Ja helemaal mee eens, grenzen aangeven, duidelijk zijn.
Ik snap niet waarom de buurvrouw die een puppie optilt, dat mijn hond bij haar tegen het been wil plassen. Het kan ook zijn dat de geur van de puppie tegen het been van de mevrouw zat en hij zich dominanter voelt aan de puppie en er overheen wil plassen.
De vorige situatie was met dezelfde mevouw met deze puppie, maar toen plaste hij tegen mijn been aan.
Zou het dan iets met de geur van de puppie te maken kunnen hebben, ofwel een andere hond?
Hij laat dit gedrag zien bij baasjes met andere honden.
Maaaar, ik heb wel met de hond naast de fiets gelopen, hij was ook vermoeid....En daarna nog de prikkels van het andere puppie hondje en de mensen die daar stonden....
Janouk heeft het 1 keer gedaan, toen mijn vriendin met haar reu op bezoek kwam en hij beetje hyper werd. Was toch denk ik een typisvh gevalletje van 'Dit is MIJN baasje'. Althans zo heb ik het geinterpreteerd toendertijd. Daarna heeft hij het nooit meer gedaan (wel tegen een kledingrek op een hondenshow, zo'n typisch geval dat je als baas even denkt "neeeuh, is niet mijn hond hoor" ...
@Blaise; ik denk dat honden heel bewust plassen en vast ook wel op kruisingen (die rotzakjes van mij doen dat altijd tijdens het stepoen, dat mag niet maar dan moet ik wel remmen en grijpen ze hun kans) maar ik betwijfel of ze dat doen om de weg te vinden. Daar hebben ze het namelijk helemaal niet voor nodig, hun neus is veeel te goed voor. En als je het niet nodig hebt, waarom zo je dan zoiets kostbaars als je geur verspreiden zoda iedereen weet dat je in de buurt bent?
Overigens vond ik Chenak echt komisch; bij woest blaffende honden achter een hek plaste hij altijd even tegen het hek aan, de honden verder straal negerend.
Het kan zijn dat hij op deze manier de spanning van alle prikkels ontlaat, of niet precies weet hoe te dealen met de situatie. Aangezien je zelf al aangeeft dat dit gebeurt in relatie tot andere honden zou daar ook een onzekerheidsfactor in je hond kunnen liggen. Maar ik blijf dat lastig vinden zo online. Het gaat om een specifieke situaties en motivaties tot dit gedrag in jouw hond in die situaties. Jij kent je hond het beste en ook maak jij hem mee in die situaties. Mocht je zelf de indruk hebben dat onzekerheid of niet goed weten te dealen met de prikkels dan zou ik Ozzie daar meer in gaan begleiden. Niet alleen vertellen wat niet te doen of wat niet gewenst is, maar juist een situatie creëren die hem helpt.
Da's kalmerend twitteren Mireille
Ik zou het niet weten waarom jou hond tegen je aan plast, of wel jebent gewoon de pispaal. sorrie . orga ziet jou als zijn eigendom, komt er een vreemde hond in de buurt dan geeft hij door tegen jou teplassen aan opzouten ze is van mij. Lodewijk plaste tegen Lobke aan en liep dreigend naar een andere reu toe die Lobke liep te besnuffelen . ook plaste hij op de treeplank van mijn scoot mobiel toen er een fransbulletje op sprong. nu na dat ik hem een grote bek had gegeven toen hij weer wou plassen tegen Lobke doet hij het niet meer. ik riep overigens alleen maar nee iets dat men een straat verder kon horen. opletten dus en dit gedrag niet tolereren, anders blijf je de pispaal.Hein.
Kan zo iets ook met veranderende hormonen te maken hebben? De hond van Jasmine is al veel ouder en Ozzie is nog heel jong.
En wat onze honden gemeen hebben met elkaar is dat ze beide onrustig en druk kunnen zijn, prikkelgevoelig. Ik denk dan toch idd dat het daar mee te maken heeft.
Dit moeten we gewoon begrenzen. Duidelijk zijn. Zitten of af en blijven. en een duidelijke nee en knijp in de bil wanneer de hond dit bij mensen doet.
Hier nog een link naar een forum waar ze hetzelfde probleem bespreken.
Omdat ik het niet met jouw beredenering in deze kan vinden, betekent dat niet dat ik niet overtuigd ben van vd gevoelens, het denkvermogen en voldoende gemeenschappelijke overeenkomsten tussen hun en ons (al kijk je alleen maar naar lichaamstaal). In tegendeel juist! Waarom zou je in godsnaam een hond in huis nemen en er zo intensief voor en mee samen leven als 'je' er andere gedachtes op na houdt?
In jouw beredenatie doe je in mijn ogen de intelligentie van en het 'hond zijn' te kort terwijl jij het juist vanuit jouw oogpunt aan 'de intelligente' hond koppelt. En daar zit het verschil van mening binnen dit thema.
@petra
Laatst wat ik met de hond een middagje naar Schiermonnikoog met de hond.
We stonden te wachten op de bus, en voor mij stonden ook mensen met een hond, en daarvoor mensen zonder hond.
Ineens begint de mevrouw zonder hond boos te reageren op de mevrouw voor mij met haar honden. Bleek 1 hond zo hoog geplast te hebben tegen de benen van de mevrouw dat haar hele stoffen tas ondergeplast was. Wederom stonden er meerdere mensen bij elkaar, te wachten op een bus...
Het lijkt ook wel alsof de roedel voor een hond te onoverzichtelijk wordt....onzeker....andere mensen ander dieren een spannende bus....
Dit is voor de honden ook enorm spannend en onzeker dus idd ontladen en pssssst. De bus is spannend, wat gaat er gebeuren, wat moet ik nu....wie horen er allemaal bij mijn roedel en wat is mijn plaatsje?
Een hond is tenslotte een roedeldier.
Bij mij verandert de roedel ook op het moment dat ik een andere roedel ontmoed. Het verband zoals ik het nu zie is dat wanneer een roedel veranderd dit spanning kan geven bij de hond. De hond kan gaan blaffen, druk doen, natuurlijk aftasten...andere mensen erbij
Tijdens de behendigheids cursus kan mijn sociale hond de andere honden in de groep niet begroeten, hij moet ze negeren en mag niets met ze, wat hem ook veel onzekerheid geeft..hij snapt dit niet...de groep is veranderd hij weet zijn rol niet wat ook onzekerheid geeft en spanning....
Dus eigenlijk om probleem gedrag te voorkomen zou een hond altijd in een vaste roedel moeten leven met een vaste structuur die hem veiligheid geeft? De hond weet binnen een roedel zijn plek die duidelijk is.
Ik denk dat ik wat snap ongeveer.
Ga het niet te veel uitdiepen. Urineren tegen je leider aan is een no go!
De hond weet zelf drommels goed wat hij uitdraagt met dit gebaar en het is wat mij betreft een stap, een hele grote stap te ver!
Je bent al genoeg bedekt onder geurtjes van je hond, waarom anders denk je dat andere honden zo gefascineerd aan je broekspijpen ruiken?
Een lading geur er overheen krijgen d.m.v urine is echt een zeer dominant gebaar ''Is van mij!''
Ik heb zelf ook 'rugzak honden' maar pas op dat je niet iedere gedraging gaat wijten aan hun verleden, angst, onzekerheid. Het kan dan wel hun motivatie zijn, maar het gebaar is uiterst fout.
En eerlijk? de hond realiseert zich echt wel dat het vrij heftig is wat hij op je uitvoert.
Een hond die tegen zijn eigen baas durft aan te plassen, is op den duur in staat om tegen werkelijk alles en iedereen aan te plassen.
Geen boodschappentas, mensenbeen of kinderwagen is dan nog veilig… en dan durf je je nergens meer te vertonen met je hond.
Ik ben het er 100% mee eens dat dit plassen echt niet getolereerd mag worden. Ik heb toen ook wel duidelijk héj of iets in die trant geroepen dus hopelijk was dat duidelijk genoeg. Over de reden blijft het natuurlijk speculeren en ik vind het heel interessant om al die verschillende meningen te lezen. Ik ben niet echt overtuigd van dominantie want voor mij betekend dominantie een zelfverzekerde hond, die stabiel is en zo'n hond zou volgens mij NOOIT urineren op zijn baasje of op wie dan ook. Het lijkt mij net een gebaar van een onzekere hond die het nodig vindt zijn geur ergens te plaatsen. Het is wel duidelijk dat hij op die moment zijn geur op mij wil zetten, maar naar het waarom blijf ik toch raden. Ik ken Orga als een onzekere hond die nog véél moet leren en aangezien hij in andere omstandigheden nog nooit op mij heeft geplast weet ik het niet goed... Hoe dan ook ben ik toch ook wel benieuwd hoe jullie exact zouden reageren? Gewoon door duidelijk nee te roepen? Want ik ben niet van plan op één of andere manier fysiek te corrigeren...
Het 'gebaar' is dominant.
De aanleiding kan inderdaad onzekerheid zijn.
Maakt het 'gebaar' nog steeds onacceptabel al dan niet zeer onwenselijk.
Denk maar aan bijvoorbeeld een mini hondje, die zich groter probeert te maken en tekeer gaat als een malle naar een andere hond, alsof hij zeggen wil: ''zal ik jou eens even aan brokken scheuren!''
Is toch ook 9 van de 10 keer ook bluf? angst? onzekerheid?
Snap je wat ik bedoel? gedrag kunnen verklaren wil niet zeggen dat het gedrag daardoor ook acceptabel is.
Ik ben het ermee eens dat dit niet acceptabel is! Ik wil gewoon overal naartoe kunnen en alles kunnen doen met mijn hond zonder mij te generen voor zijn gedrag. Dus blijven opvoeden. Maar als je al weet, okee de roedel verandert mijn hond word hier onzeke, gespannen van kun je daarnaar handelen, desnoods even mensen waarschuwen van kijk uit....Wat ik de laatste tijd trouwens ook doe. En de hond bij je houden en desnoods en zit of af opdracht geven.
De mevrouw van gister wist dat Ozzie dit kan doen en was op haar hoede waardoor ze weg kon springen en harstikke goed optijd was. Ik heb haar aangegeven dat ik dolblij was met haar reactie!!
Sinds ik dit gedrag gecorrigeert heb dat hij dit bij mij deed heeft hij dit niet weer gedaan, nu omstanders nog.
Ook ben ik het enorm eens met wakkere Husky...
Je acteer talent naar voren halen....Super!!
Mijn mistake. Die reactie van mij was vooral luchtig bedoelt en met deze smileys was dat duidelijker geweest denk ik
@Sandra, ik hou ook erg van filosoferen en analiseren, maar als het gaat om 'wateren' op ongewenste plekken is en blijft het lastig om altijd de interne motivaties van een hond te duiden, zeker via forum. Ik ken mijn eigen hond en kan daarom motivaties soms sneller en makkelijker plaatsen in individuele situaties En daar (vooraf) op leren anticiperen.
Er kunnen nu eenmaal meerdere interne motivaties aan ten grondslag liggen, waar wij mensen maar een beetje van snappen. Feit blijft dat niemand het erg leuk vindt (hoewel je er later vaak wel om kunt lachen) om bewatert te worden. Ik wil het niet te zwaar maken, hang er ook niet allerlei theorieeen aan, maar zal wel alles inzetten op voorkomen dat het een structureel probleem wordt.
Ja honden hebben een enorm geheugen om geuren te onthouden heb ik eens gelezen.
Ja idd dat vraagt een moeilijkere hond van je, om creatief te zijn...Vooral als een hond erg gericht is op zijn omgeving... Is Orga ook een jachthond?
Weet niet wat er gebeurd.. maar helemaal goed gaat het niet met quoten e.d
Acteren werkt hier iig niet. Als ik het zelf niet geloof (ik doe tenslotte alsof) dan hoef ik het van hun en met name Ten al helemaal niet te verwachten. Spontane reacties uit het hart werken het beste maar zijn soms moeilijk omdat je allemaal 'opvoedkundige do's & don'ts' in je achterhoofd kunt hebben spoken.
Ja Orga is een Weimaraner, hij is veel meer bezig met alles rondom hem als we wandelen. Terwijl Perdie één en al aandacht heeft voor mij. Als ik bijvoorbeeld ga zitten op een bankje of in het gras komt zij heerlijk kroelen en naast me zitten en Orga blijft dan druk bezig met snuffelen, graven en zoeken naar van alles en nog wat
Ja ik denk ook dat ze het meteen merken of het een oprechte nee is of geacteerd. Gelukkig lukt het mij op zo'n moment wel om luid te roepen omdat ik dan zo schrik, of hij ervan onder de indruk is weet ik niet. Ik heb toen verder niet op zijn reactie gelet want ik was teveel bezig met nakijken of ik vol met plas hing
Hier een persoonlijke 'blast from the past' van ongewenst gedrag van Ten naar mij toe met een halfslachtige reactie en een welgemeende....
Van dag 1 dat ik mijn honden in huis heb werk ik spelenderwijs maar zeer duidelijk en ah niet (hard) in mij bijten (ik ben verre van kleinzerig maar heb snel blauwe plekken, littekens blijven eeuwig zichtbaar en ik wil gewoon niet dat in mensen gebeten word) wat al heel snel overgaat in het mij helemaal niet met de bek vast pakken. En dat lukt me binnen korte tijd altijd heel goed waarbij consequent weglopen en negeren de toverformule is.
Toen Ten een maand of 7/8 was, daagde hij me thuis uit tot 'spel' waar ik half/half op in ging en waarbij hij me op een gegeven flink in mijn pols greep. Bij mij was verbazing en twijfel met een semi boze verbale slappe reactie (Wat doe je nou?) reden genoeg voor hem om door te gaan met uitdagen tot 'spel' met zijn houding. Ik ben toen de ruimte uitgelopen en ben mijn eigen ding gaan doen.
De volgende dag waren we ad wandel waarbij hij me ergens halverwege voor mij geheel onverwacht weer in mijn pols greep (met voldoende kracht om er flinke blauwe plekken aan over te houden). Toen schoot ik voor hem net zo onverwacht maar uit de grond van mijn hart verbaal uit mijn slof. Nee geen' viswijf serenade' maar een resolute 'en dat gebeurt niet meer!' waarbij ik de riem zeer kort genomen heb en in flink tempo naar huis gelopen ben, hem los heb gemaakt en eerst een tijd op de slaapkamer ben gaan zitten. De rest vd dag heb ik hem genegeerd en heb de verdure verzorging aan mijn man overgelaten. De dag erna droeg ik weer de zorg maar heb hem buiten die momenten om geen aandacht geschonken. Hij heeft het nooit weer geprobeerd en is zelfs (overdreven) zacht in de bek met alles.
Ik herken dit. Misschien klinkt het raar maar ik heb zelfs een keer teruggebeten. Dat was inderdaad bij ongewenst hapgedrag. Ondanks een duidelijk nee toch doorgaan. 1x aangepakt op een hondse manier was het gelijk over.
Consequent gedrag is zo belangrijk. Ik heb mijn honden nooit geslagen en nooit op gescholden. Zij schrokken eerder van een harde stem.
Wat ook heel belangrijk is dat wanneer een hond eenmaal het comando kent dan moet je jezelf aanleren dat je bij het geven van een comando dit slechts 1x doet. Het heeft totaal geen zin om 20x hetzelfde te zeggen. Een hond reageert dan niet meer. Het enigste wat ik hoefde te zeggen bij het niet opvolgen van een comando was de naam van de hond en het woordje NU.
Een hond is erg gebaat met duidelijkheid, hoe duidelijker je vanaf het begin bent des te makkelijker worden nieuwe comando's aangeleerd.
We zijn nu sinds kort echt meer bezig met gehoorzaamheid. Hij is nu iets meer dan een jaar bij ons en dat eerste jaar wilde ik vooral focussen op hem rustig krijgen en op de relatie tussen Perdie en Orga. Dat is goed verlopen en nu bouwen we alles rustig op. Hij moet nu bijvoorbeeld zitten en wachten voordat hij in de zetel mag, even zitten voor de deur opengaat en we zijn ook aan het oefenen op het wachten met eten tot ik 'ja' zeg. En ik moet zeggen op enkele dagen tijd heeft hij dat allemaal al goed door en ik vind het wel leuk om overal een trucje aan te koppelen. Ik doe dit overigens niet vanuit de roedel regels theorie of wat dan ook want daar geloof ik niet in. Wel geloof ik dat al die kleine regeltjes voor structuur en duidelijkheid zorgen en dat dat kan leiden tot een veilig en duidelijk gevoel bij Orga.
Ik weet wel dat ik niet het type ben dat 'terug bijt', ik ben vrij zeker dat ik het op een manier zou doen dat hij het niet goed begrijpt. Naar mijn mening moet je zo'n correctie echt heel duidelijk en goed getimed geven en dat lijkt me heel moeilijk. Een duidelijke 'nee' of een stemverheffing moet ik maar voldoende zijn
Even los van ingaan op de interne motivaties van individuele gevallen ... als markeergedrag voortkomt uit een onzekerheid of bv ontlading vind ik persoonlijk dat ik de hond tekort doe door uitsluitend te richten op verbieden. Juist door de noodzaak te begrijpen en te aanvaarden als een copingmechanisme van de hond kan ik de situatie zo leren sturen dat ik de hond hiertoe gelegenheid bied binnen aanvaardbare setting. Baasje blij en hond blij.
Ik vind het ook niet nodig dat mijn hond alles wat los en vast zit gebruikt als markeer-object, maar domweg verbieden zonder oog voor de soms noodzakelijke motivatie is me te kort door de bocht. Ik heb Jip zelfs enorm gestimuleerd in het 'twitteren' als coping en ontlading en het doet hem mentaal en emotioneel erg goed. Gezonde coping i.p.v. naar binnen geslagen emotie als gevolg van enkel verbieden. Urineren tegen mensen komt gelukkig niet voor en zeg ik dat het ergens op een plek niet mag is dat ook oke, dus ik heb eigenlijk makkelijk praten ;-)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?