In afwachting van Teigetje: HIJ IS ER! FOTO'S pag 2!

Hier nog één

Hoe gaat het met Teigetje en Pooh??

Och jee... Ik zie al die laatste berichten nu pas...

Het gaat goed hier! Het is weliswaar erg intensief en ik heb mijn momenten gehad dat ik me afvroeg waar we in vredesnaam toch weer aan begonnen waren.

dat lag en ligt ook aan mij. Ik zit met een zware burn-out thuis.  Niet ideaal om een pup in huis te hebben, maar soms loopt het leven zo. Het voordeel is dat ik dus heel erg veel thuis ben.

dankzij Pooh en Teigetje, kom ik toch veel buiten en heb ik afleiding, maar makkelijk is het niet. Hoewel feitelijk Pooh heel makkelijk is en eigenlijk Teigetje het ook heel goed doet. Ik zie het alleen niet altijd. Gelukkig hoef ik het niet alleen te doen, surrogaatbaasje doet de vroege ochtendploeg (opstaan...... Wachten tot de gebroeders wakker wensen te worden...... Wachten....... Wachten..... Met Teigie naar buiten..... Met Pooh naar buiten.... De gebroeders eten geven.... Zodat ze verder kunnen.... Met slapen)

maargoed.... Teigie groeit goed en hij is erg baas gericht. Op puppieles doet hij het super. Pooh is een lieve, geduldige grote broer.

Wat ik soms van anderen hoor, dat ze op een goede dag ineens zagen dat pup en oudere hond ineens vrienden waren, gaat hier heel geleidelijk.

Het kefferige, happende spelen van Teigie, wordt rustiger en Pooh zoekt Teigetje steeds vaker zelf op om te spelen. Ook liggen ze steeds vaker "per ongeluk" samen op het bed. Soms ook best dicht bij elkaar.

Natuurlijk legt Pooh nog steeds de leukste speeltjes in de kelder, zodat Teigie er niet bij kan....

Gister had Teigetje een rest van een kauwbotje van Pooh gevonden en ging ermee op het bed liggen. Pooh wilde dat botje eigenlijk toch ook wel. Dus hij ging erbij liggen. Even bromde Teigetje een beetje, maar Pooh trok zijn hele speelse repertoire uit de kast, ging gek liggen rollen tegen Teigetje aan, met z'n neus erbij. Teigetje bromde binnen een paar seconden al niet meer en kluifde gewoon door en reageerde soms met een snufje aan Pooh zijn snuit.... Zo hebben ze een kwartier ofzo liggen dollen op de bank...

Dochterlief heeft een stuk gefilmd. Ik zal morgen eens kijken of ik dat op de laptop hier kan plaatsen...

Al met al is het een intensief, maar mooi avontuur met de twee broertjes...

oja... In september gaan we een weekje naar een huis met een enorme omheinde tuin, waar de honden mee naar toe mogen... Kunnen ze op neutraal terrein lekker samen spelen...

edit: typfout

Een weekje om naar uit te kijken dus.

Betreft burnout en pup ja dat zal wat veel zijn af en toe gelijkertijd kan het je er ook doorheen helpen. De valkuil met burnout is dat je je rust moet pakken maar er ook te veel in kan blijven hangen, een pup geeft je daar de kans niet toe.

Sterkte pas goed op jezelf en als je er behoefte aan hebt, praat er over.

Doe jij maar gewoon lekker genieten van je mannen en rustig bijkomen eerst dan krijgen wij als de tijd daar is gewoon een XXL verslag met heeeel veel foto's en filmpjes van je XXL mannen!

.....maar effe een preview om het publiek warm te houden kan natuurlijk geen kwaad!...

Tja, die burnout is een dingetje...

Die werd vastgesteld tijdens de intake voor een revalidatie traject ivm chronische pijnklachten. Vermoedelijk heb ik die burnout al een jaar of...eh... 7...

Ik dacht altijd dat een burnout is als je op een dag je bed letterlijk niet meer uit kunt, maar ik was gewoon aan het werk.

"tja, die types die gewoon doorlopen zijn de ergste" zei de psych....

Maargoed, mijn revalidatie traject is klaar en fysiek gaat het stukken beter.

Mentaal/psychisch/emotioneel heb ik nog een lange weg te gaan, waar ik gelukkig wel begeleiding bij heb.

Voor "te veel" rust nemen hoef ik niet bang te zijn... eerder dat ik nog meer rust moet nemen en op de rem moet....

Tot zover mijn toestand...

Pooh en Teigie zijn een heerlijk stel.

Ik geloof dat ik met de komst van Teigetje, Pooh nog meer ben gaan waarderen. Wát een heerlijke lieve lobbes is het toch.

En bij Teigetje lijkt er ergens wel een Border Collie in de stamboom te zitten (of een ander baasgericht ras) (en nee, dat is natuurlijk niet echt zo, beide heren zijn raszuivere stamboom Doggen). Teigie komt elke keer voor me zitten en me aan kijken als ik hem bij me roep... reageert super op zijn naam, komt aanracen als je hem roept (ook op groooooote afstand, terwijl hij met iemand anders aan het spelen is), wat wel bijzonder is voor een hond van 14 weken oud, vind ik (hij doet dit overigens al langer)

Dat ik soms moe ben en het als intensief ervaar, ligt ook echt gewoon aan mij. Dat zie ik gelukkig wel. En ik weet dat het goed komt.

Het filmpje moet ik nog even bewerken, want blijkbaar zat ik, terwijl mijn dochter nog aan het filmen was, op de achtergrond met mijn moeder aan de telefoon... en dat hoeft dan weer niet hoorbaar te zijn hahahaha...

Sadi deed dat op 14 weken ook goed maar tijdens de pubertijd was dat bij haar volledig over  maar het wel fijn te weten dat ze het kan.

Elke basis die er nu in zijn is mooi meegenomen.

Vertrouwen blijven houden en op tijd even ruimte voor jezelf nemen 

Hoe is het met Teigertje en Pooh?