Uit het niets aanvallen + snauwen en dan spelen?

Laat ik beginnen dat Maylo eigenlijk over het algemeen met 8 van de 10 honden overweg kan. Er zijn hier bepaalde honden die hij gewoon echt niet moet met name een witte Maltezer genaamd Sammy. Maar Sammy kan andersom ook Maylo niet verdragen en heeft Maylo een keer aangevallen toen hij jonger was.

'S morgens lopen we meestal naar de honden ren, want daar staan we meestal met een groepje en alle honden kunnen overweg met elkaar. Maylo en Bucket (=labrador en intacte reu) kennen elkaar van kleins af aan en soms wilt Maylo nog wel eens even laten zien aan Bucket wat hij in huis heeft en Bucket gaat gewoon boven op hem zitten en dan is het ook gedaan. Nog geen minuut later zitten ze elkaar uit te dagen voor een ren spelletje. Meestal is Nigel (= border collie en intacte reu) de gene die alles uit elkaar haalt als het te ruw wordt en treitert Maylo soms ook echt met zijn corrigerend gedrag. Maylo laat het over zich heen komen en 5 min later daagt hij Nigel dan weer uit voor te rennen.

Nu was er vandaag een onbekende Jack Russell, nouja onbekend ik kom ze wel eens vaker tegen. Maylo gromde eerst tegen hem en viel zo uit naar hem. Meestal als ik zeg 'Laat hem snuffelen Maylo'  of 'Laat het hé!' dan laat hij zich ook snuffelen maar hij staat er dan wel heel erg gespannen bij. Als de hond dan weg gaat dan gaat hij snuffelen. Nu waren we 5 min later en Maylo was de hele tijd die Jack russell aan het vervelend en volgens mij ook hem aan het uitdagen voor te stoeien. Daar ging die Jack niet op in en  koos Maylo er maar voor om op hem te rijden wat hij sinds zijn castratie zo'n 4 maanden geleden niet meer gedaan heeft en gromde er ook heftig bij. Ik hem er af gehaald en aangelijnd zodat hij die Jack met rust liet. Maar die Jack kwam wel steeds terug bij hem????

Dit doet hij ook bij een Engelse Stafford genaamd Brownie. Brownie is enorm enthousiast en komt altijd met veel geweld op me af gerend (lopen dan gewoon los allebij). Terwijl hij Maylo dan heel netjes begroet, hij strijkt met zijn lichaam langs die van Maylo als begroeting. Maar Brownie is wel heel erg onderdanig hij laat gewoon alles over zich heen komen + dat hij heel erg enthousiast is naar mij toe, heeft Maylo zo iets van ik regel het wel even en doet  het zelfde als bij die Jack. (zonder het rijden maar wel boven hem gaan staan en grommen en snauwen). Maar 1 min later rennen ze weer samen en daarna is het weer raak.....want Brownie blijft ook gewoon terug komen naar hem.

Maar als hij los loopt en er zijn andere honden die ook los lopen, zoekt hij ze wel op. Dan is het soms voor mij de vraag wat gaat hij doen? Snauwen? Of gewoon aardig? Nu lijn ik hem eigenlijk altijd aan als ik vreemde honden tegen kom, maar soms staat er opeens gewoon een hond voor je en ben je te laat.

Ook laats met een herdershond. Maylo liep los, samen met Shebby (ik moest Shebby uitlaten en zij is Maylo's beste vriendin). Voor ons liep een Herdershond los samen met één van Maylo's beste vriendjes Chico en Bobbie (Bobbie moet Maylo niet en daar heeft Maylo dan ook weer respect voor, maar zij is ook een teefje).  Maylo bleef eigenlijk de hele tijd bij Shebby, want als Shebby er bij is dan is geen enkele hond belangrijker. Nu bleven de mensen staan van de andere hondjes en kwam Chico naar mij toe, samen met de herdershond die had wel interesse in Shebby. Maylo ging naar Chico en vergat Shebby. Shebby had geen interesse in de herdershond en Shebby kwam naar mij en die herdershond ging naar Maylo en Chico. Maylo ziet hem en ze snuffelen beiden deden heel statisch, Maylo wilt eigenlijk naar de achterkant  gaan om te ruiken en de herdershond ook en Maylo vliegt toch uit naar hem. Waardoor de herdershond zoiets had van ja doei kleintje ik laat jouw even weten wie ik ben en duwt Maylo tegen de grond. Een hoop gegrom en wij haalde ze uit elkaar. Ik had Maylo bij de halsband vast en de herdershond kwam toch nog ruiken bij hem dus ik zei 'Laat hem snuffelen!'. Dat liet Maylo toe, hij kon niet anders wat ik had hem stevig vast aan zijn halsband en toen was het ook goed? Beide gingen hun eigen weg en dat was het.......

Ik snap niet waarom Maylo dit doet. Het is sowieso een pittig hondje die zijn mannetje staat, maar als ik dan weer kijk naar een hondje (kleiner dan Maylo) uit de buurt die hem een keer op zijn plaats heeft gezet, daar is hij super bang voor...hij loopt zelfs liever een rondje om voor hem dan dat hij er langs moet. Terwijl het hondje hem ter recht op zijn plaats zette, want Maylo bleef hem uitdagen voor een spelletje terwijl de hond hem al een paar keer had laten weten ik wil niet.

Hij tolereert ook alles bijv. bij  een cain terriër genaamd Kenny (= intacte reu van 1,2 jaar). Kenny mag alles bij Maylo, aan zijn oren hangen, grommen, hem omduwen, gek doen echt alles. Dat snap ik dan weer niet waar Kenny wel maar bijv. Brownie niet? Kenny staat trouwens wel weer zijn mannetje...en snauwt ook als het hem niet aanstaat.

Ik snap er niks van...en hoe moet ik hier nu mee omgaan? Hierdoor weerhoudt het me eigenlijk om nog naar het losloopgebied te gaan....want ik weet niet wat Maylo doet.

even een upje

Ik volg, want, herkenbaar gedrag van mijn cairnterrier.

Ik weet op dit moment nu ook ff niet meer zo goed wel/niet naar losloopgebied met hem, vanwege zijn wispelturige gedrag. Volgens mij 'vinden' veel terriers vaak wel 'iets' van andere honden..... Zijn ze zich de ene keer bewust van hun kleine formaat, de volgende keer denken ze weer dat ze een rottweiler zijn of zo. Beer heeft sinds maand of 2,5 castratiechip, gedrag is wel beter voorspelbaarder geworden dan daarvoor. 

Maylo is zeker pittig, het is ook een super leuk en pittig ras.

Maar ik denk ook dat hij een tikje onzeker is, en het dan maar eens probeert met een snauw.

De ene hond zal dat accepteren en weglopen, of bv een spel uitnodiging doen (joh maak je niet zo druk) een ander kan wat korter voor de kar staan en even uitleggen dat dat toch echt niet nodig is.

1 ding viel me op: je schrijft dat de zeer drukke stafford, die zo netjes begroet met zijn lichaam...... das dus helemaal niet netjes, wat de stafford doet is in 1x in de persoonlijke zone komen van Maylo, hij zet zelfs totaal ongevraagd zijn geur op Maylo af, dus of die nu zo "onderdanig" is, dat is maar de vraag.

En dat geldt eigenlijk voor alle situaties.... voor ons mensen is het vaak moeilijk goed in te schatten wat er nu eigenlijk gebeurd en geven er te makkelijk een menselijke draai aan, wat leuk en lief is, en wat niet.....

Ik zou zelf nooit mijn hond verplicht een besnuffeling laten ondergaan, als hij al aangeeft daar niet van gediend te zijn, zou het van mij ook niet hoeven, je krijgt er een gespannen hond van die makkelijk iets kan ontlokken bij de andere hond terwijl dat helemaal niet nodig was.

Maar je hebt een lekker pinnig fel ras, en die willen nog weleens vast iets doen en dan pas denken..... ik heb jaren een kruising kerry blue gehad, die was ook heerlijk "fel" zonder daar trouwens kwaadaardig bij te zijn, was gewoon zijn aard.

Heb het wel even 3x gelezen want het zijn wel heel veel namen en honden ;)

Ik denk zelf dat dat ook een beetje het probleem is, want met de ene hond kan hij wel goed over weg, een ander wat minder en sommige combinaties zijn dan ook weer anders dan ontmoedingen met dezelfde honden apart.

Misschien is het op dat soort momenten net even te druk of te spannend voor hem waardoor hij zo reageert. (rijden is ook overprikkeling) Ikzelf zou er nooit voor kiezen om honden zo bij elkaar te brengen, maar meer proberen dat Maylo de aandacht voor jou heeft. (of alleen met de andere hond waar je op dat moment mee loopt) 

Want ook bij een groep die elkaar al langer kent, kan een vreemde hond de hele rangorde even door de war maken en is er soms ineens grote onduidelijkheid.

Natuurlijk is een ontmoeting oke, maar het spelen kan ook met jou toch? Of aandachts oefeningetjes/ kleine zoek- en verstopspelletjes enz.. Daar hoeven niet per se andere honden aan te pas te komen.

Spelen met andere (vreemde!) honden is naar mijn mening ook iets wat zelden leuk uitpakt. Ook het rennen en uitdagen wat jij omschrijft noem ik geen spelen, maar eerder het proberen te controleren van de ander of kijken wie de sterkste is/ snelste is enz. Soms lijkt het op spelen, maar vaak bouwt hierdoor ook een spanning op die kan omslaan in minder fijn gedrag wanneer het voor 1 van de 2 teveel wordt. 

Hem vasthouden of hem commanderen een andere hond te laten snuffelen zou ik echt niet doen. Hij heeft toch immers al heel duidelijk gemaakt hier niet van gedient te zijn en waarom zou jij hem dat dan toch willen opleggen? (Niet aanvallend bedoeld! Maar juist hierdoor geeft je hem een rede om nog eerder duidelijker te worden naar de andere hond toe dat hij het niet wil) Beter is dan juist hem uit de situatie halen door of goed door te lopen of aanlijnen en doorlopen.

Dus even kort samengevat zou ik proberen om wat minder contact te zoeken met meerdere/andere honden, maar meer werken aan een leuke wandeling waarbij de aandacht voor jou centraal staat. :)

Gr. Alexandra

Het is inderdaad een pittig ras ben ik me ook bewust van, daarom ook gekozen voor het ras. Ik heb niks aan een volgzaam ras vind ik saai hahahha.

Ik heb zelf ook het idee dat hij wat onzeker is met name als er heel veel andere honden zijn dan blijft hij rond mij hangen, of hij zoek me erg. Hij loopt ook niet meer dan 3 meter van me vandaan als hij los is.  Vele zeggen steeds in de ren het is een 'dominant hondje'. Ik zeg dan dat die dominante theorie zo achterhaald is en dat hij volgens mij vrij onzeker is. Hij is namelijk al 2x door een labrador aangevallen (dus ik ben blij dat hij zo goed met bucket kan op schieten) en door de castratie is hij ook wat onzekerder geworden, maar niet extreem. Als ik dan zeg dat van die dominantie wordt ik dom aangekeken of uit gelachen.

O ik dacht altijd dat Brownie juist heel netjes begroette, dan weet ik dat ook. Ik kom gelukkig Brownie niet vaak tegen, maar hij loopt ook echt altijd tegen mij aan te wrijven en dat wilt Maylo ook niet. Dus hij zet dan in ware ook zijn geur af op mij, dan zal ik hem voorstaan sowieso weg sturen als hij dat wilt doen. Want als Brownie, Maylo gewoon met rust laat dan is er ook niks aan de hand en wilt Maylo ook spelen.

Bij het besnuffelen heb jij een punt hoor, maar ik zeg het met name zodat Maylo weet dat het goed is en hij niet hoef te snauwen, dit is als hij los is hoor. Als hij aan de lijn zit laat ik sowieso geen vreemde honden snuffelen aan hem. Wil ik niet en hij ook niet, behalve de honden die hij goed kent mogen in zijn persoonlijk ruimte komen, als hij aan de lijn is. Hij snauwt gelukkig sowieso niet als ik langs honden af loop en hij loopt aan de riem, als ze maar niet bij hem komen. Dat respecteer ik ook gewoon, hij hoef niet iedereen aardig te vinden.

Ja ik weet wat je bedoelt, eerst doen en dan pas bedenken goh....moet ik dit wel doen? Dat is een typische kenmerk bij de meeste terriërs. Hij bedoelt het snauwen ook niet kwaad denk ik, hij zal ook nooit echt bijten of iets. Meer snauwen en grommen, wat vaak dus al voor de meeste mensen heel kwaad over kan komen.

Dit soort dingen vind ik altijd lastig via internet, maar ik denk dat er 2 dingen spelen.

1. Hij verdedigt jou: jij moet hem aaien en niet een andere hond.
Aai de andere hond niet of betrek jouw hond er meer bij (eerst je eigen hond aaien, dan de andere).

2. Hij weet niet hoe te handelen.
Leer je hond dat weg lopen ook een optie is door zelf weg te lopen (andere kant op als de honden). Roep hem 1 of 2 keer. Niet vaker. Kijk niet achterom en loop stevig door.

De "dominantie  theorie" in de vorm van dat je met geweld een plaats boven de hond in moet nemen, of dat honden dat onderling met veel terreur doen is niet zozeer achterhaald, als wel heel vaak verkeerd geinterpreteerd.

Maar "domineren versus zich onder werpen" bestaat in mijn ogen wel, honden zijn niet allemaal gelijk, en zullen elkaar zeker beoordelen op "kracht".

Maar een hond die afsnauwt en overal op vliegt is meestal niet dominerend bezig, maar is juist op dat moment onzeker over zijn eigen positie, en door uit te dagen komt er een reactie en wordt het allemaal duidelijker.

De mate van kunnen domineren is meer de mate van kunnen onderhandelen, onderhandelen doe je niet met geweld, en zeker niet als je onzeker bent, een "dominerende" hond is dus een hond die kan sturen zonder geweld, en in mijn ogen zijn die er zeer zeker wel.

Daarbij is het ook gewoon een moment opname, waar op het ene moment de ene hond "dominerend" is, kan hij bij een ontmoeting met een andere hond helemaal niet zo veel te onderhandelen hebben, en ik denk dat vrijwel de meeste honden van dit type zijn. Die zitten er een beetje "tusenin" en dus kunnen ze met heel wat honden wel, en sommigen beslist niet, en dan is er ook nog een stuk karakter en aanleg van de hond, het ene ras zal sneller reageren (fel zijn, zoals terriërs dus) als het andere ras (bv een goede ouderwetse labrador).

Maar goed, dat is een discussie apart, persoonlijk als ik het lees, ga ik met Alexandra mee, ik vind wel dat je heel veel vraagt van een heerlijk fel hondje, wat helemaal niet zo zeker is van zichzelf, maar wel heel veel moet onderhandelen van jou terwijl hij dat niet kan (dat moeten laten snuffelen bv, ik zou dat echt nooit doen).

Zijn castratie hoeft hem helemaal niet meer onzeker te maken, eigenlijk vaak integendeel, omdat ze meer rust in hun hoofd krijgen zijn ze vaak in staat om beter te "onderhandelen" omdat ze minder voor ingenomen en te fel reageren. Maar dat moet wel groeien.

Mijn hond heeft niet zoveel met andere honden en dat doen we ook met opzet.

Hij heeft zo zijn "kennissen" in de buurt, en een groep rasvrienden voor dol dwaze wandelingen, loopt hij los op het recreatiegebied heeft hij zo zijn ontmoetingen maar ook dat is niet zo van belang. Het belang van contact met andere honden wordt denk ik door mensen zwaar overschat en daarmee veel druk op de hond gelegd. Die is gek op zijn roedel, en dat is eigenlijk meestal meer dan genoeg.

btw

spelen met een niet heel bekende hond is trouwens ook een vorm van "onderhandelen" en heeft in die zin lang niet altijd een ontspannend effect, maar eerder het omgekeerde !

Drib had bij sommige honden dat ze ook even niet wist wat ze moet. Gelijk had ze, want die honden kwamen dreigend over en Drib haar grote voorbeeld was al overleden.
Vaak waarschuwde Drib door een hoop herrie. Bijten deed ze nooit.

Ik heb Drib toen ook geleerd dat weglopen ook een optie is. Nu als ze het niet weet, buigt ze het gedrag of om in spel of ze loopt weg.

Ah oke bedank voor de uitleg Alexandera en Goja. Ik moet zeggen ik maak me zelf ook vaker drukker om Maylo, terwijl dat niet hoef. Maar het ligt ook met name aan onze vorige hond die was zo onzeker agressief, doordat hij heel vaak is aangevallen als pup zijnde dat ik dit niet wil met Maylo. Terwijl Maylo eigenlijk een hele milde terrier is met bepaalde dingen en ook echt een hele leuke hond is.

En tuurlijk hij hoeft niet met elke hond te spelen, maar negeren doet hij ook niet. Allowel hij sommmige bekende honden begroet en dan door loopt. Zo van heb je gezien en dat is dat en dat beloon ik ook. 

Even over het spelen, maar zelfs als ze in een speelboog gaan staan tegen over elkaar met bekende honden is dat dan nog kracht peiling?  Het is vaak ook lastig te zien wat nu echt spelen is of wat nu kracht peiling is. Ik weet wel bijv. Dat bij Nigel het een soort van wie is er sneller meting is. Nigel geeft Maylo op zijn donder en nog geen minuut later zit Maylo hem uit te dagen om te kijken wie er sneller is,  hij maakt gebruik van een speelboog. 

Over de dominantie lees ik vaak dus hier dat het achterhaald is vandaar. Maar snap het nu een stuk beter dankzij jouw uitleg Goja. Bedank hiervoor. Ik denk dat Maylo ook tussin zit, met dit. 

Ik ga lekker met hem aan de slag, niet te veel van hem eisen en gewoon lekker met hem zijn eigen ding doen. Ballen gooien dat vind hij het einde en onder tussen commando's. We gaan ook in september op behendigheid, om zijn energie ergens anders op te focussen, want hij heeft er namelijk aanleg voor blijkbaar.Ook zal ik hem niet meer dwingen om hem te laten besnuffelen, gewoon lekker ontspannen. 

Roosje hoe heb je Drib dat trouwens aangeleerd dan? Dat weg lopen van de situatie?

A bedankt dat gaat zeker werken bij Maylo

Hoi iedereen even een update.

Gisteren heeft Maylo me echt verbaast, we stonden in de honden ren alleen. Even lekker kunstjes oefenen met allemaal geurtjes om je heen is dat moeilijk. Maar hij deed het goed, toen de hele groep waar ik normaal mee sta er aan kwam. Pfff had ik eigenlijk niet zo'n zin in maar oké.

Nu kwam mijn vriendin met de Duitse doggen ook net aangelopen zij is GT en ze had een logeetje bij der. Een hele bange en nerveuze border collie met nog wat mix van 9 maanden. Prachtig hondje en een volle reu. Ze had eerst alle honden weg gestuurd bij het hek, want als ze naar binnen wilt komen wilt ze dat in rust. En niet dat er meteen 5 honden in haar honden hangen. Nou iedereen weg bij dat hek, behalve Bucket die het natuurlijk wel spannend vond zo'n joekels. Bucket is uiteindelijk door zijn eigenares aan de lijn gedaan en toen kon mijn vriendin naar binnen.

Chico het logeetje ging los en gelijk gingen er een paar honden naar hem toe. Maylo stond naast mij te kijken gewoon af te wachten op zijn beurt. Toen iedereen gekeken had, ging Maylo pas. Hij had Chico meteen uit zijn schulp gehaald, ze waren aan het stoeien! Mijn vriendin stond er echt van te kijken dat Maylo hem zo snel over had gehaald om met hem te spelen. De rest van de honden liet hun ook met rust en stonden ook gewoon te kijken wat ze aan het doen waren.

Chico vond Maylo het einde en waar hij Maylo naartoe ging Chico mee. Toen we besloten om uit de honden ren te gaan, liet ik Maylo gewoon los (die loopt eigenlijk overal wel los bij ons). Chico aan de lijn en die dribbelde fijn achter Maylo aan.

Ik was echt trots op hem hij kan het wel en hij kan ook zo lief zijn voor bepaalde honden. Maar laat ze niet te aanwezig zijn of haantjes gedrag vertonen want daar houdt meneer gewoon niet van.