In afwachting van Teigetje: HIJ IS ER! FOTO'S pag 2!

Nou, ik zie nu al dat Teigetje bepaald geen bang hondje is...

Pooh had nu net zijn nieuwe bal vast en Teigetje stond blaffend voor zijn neus tegen hem op te springen om die bal te pakken...

Pooh blijft rustig, draait zich gewoon een paar keer om en loopt uiteindelijk weg met zijn bal... even later liet hij de bal op de grond liggen en ging Teigetje ermee bezig... dat laat Pooh dan maar...

Soms lijkt het ook net of Pooh een speeltje naar Teigetje brengt, zo van "kijk, neem dit maar"...

Of Pooh het al echt leuk vindt, betwijfel ik, maar hij is zeker nieuwsgierig en ook geduldig...

Tot nu toe zie ik alleen maar steeds meer hoe door en door lief Pooh is... hij ontroerd me meerdere keren per dag met hoe hij zich gedraagt... (en tja, die eerste snauw zal heus wel een keer komen, maar tot nu toe is het heel gemoedelijk)

Waarcshijnlijk bij een maandje of 5-6 althans zo was het bij ons met 'nak en 'nouk. Heerlijk dat het zo mooi gaat! Papa Pooh

" Waarcshijnlijk bij een maandje of 5-6 althans zo was het bij ons met 'nak en 'nouk. Heerlijk dat het zo mooi gaat! Papa Pooh "

Wakkere husky

Ja, waarschijnlijk wel...

Hoewel... op het losloopveld peuteren andere honden vaak de bal gewoon uit Pooh zijn bek... daar geeft hij ook al niks om... soms maakt hij er een spel van, dan draait hij rondjes om zijn eigen as, zodat de andere hond heel hard om hem heen moet rennen om bij de bal in de buurt te blijven (ik noem hem dan vaak circus olifantje)

Om de andere hond niet helemaal op te laten geven, mag die dan na een tijdje de bal succesvol uit Pooh zijn bek peuteren...

Er is altijd wel een baasje dat Pooh dan weer een bal geeft en dan begint het weer van voren af aan...

Ahh wat lief! Pooh is echt een schat van een hond als ik het zo lees ...

Dat met dat varkensspeeltje... zooo lief! Het is een goedzak 

Wat is Pooh toch een lieve hond.

Hij doet zijn naam eer aan Pooh beer.

Wat vreselijk schattig om ze samen te zien! En wat is Pooh toch een lekkere goedzak.

Pooh zal nog liever zijn omdat hij weet dat het een pup is. Romeo van mij is een felle, maar het heeft heel lang geduurd voordat hij voor het eerst zijn grens aangaf bij rocky.

Rocky heeft zijn wangen kapot gebeten en hij liet alles toe! Nu Rocky 6 maanden is geeft hij iets meer zijn grenzen aan.

Romeo bracht inderdaad ook vaak speeltjes naar Rocky. Weet niet waarom, maar is wel schattig!

En wat ga je nog heerlijk veel van deze vertederende en trotse momenten te gemoet!!!

Ik zit hier heerlijk mee te genieten met af en toe een warme 'blast of the past'.

Hier wordt nog steeds amper gesnauwd en Ten liet alles over zich heen gaan van Loco als hij er genoeg van had liep hij weg. Maar toen Loco met een maand of 5 voor het eerst mee mocht naar het omheinde voetbalveld waar we dagelijks los met Ten trainden en hij ook op volle snelheid zijn benen strekken kon heeft hij hem met een enkele vette bodyslam even een paar zaken duidelijk gemaakt. Daarna nooit weer gebeurd ondanks dat hij met het opgroeien van Loco iets minder voorzichtig met hem om ging tijdens stoeipartijtjes.

Wat leuk om te lezen dat het zo goed gaat geniet ervan

Heerlijk om te lezen hoe goed het gaat en wat zijn de foto's mooi,leuk dat jullie er zo van genieten,veel plezier samen <3 <3

Wat prachtig om de ware aard van Pooh te zien....zo lief en begripvol. Hoe meer er gebeurd hoe meer je zijn reactie kan zien. Alle reden om trots op Pooh te zijn. En de kleine pup draait straks mee alsof die er altijd erbij was (is nog zo jong). Leuk om te volgen dit. 

super leuk het is leuk om dingetjes te leren dus succes de groetjes.

En toch vindt Pooh niet alles goed...

Als Pooh op zijn matje onder de tafel ligt, mag Teigetje best een beetje in de buurt komen, maar als hij denkt dat hij gezellig tegen Pooh aan kan gaan zitten schurken, laat Pooh toch een donkere grom horen... en komt overeind...

Als Teigetje er eerder ligt, gaat Pooh er wel naast liggen, maar wel met 10 cm er tussen...

Fijn om te merken dat hij toch grenzen aan geeft... ik dacht even dat hij zich helemaal aan de kant liet zetten...

Mooi zo, hij mag inderdaad bes zijn grenzen aangeven

Hij gaat er wel steeds weer bij liggen... alleen wil hij zelf de gepaste afstand bepalen, denk ik...

Is wel belangrijk en goed dat ie zijn eigen grenzen bewaakt en hier en daar een grom durft te laten horen op een bepaalde manier draagt dat ook bij voor de teigetje dat die leert dat het niet zo is dat klakkeloos alles kan en mag maar er ook grenzen zijn. Eigenlijk krijgt dan ook een stukje basis opvoeding van Pooh erbij.

Ik denk dat Pooh wel zoiets heeft van in de buurt oke dan kan ik m een beetje in de peiling houden maar een polonaise aan mijn lij hoeft ook weer niet

Ik ben onder de indruk van Pooh

Hij doet het super !!!

Hier ook een blond geval dat het liefst bovenop iedereen en alles ligt...., en een zwart geval die daarin heel duidelijk aangeeft 'tot hier en niet verder'

Misty vindt echt bijna alles goed wat Aysa in haar (jonge) onstuimigheid doet, maar als ze ergens ligt en Aysa wil erbij dan kan ze met 1 blik melden of dat geaccepteerd word of niet...., en dan is zelfs onze stuiterbal onder de indruk en zal het echt niet wagen om door te drammen

Super dat het zo goed gaat !!

Beetje jammer alleen dat pupmans alleen maar ff zo kijkt van "huh? Zei je wat?"  , maargoed, dat is denk ik pup eigen...

verder heeft Pooh de speeltjes die hij het leukst vindt, buiten op de tuinbank gelegd, daar kan Teigetje (nog) niet op... Hij probeert het wel...

Pooh legde er gister ook zijn Kong bij...

en na gezien te hebben dat Teigetje, bungelend aan de voorkant van de bank, met zijn neusje toch een stukje richting de speeltjes komt, legde Pooh voor de zekerheid beide speeltjes en zijn Kong toch nog wat verder naar achter op de zitting...

nu nog de eetmomenten stroomlijnen, want Teigetje heeft alleen oog voor Pooh zijn eten (tuurlijk) en gilt als een mager speenvarken als hij daar niet bij mag en dan hoeft t voor Pooh ook niet meer...

zouden we Teigetje erbij laten, dan neemt Pooh afstand en eet Teigetje zijn eten op.. Das niet de bedoeling...

vanavond laten we Pooh maar eerst eten terwijl ik Teigetje ff mee naar buiten neem... Dan heeft hij rust...

En zo experimenteren wij voort... Grappig wel...

net met Pooh alleen in de stromende regen naar t park geweest en hem daar stiekem ff door t hoge gras laten rausen... Was ff nodig geloof ik...

Pooh is wel heel slim hoor en ja kan me indenken dat ie even wat energie kwijt moest, niet dat zo'n pup m geen energie kost maar is toch anders.

Ja ik zou ook denken aan even apart eten geven eerst maar rustig wennen en als teigetje echt helemaal thuis is en weet dat zijn eten echt van hem is misschien gaan kijken of er ook bij te brengen is dat dat van pooh echt van pooh is.

Ik weet nog steeds hoe Chenak aan Janouk leerde bij 6 mnd dat zijn bak zijn bak was... 

Herinneringen aan Chenak en Janouk - Einstein?!

Met een maand of zes raakt een pup zijn vrijbrief kwijt. De kleine cavia is inmiddels uitgegroeid tot een potige slungel. Potig in de zin van een en al poot. Waar hij zelf over struikelt. Met een grote mond en bijpassende honger. Chenak raakt het een beetje zat, zeker wanneer Janouk probeert hem aan zijn oren door de kamer te trekken. Tijd voor actie. Het is slecht weer en tegen mijn gewoonte in geef ik de honden binnen eten. Janouk valt met “hoovercraft-snelheid” aan op zijn bak. Chenak niet. Hij neemt een hapje en stapt achteruit, tegelijk mij een blik toewerpend die niet mis te verstaan is. “Kijk en luister, maar bemoei je er niet mee” straalt uit zijn ogen. Braaf doe ik een stapje naar achteren. Janouk is inmiddels uitgestofzuigerd en ziet een tweede bak met brokken. Jong en impulsief valt hij daarop aan. Met een explosieve grom-grauw vliegt Chenak er bovenop. Perplex stuift 'noukske piepend achteruit. Weer doet Chenak een paar stappen achteruit. Eeuwige optimist Janouk doet nog een poging. Zelfde resultaat. Hij druipt af en Chenak eet met smaak op zijn gemakt zijn eigen bak leeg. Voldoening uitstralend. Later lees ik in een boek dat honden leven in het nu en de consequenties van hun daden niet kunnen overzien en dus niet kunnen plannen. Toch legt Chenak hier de basis voor 10 jaar lang baknijdloos voeren. Een zegen die verwordt tot een vanzelfsprekenheid. Dankzij een hond die wel degelijk kan plannen en de consequenties van zijn acties overziet. Hebben wij weer: een hondse Einstein! We zullen op onze tellen moeten leren passen.

en als ik jou zo lees over Pooh, is die net zo slim. Die speeltjes op de bank naar achteren schuiven, ik ben onder de indruk! ;-)

Ja Wakkere Husky, Pooh is best slim en het verhaal wat jij schrijft, dat kan ik me zo maar hier ook voorstellen, op een goeie dag...

Pooh heeft overigens bij de hondenschool ook goed opgelet, want wat ik hier eerder schreef over dat Teigetje het rubberen varken heeft dat Pooh eigenlijk wil hebben, dat Pooh met een ander speeltje gaat rommelen, waardoor Teigetje dát speeltje pakt zodat Pooh het varken kan pakken om t vervolgens in de kelder te gaan leggen.... Dat leren we op de les ook: heeft je pup iets vast wat hij niet mag, zorg dan dat je iets hebt dat hij héél graag wil hebben, zodat je kunt ruilen....

blijkbaar doen honden dat dus zelf ook zo....

edit: gekke auto correctie

wel geweldig om dat dan ook met eigen ogen te mogen waarnemen.

@wakkere husky: bijzondere ervaring zeg om dat zo duidelijk mee te mogen maken en te zien dat het resultaat zeer effectief is. 

Meen je dat nu Pooh ? Leg jij zelf je favoriete speeltjes weg in de hoogte ? 

Slim hoor .

Kijk maar uit Pooh, die kleintjes groeien waar je bij staat. Voor je het weet kan hij overal bij. 

We zijn weer een paar dagen verder en het gaat wel goed, in die zin dat ik kan merken dat Pooh er niet blij mee is, maar hij wel rustig op Teigetje reageert... alleen wanneer teigetje denkt dat ie lekker tegen Pooh aan kan gaan liggen, springt Pooh brommend op... Soms gaat hij dan even later wel weer erbij liggen, maar op "gepaste afstand" met 10 cm er tussen...

Pooh en Teigetje lopen allebei regelmatig achter elkaar aan, om te zien wat de ander doet...

Pooh kan overigens zich nu nog in de kelder terug trekken, daar kan Teigetje (nog) niet komen... Ik zit dan vaak bij Pooh (zoals we dat voorheen ook deden) wanneer Teigetje in zijn bench ligt te slapen. Zo probeer ik voor Pooh bepaalde dingen nog even te houden zoals ze waren...

gister er met beide heren een stukje gewandeld, Pooh liep als een geboren leider fier voor op, kalm en beheerst (hmmmm... Dat kán hij dus wel...)

aangezien Teigetje groeit als de spreekwoordelijke kool, voorzag Pooh blijkbaar problemen met het speelgoed dat hij op de tuinbank had gelegd... Gister avond heeft hij de speeltje één voor één op de stoel gelegd waar surrogaatbaasje op dat moment zat, achter de rug van surrogaatbaasje .... Hoe veilig wil je t hebben....?

Eten krijgen ze nu tegelijk, Teigetje krijgt ook een flietseltje Renske bij z'n brokjes, dus dat werkt...

snachts nog wel een keer er uit...plassen én poepen, Teigetje heeft vrij zachte ontlasting en moet snachts ook een keer poepen... Het is ook spannend allemaal...

Hey hoe gaat ie daar?

Ik zit hier (en velen met mij, neem ik aan) vol smacht op een update te wachten!

De maand is alweer bijna voorbij.....schiet op want straks past Teigetje niet eens meer op het scherm!

Helemaal gelijk Manuela....., vol spanning zit ik te wachten hoe het daar gaat 

geweldig om te lezen hoe Pooh met de situatie omgaat

Ben ook heel benieuwd hoe het gaat met de grote kleine man en de grote grote man :-)