Plassen op het baasje?

 Ja precies!!! Herkenbaar!!! Hier net zo!!

Hier ook zo idd met mensen waar iets mee is, onrustig zijn niet goed in hun vel zitten...agressie....gevoelige intelligente dieren honden!  Wij weten bij onszelf soms nog niet wat er speelt en de hond heeft dit allang door...prikt er zo doorheen:-)

ja het is natuurlijk niet de bedoeling dat we hier de pispaal van de straat worden haha, dus maar gewoon toch grenzen aangeven. i.p.v. hap in de bil kun je heb natuurlijk ook even duidelijk opzij duwen bijvoorbeeld "neeee niet hierrrrr". Ook goed observeren wanneer hij dit doet...

Ozzie heeft vaak ook veel slaap nodig trouwens....Ozzie slaapt altijd na een wandeling of activiteit om zijn indrukken wat te verwerken. Dit doet hij niet uit zichzelf...Ik moet hem hier echt voor in een Bench doen (is nog jong) en dan ligt hij ook behoorlijk voor pampus. Ik moet hier de grens in aangeven.

Hoe het ook bedoeld word, het is ongewenst lijkt mij. Persoonlijk geloof ik niet zo in stress of angst als motivatie om tegen de baas aan te plassen. Dit lijkt me meer een duidelijke communicatie richting jou, ook niet specifiek gericht naar Perdie of andere honden.

Dat het kwetsbaarheid zou zijn vind ik echt onzin, net zoals dat het is om je terug te vinden. Ik denk dat dit meer een stukje communicatie is richting jou en het feit dat hij zoiets heftigs durft te doen als over je heen plassen geeft denk ik aan dat er het een en ander tussen jullie niet goed zit (volgens Orga). Want kennelijk ziet hij binnen jullie relatie wel ruimte om dit gedrag te laten zien...

Denk dat je de oplossing van dit probleem (en van meer dingetjes die je nu misschien als vervelend ervaart maar niet genoeg om als probleem te zien) moet zoeken binnen de relatie tussen jou en Orga... Maar volgens mij heb ik daar in een eerder topic over dit probleem al erg uitgebreid gereageerd dus dat doe ik nu maar niet meer haha . In elk geval succes met gedrag want het is beslist vervelend!

" Hoe het ook bedoeld word, het is ongewenst lijkt mij. Persoonlijk geloof ik niet zo in stress of angst als motivatie om tegen de baas aan te plassen. Dit lijkt me meer een duidelijke communicatie richting jou, ook niet specifiek gericht naar Perdie of andere honden.

Dat het kwetsbaarheid zou zijn vind ik echt onzin, net zoals dat het is om je terug te vinden. Ik denk dat dit meer een stukje communicatie is richting jou en het feit dat hij zoiets heftigs durft te doen als over je heen plassen geeft denk ik aan dat er het een en ander tussen jullie niet goed zit (volgens Orga). Want kennelijk ziet hij binnen jullie relatie wel ruimte om dit gedrag te laten zien...

Denk dat je de oplossing van dit probleem (en van meer dingetjes die je nu misschien als vervelend ervaart maar niet genoeg om als probleem te zien) moet zoeken binnen de relatie tussen jou en Orga... Maar volgens mij heb ik daar in een eerder topic over dit probleem al erg uitgebreid gereageerd dus dat doe ik nu maar niet meer haha . In elk geval succes met gedrag want het is beslist vervelend! "

Dobber!!!

Ongewenst is het zeker! Kan je misschien specifieker zijn over welk topic je bedoelt? Dan kan ik dat even nalezen  Want alle tips en meningen zijn welkom om uit te zoeken waar het gedrag juist vandaan komt en hoe ik het kan aanpakken.

Een wild vreemde reu deed dat laatst ook op mij ik wist niet wat ik er van moest denken maar pretig was anders.

Plassen doen honden uit onzekerheid. Een zelfzekere hond hoeft niet overal zijn geur achter te laten. Meer nog zelfzekere honden markeren niet.

ik denk dat orga zijn vaatje vol was.

zou het ook niet kunnen dat je in de weg stond. Luca heeft een keer tegen mij geplast en hij schrok zich rot toen ik hE riep.

Ik denk dat een Reu dan vraagt om een grens van zijn baas. Tot hier en niet verder. Wij mensen markeren niet en doen dit keurig op de wc......maar wij zijn ook geen honden en praten ook geen hondentaal. Hun wereld bestaat voor het grootste gedeelte uit geuren. Misschien is het voor een reu wat verwarrend dat hij ook onze hele omgeving kan markeren terwijl wij dit niet doen, maar wel de baas over hem spelen. Wij hebben geen territorium zoals een kat of een hond, dus denkt de hond misschien dat wij ook van hem zijn, iets groots en hoogs wat hij kan markeren. Ik denk dat dit een communicatie probleem is en niet zozeer dat er tussen baas en hond iets niet goed zit.  Ik heb een keer een film gezien over wolven en om de wolven weg te houden markeerde hij  (de acteur) een heel gebied met zijn eigen plas. Volgens mij was dit de film dancing with wolves volgens mij....

" Plassen doen honden uit onzekerheid. Een zelfzekere hond hoeft niet overal zijn geur achter te laten. Meer nog zelfzekere honden markeren niet.
ik denk dat orga zijn vaatje vol was.
 
zou het ook niet kunnen dat je in de weg stond. Luca heeft een keer tegen mij geplast en hij schrok zich rot toen ik hE riep. "

Lien, Luca† en Wifi /wi:fi:/

Nou reuen markeren ook naar de dames toe om het maar even zo te noemen en die zijn echt niet allemaal onzeker omdat ze dat doen. Niet alle markeer communicatie is standaard een vorm van onzekerheid (of juist het tegenovergestelde) zoals je het nu doet overkomen. 

Net zoals een hond (of als je wilt eigenaar) niet 'door' de ander heen hoeft te lopen omdat hij toevallig in de weg staat hoef in mijn ogen ook niet over elkaar heen geplast te worden om die reden. 

Tja ... motivaties, motivaties

Het is wel leuk te lezen hoe sommigen vanuit eigen referentiekader tracht de motivaties van Orga te duiden in die specifieke situaties. Ik waag me daar maar niet aan. Is het ontladen van stress, onzekerheid ging het per ongeluk, landjepik, verwarring, claimen... ? 

Als het niet een structureel probleem is zou ik er zeker geen 'heel ding' van maken.

Een gt die jullie kent heeft zijn/haar visie al gegeven. Als het wel een structureel probleem wordt dan weet je waar je terecht kunt.

Eigen ervaring ... Jip heeft een periode nogal eens per ongeluk over Lily geplast. De eerste tijd lifte hij z'n poot nog niet, maar eenmaal mans genoeg ontstond er wel eens een situatie van in elkaars (vaar)water lopen. Eens goed opgelet en onattendheid van Jip (en onoplettendheid van Lily ). Daar speelde bij Jip ook een stukje spanning en afgeleid zijn in mee en dit ontladen met onvoldoende alertheid. Lily was soms hooguit wat verbaasd over onverwachte nattigheid, haalde zeker niet uit met een "heeej", "Zetje" of grauw. Ze werd wel wat oplettender 

Als wij mensen niet markeren, geven wij ook bij een hond niet in hondentaal onze ruimte aan denk ik. Ook denk ik dat juist daarom onzekerheid een rol kan spelen en spanning..omdat wij vanalles van een hond verwachten maar hij onze taal en gedrag niet goed begrijpt omdat wij geen honden zijn met een enorme krachtige neus! Misschien hadden wij ook wel anders met onze plas omgegaan als wij ook zo'n neus zouden hebben. In plaats daarvan plaatsen wij schuttingen...nog leuker op een om bijvoorbeeld Duitsers hun zitkuilen op het strand te zien graven haha. Zo dit stukje land is van mij, i was here! Wij bouwden vroeger kastelen die wij verdedigden wanneer de andere partij op ons land kwam, nu hebben we een heel leger...

Gezien vanuit mens naar hond, denk ik dat wij onze grens verbaal en of fysiek aangeven, wat een hond ook kan begrijpen op den duur.

" Tja ... motivaties, motivaties
 
Het is wel leuk te lezen hoe sommigen vanuit eigen referentiekader tracht de motivaties van Orga te duiden in die specifieke situaties. Ik waag me daar maar niet aan. Is het ontladen van stress, onzekerheid ging het per ongeluk, landjepik, verwarring, claimen... ? 
 
Als het niet een structureel probleem is zou ik er zeker geen 'heel ding' van maken.
Een gt die jullie kent heeft zijn/haar visie al gegeven. Als het wel een structureel probleem wordt dan weet je waar je terecht kunt.
 
Eigen ervaring ... Jip heeft een periode nogal eens per ongeluk over Lily geplast. De eerste tijd lifte hij z'n poot nog niet, maar eenmaal mans genoeg ontstond er wel eens een situatie van in elkaars (vaar)water lopen. Eens goed opgelet en onattendheid van Jip (en onoplettendheid van Lily ). Daar speelde bij Jip ook een stukje spanning en afgeleid zijn in mee en dit ontladen met onvoldoende alertheid. Lily was soms hooguit wat verbaasd over onverwachte nattigheid, haalde zeker niet uit met een "heeej", "Zetje" of grauw. Ze werd wel wat oplettender  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Dat is bij Perdie ook een tijdje zo geweest. Orga kon niet wachten met het plassen over haar plasje dat hij het al deed terwijl ze nog plaste of dan waren ze beiden ergens aan het snuffelen en markeerde hij al terwijl zij nog aan het plassen was. Daar maakte zij nooit een punt van (terwijl ze zeker niet het type is dat zich laat doen). Ik heb dan een tijdje goed opgelet en nu zeg ik 'wachten Orga' en dan wacht hij totdat ze klaar is met plassen of weggaat 

Ik vind het ook heel interessant om al de meningen te lezen, maar ook best verwarrend soms... Ik merk dat ik er soms wat onzeker van wordt... Ik maak me niet al teveel zorgen omdat het nog maar 2 keer is gebeurd en zoals je zegt kan ik altijd bij een GT terecht. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik zelf niet opzoek blijf gaan naar andere meningen. Want elke GT heeft ook een eigen visie en dan blijft het interessant om die te vergelijken met anderen vind ik 

 Ja hierin denk ik ook vooral je eigen gevoel volgen!

Ik denk ook dat dat het belangrijkste is... Het blijft even zoeken bij een 'moeilijkere' hond. Bij Perdie en onze vorige hond liep het allemaal wat vlotter en lukte alle standaard trucjes zoals strooien met snoepjes bij uitvalgedrag of omkeren bij trekken,... Bij Orga moet ik iets creatiever zijn 

Wij hebben inderdaad een uniek verbond met honden, en zij met ons. Ons hele sociale menselijke samenleven is anders dan in een natuurlijke roedel wolven. Honden hebben door domesticatie leren samenleven met ons bijzondere diersoort de mens. Op tal van punten wijkt ons gedrag nogal af van natuurlijk wolvengedrag. Het geeft juist blijk van het vermogen van de hond om desondanks met ons mens een sociale relatie aan te gaan. Aan ons de verantwoordelijke taak om hier met begrip en respect voor hun (en onze) eigenheid mee om te gaan en ons vermogen te gebruiken om daar waar het dier onnze mensendingen niet kan begrijpen zo correct mogelijk in te begeleiden.

Zeker heel belangrijk om alles wat aan informatie en visie op je af komt te toetsen aan je eigen gevoel. Jij kent jezelf, je visie en jouw honden het allerbeste. Input is heel fijn, het geeft je stof tot nadenken en voelen en kan je ook weer verhelderende inzichten geven.

De hond met wat meer complexe emoties en gedrag is inderdaad nogal een uitdaging. Een pad wat je samen op gaat en stap voor stap ontdekkingen doet en inzichten vergaart. Het is enorm verrijkend om daarin te groeien, in jezelf en jullie relatie.

Ik zou geen gt nschakelen of er een probleem van maken. 

Maar wat ik wel vreemd vind is dat velen het niet herkennen wat ik vertelde en het zelfs voor onmogelijk houden dat je hond je niet kwijt wil op enge momenten.

Neem de proef op de som: ga met een voorzichtige en intelligente hond een andere kant op dan normaal en let maar eens goed op dat die de weg gaat markeren met urine, vooral bij afslagen. Een tomtom op geur.

Geurmarkeren heeft meerdere tedenen !!! 

Het is niet zo dat we er een GT voor inschakelen, maar ik mail sowieso af en toe met een GT ivm een voorgaand probleem. Ik vind jouw uitleg zeker wel geloofwaardig hoor, ik ken er alleen niet genoeg van om zeker te zijn maar het zou best kunnen volgens mij 

Dus een (intelligente) hond kan de weg niet terug vinden puur op de geuren die al id omgeving aanwezig zijn (als we het even alleen over het reukorgaan hebben en alle andere zintuigen buiten beschouwing laten)? En bij een 'domme' hond mislukt het standaard?

En markeren bij een afslag is om op de terugweg weer de juiste afslag te nemen en nooit omdat dat een opvallend punt is zoals die ene boom op het verder lege veld wat in het oog springt en de aandacht trekt......

edit: ontbrak een woord

@Cia: Als je rechtuit loopt en ineens afbuigt markeren honden op onbekend terrein de afslag. 

Ze hoeven echt het woord afslag niet te kennen maar veel honden begrijpen echt wel dat er daar wordt afgebogen. Als ze de weg al kennen herinneren ze het zich wel vanzelf, maar als het nieuw is zullen de slimmeren een herkenning eraan ophangen met geur (urine dus).

Weet niet wat er mis ging maar vulde mijn eigen reactie met de laatste 2 regels aan (nu dikgedrukt) en kreeg deze rare quote.

@ Manuela: honden zijn geen marionetten (trek je aan dit touwtje dan beweegt die dit of dat enz). 

Ik legde uit dat er meerdere reden voor iets is (zoals geurmarkering) en honden er individueel naar eigen inzicht ermee omgaan (net als mensen verschillend). 

Dus....niet altijd iets met 1 reden.

Dus...ook honden gebruiken foefjes al ziet niet iedereen dat.

Okeee,

Zojuist een half uurtje geleden.

Ozzie rent naast mijn fiets en we stoppen bij een groepje bekenden om even mee te kletsen. Ozzie wil naar een puppietje toe die erbij is...

Een mevrouw tilt de puppie op.

Na wat ongeduldig heen en weer lopen van Ozzie, nesteld hij zich tegen het been van de mevrouw met de puppie in de arm.

Ozzie tilt zijn been op.

Deze mevrouw springt weg.

En flats misgeschoten en een hele plas op straat hahaha.

Zij kent dit gedrag van Ozzie toevallig en weet dat hij hiertoe in staat is en was op haar hoede..

oooooooooooooomijn god ik mag er niet om lachen............en dan nee zeggen is zo moeilijk.

hahahaha.......de broodkruimels van Hans en Grietje!...(ik plas bijna in mijn broek)....die passen wel goed in de poppenkast die ik dacht hier in huis te hebben.

Vroeger werd je ook uitgelachen als je beweerde dat een hond gevoel had, laat staan kon denken. Steeds meer komt men erachter dat honden en dieren meer op ons lijken en gemeen met ons hebben dan we denken.

 Mijn buurvrouw noemt dit ook twitteren, social media van de hond.

Als een hond bij een mens al kanker kan constateren...denk ik wel dat ze enorm veel informatie uit de geurtjes van andere honden hun twitter plasjes en ontlasting kunnen halen.

Goeie Sandra.

Yep, twitteren  Ben helemaal voor. 

Maar liever niet met echte broodkruimels, ik sta niet in voor de gevolgen  

Zo noemt mijn GT het ook  Communicatie met de andere hond... Al heb ik liever dat Orga op een andere manier met mij communiceert 

Altijd reuen gehad hier maar nooit is er één zo gek geweest om tegen één van ons aan te piesen. Ik vond het al vervelend dat Obi een poos geleden zomaar tegen de voorkant van de auto aan pieste. Dat mag hij van mij dus ook absoluut niet. Tactisch is het wel want dat ding komt overal dus z'n territorium is ineens "dynamisch". Maar die gedachtegang zal er wel niet achter gezeten hebben.  

Wat een raar probleem, ik zou duidelijk laten merken dat je dat niet wilt. Lijkt mij gewoon de makkelijkste manier op het uiteindelijk op te lossen. Afgezien van wat de reden ook is... stoppen moet het sowieso want het lijkt me behoorlijk onplezierig.