Plassen op het baasje?

Dit ben ik trouwens wel met je eens

Maar dat heeft ook met een stuk paniek te maken en dus ook per individu van de hond

hoe rustig blijft de hond en gaat tie nadenken of rennen, 99% doet het laatste

Of tie nu heeft lopen markeren of niet.

Dit gedrag je  als je gaat speuren met de hond op trainings niveau

De hond zal in het begin als hij geur kwijt is, heel hard gaan lopen (en de bazen maar denken dat de hond nog geur heeft) om maar het spoor zo snel mogelijk weer op te kunnen pakken, en juist daardoor steeds verder van het spoor af te raken.

Is een grote valkuil, waar vrijwel iedere hond (en baas) moeiteloos in trapt en niet makkelijk is om als geleider te leren zien, wanneer de hond vol op spoor zit, of het juist niet meer weet........

Met alle respect blaise, maar speuren is een vak apart, waar heel veel aspecten aanzitten die je ook niet even leert met wat brokjes strooien of 1 of 2 speurlessen.

Ook de hond moet daar in leren, onze hond zal niet gaan rennen als hij geur kwijt is, maar doelbewust terugkeren naar de plek waar hij absoluut nog wel geur had, en dan speurt hij niet eens op zijn vertrouwde ik of ons, maar ook op voor hem verder onbekende personen. En daar zit inmiddels vele jaren van training in.

Geweldig om te doen, maar het kost veel tijd en geduld en vooral een trainer die weet wat speuren is, hondentaal spreekt en in staat is op de geleider over te brengen wat hij moet kunnen zien, dat kan soms in een trek van een oor zitten, tis echt niet dat honden uitroepen "ik heb spoor hoor", daar zit zoveel nuance in, is zo moeilijk, en de hond heeft de baas dan ook nodig, het is een samenwerking.

Waanzinnig mooi om te doen, voor mens en hond.

Maar een hond die de weg kwijt is, schiet in paniek, en zet het op een lopen, om maar de geur te vinden.

Heeft tie mazzal of wat rust in zijn hoofd, komt het goed, zo niet, loopt hij steeds verder weg.

 Wat ook heel leuk was om te zien tijdens de cursus, was dat de begeleidster verstopt zat op een heuvel...naast het pad waar wij liepen te speuren.

Ozzie stopte evenwijdig waar de begel. zat...zij zat rechts boven hem....je zag hem nadenken van heeeee het spoortje houd op..hoe kan dit nou....Je zag hem zijn neus omhoog doen, liep het heuveltje op en vond de begeleidster.  Indrukwekkend om te zien hoor, heel mooi. 

Ja Ozzie loopt ook terug om het spoor weer op te zoeken.

Wij doen tijdens het wandelen ook wel speurspelletjes, enorm leuk om te doen. Leuk om te zien dat de hond enthousiat word wanneer hij mag zoeken als hij een zoekopdracht krijgt. Tegelijkertijd omdat hij dit leuk vind kun je ook commando's oefenen zoals zitten, af en blijven totdat ik het zoekobject verstopt heb...waarna hij ook op commando zoek mag zoeken. Opvoeden alleen met brokjes lukt hier niet, omdat hij helemaal niet zo dol is op brokjes, maar op speuren en zoeken wel.

Als Ozzie het zo leuk vindt en jullie ook, kan je beter een goede speurtrainer gaan zoeken.

Want echt speuren, daar heb je toch echt heel wat begeleiding bij nodig.

En dan is het ongelofelijk gaaf om te doen, en nog mooier als je je hond zover kan opleiden dat hij werkelijk ingezet kan worden.

Niet elke hond (en baas) hebben dat talent -iedere hond kan speuren, maar niet elke hond is er even goed in, zitten grote verschillen in aanleg en welk type speuren, speuren op mensen spoor is totaal iets anders als zoekwerk of sorteerwerk-

Persoonlijk vind ik het zonde, dat als je het echt heel leuk vindt, om zelf te blijven te "klooien" (met alle respect) want bij speuren komt heel veel kijken, ook over windrichting, weersgesteldheid, ondergrond, backtracks, lussen, weggeworpen voorwerpen/buit, dat kan je nooit zelf aanleren, en je hond echt leren lezen heb je hulp bij nodig.

Het terug lopen naar waar het spoor was, zou eigenlijk ook in samenwerking moeten zijn, de geleider kan namelijk ook van de hond vragen om eerst de alternatieven uit te sluiten......

Er komt zoveel bij kijken, ik vind het altijd jammer als ik mensen lees die het heel gaaf vinden om te doen, met honden die daar duidelijk aanleg voor hebben, en niet doorpakken om het echt serieus aan te pakken.

Wij zijn een beetje "verslaafd" geraakt, doen het nu al jaren, maar leren nog elke les, zowel echt theoretische kennis als het lezen van onze hond.

BTW

die probeert tijdens het speuren ook wel eens een eigen geurspoor te zetten, maar dat is dus nu juist niet toegestaan, er wordt namelijk gewerkt, ook dat doseren en aanleren is echt trainingswerk waar veel tijd over heen gaat.

 Wat ontiegelijk leuk dat jullie daar zo mee bezig zijn!! Jou enthousiasme slaat behoorlijk op mij over..

Ik weet wel iemand waar wij naartoe zouden kunnen gaan hiervoor. Misschien idd dit maar eens doorpakken! We hebben behendigheid geprobeerd maar dat was totaal niet ons ding. Speuren maakt Ozzie opzich ook wel aardig rustig (behalve als hij zijn vriendjes ruikt) dus ik denk dat dit wel een super idee van je is! Ik ga haar vandaag nog een mailtje sturen volgens mij zou dit na de zomervakantie wel kunnen.

Pas maar op, voor je het weet heb je het speurvirus te pakken.

Maar als ik zo lees is Ozzie er heel geschikt voor.

Als je van buiten zijn houdt, je hond observeren wil, wil gaan proberen om als

de hond te gaan denken (en dus veel eigen overwegingen over wat geur is los kan laten)

is het zooooo gaaf om te doen.

Onze hond is ook geen "spelletjes" hond, voertjes als beloning zeggen hem niks.

Hij wil echt werken voor de baas en zijn toet als hij gevonden heeft wat hij zoeken

moest is werkelijk onbetaalbaar......... hij straalt dan echt  "kijk eens baas, ik heb het/hem/haar gevonden, goed he?" heerlijk !!

als je nog vragen heb.... pb dan ff want ....

TS

excuus voor het off-topic raken

 Wouw!

Ja  je krijgt zo echt een heel mooi positief contact met de hond he?

Hier the same!

Ozzie houd me in de gaten omdat hij weet dat ik stiekum onderweg zijn speeltje ga verstoppen...hij laat me ook merken..ik heb je door en hou je in de gaten met een vrolijke stralende blik...en dan moet ik weer even slimmer zijn door hem af te leiden...zoooo leuk!

Ik stuur je even een PBtje!

" @Dobber .... Yep, andere ervaringen en visie, andere mening. En misschien niet eens zo heel anders, maar vooral anders genuanceerd.
 
Ik denk dat je een hoge mate van stress en angst niet per defintie moet verwarren met meer onzelfzekere aard en ontladen van spanning. Het is allemaal niet zo zwart/wit, situaties niet en honden niet.
 
Is bij Jip de angst/stress te hoog dan zal hij inderdaad uitsluitend bij niet meer op te houden hoge nood in een heel lage houding plassen (niet markeren dus). Liever nog houdt hij het op, zeker in vreemde omgeving. 
 
Maar ook op bekende straat lopen en andere honden zien is best spannend voor de wat minder zelfzekere Jip met argwaan. Het is mooi te zien hoe twittergedrag hem juist helpt die spanning te ontladen en sneller te kalmeren. Gezonde coping noem ik dat. Niet vaak in directe communicatie met de ander, dat dan nog net niet
 
Dat ik hem stimuleer daarin staat natuurlijk niet synoniem aan; "drop het maar waar u wenst". Nee, dat is iets wat prima in goede banen te leiden is binnen sociaal aanvaardbaar gedrag. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Ik moet er ineens aan denken wat SHadow deed als  er een nieuwe hond op de speelweide was. Dan werd er zeer uitgebreid getwitterd. Snuffelen, om elkaar heen draaien, allerlei plasjes doen, eraan ruiken en dan..... komt het samen racen ;-). 

Dat doet hij mn bij honden waar hij wat mee wil, bij honden die hem niet boeien- lees waar hij niets in ziet om mee te racen, is het gesprek veel minder uitgebreid. Ook bij honden waar de verhoudingen meteen duidelijk zijn trouwens, dan twittert hij ook veel minder. Hij vindt het dan misschien wel spannend, zon nieuwe hond, maar juist ook wel leuk spannend. Ik noem het dan babbelen, niet spanning ontladen. Kwestie van perceptie? 

Over plassen in huis: dat doen ze bij mij gelukkig niet maar als ik met Shadow ga wandelen en Spot even moet wachten, plast hij gegarandeerd in de tuin tegen een van de bloempotten aan. Of dat nu onzekerheid is over het alleen achterblijven (hij kan een enkele keer ook wel eens een keel opzetten) of letterlijke pissigheid dat hij moet wachten, wie zal het zeggen... 

Oh wat zou ik toch ook graag gaan speuren met Orga! Helaas is er zo niets in de buurt te vinden en we hebben momenteel ook geen auto. Toen we nog wel een auto hadden heb ik even contact gehad met een jachthonden speur cursus maar toen ik meer over hun werkwijze vroeg werd het al meteen duidelijk dat ze werkte met fysieke correcties en dat slipbanden verplicht waren... 

Ik heb ook een positieve evolutie gemerkt bij Orga. Is het toevallig? Sinds enkele dagen ben ik er extra op gaan letten om niets voor niets te geven. Geen aandacht, geen voedsel, geen wandeling en geen plekje in de zetel zonder dat hij er eerst iets voor moet doen. Hij moet dan bijvoorbeeld gaan zitten en wachten en eerst rustig worden of hij moet eerst toestemming krijgen. Het valt me op hoe snel hij door heeft wat er van hem verwacht wordt! Zo kan ik op enkele dagen tijd Orga laten zitten voor het wandelen en de deur openen terwijl hij blijft zitten, terwijl hij voordien zijn neus er tussen stak en zo snel mogelijk door de deur rende. Ook zijn we al bijna zover dat hij zit terwijl ik zijn kommetje voor zijn neus zet en hij wacht tot ik 'ja' zeg! 

Zouden al deze beetjes helpen? Want voordien was Orga echt het type dat er alles aan deed om plaats te hebben in de zetel. Zo kon ik rechtstaan en dan snelde hij naar de zetel om mijn plaats in te pikken! Maar sinds ik al deze dingen doe blijft ie gewoon liggen op zijn plekje! Ik heb geen idee of het ene met het andere te maken heeft, maar ik ben wel erg blij verrast door mijn kleine man! Hij mag nog steeds in de zetel, maar sinds enkele dagen springt hij er niet zomaar meer bij maar heeft hij het geduld tot ik hem zelf vraag. 

Ik ga al deze dingen alleszins blijven volhouden want het is gewoon ook heel leuk om zo met hem bezig te zijn en te zien hoe snel hij leert!! 

 Wat super goed! Letterlijk en figuurlijk wil Orga niet meer jouw plek innemen, ik denk een super vooruitgang! Ook leert hij zijn behoeftes uit te stellen..Top! Ik denk dat hij jou nu meer als baas gaat zien, dan denk ik dat het plassen en de onzekerheid ook wel af zal nemen...dit geeft hem denk ik wel duidelijkheid zoals je nu bezig bent..Even de positie aanscherpen.

Jammer dat er voor het speuren even geen oplossing voor handen is. Misschien alvast zelf wat sporen uitzetten die jouw hond kan volgen.  Wanneer ik hier een zoek opdracht geeft zie je hoe enthousiast hij reageert en gaat zoeken, dat is al leuk...Aangezien Orga ook voor jou wil werken zal hij hier ook plezier in hebben denk ik...uitdaging.

Mee eens. En het verschilt ook enorm per hond. Lobbes die kon een handjevol brokjes nog niet eens vinden op onze stoep. Ik was blij als hij wat brokjes IN HUIS kon vinden. Maar buiten? Serieus niet.... Obi wel, die kan alles zonder enige moeite vinden, waar ik het ook neergooi. Zelfs tussen de planten en het gras. Of een flink eind weg... Ik heb  speurles gedaan met Obi en ik was verbaasd hoe snel en makkelijk hij alles oppikte. Hij heeft er echt de neus voor... Zelfs de mensen op de speurles waren er erg enthousiast over. De laatste nieuwe in het klasje en hij was volgens mij nog sneller dan de honden die het wekelijks deden. Helaas vind ik het speuren zelf niet zo heel geslaagd momenteel, maar misschien ga ik het nog eens doen. Ook omdat ik het idee heb dat ik anders een talent van Obi misschien onbenut laat. Maar onze andere honden hadden geen enkel talent hiervoor.. die konden er gewoon echt niets van. Ik moet zeggen dat ik met Obi ook allerlei speurgerelateerde spellen gedaan heb vanaf dat hij jong was. 

 Hoe dan met teven? Er zijn teven die markeren, maar de meeste niet.

Wij hebben een map met straten in ons hoofd, een hond een map met geur. Ook door andere geuren herkend hij de weg en weet hij waar hij is. 

Ik denk niet dat het met intelligentie te maken heeft. Elke hond heeft een neus die hij gebruikt.

 Eens. Vooral honden lijken meer op ons! 

 Wat ik me ook bedenk, voor een reu is ergens tegen aan plassen normaal. Hij heeft geen idee dat tegen een mens plassen niet kan. Ik denk dat je idd gewoon elke keer nee moet zeggen (als hij snapt wat nee is, ik heb het Luca apart geleerd) en hem weghalen. Zo leert hij dat wij het niet willen hebben.

Weet niet of het zo werkt, maar het lijkt me wel logisch

 Dat is een hele duidelijke manier van communiceren, mooi gedaan! 

 Ik weet dat zo niet hoor, mijn teefje is buiten alleen maar met haar neus in de weer.

"  Wat ik me ook bedenk, voor een reu is ergens tegen aan plassen normaal. Hij heeft geen idee dat tegen een mens plassen niet kan. Ik denk dat je idd gewoon elke keer nee moet zeggen (als hij snapt wat nee is, ik heb het Luca apart geleerd) en hem weghalen. Zo leert hij dat wij het niet willen hebben.
 
Weet niet of het zo werkt, maar het lijkt me wel logisch "

Suzanne en Luca

 Ja je hebt wel gelijk hoor. Dit werkt zeker wel. Ze moeten gewoon leren wat wel en  niet mag.

Een hond ziet geen verschil tussen een lantaarnpaal of een mens?

Come on zeg! Een hond heeft geen idee dat tegen een levend wezen aan plassen niet mag of op zijn minst nogal onbehoorlijk is?

Geloof je dat werkelijk?…. moet je niet doen! Hiermee onderschat je de hond echt!!!

 En of een hond het verschil ziet.

Een pup bijt in alles en iedereen, hij heeft niet geleerd waar hij wel en niet in mag bijten. Een pup plast en poept ook overal, geed idee waar het wel en niet mag. Wij gaan ze dat leren. Een reu weet gewoon niet dat wij het niet wenselijk vinden tegen mensen plassen

Hoe kan een reu dan weten dat hij niet tegen een mens mag plassen? Ze plassen ook wel eens tegen andere honden aan, weet die hond veel dat dat niet mag.

Een reu plast met rede (markeren, zenuwen, onzekeheid enzo) dat hij tegen een mens plast, daar is geen speciale rede voor, gewoon een mooi plekje om te plassen. 

Voor een hond is plas en poep heel anders dan voor ons, ze ruiken eraan, likken eraan, rollen erin, eten het zelfs soms op. Over een levend wezen plassen is voor hun niet vies of erg of respectloos. 

Hier gaat toch ook echt niks toevallig met het ontlasten/markeren.

En wordt er heel bewust mee omgesprongen. Ipv. in een keer een hoop neerleggen wordt die vaak zat heel bewust opgesplitst om ook nog op die ene belangrijke plek wat neer te kunnen leggen tijdens een van de vaste routes. En loop ik geheel anders maar besluit alsnog via via langs die favoriete plek te gaan dan wordt met grof geweld geperst om er minimal nog wat anaalvocht uit te krijgen.

Wat ik nog wilde opmerken: Als plassen lukraak gebeurt, en eerder ongelukjes zijn i.p.v een bewuste actie. Hoe zit het dan met de deemoed plasjes?

heeft niets met zindelijk zijn of per ongeluk te maken. Wel met leeftijd.

Maar het is bewust, een blijk van euforie en tegelijkertijd het tonen van onderwerping.

Ik bedoel maar… zoveel plasjes, zoveel bedoelingen!

Kort samengevat, wij mensen piesen als we nodig moeten, honden plassen (met name de reu) met een reden en kunnen gemiddeld tot 15 keer hun urine straal onderbreken om het te bewaren voor een volgende plek (kunnen wij niet). Dus dat hond geen idee heeft waar en waarom hij plast? lijkt me niet!

 Mijn Luca plast 3 x per dag om haar blaas leeg te maken, meer niet. Ze poept ergens in de struiken of op gras, hang vanaf waar we lopen. Totaal niet met markeren of geur afzetten bezig.

Ze snuffelt op plaatsen o.a. waar reuen hebben geplast, ruikt aan poep van anderen. Snuift info op over andere honden.

Haar plassen en poepen doet ze echt omdat het moet, meer niet. 

Reuen markeren, willen laten zien dat ze ergens waren. Er zijn ook teven die wel markeren, en reuen die niet markeren. 

Ik zeg niet dat bijten en voor sommige honden plassen en poepen niets betekend, alleen dat een hond moet leren niet in een mens te bijten en niet op een mens te plassen. 

Plassen over een mens gebeurd meestal door spanning, overprikkeling, zenuwen en als jij als mens op de verkeerde plek staat, ben jij de pineut. Hond weet niet dat dat over jou niet mag, anders zou hij het niet doen. 

Zullen best honden zinn, die uit respect voor de persoonlijke zone van een mens dit nooit zullen doen, even als opspringen. 

Maar je schreef dat een reu een mooi plekje zoekt om tegenaan te plassen, zonder enige verdere bedoeling: ''ha' mooi plekje, hier doe ik het.. of het nu een broekspijp of een boompje is… maakt geen verschil. Op die manier kiest een hond absoluut zijn 'spot' niet uit.
Een beetje reu, gebruikt zijn urine als zijn ego buster! dat wordt echt niet verspilt tegen een paaltje dat er toevallig mooi glimmend bij staat..

Echt wel een van de voordelen van een teefje, die zijn niet zo met dat gepies bezig! Al is uit recent onderzoek gebleken dat ook veel teefjes niet vies zijn van hier en daar een flinke dosis geur achter te laten! Ook heb ik me laten vertellen, dat niet meedoen aan markeren niet wil zeggen dat het de hond niet boeit! Het zou heel goed kunnen zijn dat een hond bewust geen geurtjes plant, zich vooral niet groter wil voor doen dan hij is… je zou het nog wel eens waar moeten kunnen maken. Door niet aan markeren mee te doen, stelt de hond zich dus eigenlijk neutraal op. Geeft de minste kans op ruzies!

Rocky hier staat soms de laatste druppel er uit te persen! Heeft hij echt niks meer over, schuurt hij met zijn lijf langs het object.

 Nee, dat schreef ik niet, ik zei als een reu door spanning, overprikkeling moet plassen (als jij zenuwachtig bent heb je ook aandrang)gebeurt het weleens dat een hond tegen een mens plast, niet wetend dat dit niet mag. Omdat je opdat moment op de verkeerde plek staat.

 Niet altijd is een reu bezig met markeren. Plassen kan markeren zijn, maar ook door spanning, opwinding, enzo.Als een reu markeert, zoek hij zijn plekken uit. Vaak een plek waar anderen reuen hebben geplast.

Mijn teefje is niet bezig met markeren. Ik schreef dat sommige teven dat wel zijn. Een van mijn boxers vroeger, deed het wel. Over het algemeen zijn meer reuen bezig met markeren dan teefjes.

 Niet altijd wordt geplast om te markeren. Markeren is een plek uitzoeken, plassen kan ook door opwinding enzo gebeuren. Dan wordt er gewoon geplast tegen iets wat net op zijn pad is.

Als een hond door door opwinding, als zijnde een ontlading, zijn urine laat gaan. Is dit meestal zonder de poot op te tillen. Dus gewoon met 4 pootjes op de grond en het plasje land op de grond.


Sowieso denk ik dat het altijd zeer moeilijk zal blijven met een theorie te komen, die voor alle honden opgaat.

Dat is de deskundigen tot nog nog niet eens gelukt, laat staan wij!

" Als een hond door door opwinding, als zijnde een ontlading, zijn urine laat gaan. Is dit meestal zonder de poot op te tillen. Dus gewoon met 4 pootjes op de grond en het plasje land op de grond.


Sowieso denk ik dat het altijd zeer moeilijk zal blijven met een theorie te komen, die voor alle honden opgaat.

Dat is de deskundigen tot nog nog niet eens gelukt, laat staan wij!
"

Suzan

 Eens. Door onze eigen kijk, ervaring en kennis hier te delen, steek je veel op.

We weten steeds meer over honden, maar helaas kunnen ze onze geheimen niet vertellen. 

Feit is wel dat ze zo een goede neus hebben, geur is voor hun heel belangrijk. 

Wat gaat er in een hond om als hij tegen een mens plast? ?

Ik denk dat de hele setting meegerekend moet worden. Wat gebeurde er precies.

Rock heeft het 1x bij mij gedaan. Wachtend op de bus, passeren 2 beren van Herdershonden.

Rocky keek, rook, gromde, focuste….. en mijn broekspijp werd plots onaangenaam warm

Meteen keek hij omhoog naar me met een blik van: ''Oepsie…ehhhmm, sorry?!''
Ik reageerde wel bewust zeer gechoqueerd naar hem, liet hem weten dat hij dit niet kon maken. Al was de situatie me wel meteen behoorlijk duidelijk.

In een ontspannen situatie waarin hij plots het idee zou krijgen mij even een geurtje/meurtje te geven, dan zou ik het puur afrekenen op dominantie, en zou ik zeker boos en verontwaardigd reageren.
Dan is de setting gewoon totaal anders.

Maar het blijft complex. Sommige honden plassen zelfs vol bovenop de kop van een kleinere hond. Op het strand nota bene, dan zoek je toch letterlijk een pispaaltje uit?

En dan beweren de baasjes dat dat vast komt omdat er geen boompjes of lantaarnpalen staan. Droom vooral verder, zoiets doet de hond uit pure minacht!

Ik denk dat de communicatie en relatie die honden onderling hebben d.m.v urine zo groot is, dat wij de helft nog niet eens weten.