtig gecompliceerd wezen, die mij elke dag uitdaagt opnieuw goed naar hem te kijken, met hem te communiceren.

En wij hebben ook weleens een dag dat dingen zich opstapelen en ik denk ..... pff, wat een hond..... maar nooit in de vorm van "moeilijke hond" .... nee, ik denk dat ik me rot zou vervelen met een "makkelijke hond". En in veel opzichten is mijn hond nog makkelijk (geworden) ook.

Ik vind overigens "het niet alleen kunnen zijn" probleem 1 van de meest belastende.

Ik heb uitvallende honden gehad, honden die makkelijk een vechtpartij aan konden gaan, een hond die wij "kef" noemden -geen idee waarom -, maar niet alleen kunnen zijn, of het niet accepteren alleen te moeten blijven, beïnvloedt je leven enorm.

Vaak is bij dat probleem een goed advies een GT mee te laten kijken, want je moet wel de motivatie weten van de hond, het is lang niet altijd "verlatingsangst" van een onzekere hond, er kunnen meer dingen niet goed zijn gegaan bij het aanleren, en dan zal er heel ander gedrag moeten worden aangeleerd, terwijl bij pure angst er heel vaak weinig aan te doen is, maar een goede Gt toch heel fijne adviezen kan geven zodat het toch "doenbaar' wordt in het dagelijks leven.

Ik bagataliseer dus niks, maar blijf een probleem houden met de 'moeilijke hond", omdat dat een hond wegzet alsof hij het veroorzaakt. Een hyper nerveuze hond is heel moeilijk voor de baas, en ook wel vervelend voor de hond zelf, maar is het een "moeilijke hond"??

Om te hebben misschien, dat wel.

Maar goed, veel plezier in de club, en das van harte gemeend.

Volgens mij heb je dat heel goed omschreven!

En hoe trots ik vroeger ook altijd was op onze hond, hoeveel ik ook van haar hield (ze was echt de perfecte hond in mijn ogen). Echt niets komt in de buurt van dat trotse gevoel als je hond in een situatie komt die hij zo moeilijk vind en daar goed mee om weet te gaan! Dan zijn die 10 baalmomenten van daarvoor in een keer zo goed als vergeten.

 Ik voeg er even eentje toe die mij hier op hp wel belemmert:

-er zijn honden wiens gedrag wordt afgekeurd door andere hondeneigenaren

ik merk dat ik daar de meeste moeite mee heb, en daarvoor zou een dergelijke club mij wel aanspreken. Niet omdat ik mijn hond moeilijk vind (ze is wie ze is, dit is haar persoonlijkheid, sommige dingen zijn belachelijk makkelijk en andere minder) maar omdat ik bang ben dat mijn "trainingsmethode" (lees: de manier waarop ze hier bij ons leeft) afgekeurd wordt door mensen die wel "weten wat ze doen". Wat ik doe is trial en error, ik volg mijn gevoel, en mijn veel meer ervaren man. We zien enorme vooruitgang in haar gedrag sinds ze bij ons woont, dus we doen allicht iets goed. Maar volgens hp normen laten we haar geloof ik regelmatig te veel spanning ervaren, corrigeren we gedrag te weinig of juist te veel, laten we haar te veel aan haar lot over of juist te weinig zelfstandig zijn... 

Ik zou het best fijn vinden om te praten over wat wel of niet te doen zonder dat er meteen een oordeel aan hangt, maar eerlijk gezegd durf ik het hier echt niet aan. Het is bijna net zo erg als op kinderopvoedingsfora, pfff. En deels zit dat ook in mijn hoofd hoor, is het mijn eigen onzekerheid. 

Goede aanvulling!

(en heel herkenbaar)

ik heb gisteren weer even mijn 'Bones would rain from the sky' boek erbij gepakt, eens in de zoveel tijd lees ik dat weer eens. Thema in dat boek 'wat wil je bereiken in de band met je hond'.  Er wordt veel gesproken over 'volg je gevoel' op een manier die mij aanspreekt. Ga nou eens echt kijken wat er tussen jou en je hond gebeurt, los van training. Training is een middel, niet een doel en er zijn vele wegen die naar Rome leiden.

(moest effe grinniken, ik trainde een poosje bij CS ivm uitvallen naar andere honden door Spot en daar was het ook, niet te veel doen, niet teveel prikkels. Ik was daar een keer met Spot, toen een jaar oud. Goh, zegt dat meisje, een husky die niet trekt, wat knap, en wat doet hij het goed vandaag'. Ja, zei ik heel droog, hij heeft vanmorgen al ruim een uur voor step gestaan, dan is hij veel beter te sturen. 'Oh' kwam er wat bedremmeld uit.... )

Ik durf op HP ook niet meer te zeggen hoe ik met mijn hond om ga.

Laatstaan hoe wij hem sturen, of juist niet sturen

(want ik geef mijn hond zelden of nooit commando's..... das best grappig eigenlijk)

Deels werken wij puur op gevoel, deels door de soms ongenadige observaties van onze trainer die hij trouwens op zeer betrokken wijze met ons deelt, inclusief filmopnames....

(we zijn hem daar uitermate dankbaar voor, en wat een hondenman is dat, in hart en ziel)

Verbazingwekkend vind ik vaak wat er dan via PB wel besproken kan worden, maar absoluut niet op HP, dat maakt HP voor mij meer en meer beklemmend en te beperkt.

Honden zijn allemaal anders, hun baasjes ook, en dus is iedere combi uniek.
Honden hebben mogelijkheden en onmogelijkheden, hun baasjes ook.... zoveel variabelen die er zijn.

Ik zit er niet mee als mijn hond heel soms uitvalt naar een hond die hem al 10x heeft lopen uitschelden.. het interesseert me echt helemaal niks, ik loop gewoon door, maar een ander zou dit als probleemgedrag ervaren, en zo verschillend zijn we dus met elkaar.

Ik heb eerlijk gezegd heel andere dingen voor ogen die ik mooi vind, bv een stokdove hond die volop losloopt, altijd contact houdt, me op moeilijk terrein letterlijk op voet volgt....

Soms is het ook goed even stil te staan bij wat de hond allemaal wel voor goeds in je leven brengt, dat maak probleemgevend gedrag niet minder, en je kan daar mee worstelen en soms wanhopig van worden, maar laat het niet de relatie met je hond overschaduwen, doe er aan wat kan, en laat het ook een stukje los........ en geniet van de hond, is echt heel waardevol.

Ik vind het fijn dat er zo een onderwerp van dicht bij wordt aangehaald, daar ook wij toch problemen hebben met een van onze honden, geen problemen om met handen in het haar te zitten hoor.

Maar toch vind ik het interessant andere mensen hun mening te horen, alsook goede raad.

Want in de meeste gevallen, zijn het de baasjes die onbewust iets fout doen, en daar ben ik ook bij hoor, want ze worden hier rotverwend, en ik denk dat dit bij iedere dierenliefhebber zo een beetje is.

En om iedereen zijn mening te geven moet kunnen, maar geen verwijten of grove taal, en dan is dat super.

Liefs Meintje

Ik ben weleens bij een hondenschooltje geweest met alleen maar vreselijke honden. Wat een stress gaf dat! Niet alleen bij mij maar ook bij mijn hond.

Ik heb een andere hondenschool gezocht waar het veel prettiger was. Er zaten daar natuurlijk ook wel honden tussen die lastig waren. Maar die werden veel makkelijker rustig en het oefenen ging daardoor ook beter.

Deze school had ook af en toe een extra project: bijv. oefenen in de stad, of met vuurwerkgeluiden, of fietsen met de hond.

Er werd apart geoefend met honden die niet luisterden als er fietsers of joggers langskwamen, maar er was altijd 1 baas met hond bij die totaal geen problemen had met fietsers en joggers. Reden: deze mocht het voor doen. Zo zagen de bazen (maar ook de honden) hoe het moest.

Bij de eerste hondenschool kwamen ook mensen vandaan waarvan de hond juist terugviel in zijn tot dan toe opgebouwde niveau. En dat is heel jammer: je moet dan eigenlijk weer opnieuw beginnen.

 Gewoon blijven doen! Jij houdt van jouw hond, dan kun je niets verkeerd doen, niet echt! Ik herken het stuk van, het op je gevoel doen, daar valt net zoveel als weinig over te zeggen als mensen die tig boeken uitpluizen om hun hond te leren "lezen".

Iedereen heeft een eigen manier om het hun hond zo prettig mogelijk te maken, en de band natuurlijk.

Geen manier is DE manier...En degenen die denken de waarheid in pacht te hebben... Het siert iemand juist te "bekennen" dat niemand, ook een hond niet 100% te lezen en/of te "dirigeren" is .

In deze categorie valt Mellow dus. Maar toch zou ik haar niet als zwaar probleemgeval beschouwen. Ja, het is soms hártstikke moeilijk en ik heb vaak genoeg met mijn handen in het haar gezeten, heb gehuild tot ik leeg was. Maar dat heb ik nu niet meer. Ik weet redelijk hoe ik met haar moet omgaan.

Ze kan niet tegen teveel drukte en lawaai, vind de meeste mensen erg spannend, maar ik merk ook dat ze soms wel nieuwsgierig is. Probeert niet meer ten koste van álles weg te kruipen, loopt er nu met een boogje omheen, snuffelt wat op grote afstand.

Ik hoef haar niet mee te nemen naar een evenement als de Erkemeder Hondendag, daarvan moet ze waarschijnlijk een week bijkomen.

Mellow is een hond met beperkingen. En als ik soms die man hier in de wijk zie lopen met zijn relaxte honden (aan een meter lijn, met slipketting én stroomband), dan vind ik Mellow toch meer een uitdaging, doordat zij is wie ze is heeft ze mij heel veel geleerd.

Ze heeft mij heel erg veranderd, in positieve zin.

Mijn manier zal vást ook niet de juiste zijn, maar als het voor ons werkt... 

De GT zei dat ze geen eten meer in haar bak mocht, ze moest het verdienen. Goed gedrag = brokje. Nou, dan kan ik wel af met een zakje van een kilo, want buiten eet ze gewoon niet en zéker niet als ze zo bang/onzeker is.

Ze mag voor me lopen of achter of naast, als ze een spoor ruikt mag ze éven voluit gaan (duurt toch nooit langer dan 5 minuten) en in het bos vind ik het leuk om te kijken waar zíj heen gaat (zolang ze maar niet tussen de bomen door dendert ).

Laatst had ze weer zo'n 'nee, ik wil niet, het is eng!' periode. Niet deze kant op, niet die kant op, maar ook niet terug. Ja, wat wil je dan? Tot ik haar eens de keus gaf. En ja, toen liepen we even heel anders dan anders (door het natte gras, dus binnen 5 minuten stond het water in mijn schoenen ), maar blijkbaar was ze het rondje áltijd maar linksom een beetje beu ofzo, had ze even zin in wat anders.

Tuurlijk ben ik uiteindelijk degene die de beslissingen neemt. Als het 30 graden is en zij wil de grote ronde (van 1 uur en 3 kwartier), dan gaan we dat dus even niet doen. Maar verder? Ik volg je wel hoor, leuk juist 

Bij splitsingen in het pad kijkt ze me altijd even aan welke kant we op gaan. De ene keer zeg ik welke kant ze op moet, een andere keer mag zij het weer bepalen.

Ik ben niet het type IK BEN DE BAAS EN JE MOET NAAR MIJ LUISTEREN!

Ja natuurlijk, heel graag zelfs. We kunnen altijd van elkaar leren! En als gedragsdeskundige, ben ik in elk geval nooit uitgeleerd, en altijd benieuwd hoe anderen hier mee om gaan.

Ik ben het wel eens met `Goja`

Zelf heb ik een hele karaktersterke hond -inmiddels bijna 11jr -die bij mij goed terecht is gekomen maar bij een ander waarschijnlijk niet lang had gebleven of zelfs had geleefd.

Ik vind het ook erg moeilijk een definitie te geven van wat een moeilijke hond zou zijn.

Het ligt idd aan de combi baas-hond en meerdere omgevingsfactoren waardoor iemand een hond als moeilijk zou kunnen bestempelen.

Ik denk ook dat heel veel hondeneigenaren teveel vanuit zichzelf denken dan vanuit het individu van de hond.

Ze verwachten vaak teveel.

Net als mensen hebben ook honden hun eigen karakter met leuke en minder leuke eigenschappen. Soms moet je ook accepteren dat je bep gedrag niet kunt wegpoetsen maar hierop zo goed mogelijk moet anticiperen om het geen groter probleem te maken.

Wat fijn dat jouw hond zo goed op zijn plek in gekomen  gedrag hoef je ook niet weg te poetsen, maar ik denk dat iedereen wel graag het punt wil bereiken waar er een mooie balans is waar zowel de baas als hond mee verder kan. Ik leer ontzettend veel van mijn honden - het belang van rust, dat je niet alles hoeft te slikken van anderen en best eens voor jezelf op mag komen, of voor een ander, etc. Maar dat heb ik ook allemaal geleerd door naar mijn honden te kijken, af en toe opheldering te vragen aan een GT en bemoedigende woorden van een ander als ik het moeilijk vond. Dat doe ik nog steeds. 

Ergens vergelijk ik honden daarin met kinderen; die hebben ook een eigen karakter en willetje, maar het blijft aan de ouders om het op een positieve manier te buigen zodat het beste bovenkomt. Honden hoeven niet perfect te zijn, ik denk dat er met Winter bijvoorbeeld ook altijd wel iets zal blijven waar ik als baas rekening mee houd, maar dat betekend niet dat ik het maar bij voorbaat laat zoals die is. Dat zou, vooral voor Winter, geen leven zijn. 

Vind het een goed idee .Je kan toch met vragen zitten al hebben we geen probleem met Kay .

Het idee is idd prima..vragen over hondengedrag...je kunt veel van elkaar en elkaars honden leren.

Alleen of je het topic de moeilijke honden club zou moeten noemen is de vraag...dat is wat ik bedoel.

Hij bestaat inmiddels al, onder de naam 'honden met gedragsproblematiek'. Op het moment dat ik hem had aangemaakt bedacht ik me dat 'honden met een gebruiksaanwijzing' misschien wat 'luchtiger' was geweest, maar helaas, toen was het al te laat 

Maakt het uit...de intentie is goed...

Ik word ook lid, Luan heeft een gebruiksaanwijzing van 10 kantjes.  Luan is ook een hond die tegen zichzelf aanloopt door zijn angsten en onzekerheid. Aan de andere kant is hij enorm nieuwsgierig en heeft hij een sterke wil dus het is voor ons als baasjes soms lastig om hem goed te begeleiden en hem tegen zichzelf en anderen in bescherming te nemen.

Ik voel me absoluut niet vrij om hier op HP over te praten omdat er zoveel onbegrip en snel oordelen is. Een van de redenen waarom ik hier amper meer actief ben. Hopelijk is er in de club meer ruimte om dit soort dingen te bespreken en hierover te sparren :)

Ik blijf het jammer vinden dat dit dus nu buiten het zicht van de "gewone" forummer gaat.

En misschien dus ook buiten het zicht van mensen die misschien best wel wat bij te dragen hebben.

Bovendien zullen nieuwe forumleden überhaupt niet op de hoogte zijn van zo'n club.

En op HP maar weinig diepgang meer vinden.

Dat klopt dan ook wel, want het zit een beetje verstopt in een club.

Ik ga zeker mijn lidmaatschap aan HP over denken.
Want zo is het normaal vrij transparante HP, erg ondoorzichtig.
kan ik mooi in mn vakantie over na denken.

Sorry, maar mag ik dit zwaar overtrokken vinden? Ik had als nieuw lid ook rap de clubs gevonden, en ze zijn echt niet verstopt of zwaar beveiligd. iedereen kan zijn vraag - wanneer ze daar zelf voor kiezen - zowel in de club als op het algemene forum plaatsen, daar hoeft alleen maar een vakje voor aangevinkt te worden. Ik vind dit wel heel dramatisch. 

Dat mag je vinden hoor.

Maar die sub forums vind ik jammer

Net als de koffiehoek, wat mij niks zegt.

Als je meningen vraagt over iets kan er zomaar 1 bij zijn die jou niet bevalt.

En in die context vind ik jouw reactie nogal overdreven 

Wow, wat een goed initiatief! Zo help je elkaar en stel je de honden in staat om toch lekker met elkaar op te trekken...

Op zijn beurt ook weer niets meer of minder dan een mening

Precies mijn punt