Update! Heel erg bezorgd :-( mastocytoom of likgranuloom?

Dankjewel Blaise dit zijn dingen die ons weer wijzer maken. Maandag ga ik bellen met de arts in utrecht om te overleggen hoe het nu gaat en hoe nu verder.
Het is fijn dat ik nu zelf ook eventuele opties kan aandragen die ik eerder niet wist.

We gaan het weer zien. groetjes van ons

Mijn ervaring leert......en er zijn diverse dierenartsen die hier ook zo over denken...dat AB in dit soort gevallen simpelweg niet werkt. Het haalt de weerstand van het dier omlaag en mocht er een ontsteking zitten, waarbij niet gelijktijdig gespoeld wordt om huid soepeler te maken, zodat de ontsteking naar buiten kan trekken, dan kan een eventuele ontsteking naar binnen treden en bijv. bot aantasten, ondanks de AB. AB wordt ingezet bij koorts en zichtbare bacteriële aandoening, niet bij een hond die verder geen ziekteverschijnselen vertoont. Dus wij hebben hiervoor nooit AB gebruikt, maar AB vervangende kruidentincturen, die weerstandverhogend, ontstekingsremmend en pijnstillend werken en het systeem niet afbreken. Verder is mijn ervaring dat er op foto weinig te zien was wat die 'invloed van buitenaf' dan wel niet is. Uiteindelijk is er geopereerd, waarbij de teen is open gelegd en alle gangen gespoeld werden. Een zeer groot weefseldeel is opgestuurd naar het lab in Utrecht en daar kwam een duidelijk rapport uit dat 'iets van buitenaf' de boosdoener is geweest. Het nadeel is dat zo'n doorn of aar al behoorlijk kan inwerken op weefsel, waardoor littekenweefsel is gevormd en bij mijn jongste hond de wond redelijk goed sluit, maar niet goed genoeg. De toplaag blijft altijd zwak en er hoeft maar iets te gebeuren of het ligt weer open. Urine- en bloedonderzoek kunnen op zich nooit kwaad als dat nog niet eerder is gebeurd. Maar het is logisch dat als er ontsteking zit, dat dan een verhoogd bloedbeeld naar voren komt van acute ontstekingscellen. Of je hier verder iets mee opschiet voor wat je nu bevestigd wilt zien, betwijfel ik.

Ik zou wel blijven handelen met in mijn geval leemspoelingen. Die zijn krachtig en zeer effectief om een poot mee open te houden. Als er 'iets' in die poot zit wat er niet thuis hoort, dan is de theorie dat dit er vanzelf moet uitzweren met wat hulp van afdrijvende middelen. Het lichaam is daar toe in staat.

Sterkte er mee.

Goldendelerious, heel goed uitgelegd, maar er is meer. Als er iets zit wat niet thuishoort zal het lichaam het niet altijd uitstoten maar kan het ingekapseld worden. Dan heeft het geen enkele zin om erop te wachten dat dit met middeltjes door het lichaam zelf wordt uitgewerkt. Het is daarom belangrijk te weten wat er aan de hand is. Een nagel oid kan ook onderhuids beschadigen....legio mogelijkheden die met een foto gezien kunnen worden.

In mijn optiek is de volgorde van nakijken niet goed (vind ik). Snijden in een mogelijke tumor zoals onderzoek middels biopt. zou het laatste moeten zijn want ingeval het wel kwaadaardig was geweest verspreid je kwaadaardige cellen in de bloedbaan (uitzaaing). Goddank was dit hierbij niet het geval. 

De volgorde moet zijn: goed kijken en voelen (meestal al vermoeden of diagnose), bloed of urine onderzoek, foto en als laatste pas erin snijden (hoe klein of groot ook). 

AB inzetten is niet verkeerd overigens. Het stopt wel degelijk bact. aanvallen.

Ik vind AB wel verkeerd en gelukkig zijn hiervoor goede vervangende mogelijkheden die een bekwaam holistisch dierenarts kan aanreiken. Voor goed onderzoek helpt mijn reguliere dierenarts en de holistische zeer verantwoorde aanpak geschiedt door zijn vrouw of andere mogelijkheden. Op die manier al jaren geen onnodige AB ingezet. Ingekapselde beschadigingen/ontstekingen kunnen goed aangepakt worden door middel van elektro-acupunctuur en gerichte kruidengeneeskunde. Aanprikken was/is mijn dierenarts geen voorstander van, inderdaad i.v.m. mogelijke uitzaaiing in geval van mogelijke kwaadaardige tumor. Als laatste is erin gesneden, omdat er geen andere mogelijkheid meer was, beschadiging zat te diep in de blaas dat schoon moest, mogelijke aargangen nagegaan en weefsel opgestuurd. Pas toen werd eindelijk duidelijk dat mijn dierenarts wel goed zat met zijn vermoedens (die ik zelf ook al had, maar het is prettig dit bevestigd te zien, want mijn jongste hond is kankergevoelig). 

Foto om uit te sluiten of er niet toevallig breuk is, lijkt me overigens wel nuttig. Maar niet om bevestigd te krijgen dat 'iets van buitenaf' die teen heeft aangedaan. Meestal zie je dat niet, zo ook niet in het geval van mijn hond. Uiteraard hoop ik in dit geval dat ik er naast zit, want het is een lang traject die TS in gaat.

Ik hoop dat het snel verbeterd voor de hond van ts. AB zal zijn werk ook nog doen (kuur is nog niet af maar pas begonnen). 

Alternatieve middelen is iets waar ik niet echt voorstander van ben maar zal deze ook niet betwisten in jouw duidelijke uitleg erover, ik denk dat ook hierin ervaringen meespelen.

Ik vind het lastig, alle verschillende ideeën en tips. Ons eerste hondje dus niet echt verstand van dit soort vervelende zaken. Wat raden jullie mij nu aan om te bespreken met de dierenarts als ik morgen ga bellen?

Vraag je dierenarts wat hij van de ab verwacht en de biotex die hij geadviseerd heeft (dus dat jij rust hebt in wat te wachten staat en hoelang dit zo blijft). 

Wanneer je verbetering behoort te zien.

Als deze verbetering niet optreed wat is het volgende....bijv. Foto, urine/bloed....

Ik denk even dit afwachten (deze behandeling met ab) en geef het de tijd die je dierenarts je adviseert. Anders draai je door met allerlei goed bedoelde adviezen (1 ding tegelijk).

Sorry dat je teveel dingen hoort/ adviezen krijgt. Je ziet straks door het bos de bomen niet meer.

Hoe gaat het nu?

Hoi allemaal

Even een update over Mila.

Afgelopen maandag hebben we contact gehad met de dierenarts over het feit dat het bultje nog niet minder geworden was. Ze adviseerde een zalf te gaan proberen en vroeg of we woensdag even langs wilden komen zodat zij het nog even kon bekijken.

Zo gezegd zo gedaan, gisteren naar Utrecht gereden en de arts kwam tot de conclusie dat het een goedaardig gezwel is. Ze wilde niet opereren omdat het op een vervelende plek zit. En ze zei dat dit ook uit zichzelf weg kon gaan. We kregen een zalf(vetaderm) wat we 3 keer per dag moeten smeren en een verbandje wat we om haar pootje konden doen zodat ze de kap wat minder op zou hoeven. 

Gisterenmiddag begonnen met smeren. 

Deze foto was gisteren voor we naar de dierenarts gingen

En dit is de foto die ik net gemaakt heb. Ik zie serieus al verschil of ben ik gek aan het worden?

In de foto hierboven zie je een klein beetje viezigheid omdat we net een stuk gewandeld(lees: gerend) hebben en ze het voor elkaar kreeg dat haar verbandje er afging. Dat is inmiddels weer schoon.

Groetjes van ons

Dat lijkt inderdaad ietsjes minder. 

Tip: als je foto's maakt om te vergelijken doe dit altijd op dezelfde manier. Een pootje gewoon erop staand ziet er iets anders uit (gewicht drukt erop) dan rechtuit ontspannend. Dus of altijd staand of altijd gestrekt, zo zie je veel beter het verloop.

Naar mjn mening is het wel minder met de vorige (heel ietsjes), is nog kort.

Verbandjes is zo moeilijk om pootjes, zakken snel af. Misschien een schoentje? Zag ze laatst voor 4,95 2 stuks bij de dierenzaak. Of babysokjes ?

Duimen dat het nu verder af gaat nemen.

Ik hoop voor je dat dit inderdaad vanzelf weg gaat en dat dit niet te lang duurt.

Met dit warme weer uitkijken met eventueel schoentjes of sokjes; een hond transpireert o.a. via de voetzolen.

Hoop dat je snel met een bericht komt, dat er werkelijk verbetering is.

Super Loesje, helemaal goed. 

Omdat tijdens het lopen het verband eraf was gegaan kan voor het lopen wel een schoentje of sokje aan (beschermen tegen vuil) en later het schoentje thuis weer af.

Ik heb schoentjes en zelfklevend verband. De laatste bevalt hem het beste, als het gebruikt moet worden. Als je 3x per dag moet zalven, zou ik het haar nog wat verder uittrekken. Durf niet te zeggen of de teen minder wordt vanuit de verschillende posities. Ik hoop het voor 'm. 

Bij een Japanse Spits kan je toch geen haar uittrekken? Dat doet volgens mij vreselijk veel pijn. Ik zou de vacht rond de aangedane plek dan ook voorzichtig verder afknippen.

Ben je gek. Met een pincet de haren uit de wond of langs de wondrand trekken. Doet geen pijn. Wegknippen ben ik geen voorstander van, omdat de haarstructuur verandert en juist harder wordt. Is niet rasafhankelijk.

Zo gaat het nu :-)

Het bultje is eigenlijk zo goed als weg, wel zie je nog waar het bultje gezeten heeft maar volgens mij zijn we er bijna!

Wat goed zeg, helemaal niet dik meer. Wat gaat dit goed. Wat een opluchting voor je.

Mooi zo!

Dat ziet er goed uit! Kan me niet voorstellen dat het een goedaardig gezwel is. Maar hopen dat je hond er snel vanaf is.