Yuna is heel ziek -dierenarts wel eerlijk?

Yuna, de cocker spaniel waar ik mee ben opgegroeid, is inmiddels 10,5 jaar oud en bijna op haar eind. 

Een half jaar geleden zat ze in een dip en kon ze niet meer lopen. Met pijnstillers is ze daaroverheen gekomen en daarna is het een hele tijd goed gegaan (zonder pijnstillers). Ze had een enorme opleving, ondanks dat één van haar ogen verwijderd moest worden door een plotselinge heftige stijging van de oogdruk waardoor het oog op knappen stond. Ze was weer een hele blije hond. 

Sinds een maand gaat ze echter weer achteruit en afgelopen week is het echt heel erg geworden. Ze begint continu met kokhalzen met een heel raar geluid (filmpje hieronder). Ze heeft al dagen niks gegeten en drinken doet ze ook nauwelijks. Ze komt weinig van haar plaats af, loopt stram en loopt niet ver. Ze valt regelmatig om, zakt door haar poten of gaat gewoon liggen, alsof het haar te veel wordt. Zelfs met Metacam (pijnstiller). 

Het rare braken was vandaag op het ergst. Toevallig had mijn moeder ook voor vandaag al een afspraak staan met de dierenarts. 

Eenmaal daar, werd bloed afgenomen en alle functies bekeken. Ze had bloedarmoede en haar milt was wat vergroot, maar verder deed alles het zoals het moest doen volgens de dierenarts.

Wel constateerde hij na de analyse van het bloed dat ze een infecie had ergens, hij zei een maag-darm infectie. Ook had ze ischias, waardoor haar benen soms uitvielen, maar daar had ze geen last van zei hij, want toen hij op bepaalde punten drukte liet ze geen signalen van pijn zien. 

Ze kreeg een prik tegen de misselijkheid, een prik antibiotica, een prik met anabolen voor spieropbouw. Ook kreeg ze astronautenvoer mee dat licht verteerbaar is. 

Yuna is niet mijn hond, ze is van mijn moeder. En mijn moeder maakt zich ernstig zorgen en vraagt zich af of de dierenarts het wel bij het juiste eind heeft, want ze is thuis nog steeds om de haverklap aan het kotsen... ondanks de prik tegen de misselijkheid. 

Dit is hoe het ging de hele dag door, op een gegeven moment elke 5 minuten, of vaker. Soms kwam er niks uit, vaker kwamen er plasjes doorzichtig spul uit. 

De dierenarts vond het niet nodig om een echo te doen of foto te maken om te zien hoe het er van binnen uitziet. Morgen gaat Yuna terug voor een tweede anti-braak prik. Ik hoop dat hij dan wél meer gaat doen om te oorzaak te achterhalen. En dan niet om wat hij denkt, maar om wat hij constateert. 

Ik was vandaag echt voorbereid om in de komende dagen afscheid van haar te nemen en de rest van de familie ook.

Ons gevoel zegt dat het echt niet goed met haar gaat. Mijn stiefvader heeft ischias en zweert dat de dierenarts echt niet weet waar hij over praat als hij zegt dat ischias geen pijn doet. Mijn zusje vindt de aanpak van de dierenarts uitstel van executie. We willen allemaal niet dat Yuna een lijdensweg op gaat. De dierenarts staat erop dat ze geen pijn heeft. Hij ziet niks levensbedreigends. 

Wat denken jullie hier nu van? 

10.5 is voor een cocker al wel wat....maar.....

Ik denk dat de da niet voldoende verstand heeft van dieren op leeftijd.

Niet genoeg expertise.

Oud zijn is geen ziekte!

symptomen zijn altijd een teken van; ziekte.

Hoe die te behandelen en welke prognose, dat hangt idd af van de leeftijd en de constitutie.

Zoals je zelf al aangeeft; in sommige opzichten 'rammelt' zijn diagnose.

Ischias is pijnlijk, ik denk eerder aan artrose (gezien de symptomen)

Kokhalzen is niet zomaar (kan een bacteriële infectie aan ten grondslag liggen)

of verandering van de slokdarm.(Burrett syndroom)

Milt is vergroot; bloedafbraak (AIHA)

Carcinoom? (verhoging afweer)

er kan zoveel aan de hand zijn, waarvan hij persoonlijk denkt dat het toch niet uitmaakt wat hij doet. (voel je het zo aan?)

de injectie voor spieropbouw.....een doekje tegen het bloeden....(letterlijk en figuurlijk; hangt samen met de bloedarmoede)

Als ik je moeder was, dan zou ik toch even naar een groter centrum gaan (kliniek met specialisten) als die in de buurt is.

Dat zou ik puur voor mezelf doen.

Ik ben geen da, maar ik snap dat je nu redeneert zoals 'uitstel van executie'(twijfel aan de da....spreekt hij niet uit wat hij denkt? is hij van een oudere generatie en doet hij het op deze manier-eufemistisch-, of is het zijn nuchter diagnostisch verstand dat zegt; nee, er is eigenlijk niks ernstigs aan de hand..zonder echo, rontgen of grondig bloedonderzoek lijkt me dat moeilijk.), terwijl er idd misschien meer mogelijkheden zijn om de hond toch nog een aantal jaren bij jullie te kunnen hebben.

Bespreek het samen welke richting jullie willen.

Gevoel bepaalt de richting.

sterkte

Bel een andere dierenarts en leg je situatie uit, laat een ander naar kijken. Vaak is je eigen gevoel erover goed maar het is belangrijk dat je iemand vindt die er echt de tijd voor neemt en deskundig is. Zo zal een belangrijke beslissing makkelijker genomen kunnen worden zonder dat je naderhand twijfelt. Ik begrijp je echt wel, je wilt je hond niet onnodig laten lijden, ook al is die van je moeder. Overleg dit met haar (second opinie).

Sterkte.

Vandaag weer naar de dierenarts geweest, dit keer bij een ander. Waar we gisteren heen gingen is al een grotere praktijk met meerdere dierenartsen, dus vandaag gingen we naar een ander.  

Die kon zich ook niet vinden in wat de eerste dierenarts had gezegd, dat Yuna geen pijn zou hebben. Ze vond het duidelijk dat Yuna wél pijn heeft. 

De medicijnen van gisteren sloegen trouwens niet aan. Ze bleef overgeven, ondanks de anti-braak prik. Lopen ging ook nog steeds met heel veel moeite en ze blijft vallen en door haar poten heen zakken ondanks de pijnstiller. Het voedsel dat ze mee had gekregen van de dierenarts is er ook weer uitgekotst. 

De dierenarts kon vandaag niets vinden dat aanleiding zou kunnen zijn voor haar braken en dat ze niks binnen kan houden. Al haar organen doen het goed en ze heeft goede waardes, behalve ureum, die is te laag, wat zou komen omdat haar lichaam al dagen geen voeding heeft opgenomen. Ze kon geen verdikkingen voelen in het lijf, geen rare dingen die er niet horen. 

Yuna heeft andere pijnstilling gekregen, opnieuw een anti-braak prik en een antibiotica-boost om de infectie tegen te gaan. 

Maandag gaan we terug. Omdat Yuna al 10,5 is, zo ontzettend slecht ter been, pijn en braakneigingen heeft die door dwars door de pijnstillers en anti-braak heen gaan, en we alleen kunnen gissen waar het vandaan komt, móet er dan verbetering te zien zijn. Zo niet, dan wordt ze ingeslapen, heeft mijn moeder besloten.  Ons gevoel zegt dat het niet eerlijk is om nog langer aan te modderen. 

Bedankt voor jullie antwoorden! Kiki, Wodan, het voelt inderdaad alsof de dierenarts gisteren een véél te rooskleurig beeld heeft geschetst... 

Heel goed van jullie om er door een andere dierenarts naar te laten kijken. Ik hoop van harte dat ze opknapt, aan jullie zal het zeker niet liggen. Heel veel sterkte.

Moedig van jullie, als het nu weer niks uithaalt dat je haar dan laat gaan. 

Heel,moedig en ik denk helaas dat het zo zal worden. 

Sterkte , wat vind ik dit erg oor jullie oudje, ze is duidelijk doodziek.

Wat verschrikkelijk! Goed dat je voor een second opinion bent gegaan. Ik hoop van harte dat de medicijnen aan slaan. Ga voor het beste voor Yuna, sterkte!

Veel liefs

Sterkte!

Misschien is een echo toch wel handig om te kijken
waarom ze blijft braken?
Het kan natuurlijk van alles zijn.
En wil zeker niet bang maken.
Ik had een oude hond die ook spuugde van dat waterige.
Niets bleef binnen. Wilde niet meer eten.
Prikken tegen de misselijkheid hielpen ook niet.
Hij ging zo snel achteruit in een paar dagen tijd.
Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij een wat grotere
kliniek met echo. Hij bleek kanker te hebben op verschillende
plekken in zijn buik. O.a. ook vlak voor de ingang van de maag. Wat het spugen etc. verklaarde.
Hoop dat het hondje weer opknapt en het blijkt mee te vallen.

Witte Draak; hoop dat de hond nog reageert op de medicatie.

En goed dat je voor een second opinion bent gegaan.

Vind de gedachte van je moeder moedig, en bevat ook een kern van...

nu gaan sleutelen en zoeken om dan tot een diagnose te komen die.......

ik heb ook geen glazen bol....maar aangezien de leeftijd en de symptomen.

Behandelen mag ook geen vorm zijn van ons 'om een schuldgevoel' naar de toekomst en de hond toe te verbloemen (weet niet goed hoe ik het moet omschrijven).

Sleutelen geeft ons 'rek', maar ook aan dat begrip zitten beperkingen.

Wens je veel sterkte, morgen misschien toch een opflakkering, en beterschap.

En als dat zo is, dan heb je een nieuwe invalshoek. Wens het jullie wel.

duim

Hoe is het met Yuna gegaan van t weekend??

Bedankt voor de lieve berichten allemaal, en het meedenken. 

Zaterdagavond ging het slecht met Yuna, de uitvalsverschijnselen werden heel duidelijk. Dit filmpje is toen gemaakt. 

Zondagochtend ging het slechter dan hierboven en kon ze niet eens de tuin uit lopen voordat ze in elkaar zakte. In de middag had ze echter een opleving, de zware pijnstillers deden duidelijk hun werk. Het ging eventjes zo goed dat mijn moeder dacht dat ze misschien wel op zou knappen. Ze kon zelfstandig de tuin uit lopen naar het grasveldje achter huis, waar we foto's en filmpjes hebben gemaakt. 

"Ga je mee naar binnen?" 
Yuna: 'Nee, ik ga bij Roxy zitten.' 

Vanochtend is het echter slechter dan ooit. Het kokhalzen en braken is weer terug. Dit is dag 6 dat ze niks heeft gegeten. Niet alleen dat, ze kan niet meer uit zichzelf opstaan en kan nauwelijks een stap meer zetten zonder om te vallen... Ze heeft met alle moeite een plasje gedaan in de tuin en moest toen teruggetild worden omdat ze niet meer kon lopen. Ze is haar mand niet meer uit geweest.

Ze heeft vandaag nog geen enkele keer gekwispeld. Ze is verre van gelukkig zoals het nu gaat, dit is een hondje dat normaal gesproken de hele dag door kwispelde, zelfs als het wat minder ging... 

Vandaag om 13:45 staat de afspraak bij de dierenarts, waar zij naar alle waarschijnlijkheid zal worden ingeslapen. 

Och, die arme schat.....heel veel sterkte

Heel veel sterkte. Alles geprobeerd, maar als de tijd nadert is het een zegen het lijden te mogen stoppen. Het verdriet is er niet minder om maar voor jullie schat eindelijk rust. Sterkte.

Jeetje wat heftig! heel veel sterkte toegewenst

Heel veel sterkte!!!!

Sterkte.

Heel veel sterkte voor jullie allemaal

Als ik zo naar het filmpje kijk zie ik een hond die echt aan het eind van haar ritje is.Vind het zelfs erg triest hoe ze door de tuin naar de deur strompelt en geen kracht meer heeft zich over de drempel te tillen.Er zal natuurlijk een oorzaak voor zijn ,maar mijn gevoel zegt dat dit lieverdje aan het einde van haar leven is gekomen. Hoe de beslissing ook uitvalt vanmiddag ,wens jou en je moeder en verdere familie heel veel sterkte.

Eigenlijk hoop ik dat Yuna snel uit haar lijden verlost wordt.

Yuna lijdt en niet een beetje, maar zeer veel.

Honden laten in een laat stadium ongemak en pijn zien.

Als dit in de mate is zoals Yuna laat zien, is dit ernstig lijden.

Het loslaten van een ernstig zieke hond, betekent ook houden van.

Sterkte.

Sterkte gewenst.  De beslissing die jullie nemen als liefhebbende baasjes zal zeker de juiste zijn.

Heel veel sterkte!

Hoe is het vandaag gegaan? Heel veel sterkte...

de 13 jarige hond van mijn ex schoonmoeder had precies hetzelfde met spugen enz. Zij had een maagzweer

Vandaag is ze om 2 uur ingeslapen. Ze kon niet meer lopen, dus we hebben haar in haar mand de kliniek in gedragen. De dierenarts zag gelijk al dat het helemaal fout was. Ze was heel snel weg en viel rustig in haar eigen mandje in slaap. 

Vanmiddag heeft iedereen van haar afscheid genomen en vanavond is ze begraven. 

In haar tien jaar heeft ze zoveel meegemaakt met ons. Twee scheidingen, vier keer verhuisd. Ze heeft 7 kinderen op helpen groeien en ze verantwoordelijkheid en liefde voor dieren bijgebracht. Nu heeft ze haar eeuwige rust gevonden. We hebben een mooie tijd gehad, maar al het mooist komt helaas ooit tot een eind. 

Ach wat sneu.
Goed dat jullie haar uit haar leiden hebben verlost.
Ze was helemaal op.
Heel veel sterkte voor Julie.

 sterkte met het verlies van je meisje, mooi verwoord

het blijven harde dobbers ..ze zijn zo'n deel van je leven

Vergeet niet te glimlachen om de  herinneringen aan al die grappige en bijzondere momenten met haar...het zal je kracht geven in het dagelijks gemis van je dierbare vriendinnetje

Heel veel sterkte met dit verlies!

Rust en geen pijn meer....

Heel veel sterkte met verlies van Yuna.

Jullie hebben gedaan wat je kon en wat al eerder genoemd is; houden van is ook loslaten.
Je hebt Yuna uit haar lijden verlost en dat is het liefste en beste wat je voor haar kon doen, hoe zwaar het ook moet zijn geweest.
Heel veel sterke met dit verlies